En de gifbeker moest helemaal leeg ... (30 april)
De opdracht op vrijdag 29 april was vooraf duidelijk: elke winst tegen nummer laatst Spijkenisse zou voor het 1e viertal volstaan voor het kampioenschap. Ons 1e viertal bestaat uit spelers van het 3e en 4e team, en heeft een hoog bestuursgehalte. Deze thuiswedstrijd was dan ook een uitgelezen moment om de tweede plaats van team 3 en de degradatie van team 4 weg te spoelen. De rest van de vereniging was blijkbaar niet bepaald doordrongen van de belangen die op het spel stonden. Aangezien het viertal in de Grote Zaal speelde (een extra zaaltje huren is veel te kostbaar en past dan ook niet binnen de begroting) en om ongeveer 20.05 begon met spelen, was het wel zo prettig geweest als de andere leden het daaropvolgende kwartier à 20 minuten heel wat stiller waren geweest.

Dan de wedstrijd. Aan bord 4 kwam Martin met wit uiteindelijk terecht in een dame-eindspel met ieder nog 7 pionnen. Toen tegenstander Simon van der Beek dameruil toeliet, won Martin daar meteen een pion bij. Het resterende pionneneindspel werd gemakkelijk door Martin gewonnen. Zodoende stond de gewenste winstpartij als eerste op het scorebord (1-0). Nu moest de rest van de spelers tenminste remise houden.

Arrian, spelend met zwart aan bord 3, kreeg de Italiaanse opening tegen zich. Of het aan het rumoer lag ... in ieder geval kwam Arrian niet echt lekker te staan en overzag hij ook nog een simpele dreiging. Die kon weliswaar zonder materiaalverlies gepareerd worden, maar Arrians koning kwam behoorlijk op de tocht te staan. Dat werd dus een avondje keepen, en met actief tegenspel lukte dat ook nog. Rond elven besloten beide spelers in inmiddels het eindspel van ieder een toren, een loper (van gelijke kleur) en vier pionnen de zetten te herhalen. Hoewel op meer gehoopt, was dit het maximale dat erin zat (afgezien van een mogelijke blunder van de tegenstander, die dus niet kwam) (1½-½).

Aan bord 1 speelde Leo de Jager tevens met de zwarte stukken. Hij probeerde verwoed van niets iets te maken, maar uiteindelijk moest hij in het uiteindelijk ontstane toreneindspel berusten in remise (2-1). Tot zover ging het strijdplan dus goed. Nu alleen nog een remise aan bord 2 ...

Paul Dekker nam het op dat bord met wit op tegen Richard Koopman. Helaas meende Paul te moeten gaan experimenteren in de opening: 1.e4 e6 2.De2 ?? (door wit vervolgd met 3.g3 en 4.Lg2). Van lieverlee kwam Paul steeds passiever te staan en diens tegenstander dus steeds actiever. De stelling van Paul zag er steeds verminkter uit, en toen hij zijn losse d-pion ook nog moest inleveren, was het in een toren+paardeindspel in hogere zin verloren. Een tweede pion werd ook ingeboet, en toen de paarden ook nog gedwongen werden geruild, was het toreneindspel voor Paul verloren (2-2).

Hiermee misten de spelers van het viertal de uitgelezen mogelijkheid om een dramatisch extern seizoen toch nog enigszins positief af te sluiten. Aan invaller Martin lag het niet; die kweet zich keurig van zijn taak. De vaste spelers lieten in deze wedstrijd te weinig zien. (een hevig teleurgestelde Arrian)

   RSR Ivoren Toren V1    1730 - Spijkenisse V1         1664 2  - 2
1. Leo de Jager           1850 - Bart de Glopper        1869 ½  - ½
2. Paul Dekker            1717 - Richard Koopman        1766 0  - 1
3. Arrian Rutten          1726 - Peter Leentvaar        1522 ½  - ½
4. Martin Jaspers Focks   1625 - Simon van der Beek     1499 1  - 0