Gezelligheid, al dan niet onder het genot van een drankje (31 januari)
...Aldus luidt het credo van Schaakvereniging Moerkapelle. En gezellig is het bij
SV Moerkapelle, dat speciaal voor dit doel domicilie heeft gekozen bij
gezelligheidsvereniging Tropica.
Gedronken wordt er ook, oh jawel... En met barprijzen die ver onder het landelijk
gemiddelde liggen (blikje €1,00!!!) is de overstap snel gemaakt.
Bovendien is je aanwezigheid niet verplicht:
http://www.svmoerkapelle.nl/svm/informatie/.
Je mag je zoveel afmelden als je wilt! Hé, dit is de schaakhemel voor RSR-leden...
Voor nieuwe leden: Een gereduceerd “instaptarief”.
Jammer dat ze niet om de hoek zitten, maar in een gebied waarbij mijn routenavigatie
rondtolt en alleen maar zegt: Je bevindt je de buurt van de snelweg. Beangstigend!
Dat houdt ons tegen...
Misschien moet Joop zijn eigen collectie blikken maar eens uitventen voor dit soort prijzen.
Het regent trouwens. Het lijkt wel of het in die contreien altijd regent...
We hebben er trouwens vrijdag 30 januari ook nog geschaakt met z’n vieren... En passant
zijn we ook nog kampioen geworden... Uitslag 0 - 4.
Moerkapelle 1368 - RSR Ivoren Toren V1 1467 0 - 4
1. Dirk Molenaar 1614 - Emilian de Kievit 1540 0 - 1
2. Arie Ymker - Mischa van Vlaardingen 1474 0 - 1
3. Remco de Zwart - Fred de Wild 1560 0 - 1
4. Henk Doornhein 1123 - Marius Middendorp 1295 0 - 1
Als eerste is Mischa klaar. Zijn tegenstander raakt op zet 4 zijn rokade kwijt.
Wanneer die in het vervolg aanstuurt op een voor hem ongunstige afruil in het
centrum is Mischa er als de kippen bij om met een vorkje een stuk te incasseren.
Aan het einde wordt diens koning mat gezet door 2 pionnen en een loper.
Niet veel later begaat de tegenstander van Fred in een tot die tijd redelijk
gelijk opgaande partij een foutje dat direct tot mat leidt. Fred schuift een
pion door naar de 6e lijn die namelijk niet geslagen mag worden.
Marius gaat voor de medaille op de ledenvergadering. Vanaf het begin van de
partij gaat hij vol in de aanval. Hij onderkent tijdig het tegengevaar en
manoeuvreert handig zijn stukken naar andere fronten. De partij eindigt met een
mooie vork op koning en toren.
Emilian moet diep gaan... Het is een en al omzichtig sturen op de vierkante
millimeter. Een pion van Emilian op f6 staat daar wel heel heel goed met de
vijandelijke koning op f8 zonder de gebruikelijke fianchettoloper... Bovendien
heeft Emilian een mooie vrije centrumpion. Maar “waar is het mat?”, zou Karpov
vragen... In tijdnood schat zijn tegenstander een schijnoffer van de dame
helemaal verkeerd in, zodat Emilian de volle toren en het volle punt pakt...
Op de terugweg regent het niet meer...
(Mischa)
|