De eerste klap ... (27 september)
Op 26 september reisde het RSR Ivoren Toren V1-team
per metro af naar CSV in Capelle aan den IJssel,
alwaar wij hartelijk ontvangen werden. Wel maakte het achtervoegsel V1 bepaalde herinneringen
los bij de wedstrijdleider, waarover hij overigens niet wilde uitweiden. Vlak voor aanvang
werd Marius onwel. Hij vermoedde een opkomend griepje, maar het kan ook iets te maken hebben
met de wedstrijdlocatie gevestigd in een verzorgingstehuis waar de binnentemperatuur op
tenminste 24 graden gehouden wordt. Gelukkig ging hij het toch proberen aan bord drie,
ondanks de waarschuwing van de teamleider dat zijn jeugdteam –zoals wel vaker voorkomt bij
onervaren jeugdteams- de gewoonte had om “tot het gaatje” te gaan. Die waarchuwing bleek
terecht. Zijn tegenstander gaf inderdaad pas op toen Marius met wit na geleidelijk een
gigantisch overwicht aan hout te hebben opgebouwd, ook nog de naast twee pionnen alleen
overgebleven dame tegen een toren ruilde (door een ingelaten penning van de koning).
Snel naar huis en beterschap!
Aan bord twee kwam Jeffrey wat gedrongen te staan maar met een licht materiële voorsprong
slaagde hij erin geleidelijk ruimte te creëren, sprokkelde hier en daar een pionnetje en
pakte zijn tegenstander langzaam in. Emilian bereikte aan bord 1 een eindspel van beide
aan beide vleugels pionnen, maar met een loper voorsprong. Emilian had wel veel meer tijd
nodig gehad voor het bereiken van deze theoretisch gewonnen stelling. Met nog ongeveer
3 1/2 minuut op de klok tegen 41 minuten van zijn tegenstander, zette Emilian de klok stil
omdat hij geconstateerd had dat de extra 5 seconden uitbleven. Het kostte enige moeite om
de wedstijdleider van het probleem te overtuigen. Besloten werd die 5 seconden alsnog in
te stellen – wat makkelijker gezegd bleek dan gedaan. Jeffrey wees bovendien op het feit
dat Emilian eigenlijk ook recht had op 5 seconde per zet in wat inmiddels een indrukwekkende
zettenreeks was geworden. Uw verslaggever besloot inmiddels zelf maar een klok ter hand
te nemen met de inmiddels in heel Rotterdam en verre omstreken beroemde optie 23. Om de
zaken niet te ingewikkeld te maken, kreeg Emilian van hem de 3 1/2 minuut maar in het
vervolg wel 5 seconde per zet erbij. Dit bleek voor Emilian ruim voldoende tijd om door
nauwkeurig spel gebaseerd op zetdwang zijn tegenstander op de knieën te dwingen.
Eerder had uw verslaggever aan bord 4 ook gewonnen, nadat zijn zeer agressief spelende
tegenstander zijn dame had laten insluiten die tegen een loper van het bord verdween.
Al afruilend en pionnetjes scorend stevende zwart op een overwinning af, al ging wit
door tot mat. 0-4! een uitstekend begin. Onze kersverse
voorzitter van de RSB (Red.: Angelo) kwam nog
polshoogte nemen toen wij al op weg naar de uitgang waren en was zo vriendelijk ons een
lift te geven, met een korte tussenstop op de nieuwe locatie van SO Rotterdam. Wij
sloegen een uitnoding voor snelschaak aldaar vriendelijk, maar beslist af. Het was
mooi geweest.
(Léon)
CSV 1036 - RSR Ivoren Toren V1 1466 0 - 4
1. Tim Tian 892 - Emilian de Kievit 1540 0 - 1
2. Björn Hartog 1179 - Jeffrey Ouwersloot 1430 0 - 1
3. Hans Hsiao - Marius Middendorp 1295 0 - 1
4. Jimmy Tsai - Leon Cornelissen 1598 0 - 1
|