Team 5 pakt tweede overwinning (3 maart, ingezonden 26 februari)
Vrijdag 6 februari heeft team 5 Charlois Europoort 7 op bezoek gehad, ofwel, de Groene Hel kwam langs bij RSR. Even voor achten kwam ik aan en zag wat onbekende gezichten. Een beetje grimmig kijkend. Hmm, dat zou wat worden. Even een thee halen en naar boven. Ik schatte in dat de rest van de groene duivels al klaar zat, maar niets daarvan. Serene rust in de zaal, borden ordentelijk opgesteld op een achteromkijkend paard na.

Toen de klok al acht uur had geslagen werd het tijd voor grappen: “Klokken aan!”, dame op e, paard en loper wisselen. Even later kwam CE7 dan toch boven, waarbij een zekere verbazing zich van mij meester maakte. Uit de hel waren 5 engeltjes afgedaald, waarvan een nog niet de puberleeftijd bereikt had. Ik vroeg me af of dit tactiek van CE was, en dat even later toch nog vijf volwassen schakers de arena zouden betreden, maar nee, deze kinderen/jeugdigen namen echt achter de borden plaats en kwamen om te schaken. Het leeftijdsverschil tussen mij en mijn tegenstander Thomas zal ruim 30 jaar zijn geweest.

Mischa had mij vooraf nog geadviseerd rustig te schaken en de tijd te nemen. Dat advies had Thomas niet meegekregen. Terwijl ik nadacht keek hij rond. Deed ik een zet, dan volgde die van hem na een paar tellen, en in een enkel geval 10-15 seconden. Hij schaakte alsof hij de theorie paraat had, alles ogenschijnlijk doelgericht. Ik vroeg me af of hij iets wist wat ik niet wist (die kans is groot) en bedacht ondertussen dat CE het talent van de club bij mij aan het bord had gezet. Rustig aan was dus het devies. En dat werkte: na 20 zetten stond Thomas mat. Niet veel later won Mischa. We grapten dat we al aan het bier konden. Marius was nog in een stevige partij verzeild, Jeffrey stond tig stukken voor en Hans maakte van het bord een geblokte hel waar zijn tegenstander niet uit kon herrijzen. Een meelijwekkende 3-0.

Maar toen begon het. Op bord 3 kreeg Fred remise aangeboden. Zijn tegenstander vroeg hoopvol op zijn niet-reageren of Fred hem wel gehoord had. Gargameliaans antwoordde hij: “Ja ja... Ik ga nog even door”. Op bord 2 stond Léon voor. Zat rustig op z’n stoel, uitstraling van een directeur. Op bord 1 speelde Ed. Mijns inziens een complexe stelling waarvan het einde nog niet te voorspellen was. Ed zat er geconcentreerd bij. Aan RSR-zijde werd aan bord 2 en 3 inmiddels bier gedronken. Bier drinken tijdens het schaken werkt voor mij (als ik wil winnen) niet. Ik vraag me dan ook altijd af hoe anderen dat wel lukt. Hoe dan ook bleek de roes deze keer niet in het voordeel van de thuisspelers. Fred blunderde, zag een fianchetto over het hoofd. “Zullen we beneden nog even analyseren?” vroeg zijn tegenstander. “Het is mij al duidelijk genoeg” zei Fred. Op bord 2 gebeurde ook wat. De tegenstander van Leon deed zijn zet, nam een laatste slok bier en zette smalend zijn flesje aan de RSR-kant van de tafel. Remise. Ondertussen had Jeffrey natuurlijk de winst binnengehaald en zat Marius in een eindspel waarvandaan de winst nog maar een paar zetten verwijderd was.

5½-2½ was de eindstand. Ik heb het verslag op de RSR-site nog niet gezien, maar hopelijk staat er niet in chocoladeletters boven dat het een daverende overwinning was. Het was volgens mij een beetje een geflatteerde overwinning. (Marcel)

   RSR Ivoren Toren 5          1420 - Charlois Europoort 7        1499 5½ - 2½
1. Ed van Doorn                1680 - Patrick Arends              1617 0  - 1
2. Leon Cornelissen            1598 - Robert Lecomte              1487 ½  - ½
3. Fred de Wild                1560 - Ruud Kok                    1393 0  - 1
4. Hans Veraart                1563 - Mylan Polder                     1  - 0
5. Jeffrey Ouwersloot          1430 - Fleur Arends                     1  - 0
6. Mischa van Vlaardingen      1474 - Sjoerd Heidt                     1  - 0
7. Marius Middendorp           1295 - Frank Sprangers                  1  - 0
8. Marcel Rosenberg            762  - Thomas Belier                    1  - 0