Knappe prestatie team 5 tegen de koploper in Zwart Nazareth (8 maart)
Op maandag 3 maart traden de spelers van het moeite samengebrachte achttal de nieuwe
lokatie van Het Zwarte Paard. Als je flinkt boent blijkt het misschien toch Het Witte
Paard te zijn, want er ligt een dikke laag zwarte roet in Schiedam. De stad was vroeger
bekend of eerder berucht als Zwart Nazareth. Een bijnaam die de jeneverstad te danken
had aan de vele vervuilende schoorstenen van de wereldberoemde jeneverindustrie. Ondanks
dat sinds de jaren zestig de sloppenwijken van de stad werden ‘schoongeveegd’ zijn er
nog een aantal overlevenden die de stank zo erg missen dat ze hebben besloten om
collectief de ingang naar Het Zwarte Paard te voorzien van een rookgordijn, die nog
moeilijker over te steken is dan dat andere (voormalige) gordijn uit Berlijn.
Na een hoestbui van enkele minuten arriveerde de teamleider in de speelzaal. Daar vond
hij vier kameraden, zodat er genoeg spelers waren om te mogen beginnen. Ineens was er
erg veel haast bij de wedstrijdleider (Frans Maas) om de wedstrijd te starten. Robin
viel toen binnen met een grote glimlach en dito koffer. Vermoedelijk wilde hij zijn
tegenstander inpakken. Wil en Hans waren bij het starten van de klokken nog niet binnen
en de teamleider begon aardig zenuwachtig te worden. Hij had zichzelf uit tactische
overwegingen op bord 1 gezet in de ijdele hoop dat Victor Berg zou aantreden, zodat hij
zich rustig kon terugtrekken en de minuten afwachten tot de klinkende overwinning. Het
ging helaas anders.
Op bord 1 speelde teamleider Angelo met wit tegen rating-kanon-op-zijn-retour
Freerk Gerkema. Angelo rekende erop snel weggezet te worden en zich vervolgens meer
metde andere partijen te kunnen bezighouden. Dat laatste gebeurde wel, maar het liep
wel anders. Freerk leek een erg afwachtende houding te hebben. De concentratie-energie,
die Angelo normaal voor een hele partij beschikbaar heeft, moest nu gebruikt worden om
de eerste 20 zetten te overleven. Er werden enkele dubbele aanvallen opgezet en er kwam
na 14. Lb2 deze stelling op het bord:
Na 14...Pf4; 15. Dc4, 0–0; 16. dxe5,dxe5; 17.Pd5,P6xd5; 18.exd5,Pxd5;19.Pg4,Lxg4 bood
Angelo remise aan na 20.Dxg4. Dit werd na overleg met teamleider Aad Juijn geaccepteerd.
Om 21:45 konden de stukken weer in hun beginstand met twee koningen in het midden. De
volledige partij:
Ayala,Angelo (1339) - Gerkema,Freerk (1754)
[C24]
RSB 2013 3.261 Nederland (6.1), 06.03.2014
[Ayala,Angelo]
318MB, Fritz11.ctg, HOME–097594BDA1
1.e4 e5 2.Pf3 d6 3.Lc4 Le7 4.0–0 Pf6 5.d3 c6 6.a3
h6 7.h3 Pbd7 8.b4 a6 9.Pc3 Pf8 10.d4 Dc7 11.Dd3
b6 12.Lb3 g5 13.Ph2 Pg6 14.Lb2 Pf4 15.Dc4 0–0
16.dxe5 dxe5 17.Pd5 P6xd5 18.exd5 Pxd5 19.Pg4
Lxg4 20.Dxg4 ½–½
De analyse met Freerk erna toonde dat de remise te vroeg is aangeboden. Er waren
grote kansen voor wit, hoewel Fritz de pion achter erg zwaar meeweegt.
Het tweede bord gaf een nog gunstiger beeld. Wil wist een prachtige röntgenaanval
te bekronen met een misplaatst dame-offer van Piet Hofstee, die regelmatig in onze
bar in het NIVON te bewonderen is. Dit was niet te pareren en Piet speelde tegen
wil en dank door, maar hij werd al snel uit zijn lijden verlost. Voor 10 uur kon
Wil huiswaarts keren met een punt op zak. Dit betekende een voorsprong: ½-1½.
De andere geëxcuseerde laatkomer Hans speelde op bord 5 met wit tegen
Gerard Turkenburg. Een remisestelling werd door een éénzijdige ‘ruil’ om zeep geholpen
en daarmee verdween ook onze voorsprong, naar later bleek definitief: 1½-1½.
De vierde beslissing viel even later op bord 8, waar Mischa zijn dag niet had tegen
Hans Schrumpf. Hij zegt er zelf dit over:
“Het is niet onbekend dat schaken op maandag een gruwel is voor mij... Maandag
is een dag die bestemd is voor Detox. Daarnaast heb ik nog nooit een positief
resultaat geboekt tegen een HZPS'er.
Op 3 maart is het niet anders: Met zwart op bord 8 tegen Hans Schrumpf lijkt bij
voorbaat geen onmogelijke opgave. Toch gaat er van alles mis; in een Scandinavisch-Franse
partij heb ik werkelijk geen enkel plan. Eerst wil ik wat aanvallen op de damevleugel
maar besluit een zet later dat weer teniet te doen omdat ik mijn koningsvleugel wat
onbeschermd vind. Dat is inmiddels ook doorgedrongen bij mijn tegenstander die torens
verdubbelt en alles dat mee kan lopen naar voren gooit. Ten koste van een pion kan
mijn Koning ternauwernood ontsnappen. Omdat aan de damevleugel Paard en Toren nog
geparkeerd staan is een dubbele aanval op het Paard voor mij voldoende reden om
walgend van mijn eigen onvermogen op te geven. De rest van de tijd besteed ik om het
betere spel van mijn teamgenoten te bekijken. Verder dwaal ik wat door de gangen
van de nieuwe locatie van HZP: een verzorgingstehuis.
De hele gang staat volgeplempt met scooters en elektrische rolstoelen. Een gang die
blauw staat van de Zware van Nelle waarmee de gemiddelde HZPS'er zijn bier begeleidt.
Dit zal ook wel een van de redenen zijn waarom we geen bewoners aantreffen; er hangt
daar zoveel rook, daar kan geen zuurstoffles tegenop. In de speelruimte is het niet
veel anders. Achter het barretje staan twee dames waarvan eentje veelvuldig haar
"Belinda menthol" oppaft. Pas echt gelukkig werd ik bij het toilet zonder slot. Om
genante situaties te voorkomen fungeert een kaartje met aan de ene kant "vrij" en
aan de andere kant "bezet" als slot. Respect voor de HZPS'ers die die avond koelbloedig
een nummer 2 in de pot durfden te leggen! Even later toch dat moment van verwarring:
Een open wc-deur met het kaartje "bezet" zichtbaar aan de buitenkant... Een andere
reden om de overstap naar HZPS te maken is de concurrerende bierprijs van 1 euro!
Ik voelde me bijna thuis; maar ja, maandag speelavond!”
Mischa’s nederlaag tegen Hans “rubberprofiel” Schrumpf bracht voor het eerst een
achterstand op het bord: 2½-1½.
Aan Léon de taak om op bord 4 het evenwicht te herstellen. Die mogelijkheden had
hij wel degelijk tegen de charmante Elise Juijn. De aanmoedigende woorden van de
teamleider vooraf “Be gentle, maar genadeloos” leken aanvankelijk goed opgevolgd
te worden. Er was een licht voordeel te ontwaren, wat Elise tot lange overpeinzingen
noopte. Blijkbaar komen er magische krachten vrij als haar brein op de proef wordt
gesteld want er kwam een pion meer für Elise en Léon raakte zijn concentratie kwijt
en gaf ook het laatste halfje wat hij nog kon redden weg. Zijn eigen commentaar:
“Aan bord 4 speel ik met zwart tegen de enige vrouw, Elise Juijn. Ik kies de
Siciliaanse verdediging. Het wordt een rustig begin. Na een heleboel gemanoeuvreer
van lichte stukken –wat eigenlijk helemaal mijn stijl niet is- ruimen de paarden
het veld en eindig ik met een wat zwakkere pionnenstructuur: 4-1-1 tegen 3—3. Bovendien
weet mijn tegenstandster een van haar lopers vrij sterk te positioneren. Enfin, na wat
vijven en zessen waarbij alle stukken anders dan koningen en pionnen van het bord
verdwijnen, eindig ik met een eindspel met ieder 6 pionnen. In plaats van mij rustig
te verdedigen tegen de opmars van 1 respectievelijk 2 witte pionnen op de a- en c-lijn
en mijn pionnenmeerderheid op de koningsvleugel te gelde te maken (volgens mijn
teamleider is dit stap 3! en in elk geval remise), laat ik mij verleiden tot een opmars
op de c-lijn en stelt wit tijdige promotie op de a-lijn veilig. Mijn pionnenoverwicht
op de koningsvleugel zet onder deze omstandigheden geen zoden aan de dijk meer.
Ik geef op. Toch nog maar eens Averbach herlezen!”
Het vertrouwen in een goede afloop is tot ongekende diepten gezakt: 3½-1½ achter.
Met nog drie partijen te gaan moet alles gewonnen worden. Verschillende remiseaanboden
moeten worden afgeslagen maar tevergeefs.
Eerst is het Jeffrey op bord 7 die ondanks beter spel niet erin slaagt om de zwarte
muur te slechten. Hij wil graag de remise accepteren maar wordt gedwongen om nog
alles uit de kast te halen in de laatste 10 minuten die hem nog resten, terwijl
Arnold van der Kammen op zijn gemak zijn haar kon doen in de drie kwartier die hij
nog had. Een pionwinst ontging hem en later een afgedwongen remise. Aangezien
Arnold ook niet zeker was bood hij nog eens remise aan, die Jeffrey deze keer met
amper 100 seconden op de klok gretig aannam, met de goedkeurende blik van de TL:
4-2 achter. Dit zegt hij zelf:
“Jeffrey speelde met wit op bord 7 tegen Arnold v.d Kammen, die met een
ongebruikelijke opening op de proppen kwam. De aanval van wit op de koningsvleugel
haalde weinig uit. Beide partijen rokeerde lang en na het uitruilen van wat stukken
kwam een eindspel op het bord met toren en paard voor beide spelers. Arnold bood
tot twee keer toe remise aan dat Jeffrey met weinig tijd op de klok de tweede keer
toch maar accepteerde ook al had het team niet veel aan dit half punt. Winst zat er niet in.”
Een gelijkspel is dan nog het hoogst haalbare, maar dan moeten Shakir én Robin
hun partijen wel winnen. Robin heeft op bord 3 heel lang stand gehouden. In tijdnood
lukte het Cees Verhagen om door te dringen in vijandelijk gebieden vervolgens een
remisestelling in zijn voordeel om te buigen waarna alle illusies over een stunt
als sneeuw voor de zon verdwenen: 5-2.
Shakir op bord 6 mocht met zwart als laatste de dubbele strijd aan met klok en
speler Jan Brand. Er werd hier onder tijdsruk de een na de andere pion weggegeven.
Uiteindelijk trok Shakir aan het langste eind want hij hield de laatste twee pionnen
over met voor ieder nog verder een toren. Met de witte koning in de verdrukking schoof
Shakir door naar een reddeloze stelling en verkleinde zo de nederlaag: 5-3.
Doordat de basis van ons achttal niet compleet was en we aangewezen waren op invallers
heeft de teamleider alles uit de kast moeten halen om een compleet team te krijgen.
Wil, Robin en ook Hans, klasse jongens dat jullie gespeeld hebben. Jammer dat we met
jullie extra spierballen net niet genoeg vuist hebben kunnen maken. Dan nog even terug
naar het begin of beter, de ingang. Zwart paard, wit paard, wie zal het zeggen. Het
gaat toch om de kleur van je hart. Misschien een idee om komende november de (s)intocht
weer in Schiedam te houden en dan massaal alle schoenen van Nederland in de gang van
deze Schiedamse schaakvereniging te zetten. Geheid dat de Sint dan vanzelf ook zwart
wordt en dat de ‘zwartepiet’-discussie zo vanzelf oplost met een zwarte sinterklaas
op een zwarte schimmel!
Het verslag van de tegenstander vind je op http://hzpschiedam.blogspot.nl/p/team-2.html.
De laatste partij spelen we op 28 maart thuis tegen Messemaker 5!
(TL Angelo)
HZP Schiedam 2 1627 - RSR Ivoren Toren 5 1576 5 - 3
1. Freerk Gerkema 1803 - Angelo Ayala 1363 ½ - ½
2. Piet Hofstee 1657 - Wil Sparreboom 1891 0 - 1
3. Cees Verhagen 1830 - Robin Reijnaert 1677 1 - 0
4. Elise Juijn 1601 - Leon Cornelissen 1595 1 - 0
5. Gerard Turkenburg 1535 - Hans Veraart 1591 1 - 0
6. Jan Brand 1633 - Shakir Salih 1574 0 - 1
7. Arnold van der Kammen 1480 - Jeffrey Ouwersloot 1386 ½ - ½
8. Hans Schrumpf 1475 - Mischa van Vlaardingen 1532 1 - 0