|
RSR Ivoren Toren 5 strijdend ten onder (3 oktober)
Vooraf werd nog geopperd door teamleider Angelo, dat het vrijdag 28 september moeilijk zou worden, daar Fianchetto 2 vorig jaar
alle wedstrijden hadden verloren. Ze zouden wel eens gebrand kunnen zijn op revanche. Nou, dat hebben we geweten.
Léon op bord 3 raakte verzeild in het gesloten Catalaans (heel toepasselijk fianchetteerde de Fianchetto 2 witspeler
zijn loper in een vroeg stadium op g2) tegen Kees Sio. Als bekend komt zwart in deze opening wat verkrampt te staan
en is langdurig, nauwkeurig spel vereist om gelijk te komen. Zwart vindt echter geen goede plek voor zijn dame en er
komt zelfs aftrekdameschaak in de stelling. Toch komt hij uiteindelijk enigszins verrassend en weliswaar ten koste
van een pion en met twee pionnen op de verkeerde kleur, redelijk weg uit de problemen. Maar door een onnauwkeurige
ruil op de 22ste zet stort de zwarte stelling alsnog in. Enkele zetten later is het (verdiend) 0-1.
Het debuut van Eran voor RSR Ivoren Toren is helaas niet bekroond met een overwinning. Zijn onervarenheid bleef
lang goed verborgen voor de tegenstander op bord 8. Eran stoomde al vroeg met zijn bcd-pionnen speels naar voren.
Toen de stofwolken waren gaan liggen miste hij 3 pionnen (cde), en zijn tegenstander Hans Dopper miste er ook drie
(abc). Even later moest Eran 3 extra pionnetjes inleveren en was er geen houden meer aan: 0-2. Het wordt nu wel erg
moelijk. Inmiddels wordt de teamleider geïnformeerd over de fusie van Fianchetto met Chess, waardoor we zowat spelen
tegen Fianchetto 1 van vorig jaar. De moed begint te zakken tot voorbij de enkels.
Ed, onze invaller voor Wikash op bord 2 ging lang gelijk op. In het middenspel leek er veel gevaar te komen door
het midden, maar tijdige torenruil voorkwam acute problemen. Achter kwamen de paarden toen volleerd in actie.
Daar kan Ed ook heel goed mee omgaan. Een prachtige vork lag in het verschiet, maar Martijn van der Vaart kon
het voorkomen met een prachtige counter met een nog grotere hooivork en Ed’s laatste toren moest eraf: 0-3.
Waar blijft toch ons eerste punt?
Nadat Leo van Dongen op bord 1 de Spaanse opening had mishandeld en dacht een pionnetje te kunnen snoepen ging het helemaal mis.
De tegenstander Bas van Driel ging met een messcherpe aanval naar de koning en schopte die van e8 naar het veld a7
en niet veel later konden de stukken weer terug in het doosje. Na afloop zweefden de "citaten" door de gangen:
hoofdpijn, stond gewonnen, net terug van vakantie, waarom...... 0-4. Een gelijkspel is dan nog het hoogst haalbare.
Op dat moment lijkt alleen Mischa aan de winnende hand.
Aan bord 5 voltrok zich na enkele zetten al een drama, maar dan niet voor Mischa... In een obscure variant van
de Benoni dreigde Cenk Ergen op zet 6 een toren te verliezen. Dit kon hij voorkomen ten koste van een paard. Met
een stuk minder op het bord koos hij in het vervolg van de partij voor de loopgraven. Mischa richtte zijn stukken
op de belangrijkste zwakte (f3) en bond daardoor alle zware stukken van de tegenstander.
Met het stuk extra, was de switch naar de andere vleugel snel gemaakt en kon na pionnenruil op b4 de a-pion vrijelijk
oprukken ondersteund door een toren. Door promotie werd de pion geofferd, waardoor torens afgeruild werden en de
overbelaste dame van Cenk Ergen het veld f3 niet meer kon dekken. Inslaan op f3 met schaak en stukverlies met dreigend
dameverlies was afdoende voor de winst.: 1-4. Eindelijk van de nul af.
Op bord 6 speelde Emilian met wit tegen Bela Hlavaj. Hij begon met d4 gevolgd door c4 en zwart speelt Pf6 gevolgd
door e5. Hier werd het voor Emilian al erg lastig om tegen te spelen daar hij deze tegen opening van zwart niet
erg goed kent.
Al snel volgde van zijn kant een 11tal damezetten binnen de eerste 19 zetten. Hij was zich ervan bewust, dat dit
totaal niet goed was, maar dacht steeds wat leuke zetjes te zien. Het werd steeds met betere tegenzetten beantwoord.
In het midden spel aangekomen met nog steeds stukken niet ontwikkeld, kwam Emilian een pion voor te komen staan,
maar al gauw moest deze ook weer ingeleverd worden.
Vervolgens kwam Bela een pion voor te staan en besloot hij voor afruilen te gaan. Dit gaf wit’s koning tijd naar
het midden van het bord te gaan. Door een betere positionering van zijn toren op de e-lijn wist wit vrij lang de
zwarte koning op de 8e rij te houden en niet verder naar de damevleugel te gaan. Doordat op een gegeven moment
de zwarte toren geïsoleerd werd in de linker bovenhoek van het bord, was deze alles behalve actief. Door de
tempowinst en een actievere toren wist Emilian uiteindelijk in het eindspel een vrijpion te krijgen, die eerder
de overkant zou halen dan zijn pion, waardoor zijn tegenstander niks anders restte dan de handdoek in de ring te
gooien. (overigens had hij toen nog maar minder dan 10 minuten op de klok en Emilian ongeveer een half uur) 2-4.
Zou er dan toch een wonder in zitten? Inmiddels had Jeffrey een riante voorsprong. Dus Shakir speelde een sleutelpartij.
Shakir met wit op bord 4 trof in René Mersch een sterke tegenstander. Het ratingverschil van ruim 200 punten was
in het begin niet aan het bord af te lezen. Zwart wilde al spoedig een dameruil, maar Shakir sloeg dat wijselijk
af. Enige tijd later verloor hij echter een stuk. Maar taai als hij is heeft hij het René nog heel lang lastig
gemaakt. De klok was in Shakir’s voordeel, maar met een geniale röntgenschaak kwam Shakir in een uitzichtloze
positie en konden zijn zweethandjes weer tot rust komen: 2-5. Daarmee was onze nederlaag een feit.
Op bord 7 tradt onze tweede debutant Jeffrey aan. Na een niet al te beste voorbereiding (een maand of 4 geen
schaakbord gezien) speelde Jeffrey zijn eerste externe competitiewedstrijd ooit. Met zo’n voorbereiding adviseerden
zijn teamgenoten om snel op remise aan te sturen. En na een zet of 20 kwam het remise aanbod van zijn tegenstander
Bert den Uyl, maar hij stond er niet slecht voor en besloot door te spelen. Dat leverde Jeffrey al snel een stuk
en 2 pionnen voordeel op. Kat in het bakkie. Nu alleen nog even fraai uitspelen. Om dat te bedenken had hij veel
tijd nodig, te veel zo bleek. Hij kwam in tijdnood en zag door de druk even over het hoofd dat hij schaak stond.
De toren moest ingeleverd worden en daarna binnen 2 zetten mat. Ongelofelijk wat een blunder. Zo voor staan en
toch nog de partij uit handen geven: 2-6. Zijn tegenstander zei dat hij had willen opgeven als zijn team 4,5 punt
voor stond maar dat was nog niet het geval. Dat was dus flink balen ,want de overwinning was vlak daarvoor al
binnengehaald. Dit had meer verdiend. Jeffrey baalde als een stekker maar als je hem vraagt of hij achteraf gezien
het remise aanbod had moeten accepteren is het antwoord, nee. Als je kans hebt om te winnen moet je ervoor gaan,
aldus Jeffrey. Zijn leerpuntje van deze avond is dat een gebrek aan routine hem de das om heeft gedaan. Geen pauzes
van 4 maanden meer inlassen dus.
De volgende tegenstander Krimpen aan den IJssel op 15 oktober gaan we met vertrouwen tegenstander. Zij zijn qua
rating het tweede team met een iets lagere rating dan Fianchetto, maar volgende keer zal het geluk aan onze zijde staan.
(TL Angelo)
RSR Ivoren Toren 5 1595 - Fianchetto 2 1769 2 - 6
1. Leo van Dongen 1728 - Bas van Driel 1839 0 - 1
2. Ed van Doorn 1724 - Martijn van der Vaart 1829 0 - 1
3. Leon Cornelissen 1581 - Kees Sio 1802 0 - 1
4. Shakir Salih 1583 - Rene Mersch 1793 0 - 1
5. Mischa van Vlaardingen 1462 - Cenk Ergen 1778 1 - 0
6. Emilian de Kievit 1493 - Bela Hlavaj 1746 1 - 0
7. Jeffrey Ouwersloot - Bert den Uyl 1683 0 - 1
8. Eran Raviv - Hans Dopper 1679 0 - 1
|