Pipo koeien! (11 november)
Twee dagen voor de match had ik nog maar 5 spelers bij elkaar. Gelukkig wist Angelo met een waar
offensief de resterende drie spelers bij elkaar te sprokkelen, zodat we uiteindelijk -op Jeffrey na-
als team 4 met het naar de 4e klasse
gedegradeerde team 5 naar Krimpen 3 vertrokken. Dat hebben we geweten: 5½-2½
verlies.
Kijk, uitwedstrijden zijn al moeilijk, uitwedstrijden op maandag zijn onmogelijk sprak Kennedy ooit in zijn beroemde speech in Berlijn.
In de ideale wereld bestaan er geen wedstrijden op maandag en worden wedstrijden afgewikkeld in gloeiend heet gestookte lokalen, gevestigd
in bejaardentehuizen. Vorig seizoen speelde krimpen nog in de Tuyter; daar was het warm. Dit seizoen spelen ze in de Pannenkoe en daar is het ook warm.
Pannenkoek? Nee Pannenkoe!
De Pannenkoe is een pannenkoekenrestaurant met een thema. De Pannenkoe is de natte droom van de formule-ontwikkelaars.
Combineer pannenkoek met koeien en kijk dan wat er gebeurt... Pannenkoe. Om een tipje van de sluier op te lichten: Bij het toiletbezoek
moet je kiezen tussen een deur met een stier of een deur met een koe; dat noem ik nou dieptepsychologie!
Je kan er ook eten; ik citeer: 'Voor de kleintjes hebben we een speciaal kalfjesmenu met doekoes. Dit zijn munten die kinderen kunnen
inruilen voor een leuke verrassing. De munten kunnen ook worden opgespaard. Hoe meer doekoes, hoe leuker het cadeautje. Jong of oud, iedereen
voelt zich thuis in de Pannenkoe!' De hele avond heb ik mijn hoofd gepijnigd over een tekst op het menubord bij binnenkomst: 'Buurman en buurman-menu met handdoek'.
Waar is toch die handdoek voor?
Laten we nog even snel door de partijen gaan: Angelo won op grootmeesterlijke wijze
van Joost van der Valk in 12 zetten en was hiermee de man of the match in mijn ogen.
Ik hoop dat hij hiermee het fragment van de week verdient! 0-1. Dat was de laatste keer
dat we voorstonden. Hans op bord 1 tegen Kees Greevenbosch
had geen fijne avond. Hij was al behoorlijk ziek en verkouden en hij miste wellicht daardoor een venijnigheidje in de stelling dat een stuk
kostte. 1-1. Erik mocht debuteren op bord 2 (tegen
Eduard Hoogenboom) omdat hij in de interne van Léon had gewonnen. Hij speelde absoluut
niet zwak, maar doordrukken met z'n pionnen in het centrum had een hoop ellende gescheeld. 2-1.
Nog in de war van de handdoek op het menu bakte ik er in het begin van mijn partij tegen
Jan Buis, op bord 5, niet veel van. Verloor ik pion 1, pion 2 moest ik geven om een matdreiging
te weerstaan. Daarna kantelde de partij en kon ik door nog een pion te geven al het verloren materiaal weer compenseren.
Wat restte was evenwicht; deze koe was uitgemolken. 2½-1½.
Jeffrey stond op bord 4 tegen Jos den Boer
optisch de hele partij iets beter, maar forceren naar winst leek niet echt verstandig. 3-2.
Op dat moment leek er nog niet veel aan de hand: Circe en Shakir
zouden met goed spel remise kunnen spelen en Léon stond door de tijdnood van zijn tegenstander misschien zelfs iets gunstiger.
Circe op bord 7 tegen Thomas Boeren speelde aanvankelijk
een hele goede partij en kwam op gegeven moment zelfs een pion voor te staan. In het verloop kwam het materieel weer gelijk
en later verloor ze zelfs een pion. In het eindspel ging wellicht vermoeidheid parten spelen. Hoe dan ook, de tegenstander
kwam steeds beter te staan en maakte handig gebruik van zetdwang. Helaas, maar met dit goede spel verwacht ik nog veel van
haar. 4-2.
Léon had op bord 3
David Berendsen tegenover zich. Deze David gebruikte zoveel tijd dat er nog maar 1½ minuut
tegenover 40 minuten op de klok stond. Misschien is het dan juist in het voordeel van Léon om zoveel mogelijk stukken op
het bord te houden. Léon koos echter voor de, in deze stelling op zich logische, afruil van dame voor 2 torens. Het winstkalf
liep daardoor wel de veilige remisestal binnen, zodat onze koelega's van Krimpen de winst binnen hadden. En dan komt daar dat
moment waarop je weet: We gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet. Shakir
speelt nog als laatste tegen Adri van der Waal op bord 5. Op zet 37 had Shakir de kans de
partij beslissend naar zijn hand te zetten in een stelling waar hij aanmerkelijk minder stond. Als hij maar die gepende
pion had gepakt met de dame... Helaas keek hij in het vervolg aan tegen materiële achterstand en een erg ver opgerukte
randpion. Op het eind stond hij echt heel slecht maar won per zet weer 15 seconden. Toen de tegenstander een dame haalde
ging hij dan toch door de klok en stond daar de stierlijke eindstand: 5½-2½ verlies.
(TL Mischa)
Krimpen a/d IJssel 3 1683 - RSR Ivoren Toren 4 1473 5½ - 2½
1. Kees Greevenbosch 1883 - Hans Veraart 1594 1 - 0
2. Eduard Hoogenboom 1734 - Erik Moerker 1 - 0
3. David Berendsen 1747 - Leon Cornelissen 1538 ½ - ½
4. Jos den Boer 1749 - Jeffrey Ouwersloot 1443 ½ - ½
5. Adri van der Waal 1621 - Shakir Salih 1459 1 - 0
6. Jan Buis 1514 - Mischa van Vlaardingen 1441 ½ - ½
7. Thomas Boeren 1668 - Circe Janse 1439 1 - 0
8. Joost van der Valk 1550 - Angelo Ayala 1397 0 - 1
|