Bronckhorst, van Gaal, van Vlaardingen; team 4 verliest wederom (5 maart)
Vijf voor acht, vrijdagavond 4 maart, Nivon. Leo en ik zijn koortsachtig bezig de zaal
in orde te maken. De spelers van team 4 zijn nog niet in zicht, zeven spelers van
Overschie 3 zijn dan al gearriveerd en helpen mee de zaal in orde te krijgen, zodat
om zes over acht de wedstrijd kan beginnen.
Er staat voor beide teams heel veel op het spel; Overschie heeft 5 punten, RSR slechts 3.
Een beetje voetbalclub heeft zijn trainer dan al lang eruit gebonjourd...
Het eerste uur verstrijkt wanneer de eerste contouren zichtbaar worden. Zeven partijen
kennen behoorlijk traditionele openingen uit het ijzeren repertoire, plus de exotische
opening van Léon.
6. Léon Cornelissen (1566) - Jan de Liefde (1632) 0 - 1
Léon is ingevallen voor de zieke Martin en komt behoorlijk goed uit de startblokken.
De partij verloopt veelbelovend met 2 gevaarlijke lopers die complete diagonalen bestrijken.
Léon lijkt op voordeel te komen als hij met zijn loper tegelijk de vijandelijke dame en een
tegenoverliggende pion aanvalt. In plaats van de pion te nemen kiest hij ervoor druk uit te
oefenen op een paard. Als de kruitdampen zijn opgetrokken heeft zijn tegenstander zijn pion
in veiligheid kunnen brengen en heeft hij een pionnenmeerderheid op de koningsvleugel tegenover
een meerderheid aan pionnen bij Léon op de damevleugel. Na een grote afruil rest Léons loper
tegen een heel sterk paard dat een beslissende klap uitdeelt door Léons enige pion op de
koningsvleugel te elimineren.
8. Ed van Doorn (1681) - Ruud Gorseman (geen rating) 1 - 0
De gelijkmaker komt van Ed, die vanuit de opening meteen doordrukt via het centrum en
zijn tegenstander confronteert met de dreiging van een vork op 2 stukken. Zijn tegenstander
denkt de dreiging te kunnen omzeilen door zelf ook een stuk aan te vallen. Daardoor gaat
het van een leien dakje: Stuk, pion, pion, pion en ondertussen laat hij zijn verbonden
centrumpionnen oprukken naar de overkant met als opties: mat of torenverlies. Een prachtige partij.
2. Leo van Dongen (1696) - Serge Erdtsieck (1738) 0 - 1
Leo speelt een partij met een hoge foutmarge aan beide kanten. Wint eerst zijn tegenstander
een pion, niet veel later weet Leo een loper op de diagonaal van dame en toren te krijgen.
Helaas geen kantelpunt in de partij omdat de tegenstander alle resterende stukken en dame
op g2 richt, met mat in 1 in het verschiet. In plaats van het voor de hand liggende g3 speelt
Leo dame g3 met de bedoeling dameruil af te dwingen. Echter Pe2 geeft een mooi familieschaakje
waarbij het paard niet kan worden geslagen i.v.m. mat in 1 op de achterste rij.
4. Wijnand Dobbinga (1637) - Hans Doornheim (1777) 0 - 1
De partij van Wijnand verloopt via de bekende wegen van geleidelijkheid; nergens is het
evenwicht verstoord. Er wordt nauwelijks iets geslagen en het centrum staat helemaal volgebouwd.
Wanneer de boel in beweging komt, is nog steeds het credo: nergens is het evenwicht verstoord.
Toch vindt zijn tegenstander een gaatje voor de dame waarmee hij een schaakje weet te forceren
dat tot torenverlies leidt: Ergens is het evenwicht verstoord.
7. Brian van Kanten (1526) - Wil de Gids (1553) 1 - 0
Brian speelt een prachtige partij. Even ziet het beeld er wat onduidelijk uit. Zijn
tegenstander heeft een vrijpion op a6, gesteund door de b-pion. Normaal een handenbindertje,
omdat bij Brian beide torens en dame op de 7e lijn staan en zijn pionnen op de 6e lijn
aangevallen worden door de vijandelijke dame. Met een, goed voorbereide, lepe paardvork waarop
niet goed wordt geanticipeerd, kan Brian een paard ruilen voor een toren. Direct daarna verovert
Brians dame met schaak de b-pion, waarna de a-pion ook valt door de toren. Dame en toren zijn
daarmee fijn binnen, zodat zijn eigen b-pion kan promoveren na een eerdere dameruil.
1. Paul Dekker (1717) - Cor van Lennep (1577) 1 - 0
Paul speelt een hele fijne partij. Persoonlijk kan ik, bij Paul, nooit zo goed inschatten
wanneer hij beter of minder staat. Paul heeft een kenmerkende stijl van schaken, aanvallend en
snel wisselend van het ene strijdtoneel naar het ander. Hierdoor krijgt de tegenstander ook vaak
kansen tot ontplooiing, dan wel schijnkansen. In zijn partij wordt volop geschakeld tussen de
vleugels. Een poging de dame van de tegenstander te vangen leidt er uiteindelijk toe dat hij
een toren gepend kan houden. Een zwakte in Pauls stelling lijkt de ongedekte h-pion op de 6e
lijn en de g-pion eveneens op de 6e lijn, weliswaar gedekt door de f-pion, maar op de f-lijn
staat Pauls koning op veld 8. Op dezelfde f-lijn staat ook de gepende toren van zijn tegenstander.
Deze stelling verleidt zijn tegenstander met de dame te slaan op g6; immers Paul kan niet terugslaan
met de f-pion. A tempo slaat Paul de gepende toren met schaak met de dame. Einde partij.
5. Wouter Scheffer (1595) - Fokke Lindeboom (1595) 0 - 1
Een partij die van begin tot het einde richting remise lijkt te ontwikkelen. Beiden geen echte
aanval, grote afruil, loper tegen paard, evenveel pionnen… Toch kan je met paarden in het eindspel
vaak vervelende dingen doen. Ik heb het einde gemist omdat de laatste partij een handenbindertje
blijkt. Het omleggen van de koning heb ik echter wel gehoord.
3. Arrian Rutten (1726) - Murphy Brunings (1709) 0 - 1
Laatste partij is meteen ook de meest dramatische. Arrian is na een doorwaakte nacht niet fit,
maar gaat er toch tegenaan. In het vroege middenspel maakt hij de keuze een pion te laten voor
wat meer tegenspel. Secuur verdedigen brengt helaas niet de aanval waarop Arrian hoopt; sterker nog,
de partij lijkt te kantelen en er komen kansen voor zijn tegenstander om de partij te beslissen.
Die beslissing blijft echter uit. Ondanks enorme tijdnood zet Arrian nog een keer goed aan en
bereikt deze stelling:
Zijn tegenstander antwoordt na enig nadenken met Dd7. Althans, zo lijkt het, want meteen corrigeert die
zijn zet in Dxf3. Arrian constateert dat de zet voltooid is omdat de dame heel kort is losgelaten op d7,
maar zijn tegenstander ontkent. Zelf sta ik niet bij het bord, dus heb ik te maken met een beschuldiging
en een ontkenning. Welles-nietes dus... Omdat zijn tegenstander blijft ontkennen rest niets anders dan
de partij te vervolgen. Ik kies er op dat moment voor de teamleider van Overschie te consulteren met het
incident, met daarnaast het verzoek de resterende partijen (Wouter en Arrian) die nog lopen te beëindigen
in remise, zodat een eindstand van 4-4 ontstaat. Dit verzoek wordt afgewezen.
Inmiddels is Arrian onder de 5 minuten gekropen tegenover zijn tegenstander 22 minuten. Onbegrijpelijk
vind ik het dan dat zijn tegenstander besluit ook maar niet te noteren.
Er volgt een waarschuwing, bij de tweede keer pas ik een tijdstraf toe die beantwoord wordt op zeikerig
en kinderachtig commentaar. Arrian wil niet eens weten van tijdstraf en ik moet alle zeilen bijzetten
om mijn straf uit te kunnen voeren tegen de Overschie-speler. Ook in het vervolg blijft deze speler
‘het noteren vergeten’ en kinderachtig gedrag vertonen. In elke andere partij zou ik meteen de partij
voor hem verloren verklaren, omdat hij 7 keer ‘vergeet’ te noteren. Dit soort spelers verwacht je niet
aan een schaakbord, maar brallend langs de lijn bij een wedstrijd in de 4e klas onderbond voetbal.
Artikel 12.8 Fide-regels schaken: 'Wanneer een speler herhaaldelijk weigert zich aan de FIDE-regels
te houden, wordt hij bestraft met het verlies van de partij. De score van de tegenstander moet door de
arbiter worden vastgesteld.'
Eindstand 3 - 5...
In het nagesprek tussen Arrian en zijn tegenstander ving ik het volgende op: “Nee hoor, ik liet de dame
niet los, ik raakte hem nog net met mijn pink aan”. Zoiets heet loslaten, met alleen een pink kan je
namelijk niet een stuk vasthouden.
(TL Mischa)
RSR Ivoren Toren 4 1643 - Overschie 3 1654 3 - 5
1. Paul Dekker 1717 - Cor van Lennep 1577 1 - 0
2. Leo van Dongen 1696 - Serge Erdtsieck 1738 0 - 1
3. Arrian Rutten 1726 - Murphy Brunings 1709 0 - 1
4. Wijnand Dobbinga 1637 - Hans Doornheim 1777 0 - 1
5. Wouter Scheffer 1595 - Fokke Lindeboom 1595 0 - 1
6. Leon Cornelissen 1566 - Jan de Liefde 1632 0 - 1
7. Brian van Kanten 1526 - Wil de Gids 1553 1 - 0
8. Ed van Doorn 1681 - Ruud Gorseman 1 - 0