The first cut is the deepest... (11 oktober)
Vrijdag 9 oktober, Nieuwerkerk 2 op bezoek tegen team 4... In mijn openingsspeech verwelkom ik, net als Diana Ross in New York (“hello LA!”) Krimpen... Die klap is Nieuwerkerk niet meer te boven gekomen, gezien de eclatante zege (6-2). Omdat ik zelf in de benedenzaal mijn tragisch seizoen in de interne mag voortzetten met weer een verliespartij; weliswaar tegen Michael Fung... heb ik niks meegekregen van het begin van de match... Wanneer ik zwaar gehavend de trap op kom, heeft Arrian net zijn remise veiliggesteld tegen Jeroen Eijgelaar. Daar Arrian niet ontevreden kijkt, ben ik dat dus ook maar niet... (red: na 16 zetten was de stelling volkomen in evenwicht en beide spelers wilden geen risico nemen) In de speelzaal serene rust. Nergens lijkt het evenwicht verstoord.

Even later schudden zowel Ed (tegen Leen Klein) als Wouter (Willem van der Wel) de handen met de tegenstanders. Toegegeven, allebei niet echt in stellingen waarin je cout que cout eens fijn iets gaat forceren, maar de volgende keer is overleg met de teamleider misschien iets om te overwegen... (sarcasmemodus uit).

Gelukkig blijft het allemaal zonder gevolgen en is daar het collectieve keerpunt om 22.20u... In een gedrongen stelling weet Wijnand tegen Jelle Versluis met een subtiel b4 de partij in een keer te kantelen. Deze b4 valt direct zijn loper aan. Terugtrekken van deze loper heeft geen zin, omdat Wijnand daarna het paard op f6 kan slaan, waarna het paard op c6 gepend staat door de toren van Wijnand. Met terugnemen op f6 valt het paard op c6 na b5. In de voortzetting ruilt Jelle zijn loper tegen de pion op b5 en lijkt de partij gelopen... Ondanks de extreme tijdnood van zijn tegenstander en het materiële voordeel beleeft Wijnand nog enkele benauwde momenten. Wanneer Wijnand al de dreigingen weet te pareren, doet de klok de rest. Die staat inmiddels op 0 en dat gaat nog twee zetten zo door, totdat de wedstrijdleider terecht ingreep.

Martin speelt een mooie partij tegen Han Everaars. Han heeft in het begin van zijn partij iets te va banque zijn b- en c-pion opgespeeld. In het resterende eindspel met ieder 5 pionnen met toren en paard kiest Martin voor vereenvoudiging door de torens uit het spel te ruilen waardoor hij in het verloop een pion voor komt. Dit dwingt zijn tegenstander het pionnennevenwicht te herstellen, Hierdoor kan Martin zijn paard naar de andere vleugel brengen om daar de beslissende vrijpion te creëren. Leo heeft tegen Leo van der haven een prachtige stelling opgebouwd, waar het zaak is de druk te behouden en door te stoten met zijn f-pion waardoor de dame van zijn naamgenoot gebonden blijft. Even ziet het er eng uit voor de meester van het Aleppo-offensief als zijn tegenstander een vork dreigt die toren en dame aanvalt. De doorstoot is echter een handenbindertje omdat deze pion een vervelend schaakje dreigt. De verdediging hiertegen is echter niet afdoende en Leo valt de stelling binnen.

Een bijzondere partij speelt Paul tegen Hans Ranft, beide spelers hebben respect voor elkaar, hetgeen resulteert in behoedzame manoeuvres en speldenprikken. In wederzijdse tijdnood wordt dan toch het vuur geopend. In misschien niet de gelukkigste voortzetting resteert een eindspel van 1 stuk meer voor Paul tegen 2 pionnen meer voor Hans Ranft. Met wat meer tijd op de klok een hele leuke stelling om eens helemaal uit te melken. Maar de mannen besluiten tot remise, tot grote tevredenheid van Paul en de teamleider.

De laatste partij is zeker niet de minste. Brian weet vanaf het begin met torens, dame en lichte stukken een behoorlijk positioneel overwicht te verkrijgen in zijn partij tegen Lambert Wildemans. Sterker nog. er ontstaat een stelling waarin het voor de tegenstander beter is om niks meer te verzetten... Wanneer een pion valt, is het snel gedaan. Alle lijnen en patronen openen zich als vanzelf en als door een onachtzaamheid Brian inslaat op h8 staat daar ineens de score 6-2 op het bord. Vandaag Nieuwerkerk morgen de rest! (TL Mischa)

   RSR Ivoren Toren 4      1650 - Nieuwerkerk a/d IJ. 2   1638 6  - 2
1. Paul Dekker             1717 - Hans Ranft              1787 ½  - ½
2. Arrian Rutten           1726 - Jeroen Eijgelaar        1819 ½  - ½
3. Leo van Dongen          1696 - Leo van der Haven       1697 1  - 0
4. Wijnand Dobbinga        1637 - Jelle Versluis          1790 1  - 0
5. Ed van Doorn            1681 - Leen Klein              1632 ½  - ½
6. Martin Jaspers Focks    1625 - Han Everaars            1636 1  - 0
7. Wouter Scheffer         1595 - Willem van der Wel      1587 ½  - ½
8. Brian van Kanten        1526 - Lambert Wildemans       1152 1  - 0