Stalin ... (10 november)
Afgelopen donderdag 7 november moest RSR 4 de Hoeksche Waard 2 bestrijden. Heel de Hoeksche Waard? Nee slechts één dorp bood manmoedig verzet: Numansdorp.. Numansdorp heeft iets met water. In de 17e eeuw heeft men er wat dijken neer gegooid en dit dorp gesticht. In 1944 meenden de Duitsers de geallieerden tot staan te kunnen brengen door het dorp onder water te zetten. In 1953 deed de natuur dat nog eens dunnetjes over met 56 doden ten gevolge... 1953 is ook het sterfjaar van Stalin. Ter eer en meerdere glorie aan de man van staal heeft men een sporttempel gebouwd met die klare Sociaal Realistische grandeur van een KGB-gebouw. Wijnand verzuchtte bij het zien van de trappen naar de speelzaal: „Potemkin!”.



In het echt zag de trap er nog imposanter uit

Leo meende Beria te ontwaren tussen de zwetende volleyballers op de begane grond.

Tot onze vreugde was Arnold Rijken ook naar het verre Numansdorp afgereisd. Arnold weet dat er wel eens wat teamleden zijn die vergeten dat ze moeten spelen… Geweldig! Arnold mocht gelijk het teamleiderschap overnemen en leidde met strakke hand naar een respectabele uitslag: 1-7

Als eerste was Arrian klaar op bord 3. Zijn Schotse partij tegen Cees van den Berg bevatte vanaf het begin het nodige vuurwerk en venijn. Zijn tegenstander sloeg zeer ongebruikelijk op d4 met zijn paard. Vanaf dat moment had Arrian het centrum in een ijzeren greep. Zwart moest al een pion laten om geen stukverlies te lijden. Uiteindelijk was een ongelukkige fianchetto het einde voor zwart. Hij mocht kiezen uit 2 kwaden: Torenverlies met schaak of loperverlies door promotie. Het werd loperverlies en opgave op zet 16. De rest van de avond zagen we Arrian rondsjouwen met allerlei onduidelijke snacks van de firma Trinity uit Oldenzaal (0-1).

Ook heel vlot klaar was Martin op bord 6. Hij kreeg Nico van Vliet te bestrijden. Hoe verliep deze partij? Om het in zijn eigen woorden: „In de opening won ik een pion en toen nog en een en nog een. Daar kwam nog een koningsaanval overheen en toen gaf hij op (0-2).

Ondertussen meldde ik braaf aan leider Arnold dat ik een stuk voor stond. Zijn antwoord: „Bijna iedereen staat een stuk voor”. Wouter had inmiddels zijn stuk-meer-situatie goed uitgebuit aan bord 4 tegen Ronald Mohrke. Even alle zeilen bijgezet om een promotie te voorkomen en daarna viel de witte stelling uiteen (0-3).

Ik had mijzelf op bord 8 laten invallen tegen Dick van Vuuren. Ik kreeg mijn eigen opening te bestrijden: de Reti. Deze transformeerde naar een Neo-Grünfeld. Kenmerk van de Reti: Er komt een tijd dat de spanning in het centrum opgelost moet worden. Door het uitblijven van actie van wit kreeg ik meteen het initiatief en een pion winst. Iets verderop won ik een stuk en aan het eind pende ik twee torens, waarmee de partij eindigde (0-4).

Naast mijn bord had men bord 2 geplaatst waar Wijnand Louis van Duuren te bestrijden kreeg, de hoogst gerateerde speler van Hoekse waard 2. Louis van Duuren heeft een zeer beperkt zicht zodat naast het bord een braille-bord stond en Wijnand alle zetten op het wedstrijdbord uitvoerde. Beide spelers moesten hun zetten opnoemen; Wijnand: „Ahum, Paard Cornelis 6, ahumhum”. Wijnand behield het initiatief in deze partij, maar nergens werd het evenwicht verstoord (½-4½).

Niet veel later capituleerde de tegenstaande van Emilian op bord 6 Ries Wiltenburg. In het middenspel was Ries zijn dame kwijtgeraakt door een penning. Tsja, dan valt er eigenlijk niet veel meer te zeggen over de verdere complicaties. Emilian demonstreerde in het vervolg waarom een dame verrekte handig kan zijn in dit spel (½-5½). Emilian was vooral zeer opgetogen over zijn ‚ratingsprong’ na het echec van het PK.

Arend (bord 5) had echt moeten winnen van Piet Bervoets, Arend had in het eindspel een paard en drie pionnen tegen drie pionnen. Toch wist Piet Bervoets handig gebruik te maken van de twee verbonden vrijpionnen in het centrum. Om promotie te verhinderen moest het e.e.a. gegeven worden. Jammer, remise ... (1-6).

Op bord 1 was al die tijd Leo in bloederig gevecht gewikkeld met Kees van 't Land. De zwarte koning werd op gegeven moment alleen nog maar door stukken gedekt. Pionnen waren reeds naar de Goelag gedeporteerd. Op het eind gaf Leo met de dame schaak. De beste zet voor zwart leek tussenschuiven van de eigen dame om afruil te forceren. Hierbij werd de zwarte dame gedekt door het naast de koning geposteerde paard. Leo sloeg met zijn toren het dekkende paard met schaak, waarna Kees opgaf. Eindstand 1-7!

Op 29 november komt Corry Vreeken met haar team op bezoek! In 2011 ging dit Maassluis met 5½-2½ onderuit tegen het 5e. Mooie partij toen van Rob van der Lee tegen mevrouw Vreeken (remise). (TL Mischa)

   Hoeksche Waard 2        1597 - RSR Ivoren Toren 4      1651 1  - 7
1. Kees van 't Land        1588 - Leo van Dongen          1766 0  - 1
2. Louis van Duuren        1817 - Wijnand Dobbinga        1680 ½  - ½
3. Cees van den Berg       1619 - Arrian Rutten           1723 0  - 1
4. Ronald Mohrke           1595 - Wouter Scheffer         1566 0  - 1
5. Piet Bervoets           1587 - Arend Bongers           1748 ½  - ½
6. Nico van Vliet          1630 - Martin Jaspers Focks    1632 0  - 1
7. Ries Wiltenburg         1483 - Emilian de Kievit       1564 0  - 1
8. Dirk van Vuuren         1456 - Mischa van Vlaardingen  1532 0  - 1