Team 3 geeft riante tussenstand weg tegen Fianchetto 1 (16 november)
Vorig seizoen was een croissantje er getuige van dat het derde team uit gelijk speelde tegen Fianchetto 1. Toen scoorde Mark het redddende punt. Dit keer, op vrijdag 14 november thuis, was Mark als eerste klaar. Zijn tegenstander Bas van Driel mishandelde een Panov dusdanig, dat hij met zijn koning naar f5 liep om het centrumgeweld te ontlopen, maar dat kan in de promotieklasse echt niet meer. Met slechts dame en loper woof Mark een fraai matnetje. Ook Michael Fung maakte snel gehakt van Bart Voogts Aljechin. Volgens het boekje sneed Fung er dwars doorheen. Eerst ging er een kwaliteit aan en toen ook nog eens al zijn centrumpionnen er een voor een werden afgeragd, geloofde Bart het verder wel. Zoals kon worden verwacht wist Arie Verschoor geen gaatje in Arend Bongers’ verdediging te vinden en zo stond het dus al vroeg 2½-½.

Op dat moment stonden er op alle resterende borden nog aanvaardbare stellingen. Die van Joop en Leo konden zelfs veelbelovend genoemd worden. Konden onzichtbare kootsjes toen maar een time-out aanvragen en toeschreeuwen dat de stellingen bevroren moesten worden... Maar nee, de koots moest zelf goed opletten dat zijn dame niet gevangen werd, nadat die een pionnetje op a2 gesnoept had. Door verwisseling van openingszetten was ik in een franse Chatard met h4 beland, die ik zelf alleen maar met wit speel. Wel benieuwd was ik hoe Ron Burgerhout een door de oude openingstheorie afgekeurde zet zou aanpakken, waarmee Liam Vrolijk mij op het PK verraste. De ‘weerlegging’ is contra-intuïtief en erg onduidelijk en Ron speelde inderdaad dezelfde agressieve, maar matige zet als ik tegen Liam deed. De stelling die op het bord kwam beviel mij wel en het lukte zelfs om de franse loper af te ruilen op f1. Na de partij werd Ron emotioneel omdat hij inderdaad mijn dame op a2 op enig moment had kunnen vangen, maar gelukkig miste hij dat en kreeg ik een licht, maar prettig initiatief.

Er volgde een wanhopig kwartiertje. Leo had zegmaar zijn Leomoment, waarin hij de enige zet vindt die niet wint. Binnenkort zal hij bij de brillenboer te vinden zijn. Lola was een kwartier te laat aan de wedstrijd begonnen. In een poging om het aanvangstijdstip van 20.00 uur wat op te rekken, probeerde ik nog wel een toespraakje. Voorbereide grappen kwamen totaal niet uit de verf, geen van de aanwezigen toonden er ook maar enige belangstelling voor, niet verwonderlijk voor iemand met een spreekcharisma van nul. Gaande de partij kwam Lola wel steeds een tikje beter te staan, maar helaas, dat kwartiertje kwam niet meer terug.
Met wat meer ijzer in de benen zou Joop een gouden kans om de wedstrijd in het slot te gooien niet gemist hebben en een mooie bonus voor een schoonheidsprijs bovendien, volgens Plas. Als je voelt dat er iets in zit, maar je kan het niet vinden, leidt dat vaak tot frustratie. Even later het psssj van een blikje en dus verlies op vlag.
Bob Hoos probeerde het wel, maar met twee lange rokades in een Siciliaan valt er vaak weinig te beleven. Een ongelijke lopereindspel kwam op het bord en dus een logische remise (3-4).
Een remiseweg tegen Ron was daarmee afgesloten, de stelling was er ook veel te levendig voor. Ron blunderde een kwaliteit en zo was er nog enige rechtvaardigheid, dat op de valreep een half matchpunt werd gered (4-4). Met als bijzondere ervaring dat op het eind mijn klok opliep in plaats van af.

De leukste fragmenten, waaronder de dodelijke aanval van Mark en de onsterfelijkheid (in de analyse) van Joop zijn binnenkort te zien in het theater van de Schakelaar. (Koots Keet)

   RSR Ivoren Toren 3      1858 - Fianchetto 1            1912 4  - 4
1. Herman Keetbaas         1973 - Ron Burgerhout          2041 1  - 0
2. Michael Fung            1898 - Bart Voogt              1951 1  - 0
3. Arend Bongers           1773 - Arie Verschoor          1944 ½  - ½
4. Joop Klijn              1867 - Jos Kruidenier          1895 0  - 1
5. Lola den Dunnen         1724 - Martin van der Hidde    1884 0  - 1
6. Leo de Jager            1924 - Ton der Kinderen        1834 0  - 1
7. Bob Hoos                1883 - Rene Mersch             1848 ½  - ½
8. Mark Beijen             1825 - Bas van Driel           1895 1  - 0