Bob maakt grootmeesterlijk gehakt van leeuw (22 oktober)
Vrijdag 18 oktober werden er door team 3 tegen Sliedrecht 2 maar liefst 3 leeuwen gekrakeld. Omdat wij twee Leo’s hadden opgesteld, dachten de Sliedrechtenaren misschien dat ze daar drie leeuwen tegenover moesten stellen. Zoals vooraf aangekondigd moest de eerste leeuw van Jan Sulman al snel zijn staart krullen na een vroeg g4 van Alek. Ex-teamcaptain Leo van Dongen had wat meer zetten nodig, maar met een indrukwekkend stukoffer zette hij zijn tegenstander op het verkeerde been, waardoor het mat in 3 werd. Dat invallers het altijd bovengemiddeld goed doen, werd weer eens bewezen. Verreweg het langst deed Bob erover om zijn leeuw krakelen, maar hij speelde dan ook tegen niemand minder dan de propagandachef van het systeem, Jerry van Rekom. Wij weten allemaal wat Bobs geheim is. Enigszins ironisch was het daarom dat de Sliedrechtenaren hun nederlaag weten aan de drooglegging in het Nivon. Een pletsmoes van jewelste als je het mij vraagt, want de grote dorst stak pas nà de wedstrijd de kop op. Dat de drooglegging als een meesterzet ervaren werd, is een stille hint dat ze van dit geheim nog weinig begrepen hebben. Op werkelijk grootmeesterlijke wijze wist Bob zijn tegenstander eerst murw te manoeuvreren. Tegenover de paardzetten d7-f8-g6-f8-e6 plaatste Bob ala Karpov Pe2-c1-d3, waar het paard f4 en b4 verdedigt en aanvallend een oogje houdt op e5 en c5. Ook heel fijn was De2 waarmee zwart’s lange rokade op afstand onaantrekkelijk werd gemaakt. Beide spelers maakten sowieso weinig aanstalten om een rokadestelling in te nemen: daar werd zo lang mogelijk mee gewacht om alle opties open te houden. Zwart reageerde daarop met de spiegelzet Dc8, een teken dat hier een echte schaakpartij gespeeld ging worden.

We komen er in als Bob dan eindelijk voor de korte rokade had gekozen, wat wel moest na 16.b4 en zwart zojuist het al langer dreigende 18....h4 had gespeeld (zie diagram1):

Bob maakte hier wat we een grootmeesterlijke fout kunnen noemen: 19.f4. Zwart zou dan 19...Ph5 kunnen doen, waarna pion- en/of kwaliteitswinst dreigt, maar moet dan wel uitpluizen hoe het verder gaat na 20. Pxe5 of 20. f5. Da’s lastig. Zwart zou zo maar kunnen denken dat wit hier een kansrijk offer plaatst; dat hoort er allemaal bij als je als een grootmeester speelt! Zwart speelde hier dan ook het mindere 19...Pd4 en nu had Bob het initiatief kunnen vasthouden met 20. Dd2. Bob wilde echter meer duidelijkheid in de stelling en speelde 20.Lxd4 exd4 21.e5 Ph5 22.Pe4 Pxg3 23.Pxg3 hxg3 24.f5 0-0-0 25.e6 fxe6. Het was beter om de f-lijn dicht te houden, maar dat was voor gewone stervelingen nog niet te zien. 26.fxe6 Le8 27.b5! Th6! Ook een mooie verdedigingszet. Eigenlijk is de stelling nog steeds in een wel heel dynamisch evenwicht; de computer ziet zelfs een kleine plus voor zwart. 28.Ta1-e1. Deze toren had ook toekomst op de a-lijn, maar het is logisch dat Bob hier zijn horzel op e6 zo lang mogelijk wil handhaven. 28...Dd6 29.a5! (zie diagram2):



Op 29...bxa5 was 30.Tf5 (>c5) sterk, maar nog beter was 30.Tf7 Lxf7 31.exf7 Lf8 32.bxc6 en wit is heer en meester over de witte velden, terwijl alle zwarte stukken op ongelukkige zwarte velden staan. Na bv. 32...Tf6 volgt 33.Dg4+ Kc7 34.Dh5 en wit gaat de koning uitroken. En op 32...Th4 komt 33.Df3 Df6 34.c7! In deze duizelingwekkende stelling speelde zwart echter 29...cxb5, daarmee de sluizen van de witte aanval wagenwijd openzettend. 30.De4. Direct uit was 30.Tf7! Lxf7 31.exf7 Lf8 32.Df3 en deze stelling is zo geitenkaas dat ondanks kwaliteit en 2 pionnen achter, alles wint. Maar wel met zeeën aan varianten. De leukste is wel: 32...Dc7 33.Te8 Thd6 34.a6 (zelfs h4 wint!) Db8 35.Db7+ Dxb7 36.xb7+ Kc7 37.Pb4 T6d7 38.Pc6, enz. 30...Db8 Niet de beste, maar vind die maar eens in zo’n stelling! Betere gok was 30...Dc7. 31.axb6. Houdt het spannend, want nu was 31.Tf7 Lxf7 32.exf7 Lf8 33.Df5+ Kc7 34.Dxb5 met de dreiging 35.Dc6 mat en 35.Te8 prijs geweest. 31...Dxb6. Nu kan wit zijn paard er niet goed bijkrijgen. 32.Tf7 Lxf7 33.exf7 Lf8 34.Df5+ Kb8. Na 34...Kc7 kan zwart nog remise houden na bijv. 35.De5+ Dd6 36.Dxb5 Db6 37.De5+ enz. 35.Te8 Da5?. Het enige wat zwart nog kon proberen was 35...Thd6, maar na 36.De4 wint wit door de dreiging Txf8. Zwart droomt nog van een tegenoffensiefje, maar de dame kan helaas niet gemist worden in de verdediging: 36.De4 Da1+ 37.Pe1 Kc7 38.Db7+ Kd6 39.Txd8+. Bob miste hier Dc6 mat. 39...Kc5 40.Dd5+ en pas vele zetten later kwam het mooie matje waar Paul het al over had, op het bord. Kennelijk was hier Bobs toverdrankje uitgewerkt, want hij kon zich de tussenliggende zetten niet meer herinneren. Toch geloof ik dat, na het verwerken van alle emoties in het voorafgaande mijnenveld, weinig team 3 spelers nog tijd en energie over zouden hebben om die laatste zetten nog op het bord te kwakken. Bob deed het. Een kunststukje om in te lijsten! (Keet)