Slowschaak in de Oriënt (8 maart)
Als de punten in RSB klasse 1A gewogen worden naar het bord waarop ze behaald zijn, zou RSR team 3 met Sintjuttemis nog geen kampioenskansen hebben. Komen we op de topborden meestal wat tekort, dit wordt ruimschoots gecompenseerd aan de lagere borden. In de uitwedstrijd op woensdag 6 maart tegen SO Rotterdam 3 moesten we het zoals gebruikelijk doen zonder Marco. Omdat ons geheime wapen Sjonnie vlakbij het speellokaal de Oriënt van SOR3 woont, leek hij geknipt als invaller. Bij aankomst in de Oriënt bleek echter dat Mark Beijen zich al aan het warmlopen was, die woont er immers praktisch naast. Na enig tijdrekken met wachten op Sjonnie moest er een besluit genomen worden, wie van de twee zou spelen. Omdat het verspilde tijd voor Mark leek, houdt Sjonnie een lauwe koffie met veel melk en een bmi-aanvullende koek tegoed, want om 20.20 meldde hij zich alsnog. Omdat de bank vacant was (Leooo omgevallen door griep), greep hij deze kans op een hernieuwde carrière als teamcaptain niet aan, maar wist nog wel te genieten van het eerste speeluurtje, dat ongeveer even spannend was als de gemiddelde 10 km schaatsen. Zijn troost was dat de CL-wedstrijden die avond ook niet om over naar huis te schrijven waren.

Andreas was voor aanvang van de wedstrijd te verstaan gegeven dat een remise op bord 1 een heel goed resultaat zou zijn. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd, want onder begeleiding van grootmeesterlijke gebarentaal was die remise binnen een halfuur al een feit. “Wat voor rating heeft die gozer” gonsde het door de wandelgangen van SOR, onkundig van feit dat Adri Helfrich juist blij mocht zijn met deze remise tegen onze topscorer. Ook Leo de Jager kweet zich uitstekend van zijn taak 100%-Albert Janssen zijn eerste halfje te ontfutselen.

Dat Alek Dabrowski geniet van zijn schaakrust werd zichtbaar met een vrij zwevend centrum op d5 en e5, waar zijn zwarte tegenstrevers al van het bord waren. Zonder dames schoof hij dit moeiteloos naar winst. Na een saaie opening werd het in mijn partij plotseling heel spannend tot Wim van Munster een volle dame blunderde. Hoe gretig Mark wel was, zagen we op bord 7. Heel vasthoudend bleef hij zoeken naar het kleinste gaatje, daar had Cor Treure niet van terug. Mark heeft nu al meer punten voor team 3 gescoord als voor team 4!

Bij een tussenstand van 4-1 had Pim een stelling, die zegmaar halfvol genoemd kon worden; in de tijdnoodfase werd het helaas halfleeg tegen de altijd lastige Gerard Kastelein, die doorgeleerd zal hebben voor dergelijk kwaliteitsverschil en dat ook op het bord liet zien. Gelukkig bleef het bij deze bijkomende schade, want Joop liet zijn overmacht aan zware stukken met vrijpion spreken en niet veel later hoorden we een bevrijdende Fungschater, toen zijn kale koning pat stond tegen L+P.

Een hele nuttige 2½-5½ dus. We hebben nog een maand de tijd om te vergeten dat we kampioen kunnen worden, want de specialist in het lek schieten van deze pretenties wacht. (Keet)

   SO Rotterdam 3         1829 - RSR Ivoren Toren 3     1886 2½ - 5½
1. Adri Helfrich          1929 - Andreas Iliopoulos     1902 ½  - ½
2. Albert Janssen         2045 - Leo de Jager           1957 ½  - ½
3. Wim de Paus            1928 - Alek Dabrowski         1931 0  - 1
4. Marius Strijdhorst     1848 - Michael Fung           1906 ½  - ½
5. Gerard Kastelein       1670 - Pim Uytdewilligen      1862 1  - 0
6. Wim van Munster        1709 - Herman Keetbaas        1892 0  - 1
7. Cor Treure             1817 - Mark Beijen            1749 0  - 1
8. Cees Schoolenberg      1688 - Joop Klijn             1893 0  - 1