|
De kogel is door Nieuwerkerk (6 november)
Vrijdag 2 november stond de wedstrijd tussen RSR 3 en
Nieuwerkerk aan de IJssel 1 op het menu. Om een sfeer van onpartijdigheid te scheppen,
wierp Nieuwerkerker en RSR-Zonnekoning Arnold Rijken zich op als wedstrijdleider van dit
sleutelduel tussen de op papier twee sterkste teams in RSB 1A. Even leek het er op dat
Arnold zich ook kon tooien met de dubbele pet van teamleider, maar De Grote Roerganger,
Leo van Dongen, die alles weet van polymeren en alle overige materie, ternauwernood ontsnapt
aan het ontstaan van meermeren in zijn eigen ingewanden door vier engelse onbijtjes met
spiegeleieren en spekjes, wist die opzet desondanks te verijdelen. Hij straalde dan ook
grote verzadiging uit, Hem in staat stellend freewheelend toe te zien hoe zijn team de
kastanjes uit het vuur haalde, onderwijl zijn eigen partij tegen Brian van Kanten in de
benedenzaal afwerkend, die, met zoveel meren in hoofd en buik, natuurlijk snel bekeken was.
Bijna was het Arnold gelukt om de wedstrijd in de broeikas op de begane grond te laten
plaatsvinden, maar blies dit onzalige plan vanwege te weinig afzeggingen toch bijtijds
af. Statistieken en ander bijgeloof wijzen immers uit dat thuisoverwinningen meestal in
ijzige bovenzaaltjes worden behaald; blijkbaar verkrampen daar de bezoekers, terwijl wij
het hoofd koel houden, gewend als we zijn aan de grillige temperaturen en de omloop- en
muziekgeluiden in het NIVON-gebouw.
Met nieuw bionisch oog had Leo de Jager op bord 1 tegen
Nieuwerkerkse topdog Edo Pouwelse
aanvankelijk alles onder controle en kwam zelfs iets beter te staan. Helaas was het laseroog
nog niet voldoende hersteld om tegelijk de klok in de gaten te houden. Met een kwal minder
was het op het eind helaas snel gedaan, 0-1.
Marco op 2 had een gevaarlijk initiatief in het vroege middenspel, maar tegenstander
Leon Willemen rechtte de rug en kon alle gevaren neutraliseren: 0,5-1,5.
Alek leek een makkie ter hebben op 4 met een mega-pionnenoverschot, toch ging er op
het eind iets mis: 1-2.
Hij, die zon en maan tegelijk schijnt te kunnen laten schijnen ging dit keer een
principiële, maar riskante carokann-opzet uit de weg. Vermoedelijk door de bordindelingsperikelen
was zijn licht echter al goeddeels gedoofd; wat witte aanvalsmogelijkheden onderschattend,
moest hij wegvluchten in een dubbel toreneindspel met een pion minder. Gelukkig waren de
winstplannen voor wit legio en lastig te taxeren, zodat Rob Hoogland’s tijdsvoorsprong van
een halfuur in no-time slonk tot een kwartier achterstand, remise dus en 1,5-2,5.
Zo bleef het nog een tijdje spannend, totdat ter elfde ure binnen één minuut ineens 3 punten
tegelijk kwamen binnenrollen. Onze man in vorm Michael Fung schoof vrij regelmatig de niet
misse Hans Ranft van het bord.
Joop koos met zwart de vergiftigde b2-pionvariant in de Lg5-Najdorf, zodat alleen met bier
die zenuwenstelling onder controle te houden bleef. Voortdurend gestoord door luid sissende
blikjes uit Joop's eigen voorraad verzoop ook hier tegenstander Zyleman in de variantenbrij,
zodat Joop zijn materiele plus uiteindelijk kon incasseren. Vrijwel tegelijk schoof Andreas
zijn pluspion naar de overkant en was Leo’s lek boven water: 4,5-2,5.
Toen had Pim alleen nog een paardeindspel met een paar pionnen op het bord. Het kon nog alle
kanten op, ook de verkeerde, maar met enig geluk werd het toch een verdienstelijke 5-3
overwinning.
Het lijkt een leuke start, maar pas 2 van de 7 wedstrijden zitten er op en angstgegner
Oostflakkee komt nog. Maar dat is pas op 12 april 2013, dan ziet de wereld er weer heel anders uit.
(keet)
En hier volgt de visie van De Grote Roerganger himself:
Het kan vriezen het kan dooien (6 november)
In de tweede wedstrijd van het seizoen ging het derde naar een moeizame 5-3 overwinning.
De wedstrijd werd geopend met een verlies van Leo de Jager die goed op het bord stond
maar niet op de klok. Niet veel later werd er vrede gesloten bij Marco en was het bang
afwachten. Joop! en Keetbaas stonden minder en de rest tja het blijft team 3 ... niks
is zeker. Gelukkig kwamen daarna de punten ineens snel binnen. Alek wist net niet te
winnen, man in vorm Michael wist in het eindspel toe te slaan en Herman kon naar remise
afwikkelen. Kortom een 2½-2½ stand. De tijdnood fase leverde uiteindelijk Joop en
Andreas een vol punt op en Pim een remise. Het was weer hard werken, zweten en het deed
pijn aan de ogen maar ja de punten zijn binnen. De volgende ronde mogen we tegen onze
buurman Onésimus altijd lastig maar wel gezellig.
(TL Leo vD)
RSR Ivoren Toren 3 1925 - Nieuwerkerk a/d IJ. 1 1857 5 - 3
1. Leo de Jager 1957 - Edo Pouwelse 1961 0 - 1
2. Marco Starmans 2056 - Leon Willemen 1961 ½ - ½
3. Michael Fung 1906 - Hans Ranft 1849 1 - 0
4. Alek Dabrowski 1931 - Jeroen Eijgelaar 1874 ½ - ½
5. Herman Keetbaas 1892 - Rob Hoogland 1871 ½ - ½
6. Andreas Iliopoulos 1902 - Johan de Koning 1821 1 - 0
7. Joop Klijn 1893 - Richard Zyleman 1793 1 - 0
8. Pim Uytdewilligen 1862 - Han Everaars 1723 ½ - ½
|