Bloedstollende overwinning Team 3 in de Groene Hel (15 maart)
Thuis waren de teams 4,5 en 6 van Charlois Europoort nog ongeslagen; het beloofde dus geen makkie te worden. In zijn wijsheid had Don Leo de leiding overgedragen aan de nog ongeslagen teamleider Mischa en trok zich vervolgens nagelbijtend terug in IJsland. De match, gespeeld op vrijdag 11 maart, werd op het allerlaatste moment door ons gewonnen en had de volgende uitslag:

   Charlois Europoort 4     1934 - RSR Ivoren Toren 3       1881 3½ - 4½
1. Erik van den Berg        2001 - Dik van der Pluijm       1880 ½  - ½
2. Gijsbert Kamerman        2035 - Leo de Jager             1948 1  - 0
3. Jesus Canedo             1933 - Alek Dabrowski           1937 0  - 1
4. Ab Kamman                1930 - Michael Fung             1823 ½  - ½
5. Ton Dulk                 1948 - Paul Tromp               2022 0  - 1
6. Viktor van de Wetering   1857 - Arend Bongers            1793 1  - 0
7. Cees van Oosterom        1909 - Floris Zoutman           1808 0  - 1
8. Robin Lecomte            1859 - Mark Beijen              1840 ½  - ½

Nadat de partijen waren gestart, kon de teamleider zijn ogen goed de kost geven aan de aantrekkelijke schaakmoeders die met hun kroost helaas het pand verlaten. Dan maar een biertje, sigaret en een goed goed gesprek met Fritz voor de poort van de Groene Hel.

Tussen 20u en 21u was het alleen het bord van Mark (tegen Robin Lecomte) dat mij enige zorgen bood. Mark leek minder uit de opening te komen en moest alle zeilen bij zetten om een goede verdediging te vinden. Op de rest van de borden tekende zich nog niets vermeldenswaardig af m.u.v. het tijdverbruik; op 6 borden hadden de CE-spelers beduidend meer tijd gebruikt dan ons team en waren in het eerste uur gemiddeld 13 zetten genoteerd. Typisch genoeg bleef juist Alek het verst achter qua zetten, maar dat kwam omdat zijn tegenstander vanaf zet 2 de denktank in dook om daar niet meer echt uit te komen.

Tussen 21u en 22u komt er eindelijk enige tekening aan de tafels; de borden van Dik, Leo en Arend lijken zich binnen de remisemarge te bewegen en ook Mark weet de dreigingen te neutraliseren en via uitruil van de zware stukken de marge veilig te stellen. Scherpe partijen zijn te zien op de borden van Alek, Michael, Paul en Floris waarbij vooral de partijen van Michael en Paul (vanuit de Caro) een mooi aanvalspotentieel tonen.

Rond 22.00u wint Alek op Khadaffiaanse wijze een stuk via een gericht bombardement op de slecht gegroepeerde stukken in het centrum van zijn tegenstander. Mark heeft dan al remise aangeboden gekregen, mag dit halfje verzilveren en beloont daarmee zijn sterke herstel in deze partij. In deze fase lijkt het mij een goed plan om Arend toestemming voor een remiseaanbod te geven, wat echter wordt afgewezen. Inmiddels heeft Alek dankzij uitstekend spel het eerste punt binnengehaald, zodat de score 1½-½ een mooie uitgangsstand lijkt te zijn voor het verloop dat echter rond 22.15u toch nog tricky lijkt te worden. Terwijl Paul met behoedzaam manoeuvreren langzaam de druk steeds verder opvoert tegen de koningszijde en Michael een comfortabele aanvalsstelling op lijkt te bouwen wordt Leo geconfronteerd met een doorgebroken pion die inmiddels d6 heeft bereikt en ondersteund wordt door diverse stukken en indirect door de nog verwijderd staande c-pion staat Floris allesbehalve Florisabel en lijkt zijn stelling te bezwijken na pionverlies. Gelukkig echter vindt Floris alras de juiste weg en lijkt de stelling zich positioneel te herstellen al geeft de verbruikte tijd nog wel enige zorgen. In de tussentijd heeft Michael dan de kwaliteit gewonnen door simpel gebruik te maken van het feit dat twee toren van Ab Kamman zich op de diagonaal bevinden. Dit is het begin van een zoals Alek het noemt "heerlijke sessie wurgseksschaak" met een mooi winstpotentieel in het verschiet.

Rond 22.30u maakt de tegenstander van Floris (Cees van Oosterom) een beslissende fout; terwijl Floris de dame aanvalt met zijn loper, denkt zijn tegenstander hetzelfde te kunnen permitteren. Met een simpel schaak met zijn aangevallen dame kan Floris de dame van zijn tegenstander kapen en vergooit Cees zijn kansen op verdere compensatie door nou juist de minste voortzetting te kiezen. Capitulatie volgt daarom onmiddellijk 2½-½. De borden van Dik en Arend lijken het meest op remise af te stevenen, terwijl Paul zijn aanvalsvizier op de andere vleugel richt nadat de aanval op andere vleugel lijkt te stranden. Rond 22.30u speelt de doorgebroken pion bij Leo dan toch parten. Gijsbert Kamerman speelt het beheerst uit, sluit met zijn loper netjes de achterlijn af en promoveert. Als dan ook de promotiekansen van Leo om zeep zijn geholpen geeft hij op na een zware, dapper partij ... 2½ - 1½. Tijd voor een tussenbalans: Dik's partij gaat gelijk op, Michael heeft winstkansen, Paul speelt een voor een simpele ziel als ik ondoorgrondelijk spel schaak; maar bespeur ik daar een tevreden blik? Dan ben ik ook tevreden… Gezien de stand lijkt mij op dat moment remise op alle borden m.u.v. Michael's de meest reële strategie en verzoek ik Michael ik Michael door te spelen.

Rond 23.00u kantelt het beeld echter en moet een verdedigende Michael de kwaliteit helaas weer inleveren en bereikt daardoor een stelling die volledig in evenwicht is; op een psychologisch belangrijk moment wordt de remise aanvaard… 3 - 2. Bij Paul lijkt de aanval dan toch vastgelopen te zijn en even denk ik dat hij afstevent op een stelling met eeuwig schaak.

Rond 23.15u wordt het remiseaanbod van Dik afgewezen en als straf wint hij een pion op Erik van de Berg. Arend heeft dan al moeten opgeven nadat een pion van Victor van de Wetering gevaarlijk is doorgebroken. De overgebleven 2 borden lijken mij niet 1,2,3, tot winst te voeren en een 4-4 zit in het verschiet. Tsja, en dan komt daar ineens Herman van Malde binnen die mij dan uitdaagt te wedden op de uitslag; zijn 4-4 tegen mijn 3½-4½. Ik geloof er ineens weer in! Het vervolg blijkt namelijk een bizar verloop te krijgen; eerst wint Dik een stuk tegen een pion met wel heel erg weinig tijd op de klok en wordt er gestart met een vluggertje waarbij Dik zijn stuk weer inlever tegen een pion en een stelling wordt bereikt van Dik: K, L, p tegen K, L. Helaas wordt Dik's pion geblokkeerd en kiest zijn tegenstander ervoor om zijn loper heen en weer over de diagonaal te laten crossen. Met nog maar 1 minuut op de klok bij Dik besluit ik in te grijpen en geef hem de opdracht remise te claimen o.g.v. art. 10.2 (FIDE) omdat zijn tegenstander geen matpotentieel meer heeft en geen enkel aanvalsplan ontvouwt. Wellicht deed ik dat wat al te nadrukkelijk, maar ik ben van mening dat een speler zonder enig winstpotentieel niet door mag spelen puur op tijdnood. Aan Dik de schone taak om met minder dan 2 minuten op de klok een beroep te doen op deze rege ... 3½-3½. Van de weeromstuit heb ik daarom niets kunnen zien van het slot van de prachtige partij van Paul tegen Ton van Dulk. In de slotfase wint Paul behendig een stuk en forceert daarmee de overwinning voor zich zelf en voor het hele team! Ik stel daarom voor om Paul uit te roepen tot man of the match en hem de door Ronald Damhuis beloofde felbegeerde fles Scotch uit te reiken ...

Op dit moment gaan de geruchten de ronde dat Leo aangesteld gaat worden als assistent-teamleider van mij bij team 3. Ik onthoud mij echter van verder commentaar zolang de onderhandelingen gaande zijn ;-). (Mischa)