Team 2 houdt zich in bij Schaakhuis (6 februari)
Helaas heeft het tweede team de opgaande lijn bij Schaakhuis in Den Haag niet kunnen vasthouden en moest zich overleveren aan de ijzeren wetten van het ratingverschil. De lokatie van Schaakhuis in Den Haag, ergens tussen Chinatown en Schildersbuurt, liet zien hoe bevoorrecht wij zijn in het Nivongebouw met zijn ruime zalen en dat er op het gebied van inkrimping nog vele slagen te maken zijn. In een knusse huiskamer, mogelijk een voormalig winkelhoekpandje, was precies ruimte voor 8 borden en een klein tafeltje voor de wedstrijdleider, tevens barman. Verder een basaal keukentje en een wc met deur, die voorzien was van een tergend trage deurdranger waardoor je de santitaire stops in tijdnood goed moest plannen. Binnenkort wordt een naastgelegen pandje bij de zaak getrokken, zodat het allemaal wat ruimer wordt, want ook Schaakhuis opereert met 4 externe teams. Of er ook iets van een interne competitie is, was niet geheel duidelijk. Kan zijn dat er alleen geblitzd wordt. Het Schaakhuis is wel 4 dagen in de week open voor schakers. De hele ruimte ademde schaakhistorie met tekeningen van beroemde schakers aan de muur en zelfs voor een boekenkastje met honderden schaakboeken was nog juist plek. Ondanks die beperkte ruimte funktioneerde alles naar behoren in gemoedelijke en gedisciplineerde sfeer.

Speciaal voor de gelegenheid zat Maarten aan bord 1, omdat hij voortdurend rondbazuint dat hij beter speelt tegen sterkere spelers. Hij was dan ook tot de tanden bewapend voor een verwachte 2300-speler met een Griekse naam. Maar die daagde niet op. Het was dus logisch dat hij geruisloos verloor van Hans Zwartveld. De tegenstand was duidelijk te laag.

Veel eerder al had Peter een remisebod aanvaard van een tegenstander die mogelijk noodgedwongen was opgesteld. Van Paul Dekker werd verwacht dat hij na al die vergeefse pogingen in Wijk aan Zee nu wel het volle pond had verdiend. Tot nu toe geeft team 2 hem immers vleugels. Maar nee hoor, het werd zo'n partij waarover Paul met geen nawoord wilde reppen. Sebastiaan wilde ook nu weer zijn tegenstander overbluffen met snel spel. Met een enorme klokvoorsprong bereikte hij inderdaad een op het oog zeer behoorlijke stelling. Het was gezichtsbedrog en de stelling vervlakte tot een gelijkstaand eindspel, al probeerde Sebastiaan nog lang om zijn tijdvoorsprong te benutten.

Joop speelde een Siciliaan met d5 en e5 erachteraan tegen Hans Hollander. Daar hoort een lange rokade wel bij, maar daar staat die koning nooit echt veilig. Te weinig tegenspel op de andere vleugel deed Joop de das om. Fung kreeg al snel te maken met enorme druk tegen zwakke damevleugelpionnen. Toen later 2 verbonden centrumpionnen gingen opstomen, was het klaar. Wim had zo'n eindspelletje met duidelijk voordeel. Zwaar gedekte vrije e-pion, die Lg2 in bedwang hield, tegen dubbele a-pion voor wit. De gemiddelde team 2 speler zou dit niet zo makkelijk in winst omzetten, maar Wim bewees nog altijd bovengemiddeld te zijn, door deze niet geringe technische klus te klaren tegen Schaakhuis' beste speler Mike Hoogland. Opvallend waren de verrassende vondsten, die de barman voorstelde in de analyse.

Zelf speelde ik tegen oude bekende Ik Oei, dan weet je dat je moet oppassen, al was het maar omdat ik 44 jaar eerder ook al van hem verloor. Alsof er niets veranderd was, behandelde Ik (hij dus) een Sozin erg solide. Keet probeerde wel van alles, van het schijnoffer Pd5 wat niet aangenomen hoefde te worden en dus weinig deed tot Lh6 met matdreiging op g7, waar ik de hele partij op blindstaarde. Later nog een pionoffer met doorbraakje op f5 en in tijdnood 2 torenoffers achter elkaar. Het bleek allemaal gebakken lucht, zelfs toen dat 2e offer ten onrechte niet aangenomen werd. Oei had alles onder controle van begin tot eind en zo werd het een partij waarbij de uitslag voorbestemd leek.

6-2 voor Schaakhuis dus. Niet zozeer een onverwacht resultaat, maar wel een die onze behoudskansen flink doen dalen, vooral omdat directe concurrenten wel matchpuntjes haalden. Enige goede nieuws is dat er een concurrent bij kwam. Over gebakken lucht gesproken - kom ik nog even terug op AlphaZero in het vorige verslag. Gebaseerd op diepe neurale netwerken, volgens de promotor van Google. Zou er echt een spookbrein in zo'n doos kunnen zitten? Dacht van niet. Misschien kunnen processors de werking van neuronen simuleren, maar echte? Het schijnt dat maar 10 van die 100 oersaaie potjes tegen Stokvis zijn vrijgegeven. Speel je die na met Stokvis zelf, dan merk je dat Stokvis wezensvreemde zetten speelt. Fraude? Schaakcomputerexpert Ed van Doorn moet het maar eens uitleggen. (Koots Keet)

   Schaakhuis           2011 - RSR Ivoren Toren 2   1900 6  - 2
1. Hans Zwartveld       1992 - Maarten van Doorn    1825 1  - 0
2. Mike Hoogland        2188 - Wim Koster           2120 0  - 1
3. Gerard Milort        2055 - Peter Torczynski     2015 ½  - ½
4. Tjomme Klop          2037 - Michael Fung         1891 1  - 0
5. Ik Oei               2033 - Herman Keetbaas      1911 1  - 0
6. Hans Hollander       1995 - Joop Klijn           1867 1  - 0
7. Rijnko Baas          1899 - Paul Dekker          1794 1  - 0
8. Norbert Harmanus     1891 - Sebastiaan Janse     1773 ½  - ½