Olie uit teerzand (21 september)
Maandag 19 september vond door team 2 de aftrap plaats in de Promotieklasse van de RSB bij Erasmus 1. Wie op maandag moet afdalen naar de Borgsate van Erasmus weet dat het een ingewikkeld avondje wordt. Een eerste afleidende vraag is hierbij hoe het toch komt dat zoveel Rotterdamse instellingen, verenigingen en bedrijven zich met die naam sieren. Hoe deze schrijver van het Handboek voor den Christenstrijder ooit van het etiket humanist is voorzien, is sowieso een raadsel. Leefde Erasmus nog dan zou hij zich ongetwijfeld in het Hillarykamp bevinden.
Een geluk bij een ongeluk was dat in het voorgeborchte de hitte dit keer uitbleef, want door de nazomerse temperaturen bleven de buitendeuren gewoon open en gaven de openstaande radiatoren geen kik. Waarom de extra zuurstof bij de 5 ex-team 3 spelers, die zich nu plotseling in team 2 bevonden, de hersens niet beter deden kraken, is vooralsnog een raadsel.

De koots, die met voorsprong de schuld voor de verdiende nederlaag met 5-3 in de schoenen geschoven kan worden, zag zijn loper voor een sprinkhaan aan, waarna Frank van Zutphen geen moeite had om zijn stelling binnen enkele zetten in een ruïne om te toveren. Even daarvoor moest Alek in de sterk spelende Pieter Sturm zijn meerdere erkennen. Aleks openingsexperiment in een franse doorschuif met de loper op b2 oogde al niet goed. Nadat de witte loper op d3 er afging, dirigeerde Sturm al zijn stukken achter de lege ruimte van het witte centrum, ondertussen pionnen en een stuk oprapend. (2-0)

Bij Wil Sparreboom ging aanvankelijk alles naar wens in een kansrijk eindspel, waar ook de materiële balans voortdurend in zijn voordeel omsloeg. Maar Murdoch Mac Lean bleef de strijd gaande houden. De partij duurde hierdoor vermoedelijk te lang. Of de Trumpmania van de koots hierbij nog parten speelde, daarover bleef Wil zich wijs in stilzwijgen hullen.
Joop! probeerde het dapper met een Benoni tegen de degelijke Leo Verhoeven. Toen die alle troeven in handen kreeg met een paard op c6, liet Joop zijn toren op b8 maar slaan. Daarna probeerde Joop nog van alles om Leo te verontrusten, maar baten deed het helaas niet.

Na hun vrijdagse onderonsje, die beslecht werd met een ferme koningsmars van Fung, deden hij en Leo de Jager het was rustiger aan in weinig-aan-de-hand potjes. Beide zware stukkeneindspelen eindigden probleemloos in remise. De tussenstand van 5-1 was ter elfder ure al bereikt, dus het werd tijd dat de ervaren KNSB-spelers Spaan en Paul Batenburg de score een draaglijker aanzien gingen geven. Het was olie uit teerzand halen en daar bleken beide heren heel bedreven in. Spaan had een veelbelovend eindspel met een loperpaar en elk 7 pionnen. Pietrow had een kreupel paard en een buitenspelstaande loper. Wel 20 man publiek zagen hoe Spaan dit instructief uitschoof door steeds meer zwaktes in zwarts pionnenketen te creëren, zelfs 3 op het eind.
Paul had een pionnetje in het middenspel gewonnen, maar hij had zelf nog maar 4 zwak ogende pionnen over. Marvin Dekker offerde eerst een stuk voor 2 pionnen en zag ook kans de overige 2 te verorberen, maar ook dat ging ten koste van nog een stuk. Paul vermeed torenruil om niet het P+L eindspel te komen en deed dat heel netjes op increment. (5-3 nederlaag).

Erasmus heeft dus goede zaken gedaan en onze promotiedromen kunnen voorlopig de ijskast in, want de volgende ronde zijn we vrij. In ons eigen gekkenhuis gaan we de 11de van de 11de proberen de weg omhoog te hervinden. Dat zijn we aan de supporters wel verplicht, want er waren er meer dan zaterdag bij het 1e team (Paul D., Mischa en Arend).
Mocht Erasmus inderdaad promoveren, dan is gemeenschappelijk spelen met de 1e teams in de Borgsate misschien helemaal geen slecht idee, zelfs als de overige wedstrijden van team 2 wel tot een goed einde gebracht worden, want voor 3 teams is de ruimte ook nog groot zat. (Koots Keet)

   Erasmus 1               1968 - RSR Ivoren Toren 2      1954 5  - 3
1. Andrzej Pietrow         2046 - Nathanael Spaan         2132 0  - 1
2. Marvin Dekker           2023 - Paul Batenburg          1999 0  - 1
3. Pieter Sturm            1994 - Alek Dabrowski          1985 1  - 0
4. Frank van Zutphen       1944 - Herman Keetbaas         1946 1  - 0
5. Olivier Vrolijk         1976 - Leo de Jager            1933 ½  - ½
6. Wim Posthumus           1884 - Michael Fung            1878 ½  - ½
7. Murdoch Mac Lean        1937 - Wil Sparreboom          1885 1  - 0
8. Leo Verhoeven           1944 - Joop Klijn              1871 1  - 0