|
Team 2 Weet Weer Wat Winnen is........... (14 februari)
"Eens zullen we zegevieren!" schreven we in 'n vorig verslag. Welnu, dat gebeurde
dan afgelopen zaterdag in de zesde ronde, uitspelend tegen Caïssa 5
in Amsterdam. Zou het dan nu eindelijk eens 'n keer meezitten na alle malheur in de vorige vijf
wedstrijden, met als de meest onaangename herinnering de ontmoeting in Leiden tegen LSG 3, waar
met het kleinst mogelijke verschil verloren werd, terwijl we met dezelfde cijfers of meer hadden
kunnen winnen!? De voortekenen waren niet bepaald geruststellend: Peter en Bob waren beiden verhinderd,
dus moest er naarstig op zoek gegaan worden naar voor handen zijnde invallers. Herman was al ingehuurd
voor team 1 en Alek en Maarten hadden andere, veel nuttiger bezigheden dan 'n potje schaak in Mokum,
waar ze volstrekt gelijk in hadden! Maar Lola
(jeugdig enthousiasme) en TL Paul D. (bezonken wijsheid)
wisten de opengevallen gaten met succes op te vullen.
Spelend in de aula van het Ignatiusgymnasium, waar ook nog de vier andere teams van Caïssa aantraden
voor hun KNSB-competitie, kreeg ik onwillekeurig het gevoel weer in Wijk aan Zee beland te zijn, als
U begrijpt wat ik bedoel. Zo'n slordige honderd man (en vrouw) zorgden weer even voor 'n klein
Tata Steel-sfeertje. Zelf spelend tegen Wim Nijenhuis
was ik tegen de klok van twee uur al klaar met mijn partij en kon ik me bezighouden met m'n job als teamleider
en verslagmaker. Remise na herhaling van zetten in 'n zeer ongebruikelijke Nimzowitsch-opening: 1. e4 Pc6 2. Pf3 f5....!?
Tegen vieren bracht Paul Tromp tegen Angelo Spiler
onze ploeg op voorsprong. In een klassieke Siciliaan, met wit spelend, lange rochade tegen korte rochade, met
oprukkende h- en g- pionnen, wist hij z'n persoonlijke bondsscore in evenwicht te brengen: na 3 nederlagen
volgden 3 overwinningen! Ga zo door! Kwartiertje later voegde Paul Batenburg
daar op z'n Frans een remise aan toe. Zowel hij als Ton van Nieuwkerk
hielden de stelling keurig in evenwicht. Ook Wil Sparreboom en
Kees Sterrenburg kwamen tot hetzelfde resultaat, hoewel Wil
daartoe alle zeilen moest bijzetten. De stand op dat moment: 1½-2½
voor de onzen, en toen brak het uur van de overwinning aan: Lola den Dunnen
wist Olaf Ephraim in een toreneindspel voor onoplosbare problemen
te stellen en Lucas Gortemaker, de gehele partij de underdog tegen
Marc Ordodi in 'n Caro-Kann, maakte hardhandig gebruik van een
aarzelende witspeler en besliste de partij in zijn en ons voordeel: 1½-4½ voor.
Kwart voor vijf wist Philip Westerduin hun 100%-topscorer
Lance Oldenhuis, na 'n ingewikkelde Siciliaan, merk Morra,
na tijdnoodperikelen van witspeler Lance, te bewegen tot remise. En toen was alleen
Jason Zondag nog bezig om zijn partij tegen
Jos van Ommeren met de moed der wanhoop nog te redden.
Zou hij na vijf eerdere remises nu zijn eerste nederlaag te slikken krijgen? Nee dus....!
Wat schreef hij er zelf over: "Ik stond totaal verloren, maar mijn tegenstander liet me glippen en kon
zich toen op het eind ook niet meer verzoenen met remise en gaf dus ook dat halve punt nog maar even weg.
Ik heb me zelden zo geschaamd voor een overwinning (Djees)"! Al met al verlieten we in 'n toestand
van algehele euforie, met 'n 2-6 overwinning op zak,
de omgeving van Amsterdam-Zuid.
19 maart gaan we thuis tegen HWP Haarlem 2 de strijd
tegen degradatie verder voeren: We weten nu weer wat winnen is!!!!
(deze keer playing captain Paul D.)
Caissa 5 1963 - RSR Ivoren Toren 2 1932 2 - 6
1. Angelo Spiler 2026 - Paul Tromp 2015 0 - 1
2. Lance Oldenhuis 2023 - Philip Westerduin 2026 ½ - ½
3. Ton van Nieuwkerk 2004 - Paul Batenburg 2035 ½ - ½
4. Jos van Ommeren 1970 - Jason Zondag 2011 0 - 1
5. Olaf Ephraim 1942 - Lola den Dunnen 1905 0 - 1
6. Kees Sterrenburg 1906 - Wil Sparreboom 1883 ½ - ½
7. Wim Nijenhuis 1914 - Paul Dekker 1750 ½ - ½
8. Marc Ordodi 1922 - Lucas Gortemaker 1830 0 - 1
|