Maar eens zullen wij zegevieren! (13 december)
Een tikkeltje verweesd ging Team 2 op campagne naar De Lier (waar?),
om het op te nemen tegen de koploper in KNSB 3E: de Westlandse Schaak Combinatie 1.
Rond een uur of 12 stond een bleu groepje padvinders zonder hopman aan de achterzijde
van CS te drentelen. TL Paul D. ontbrak wegens verplichtingen elders. Iets met racen
en een klein kamertje. En diezelfde TL Paul D. had ons nog wel beloofd dat hij drie
punten in zijn auto zou meenemen. Hm, als dat maar goed ging. Er dreigde een lichte
vorm van anarchie de kop op te steken bij enkele teamleden ('Zullen we stiekem de
opstelling veranderen?'), maar die werd hardhandig de kop ingedrukt door plv. TL Philip
en door Paul T. die vastbesloten was deze keer een goede prestatie neer te zetten aan
bord 1, na drie hatelijke nullen. Aan zelfvertrouwen geen gebrek!
We waren een half uur te vroeg, precies de marge die je volgens plv. TL Philip altijd
moet incalculeren voor onvoorziene omstandigheden tijdens de reis. Daar kan Pathena
Rotterdam nog wat van leren. Terwijl ik wanhopig probeerde de vele mogelijke openingsvarianten
van de vele mogelijke tegenstanders nog eens in gedachten door te lopen, waren de meeste
andere Team 2 spelers druk in discussie over onderwerpen als angst voor de Islam en wat
je over de huidige maatschappij kunt leren van historische series als Game of Thrones en
Vikings. Voordat het tot een handgemeen kwam, arriveerden net op tijd ook de Westlanders,
zodat we achter de borden konden plaatsnemen om daar de strijd voort te zetten met houten wapens.
Plv. TL Philip was na een zetje of 10 bang dat Wil
en Lucas tegenover de verkeerde tegenstanders zaten, maar dat bleek
alleen door de creatieve tafelschikking te komen. Wat doe je als wedstrijdleider eigenlijk
als je zoiets echt aan de hand hebt, vroeg ik mij toch even af. Zeg je dan tegen Wil en Lucas
dat ze het dan maar met de die andere stelling moeten zien te rooien?
Aangezien wij op nul uit drie stonden werd het zo zoetjesaan toch eens tijd voor een
wedstrijdpuntje of twee. Maar ja, tegen een ploeg met gemiddeld 100 ratingpunten meer
zou dat wel eens lastig kunnen worden. Toch waren er best kansen op meer dan de 5-3
nederlaag die we uiteindelijk moesten slikken.
Het begon niet best, want al vrij snel moest Peter
(aan bord 5 met wit tegen Timon van Dijk) zijn koning
omleggen. Ik dacht dat hij best goed stond in een stelling zoals ik ze zelf graag speel
met wit: alles nog op het bord, beetje meer ruimte, beetje manoeuvreren. Maar helaas.
Intussen waren Paul T. (bord 1 tegen Paul Brasser),
Paul B. (bord 3 tegen Michiel van Woerden)
en plv. TL Philip (bord 4 tegen Marnix Hofman)
in chaotische en voor mij onbegrijpelijke verwikkelingen verzeild geraakt. Dat je vrijwillig
in zulke zenuwslopende toestanden komt, ja: er zelfs bewust op aanstuurt, gaat mijn gezond
verstand te boven. Maar goed, ieder zijn meug. Toch scoorden ze uiteindelijk samen 2 punten,
dus dat was nog niet zo gek. De heren doen zelf verslag van hun avonturen.
Paul T. over zijn externe wederopstanding:
'Ik had een vrij standaard open Siciliaan met tegengestelde rochades. Zwart had wat initiatief,
maar de stelling bleef in evenwicht. Na een fout van zwart kreeg ik de kans om met een paar
krachtige zetten de aanval over te nemen. Tijdens de partij dacht ik dat het allemaal nog
lastig was, maar Stockfish lacht daarom en geeft telkens meerdere winnende zetten. Het lukte
me uiteindelijk om het af te maken. Wijze les: stop je vlotte aanvalspartijtjes niet in de
computer. De enkele keer dat het ding iets van je aanval heel laat, krijg je te zien dat het
allemaal veel mooier en efficiënter had gekund.'
Paul T. – Paul Brasser
Stelling na 21...Pc5
Paul T. speelde nu 22.f5!?Ld7? 23.Lg5!
Paul B. over zijn eervolle vermelding voor stoďcijns doorspelen bij grote materiële achterstand:
'In mijn partij ontstond al binnen een paar zetten een scherpe stelling. Zwart speelde
Pf6-g4-f2xh1 en won mijn toren. Ik dacht aanval te krijgen, maar dat viel tegen. Later moest ik ook
nog een paard offeren. Met een toren en paard achter had ik als enige compensatie een loper op d5.
Verder had ik geen stuk ontwikkeld. Toch had ik mooie compensatie en won ik een stuk terug.
Uiteindelijk kon/moest ik met een toren achter remise door eeuwig schaak forceren. Thuisgekomen
natuurlijk alles snel nagespeeld met de computer en dan blijken we allebei toch wel een hoop gemist
te hebben.'
Paul B. – Michiel van Woerden
Stelling na 15.Lxd5
Plv. TL Philip over zijn, ja wat eigenlijk?:
'In een minder gebruikelijke variant offerde ik twee pionnen voor actief stukkenspel. In het
vervolg stonden bij toerbeurt ik en mijn tegenstander wat beter, totdat die tegenstander een stuk
wegblunderde. Daarna was het de beurt aan mij om e.e.a. niet op z'n handigst te spelen; ik gaf de
winst uit handen en een (pot)remise-eindspel resteerde.'
Zelf schoof ik mijn vierde remise van het seizoen binnen (bord 2 tegen
Michael Aagaard, ben vergeten te vragen of hij misschien familie is van
Jacob of dat Aagaard het Deense equivalent van De Vries is) en meer zat er ook niet in. Wit "won"
in de opening een pion, maar dat was een dubbel kreng en de grote vraag in deze partij was voor
wie dat ding nou eigenlijk het meest in de weg stond. Er had trouwens wel een wending op het bord
kunnen komen, die ik hoogstwaarschijnlijk verkeerd zou hebben behandeld. Dus kwam ik nog redelijk
goed weg. Op zich mag ik natuurlijk niet klagen met al die halfjes tegen mensen met meer ratingpunten
dan ik, maar het team schiet er niet zo bijster veel mee op.
Dan de staart nog. Daar ging het mis voor ons. Want naast de al gememoreerde zeperd van Peter,
verloren ook Wil (bord 6 tegen Thierry Bieger)
en Lucas (bord 8 tegen Johan Valstar).
Hoe dat allemaal in zijn werk ging weet ik eerlijk gezegd niet. Lucas stond ergens gewonnen,
meen ik na afloop opgevangen te hebben. Maar dat hoor je wel vaker bij RSR.
Als laatste zat (alweer!) Bob (bord 7 tegen Manfred Kindt)
nog te zwoegen, onder streng toezicht van zijn vader. De wedstrijd was al beslist. Bob had
een toren tegen een loper, maar zijn tegenstander een rits pluspionnen. Bob wist die rakkers
vakkundig tegen te houden, maar meer dan een halfje kreeg hij daar niet voor. Een knap resultaat
op zich, maar we hadden er geen klap aan.
Vlak voor de dodenlijn leverden ook Bob en Peter nog hun impressie. Allebei kozen ze voor een dichtvorm:
Bob:
Steinitz
d6 in het Spaans
Je geeft de loper op voor versplintering
Daarna elimineer je het loperpaar door Pf5
Iets beter voor wit
Ik miste na het stukoffer op b3 Pb1!
Dan waarschijnlijk winst
So be it, na g5 was draw best
Peter:
Ik speelde [censuur censuur censuur].
Het resultaat was dus ook [censuur censuur censuur].
Het team heeft ook nog verloren [censuur censuur censuur].
Nu voel ik me [censuur censuur censuur].
Volgende keer beter Peter.
(Djees)
WSC 2064 - RSR Ivoren Toren 2 1959 5 - 3
1. CM Paul Brasser 2050 - Paul Tromp 1987 0 - 1
2. Michael Aagaard 2127 - Jason Zondag 2008 ˝ - ˝
3. Michiel van Woerden 2072 - Paul Batenburg 2026 ˝ - ˝
4. Marnix Hofman 2187 - Philip Westerduin 2020 ˝ - ˝
5. Timon van Dijk 2096 - Peter Torczynski 2043 1 - 0
6. Thierry Bieger 1995 - Wil Sparreboom 1852 1 - 0
7. Manfred Kindt 2002 - Bob Hoos 1880 ˝ - ˝
8. Johan Valstar 1987 - Lucas Gortemaker 1853 1 - 0