Tweede in recordtempo weer thuis (3 november)
Zaterdag 2 november speelde het 2e team tegen het 2e van het jubilerende, 75-jarige Witte Paard in Haarlem. De wedstrijd werd gespeeld in het fantastisch grote denksportcentrum ‘t Spaerne, waar evenwel evenveel gaatloze biljarttafels (zijn er eigenlijk sporten, waarbij je niet hoeft na te denken?) leken te staan als schaakborden. Het scheen de lokatie te zijn, waar Reinier Feiner ooit ongemerkt een tukkie kon doen tijdens de partij en toch of juist daardoor, won. Ook twee jaar geleden nog deed het tweede daar goede zaken door met Victor, Wil en Joop HWP2 met 1½-6½ de das om te doen.

Na een paar uur wennen aan het nieuwe speeltempo leek het ook nu weer dezelfde goede kant op te gaan. Zo rond 15.00 uur won Marco een stuk en de partij. Paul Tromp hield even later op bord 1 de kerk in het midden (½-1½). De tegenstander van de andere Paul (B) bakte er helemaal niets van en ook Maarten en Philip stonden tegen vieren huizenhoog gewonnen. Na over en weer wat verkeerde keuzes in een Sveshnikov gemaakt te hebben, kwam in mijn partij een stelling op het bord met ongelijke lopers en zware stukken. Zou er doorgespeeld zijn, dan zou er ongetwijfeld een duidelijke uitslag gekomen zijn, maar het leek verstandiger om op dat moment het gedane remiseaanbod aan te nemen.

Tim, mogelijk nog wat in de wolken na zijn eerste overwinning op Oscar de dag ervoor of nog wennende aan zijn nieuwe status als werkeloze, waardoor hij minder tijd besteed aan schaken(?), deed in een geweigerde Morra wat andere zetten dan die hij gebruikelijk doet en belandde daardoor in een belabberde stelling en niet lang daarna werd zijn lange rokadestelling onder de voet gelopen. Met handenvol pionnen méér liet Maarten zich vreselijk foppen door zijn tegenstander de enige kans te gunnen die hij nog had.

Toen ook Philip zijn mooie verbonden vrijpionnen met ontwikkelingsvoorsprong in rook zag opgaan, kwam hij zelfs in het resterende pionneneindspel een stapje tekort (4-3). Wat er vervolgens mis ging bij Arno, die de hele middag een redelijke stelling leek te hebben, weet nog niemand, maar om 16.30 uur reikte hij vrijwel tegelijk met Philip zijn tegenstander de hand (5-3). Geen dramatische ontknoping, daarvoor ging het allemaal te snel en oogde het wat willoos.

Zo had niemand gebruik kunnen maken van zijn extra halfuurtje speeltijd en konden we nog voor vijven weer terug naar huis, waarschijnlijk een record. Een dubieus record, dat wel. In de wetenschap dat die tijd veel beter besteed had kunnen worden dan deze geheel vrijwillige bijdrage aan het Haarlemse jubileumfeest, was de goesting voor ‘gezellig’ natafelen ter plekke even compleet verdwenen.

Om nog wat van dit seizoen te maken, zal ons tweede er de volgende wedstrijden wat scherper in moeten. De weg is nog lang zat. (Keet)

   HWP Haarlem 2      1944 - RSR Ivoren Toren 2 1995 5 - 3
1. Jan Seeleman       1900 - Paul Tromp         2005 ½ - ½
2. Harry Lips         1987 - Arno Beljaars      2061 1 - 0
3. Eduard Leinwand    1961 - Philip Westerduin  2066 1 - 0
4. Rob Mulder         1964 - Tim Benning        2023 1 - 0
5. David Joziasse     1930 - Herman Keetbaas    1943 ½ - ½
6. Peter Beerens      1930 - Marco Starmans     2058 0 - 1
7. Enno Noordhoff     1951 - Maarten van Doorn  1789 1 - 0
8. Pepijn Steenbergen 1929 - Paul Batenburg     2012 0 - 1