Eerste team boekt nuttige overwinning (15 maart)
Zoals in het Brekend Nieuws van 12 maart al was te lezen, speelde team 1 afgelopen zaterdagmiddag in de zevende ronde van de KNSB-competitie een voor de ranglijst zeer belangrijke wedstrijd tegen het 1 matchpunt lager staande Eindhoven. Na verlies tegen hen in de laatste drie seizoenen, werd het tijd om weer eens van ze te winnen. En dat gebeurde: de wedstrijd werd gewonnen met 5½-4½! Uw verslaggever kon helaas het einde van de wedstrijd niet bijwonen, maar dankzij de bijdrage van de spelers kon toch het volgende verslag worden gemaakt. Hieronder het partijverloop in dit keer aflopende bordnummer volgorde. Aan bord 10 speelde Leo de Jager met wit. Hij viel samen met Tim Benning in voor Spaan en Rob die deelnamen aan Reykjavik Open 2011 (IJsland). Leo zat al vrij vlug in de partij met een lelijke pion op c3 opgezadeld. Daarnaast zag zijn zwartveldige loper er gedeprimeerd uit. In een poging tot tegenspel te komen, knalde Leo er (vóór zijn eigen 0-0 stelling) g2-g4 uit en hoopte na een aantal zetten te kunnen offeren (zie diagram 1)
Wit kon hier echter niet 25.Pxg6 doen, want dan zou 25...Pxd4 komen met totale instorting. Na het daarom gespeelde 25.Td1 Pa5 ging het helaas weer niet. Nu vanwege Pa5-c4, Te3 weg, Pc4-a3 en de dame moet van de diagonaal b1-h7. En na het vervolg 26.Le1 Pc4 27.Th3 Kg7 lukte het helemaal niet meer. Vervolgens werd het dus een kwestie van de zaak keepen. In het verre eindspel volgde helaas een kostbare fout. (zie diagram 2). Wit heeft alles dicht weten te houden en dacht hier het halfje binnen te hebben. Dat zou na 62.Kb3 het geval zijn, maar niet na het gespeelde 62.Ka3? Want nu ging er na 62...Tc7 63.Kb3 Pxa4 niet alleen een pion af, maar kon de zwarte koning naar binnen wandelen: 0-1.
Aan bord 9 kon Tim met zwart na de opening Het (met hoofdletter H) plan ervan gaan uitvoeren: de pionnenmeerderheid op de D-vleugel verzilveren (3 tegen 2). Met pionnen op a6, b5, c5 ging zijn tegenstander vervolgens gretig in op een aangeboden stukkenruil op d4 waardoor de c-pion een (geblokkeerde) d-pion werd. Nog was niets verloren. Maar aansluitend verzuimde Tim om te profiteren van onnauwkeurig spel van wit. Voor het beeld: Tims loper op a3 dreigde met een witte pion b4 ingesloten te raken. Als hij de loper zou dekken, dan had die loper nooit meer het daglicht gezien, maar dat had wel een evenwichtige stelling opgeleverd. Het gekozen alternatief om pionzet b4 tegen te gaan door zelf a6-a5 te spelen, liet de loper niet insluiten maar bood de tegenstander gelegenheid tot het opblazen van Tims koningsstelling. Typisch gevalletje van operatie geslaagd, patiënt overleden (?). Enkele zetten later kon Tim opgeven. Harmen (bord 8, wit) creëerde in de opening een ruimteoverwicht en won een pion. Na het nodige ruilwerk ontstond een eindspel met pluspion en LP tegen LL. Toen Harmen onnodig ging vluggeren, omdat hij - naar eigen zeggen - dacht dat op de voorkant van het notatiebiljet 40 zetten staan i.p.v. 50 (te weinig nachtrust vanwege Ruben?), resteerde een ongelijk lopereindspel. Harmen had weliswaar twee pionnen meer, maar zijn tegenstander kon eenvoudig een blokkade opzetten die niet te kraken was, remise dus. Het leek wel of JoostvRos (7, zwart) meer tegen zichzelf speelde als tegen zijn opponent. Tot nu toe is dit niet echt Joost zijn KNSB-seizoen. In de partij gebruikte hij opnieuw veel tijd (en dat nadat hij al 5 minuten te laat was). Na een poging van Joost om via stukkenruil onder de druk uit te komen, werd het na witte offers op de eenzame zwarte koning door de wederzijdse tijdnood nog spannend. Hoewel Joost nog een goede verdediging uit zijn mouw toverde, was verlies evenwel onontkoombaar. De TL verwacht echter dat Joost door het spelen van twee fantastische laatste ronden zijn hele seizoen goedmaakt. Herbert (6, wit) oogde na de opening heel relaxed. Gezien zijn stelling was dat ook terecht. In de partij kwamen de voor de opening bekende thema’s op het bord, al was in deze variant de zwarte 0-0-0 nieuw voor uw schrijver. Herbert had er ook zo zijn vraagtekens bij en prikte er snel doorheen. Een paardvork bracht het einde. Oscar schudde aan bord 5 met zwart een flink aantal theoretische zetten uit de mouw. Toen wit afweek van de gebruikelijke paden, waren de zielsroerselen van Oscar in cursief de volgende (zie diagram 3):

nu geeft 17...Dh5 zwart makkelijk spel, maar ik zag het interessante doch dubieuze dameoffer al aankomen en had wel zin in een leuke pot, vandaar: 17...Lf5 18.Ph4 Lxd3 18...Dxg5 was mijn backup variant, maar ik kwam erachter dat het geplande 19.Pxf5 Df4 niet werkte wegens 20.Te1 Pxe5 21.g3 Pf3+ 22.Kh1 - ik moest nu dus wel offeren 19.Pxg6 Lxg6 20.Lf4 nu wint 20...Lxb1 natuurlijk materiaal terug, maar is zonde van loperpaar, waarschijnlijk heb ik niet genoeg compensatie, maar het speelt wel makkelijker voor zwart dan voor wit 20...Tfe8 21.Te1 Tad8 22.Tc1 d3 23.Tc4 Td5 24.Tce4 geeft materiaal terug om de druk te verlichten 24...d2 25.Lxd2 na 25.T1e2 Ted8 staat wit helemaal vast 25...Lxe4 26.Txe4 Ted8 27.Te2 Pd4 28.Te3 Pe6 29.Tf3 Txd2 30.Da4 Pd4 en 0-1.

Richard (4,wit) pakte de opening strategisch aan waarbij zijn tegenstander hem vrij makkelijk het loperpaar gaf. Na afloop gaf Richard aan, dat hij het vervolg niet optimaal speelde. In het middenspel stond Richard optisch wel beter, maar het bleek lastig om hier iets concreets mee te doen. De zwarte stelling vertoonde geen zwaktes, zwart was goed ontwikkeld en had het centrum redelijk onder controle. Rond de 40^ste zet probeerde Richard handen met ijzer te breken. Hij ontspoorde echter in zijn pogingen. Zwart werkte echter mee door, in plaats van te profiteren van een tactische mogelijkheid, een pion weg te geven en af te wikkelen naar een totaal verloren eindspel. Zodoende kon Richard het beslissende punt voor de overwinning noteren. Dolf (3, zwart) had geen zware middag. Nadat zijn opponent niet inging op zijn uitnodiging voor mogelijke wild-west taferelen, kreeg Dolf al gauw een heel prettige en voor hem vertrouwde stelling. Toen wit een paard onhandig liet insluiten, stond Dolf al beter, maar nu werd het wel erg makkelijk gemaakt (althans voor iemand met zijn klasse J). Toen Dolf ook nog loperruil kon afdwingen, was wit kansloos. Na een prima verreden concours hippique kuur met zijn beide paarden, die heerlijk van sterk veld naar sterk veld sprongen, werd het punt binnengehaald. Wim (2, wit) speelde een interessante tactische partij en kreeg in de opening het avontuurlijke b7-b5-b4 van zwart te verwerken. Hij reageerde alert (Df3!) met vervelende, onderhuidse dreigingen. Zwart moest daardoor allerlei zwaktes in de stelling toestaan. In het middenspel leidde de dreiging van het insluiten van de zwarte loper op a6 tot pionwinst. Na een fraaie paardmanoeuvre van Wim via veld f5 en een daarop volgende penning met de toren van de zwarte fianchettoloper op g7 was het afgelopen. JoostvRuit (1,zwart) had na de opening een pion minder, maar de witte K-vleugel stond nog in de beginopstelling en de witte pionnen op de D-vleugel waren als los zand. In het middenspel kon wit echter met subtiele zetten verband aanbrengen tussen zijn eigen stukken en de verdere ontwikkeling van Joost voorkomen. Hoewel Joost nog binnen wist te vallen met zijn beide paarden, bleef voldoende compensatie uit. Na een ruil van loper tegen paard tikte wit de partij uit. Al met al een goede teamprestatie en een nuttige overwinning gezien de stand in klasse 1B (KNSB 1B). (John)