Eindverslag Wijk aan Zee 2015: Duitse winnaar Banjaert Trofee, RSR Ivoren Toren niet in grootse doen (28 januari)
Natuurlijk branden jullie van verlangen om de eindstand van de Wijk aan Zee Groep
in natuurvriendenhuis De Banjaert te vernemen. Aan de resultaten daar is in de
erkende pers opmerkelijk weinig aandacht besteed. Maar ook van de deelnemers is
tot nu toe weinig vernomen. Gezien de resultaten in de eerste toernooihelft was
dat te begrijpen.
De droevige waarheid moet thans onder ogen worden gezien dat het er ook in de
tweede toernooihelft nauwelijks beter op werd. Zo scoorden onze corifeeën, de heren
Dekker, Spaan, Rijken en Van Veen in totaal 34,7 %, na een al niet hoopgevende
tussenstand van 35 %.
Ik moet hierin echter wel enige nuancering aanbrengen.
Zo scoorde Oscar na een - voor zijn doen - droevige start van 1,5 uit 4 toch nog
5 uit 9 waarmee hij in het Banjaerteindklassement de gedeelde 5e/8e plaats bereikte.
Omdat Oscar voor het eerst deelnam moeten we enig begrip opbrengen voor dit resultaat.
Daarmee hebben we het goede nieuws wel zo'n beetje gehad, want de resultaten van
Arnold, Nathanael en Paul lagen verre onder het aanvaardbare peil. Had ik zelf mee
gedaan, dan had ik me moeiteloos boven hun resultaten kunnen verheffen met mijn
vertrouwde 50% score.
Goed nieuws is daarentegen dat de Banjaert Trofee dit jaar werd gewonnen door
Holger Schwarzwald, de sympathieke Hamburger die zelf met het initiatief voor die
prachtige trofee is begonnen in 2013. Toen werd die gewonnen door eh..., oh ja,
dat was ikzelf. In 2014 ging de prijs naar Evert Hondema uit het prachtige Emmen
die voor deze inspanning dit jaar het gelag moest betalen: samen met Paul Dekker
bekleedde hij de 21e en 22e plaats in het klassement. Voor meer informatie over
dat klassement leest u de bijlage
van dit artikel maar.
Kortom: de overwinning van Holger leek me een rechtvaardige beloning van de schaakgoden
voor dit door hem genomen - samenbindend initiatief in de Banjaert-gemeenschap. Elke
ochtend wordt namelijk in de eetzaal van de Banjaert met aandacht de tussenstand
bestudeerd en besproken. Aangenaam hierbij is dat het niveau van de groep er nou
eens niet toe doet.
De Banjaert-beheerders hebben hier ook een taak te vervullen: zij houden het wel en
wee van de deelnemers goed in de gaten: spelers met treurigstemmende resultaten worden
door hen met een opbeurend praatje een hart onder de riem gestoken.
Het wordt misschien de hoogste tijd dat een dergelijk klassement ook bij RSR Ivoren Toren
wordt opgemaakt, in plaats van die flauwe remise-cup. (ik durf al nauwelijks meer remise
te spelen uit angst dat die cup naar mij zou worden genoemd).
Verantwoording
De lezer begrijpt dat ik door mijn afwezigheid dit jaar niet te diep wil ingaan op
de gespeelde partijen. Ongetwijfeld zullen die partijen alle van hoopgevend niveau
en ongekende schoonheid zijn geweest en voor het merendeel slechts door een ongelukkige
wending of een gelukkige misgreep van de tegenstander verloren zijn gegaan.
Zelf moest ik helaas verstek laten gaan op het evenement dat zo'n belangrijke plek in
mijn leven is gaan innemen. Als penitentie heb ik mezelf daarom gedwongen om de
resultaten van de wel-aanwezigen te volgen. En dat viel om de drommel niet mee
zoals ik hierboven al beschreven had. Ik concludeer derhalve dat deelname nodig
is om begrip op te brengen voor beroerde resultaten. En daarom nu maar vast
koers gezet naar TATA 2016 !
(Uw verslaggever tijdelijk buiten dienst, Wijnand Dobbinga)
|