Herpakken ......., maar met de rits dicht! (16 februari)
TATA-chess 2013 is weer voorbij. Een ongestelde Wijk aan Zeese PC voorkwam helaas tussentijdse berichtgeving en dat terwijl er zoveel te melden viel ! Zoals de deelname van Paul Dekker. In de schimmige jaren 60 schijnt onze nestor ook eenmaal te hebben deelnomen aan wat toen nog het Hoogovenschaaktoernooi heette. Sindsdien heeft hij het bestaan van dit toernooi, voor iedere schaakliefhebber toch het belangrijkste schaakevenement van Nederland, onbegrijpelijk genegeerd. Wellicht zal Paul daar nu enige spijt over hebben bij een terugblik naar zijn recente prestaties in de tienkamp. Waarmee we meteen bij de eindstanden van onze clubgenoten zijn aanbeland.

Paul bracht het er dus zeer behoorlijk af met zijn 2e plaats met 6½ uit 9. Nadat hij in een spannende pot met hoogstaand spel tegen de uiteindelijke kampioen, de befaamde Vincent Oudewaal uit Den Haag, een overtuigende remise had behaald, sloot hij het toernooi overigens wat dunnetjes af. Ruwweg twee uurtjes schaken volstonden voor nog eens 2 punten uit de resterende drie partijen. Twee slappe "grootmeesterremisetjes" en dan ook nog eens een punt kado vanwege het niet opkomen van een tegenstander. Maar voor zo'n eerste keer toch een prestatie waarmee hij weer op de club kan verschijnen!

Dan komen we bij Arnold. Met 4½ uit 9 behaalde hij mijn favoriete score. Toch kunnen we in dit geval niet tevreden zijn. Zijn punten werden behaald in groep 7, het schaakmilieu waarin men al flink opkijkt tegen iemand met een rating boven de 1600. En dat terwijl we weten dat Arnold voor iedere tegenstander in onze club een gevaar is, of die tegenstander nu een rating van 1500, 1600, 1700 of 1800 heeft. Ik kan daar zelf bittere getuigenissen over afleggen. Kortom: Arnold, ga toch eens voor 7 uit 9 of zoiets en win die groep!

Over mijn eigen prestaties kan ik als vanouds kort zijn: met 5 uit 9 scoorde ik vrijwel geheel volgens traditie. In de wetenschap dat ik in vier achtereenvolgende partijen een pion weg blundcrde in de opening kan je het resultaat zelfs nog behoorlijk noemen.

Gelukkig is dit toernooi meer dan de som van de gespeelde partijen in de tienkamp. Wat gebeurt er eigenlijk buiten de toernooizaal? Zoals in de Banjaert, het inmiddels vermaarde natuurvriendenhuis in Wijk aan Zee, waar zich de afgelopen jaren een gezellige groep heeft gevormd van vooral schakers uit Rotterdam en omgeving en een groep Duitsers onder aanvoering van Holger Schwarzwald. Over hem moeten we het hier eerst eens hebben. Holger had een schaaktrofee meegenomen die zou toekomen aan degene die de meeste punten zou halen in zijn tienkampgroep. Op zijn deelnemerslijst stonden personen die Holger al kende van voorgaand jaar (waardoor Paul Dekker niet was in aanmerking kwam). Elke dag werd de ranglijst bestudeerd en de lijstaanvoerder werd bij het ontbijt met de indrukwekkende trofee opgezadeld. Van belang is te melden dat de trofee op deze wijze uiteindelijk bij mij terechtkwam, niet in het minst doordat onze Duitse vrienden pas in de 7e ronde hun eerste potje wonnen!

Vorig jaar besteedde ik extra aandacht aan de onvolprezen inzet van Arnold Rijken om mij op het rechte pad te houden, wat hem deels is gelukt. Dit jaar is de schijnwerper meer op Paul Dekker gericht. Zeker in zijn rol van de schoolmeester die ons broekjes weer eens op het juiste pad zet. Zijn glansrol speelt hij daarbij als 's avonds onze kreupele partijtjes door zijn analyseermes worden gefileerd. Niemand wordt daarbij gespaard. Zo speelde Jaap van Meerkerk (o.a. deelnemer aan de befaamde trainingsgroep van Dolf) naar zijn eigen inzien een prachtige partij die hij om voor hem onbegrijpelijke wijze niet won. Maar dan moet je Paul horen: "Jaap , waarom deed je eigenlijk die zet" (het betrof hier een suf zetje met zijn paard). "Kijk Jaap, je moet eerst eens goed nadenken voor je wat doet" en zo werd Jaap op heldere wijze afgeserveerd. Van Jaap hebben we dan ook weinig last meer gehad bij de analyses. Een ander hoogtepunt was zijn veroordeling van mijn prestatie tegen een zekere koekenbakker (officieel Pannenbäcker geheten) uit Duitsland. In een prachtige stand begon ik te knoeien en gaf een pion weg en was iets te haastig blij met het slimme remiseaanbod van de tegenstander. Dat terwijl ik eigenlijk nog steeds wel goed stond. Hier moest wel een ingreep van meester Dekker volgen: "Wijnand jongen, je moet je op tijd HERPAKKEN!". Kortom: je zo snel onmogelijk je over een tegenslag heenzetten. Uiteraard een verstandig advies -niet alleen in het schaakspel - bruikbaar. Dit herpakken werd voor ons het motto voor de rest van de week.

Het op stap gaan met een dubieus schoudertasje met diverse ritssluitingen blijkt voor een oudere man (die te veel praat en te weinig oplet, aldus A. Rijken) niet zonder risico te zijn. Tot twee keer toe verloor ik mijn fototoestel (een keer zelfs in combinatie met een GSM), dankzij niet dichtgeritste vakjes. Bij de receptiebalie werd ik daardoor een vertrouwd nummer van die verstrooide meneer die - op wonderbaarlijke wijze - telkens zijn spullen weer terug kreeg, de laatste keer dankzij een oplettende buurtbewoner die op straat de camera had gevonden.

Arnold had dit jaar het Turkse grill-restaurantje Efes ontdekt waar men voor 10 euro een bord vol gezonde spijzen aan ons opdiende. Uiteraard marcheerden wij volgzaam achter Arnold aan als hij weer eens koers naar dit restaurant zette en dat gebeurde vele malen. Daarnaast kregen Paul en ik zijn toestemming om (zonder zijn aansturing!) stamppot boerenkool gereed te maken. Een experiment dat gelukkig goed afliep.

Een belangrijk prestigeobject werden de klaverjaswedstrijden tussen de jonkies (Arnold en Gerard Kastelein) en de oudjes (Paul en Wijnand). Nadat in de eerste avond de jonkies vanuit verloren positie knap wisten terug te komen, lieten de oudjes het in de tweede avond zover niet komen. Duidelijk werd toen aangetoond dat het bezonken oordeel van de rijpere kaarter uiteindelijk toch de doorslag geeft.

Met dit goede nieuws wil ik dit mozaïek over het TATA Chess 2013 afsluiten in de hoop dat we er volgende jaar weer allemaal bij zullen zijn ! (Wijnand)