Wijk aan Zee met Arnold en Wijnand (26 januari)
Met het aanbreken van onze rustdag hoogste tijd voor een tussentijds objectief rapport over de ware gang van zaken in Wijk aan Zee. Ofschoon het merendeel van de wijkaanzee-watchers hierin geen interesse zal tonen toch nog even de tussenstand: Arnold staat met 3 uit 6 stijf in de middenmoot en Wijnand is er zelfs in geslaagd om 4 punten bijeen te vergaren.

Beiden zijn zeer tevreden met dit resultaat en konden daarom afgelopen woensdag het bezoek van de zoals altijd kritische clubgenoten vol vertrouwen tegemoet zien. Daarin werden zij zeker niet beschaamd, niets dan lof daalde over ons neer. Zelfs het feit dat Arnold in zijn partij van die dag zijn pionnen op dezelfde kleur als zijn loper had gezet en de nog kinderachtiger vergissing van Wijnand waardoor hij in een interessant eindspel plots een toren verloor, deden geen afbreuk aan het zonnige beeld dat de bezoekers over onze prestaties hadden verkregen. Dat mag wel eens gezegd worden, omdat zo vaak anders gehandeld wordt. Voor de slotronden blikken wij dan ook vol zelfvertrouwen vooruit, een prijsje zit er voor ons beiden er nog in!

De basis onder al die positieve resultaten wordt gelegd door Arnolds verzorgingsplan, dat sterke overeenkomsten met het van de wieg tot in het graf-principe vertoont. Zoals we hadden voorgenomen wordt er regelmatig door ons gekookt. D.w.z. dat is reeds een keer gelukt tussen alle beslommeringen door. Op heldere aanwijzigingen van Arnold kon ik de nodige boodschappen doen en mocht vervolgens onder leiding van hem ook nog enige werkzaamheden uitvoeren die uiteindelijk tot een smakelijke maaltijd hebben geleid. Tijdens mijn huwelijk waren die verhoudngen ongeveer hetzelfde en daarom ook liep alles op rolletjes.

's Middags wordt er een voedzame lunch geserveerd voordat we gaan schaken, zodat ik me tijdens de partij kan concentreren op het schaakspel in plaats op de boterhammen die ik uit vettige plastic zakjes moet zien te bevrijden. Alleen al dat verschil heeft me zeker een wedstrijdpunt gescheeld!

's Avonds zorgt Arnold natuurlijk voor heerlijke koffie en wat later op de avond voor een goed glas wijn. Inmiddels zijn dan onze Rotterdamse schaakvrienden als Frans Maas, Jan van Elburg en Gerard Kastelein aangeschoven om onze schaakprestaties nog eens diepgaand te analyseren. Jullie begrijpen dat Arnold en ik in de tweede competitiecyclus flink van ons af gaan bijten.

Dan moet er ook tenslotte nog wat gezegd worden over de fysieke kant van de zaak. Als we 's morgens, na een luxueus, door onze charmante NIVON-hostessen verzorgd ontbijt opstaan, stel ik Arnold voor om even een stevige wandeling te gaan maken om de verstofte hersenen met frisse zeewind te filteren. Je ziet hem dan een duistere blik opzetten en vervolgens met een reeks uitvluchten aan deze teistering van zijn teer gestel ontsnappen. Kortom, ik wandel nog steeds in mijn eentje en een voordeel daarvan is wel dat ik dan ook het hoogste woord kan voeren wat met arnold erbij natuurlijk niet denkbaar is.

Over enkele dagen krijgen jullie de definitieve afrekening te lezen. Ik heb er alle vertrouwen in dat dan- na het lezen van dit verslag - daartoe geen belangstelling meer bestaat, zodat een droevige einduitslag jullie bespaard zal blijven. (Wijnand)