Schaakvakantie in Praag (6 september)
(Noot redactie: door Wijnand ingezonden op 19 augustus 2014 en helaas door drukte even blijven liggen)

Nu het nog zomer behoort te zijn, waag ik het er maar op over mijn vakantie te schrijven, die - in het geheel niet toevallig - met Arnold Rijken in mijn nabijheid werd doorgebracht. Om hinderlijke vragen te vermijden: ook mijn allerliefste vriendin Jeanine was van de partij. Praag: een bestemming die meer is dan alleen maar een mooie stad aan een rivier.

Het cultureel leven in Praag staat op een hoog peil wat zich o.a. laat zien door de aanwezigheid van drie prachtige operatheaters . In een van de drie, het zgn. Standentheater, waarin destijds Mozart in 1787 zijn première van Don Giovanni beleefde, vonden tijdens ons bezoek regelmatige voorstellingen van deze opera plaats. Uiteraard lieten we ons dit buitenkansje niet ontgaan. Daarbij ontzag ik mij zelfs niet om in dit eeuwenoude theater me te bedienen van een Ipad om de theatrale omgeving digitaal in beeld te brengen.

Maar ons bezoek aan Praag had toch nog enen ander motief: de deelname aan een groots schaakevenement, dat officieel met twee namen is bedeeld: t.w.
XXIV. INTERNATIONALER SCHACHURLAUB 2014, maar ook:
XVII.PROF.JAROSLAV PELIKÁN GEDENKTURNIER
Ik kom zo dadelijk nog terug op het waarom van deze twee namen.

Dankzij de weer eens onvolprezen Arnold kwam ik op het spoor van dit zeer interessante evenement dat al weer vele jaren in het verre Praag wordt georganiseerd. Zonder afbreuk te doen aan al het moois dat Praag ons bieden had, beloof ik u me te beperken tot het schaakevenement opdat deze publicatie toch kan worden toegelaten tot de website van de schaakclub. Ik start maar meteen met het programma van dit evenement. Daarin werd rekening gehouden met drie groepen deelnemers, t.w.:

1) de groep Turnierspieler, die alleen maar willen schaken. Op culturele liflafjes zoals bezoek aan in wellustige barok-stijl opgetrokken bouwwerken zitten zij niet op te wachten.
2) de groep Schachurlauber: willen wel een beetje schaken maar vooral toch ook de stad verkennen, een smakelijk Tsjechisch biertje drinken en - indien voorzien van een partner uiteraard ook daarmee wat vrije tijd kunnen doorbrengen.
3) Zij die nog geen paard van een loper kunnen onderscheiden komen in groep 3 terecht, de Nichtschachspieler. Zij hebben alle tijd aan zichzelf en vooral aan hen heeft de organisatie zich verplicht door het organiseren van allerhande uitstapjes, zoals bezienswaardigheden-bezoek in de stad maar ook bustochtjes naar een mooi kasteel in de omgeving.

Arnold en ik voegden ons bij de Schachurlauber, Jeanine koos voor de Nichtschachspieler ofschoon zij wel een paard van een loper kan onderscheiden.

Dit programma duurt een hele week. Maar zelfs dit was de organisatie nog niet genoeg. Maar liefst drie weken achtereen wordt dit programma op dezelfde wijze uitgevoerd! En dit alles zou ondenkbaar zijn zonder de bijkans onblusbare inzet van de schone Jindra Kollerova, dochter van de in 1997 overleden professor Pelikan die in 1990 het kloeke besluit nam tot de oprichting van dit toernooi (vandaar de twee namen voor dit toernooi). Jindra nam de inboedel van haar vader over en weet zich daarbij gesteund door haar moeder, mevrouw Pelikanova geheten, naar goed Slavisch gebruik.
"Unsere Schachturniere haben eine familiäre Atmosphäre" staat er in de invitatie waarmee geen woord is miszegd. Het gezamenlijk optrekken bij de diverse uitstapjes, de slotmaaltijd op een boottochtje op de rivier de Moldau en ook de prijsuitreiking (iedere deelnemer wordt beloond) passen bij de geest van dit toernooi. Iedereen doet ertoe en dat geeft een warm gevoel dat ik nu eens niet ga verpesten met de vermelding van mijn droevige schaakresultaten aldaar.

Tenslotte: voor geïnteresseerden: zie de website: www.schach-prag.cz waarop u met enige moeite ook de resultaten van Arnold en mij kunt terugvinden (Red: of klik hier voor het resultaat van Wijnand en hier voor die van Arnold). (Wijnand, 19 augustus 2014)