Spijkenisse 2016: oldies but goldies (24 mei)
Afgelopen zaterdag toch weer eens naar Spijkenisse naar het RSB-seniorenkampioenschap dat zonder het gastheerschap
van Simon v.d. Beek niet die warme plaats in de Rotterdamse schaakgemeenschap zou innemen als nu het geval is. Met
zijn onnavolgbare vriendelijkheid zorgt Simon - en niet te vergeten zijn charmante hofhouding - ervoor dat de deelnemer
zich meer voelt als op bezoek bij een gezellig familiefeestje dan op een ruwe confrontatie met geharde schaakdino's.
In de aanvang werden de deelnemers nog eens herinnerd aan hun vergankelijkheid door de 80-jarigen met naam en toenaam
te melden, zodat Paul zijn eerste eervolle vermelding al binnen had. Daarnaast door - met een minuut stilte - de herdenking
van de overledenen in het afgelopen jaar, waaronder de door velen betreurde Ab Scheel, die altijd klaar stond met zijn
camera om alles in beeld te brengen.
Het aantal deelnemers was, althans volgens mijn herinnering, minder dan het ooit geweest is. Totaal namen 48 deelnemers deel,
verdeeld over groep 1, waarin lui met een rating van minimaal 1600 en groep 2 , iets minder gebukt gaande onder veel ratingpunten.
Oorspronkelijk zou er ook een groep 3 moeten bestaan, bedoeld om reeds aan het seniorenschaak te wennen, maar van leeftijd onder
de 60, minimaal 50 , dat nog wel. Maar van dat soort waren er dit jaar te weinig voor een zelfstandige groep, dus werden zij
verdeeld over de bestaande twee groepen.
Ik vermoed dat onze vereniging gelet op de huidige leeftijdsopbouw, binnen een beperkt aantal jaartjes met het gros van de leden
op dit kampioenschap goede sier zou kunnen maken. Denk eens in: gratis lunch, slechts 8 euro entree en dan ook nog eens een goede
kans op een prijs dankzij het ingewikkelde maar voor de deelnemers profijtelijke prijzenstelsel.
Dat velen bij ons zitten (vermoedelijk liggen) te slapen op de zaterdagochtend leidde ertoe dat slechts 2 wakkere borsten,
Paul Dekker en ondergetekende, zich bij de balie aanmeldden.
De vereniging is behoorlijk overeind gebleven, beiden scoorden we 4 punten uit 7 rapidpartijtjes waarbij Paul compromisloos 4 zeges
met 3 nederlagen compenseerde. Een hoogtepunt vormde wel zijn zoveelste overwinning op Henk Timmermans uit Dordrecht die er al wat
ongemakkelijk bij gaat zitten als Arendsoog Dekker tegenover hem plaatsneemt (zie de foto's onderaan dit artikel).
Pauls aanpak past uiteraard niet bij mijn schuifschuif-tactiek en zo verloor ik slechts één partijtje, tegen de gevreesde Piet Hofstee,
waarover zo dadelijk nog meer. Voor het overige 4 remises en 2 overwinningen. Dit resultaat leverde mij de 10e plaats + een fles wijn
op dankzij het joviale prijzensysteem, hiervoor al genoemd.
Dat Piet Hofstee een speciaal exemplaar bleek te zijn zagen velen met mij in een duel waarin op het bord weinig gebeurde maar op
de klok des te meer. Zijn tegenstander stond al vele minuten op 0 minuten, maar Piet bleef onverstoorbaar doorspelen alsof hij de
vlag niet gezien had. Dat hield hij vol tot 3 seconden voor zijn eigen vlag zou vallen, en wees hij zijn tegenstander, die deze
situatie natuurlijk ook al lang had waargenomen, nog beheerst op diens tijdsoverschrijding. De andere deelnemers waren hier niet
zo mee ingenomen, omdat de volgende ronde hierop moest wachten. Kortom: geharde schaakdino's: ze bestaan nog wel !
De uitslagen zijn hier te vinden.
(Wijnand)
