Volop olie bij de monding van de IJssel (22 november)
Omdat de Groene Hel voor de bekerwedstrijd Charlois tegen RSR op vrijdag 20 november niet veilig genoeg geacht werd, belandde ons RSB-bekerteam in de Oranje Hel van SV IJsselmonde, waar ook het 5e Charloisteam een wedstrijd speelde tegen de Willige Dame 2. Dat was maar een eerste kleurindruk, want zelfs voor 72 maagden zou het daar goed toeven zijn en ook de koffie was behoorlijk voor geen geld. We speelden in een soort hal van een VMBO-school, die eens niet sufgestookt was en alle muren waren behangen met tientallen kindertekeningen met eiffeltorens, die alle overigens zodanige gelijkenis vertoonden, dat het wel een verplichte invuloefening zal zijn geweest.
De links- en rechtsdraaiende moleculen hielden zich er goed in evenwicht, dus aan de voorwaarden voor een flinke abiotische vondst werd beslist voldaan, al moet de duizenden jaren lange aanvoer van organisch materiaal door de samenkomst van IJssel, Maas en Waal niet worden onderschat - fossiele vondsten lagen evengoed in de rede.

De wedstrijd begon kalmpjes met tamme openingen op alle borden. Leo probeerde het met een loperpaar zonder dames in een carokann tot de laatste pion er af was. Michael dacht achteraf ten onrechte dat hij op termijn met een slechte loper zou komen te zitten, maar dat viel reuze mee want juist de witte loper keek tegen zwarts pionnenbetonblok in het centrum. In de eindstelling waren zwarts toren en loper betere stukken dan die van Ton Dulk, maar door de gedachte dat die loper ooit achter de zwarte pionnen zou komen, bood Michael remise aan.

Twee remises te elfder ure dus en het zag er even naar uit dat het 3-1 voor Charlois zou worden. Er kwam een moment dat Albert Kamman een mat in 2 over het hoofd zag, waarna ook Arend een veilige remisehaven bereikte. In mijn partij kreeg ik in opening en middenspel volop kansen, maar wist die maar niet te verzilveren. Toen mijn tijd op was, stond Peter Kemner eerder iets beter. De stelling was houdbaar, maar omdat Peter nog 10 minuten over had, dacht hij dat mijn stelling vanzelf zou instorten. Dat dacht ik zelf eigenlijk ook, maar uit Peters handen kwamen verder geen goede zetten meer. Een paard buitenspel zetten om een aangevallen pion te verdedigen - dat kon het niet zijn en zo rolde de partij vanzelf mijn kant op.

Eerst het klusje van de wedstrijdleider afpakken, dan de opstelling maken en jezelf op bord 1 plaatsen heeft als effect dat je wel verplicht bent om te winnen, laat ik het daarop houden. We werden gefeliciteerd door de dienstdoende Charloisapparatsjik, maar van harte was het niet, zei hij er zelf onnodig bij. (Keet)

   Charlois Europoort        1958 - RSR Ivoren Toren          1880 1½ - 2½
1. Peter Kemner            w 2082 - Herman Keetbaas         z 1916 0  - 1
2. Marcel den Bleker       z 1976 - Leo de Jager            w 1850 ½  - ½
3. Ton Dulk                w 1917 - Michael Fung            z 1912 ½  - ½
4. Albert Kamman           z 1857 - Arend Bongers           w 1841 ½  - ½