Drie mooie partijen en de kampioen onttroond (6 oktober)
Gisterenavond in het regenachtige Zuid stond het RSB-bekerteam van RSR voor de moeilijke opdracht het kampioensteam van vorig seizoen – Charlois Europoort - te pletten.

Het was rustig in de Groene Hel, angst? Alleen wedstrijdleider John van de Laar probeerde zoals gewoonlijk met grapjes ons sterrenteam uit evenwicht te brengen. En dat we een topteam op de been hadden valt al af te lezen aan de partij van Marco Starmans. Tegen Carel Vredenborg speelde hij op bord 2 met wit het Blumenfeld-gambiet. Na een Dameschaak op a5 en wits antwoord b4, kon Marco rokeren en lag de zwarte stelling aan alle kanten open. Zwart had geen schijn van kans en mocht lijdzaam toezien hoe Marco de boel oprolde. Zie de partij hieronder.


Ondertussen had Kees van der Knijff met zwart aan bord 1 tegen Gijsbert Kamerman een dame-loos middenspel bereikt met een pionnetje meer. Het kon lang duren maar Kees maakte geen fouten en rolde een gewonnen eindspel binnen.

Op bord 4 had Michael het met de witte stukken zwaar. Hoewel zijn tegenstander Erik van den Berg een half uur te laat kwam, lukte het Michael niet om ruimte te krijgen in de Franse opstelling. Gelukkig had zijn tegenstander nog steeds een fikse tijdsachterstand in het verre middenspel. Wij hadden aan een halfje genoeg gezien de stand op het eerste bord. Zwart zou moeten forceren, wat hem een nul zou opleveren, dus berustte hij in herhaling van zetten. Mooi gespeeld van Michael! Even later kon ook Kees het volle punt incasseren en was de winst op de kampioenen van vorig jaar binnen.

Over mijn eigen partij heb ik het liever niet, maar je moet de werkelijkheid soms onder ogen zien. Na een half uur stond ik naast een verloren bord. Zelden zo brakke zettenreeks gezien; het mag de naam partij niet hebben. Na zo'n incident ben je geneigd om een half uur met je kop tegen een groene muur te beuken, maar ik wilde dat plezier John van de Laar en mijn tegenstander Ab Kamman niet gunnen. Dus ik probeerde te lachen en excuses te verzinnen zoals het slechte weer, vermoeidheid, Rotterdam-Zuid, e.d. Het zou ook positief kunnen hebben gewerkt. Na mijn debacle moesten de overige drie wel vol voor de winst gaan en dat resulteerde in drie schitterende partijen.

Om half 12 mochten we de Groene Hel verlaten. Buiten stond een groepje van 5 blonde snollen in de regen hun pitbulls te dresseren. De weg naar station Slinge is lang... We hebben het overleefd en kijken uit naar de volgende ronde op weg naar het kampioenschap. (Alek)

   Charlois Europoort   1999 - RSR Ivoren Toren      1987 1½ - 2½
1. Gijsbert Kamerman  w 2088 - Kees van der Knijff z 2056 0  - 1
2. Carel Vredenborg   z 2004 - Marco Starmans      w 2056 0  - 1
3. Albert Kamman      w 1909 - Alek Dabrowski      z 1931 1  - 0
4. Erik van den Berg  z 1995 - Michael Fung        w 1906 ½  - ½