Wil uwe dikheid even opzij gaan: een Praagse schaakvakantie (19 augustus) Jindra Gemiddeld spelen er circa 60 schaakdeelnemers per week. Per week, omdat drie weken lang hetzelfde programma wordt voorgeschoteld. Een programma voor zowel serieuze schakers als voor rapidschakers, die 's ochtends nog wel een potje rapidschaak willen spelen, maar in de middag liever door Praag rondstruinen. En tenslotte zijn er ook deelnemers die eigenlijk geen deelnemers zijn maar zuiver voor de vakantie gaan, meestal fans van de spelende deelnemers. De groep vakantiegangers profiteert het meest van de inzet van toernooidirecteur Jindra, die zich speciaal inzet om met de deelnemers uitstapjes te maken en zo elkaar en Praag beter te leren kennen. Het toernooi wordt tenslotte traditioneel afgesloten op de Moldau waar alle deelnemers, al varend, op een etentje worden gefêteerd. De rapidmatadoren Zo droevig was het met Arnold en mij nu ook weer niet gesteld. In een groep met een gemiddelde rating van circa 1700 haalden we 6 en 5½ punt uit 13 partijen, wat niet buitengewoon slecht of goed te noemen valt. Rob van der Plas kan terecht opmerken: een halfje te weinig Wijnand! Een grappig voorval leerde mij weer meer over de culturele verscheidenheid bij onze zuiderburen. In de ontbijtzaal troffen we een invasie van Belgen aan, in het algemeen representanten uit de rijpere leeftijdsklasse. Hun optreden in de ontbijtruimte kwam mij bekend voor: een bits "bezet" kreeg ik toegeworpen toen ik naarstig op zoek naar een ontbijtplek twee vrije stoelen ontwaarde aan een tafeltje. In diverse busreisjes met Vlamingen had ik dit gedrag al eerder meegemaakt. Waarschijnlijk terug te voeren op een diepgewortelde angst voor het onbekende en zonder twijfel voor Ollanders. Jeanine vertelde me dat het hier om de zgn. West-Vlamingen gaat, die in de rest van België al voor buitenlanders worden aangezien mdat niemand hun taal verstaat. Tegen een zwaarlijvig heertje die wat in de weg stond riep ze vrolijk: "als uwe dikheid even opzij wil gaan" waarbij ik vreesde voor een hardhandige botsing. Jeanine stelde me echter gerust: ze verstaan ons niet, dus kan er weinig fout gaan. En dat bleek, zonder gebroken beenderen verlieten wij de ontbijtzaal. Tenslotte: ik zou onze clubleden zeker aanbevelen nog eens aan dit unieke toernooi deel te nemen. Voor meer info raadpleeg Arnold of mij en bekijk hun website: www.schach-prag.cz. (Wijnand) |