Herbert de vierde jubilaris (19 september)
Het 4e jubilaristoernooi, op vrijdag 14 september 2012, voltrok zich in een zeer gemoedelijke sfeer.
Mogelijk heeft de gemiddeld toch toegenomen leeftijd daar een gunstige invloed op.
Mannen, die elkaar vroeger nog wel eens naar het leven stonden, blikten goedgemutst
naar hun tegenstanders en na een onvoorziene nederlaag werd er niet geklaagd over
het materiaal of de verzwakte geestelijke toestand.
Desondanks werd er toch flink gestreden toen het toernooi eenmaal begonnen was. Voor
het zover was, wist organisator en wedstrijdleider WD nog voor het nodige oponthoud
te zorgen met zijn met vele algemeenheden gelardeerde toespraken. Slechts zijn
mededeling over het 40-jarige clublidmaatschap van de heren Ed van Doorn en
Wijnand Dobbinga met bijbehorende traktatie aan alle leden, wekte enige ontroering op.
Ja,ja, ook schakers zijn al gauw met een gebakje tevreden te stellen...
De goed voorbereide loting leidde er toe dat we vlot in twee teams van 5 man van start
konden gaan, die in 5 rondes elkaar bestreden. Dankzij een zeer nuttig advies van de
alwetende Arrian Rutten kon dit Scheveningen-systeem worden toegepast, zeer bruikbaar
voor een groep van 10 spelers.
Slechts de geplande finale tussen de sterkste spelers van beide teams bracht wat
onvoorbereide hoofdbrekens met zich mee, waar WD (zonder assistentie van de grote
Rutten) zich natuurlijk geen raad wist. Zo waren in team B Herbert van Buitenen
en Rob van der Plas zo onhandig geweest om gelijk te eindigen. Slechts onder grove
bedreigingen waren beide spelers bereid zich te onderwerpen aan de tucht van een
subtiele lotingsprocedure die Herbert in de finale bracht. Zijn tegenstander werd
Nathanael Spaan, die slechts een eervol halfje had afgestaan aan de voormalige
remisekoning Sjonnie Ruitenberg. Grappig is hierbij te vermelden dat dit tevens
het enige halfje was in de score van Sjonnie.
De finale bracht een nieuw vraagstuk teweeg: Wie zou met wit mogen spelen. Herbert
deed een hartstochtelijk poging om de wedstrijdleider moreel te beïnvloeden. In de
eerste partij tegen Nathanael had hij al zwart gehad, dus lag toch voor de hand dat
hij nu eens met wit aan de slag zou gaan. Een krachtig optreden van de ouwe Dekker
voorkwam echter rebellie en even later schoven beide heren gedwee aan voor de finale.
Waarbij Herbert opnieuw met zwart mocht proberen de bijkans onverslaanbare Spaan af
te drogen. Bijkans schreef ik, want in een Oom-Jan-leert-zijn-neefje-schaken-partij
werd Spaan op krachtige wijze aan de dijk gezet Herbert werd hiermee verdiend de
4e jubilaris-titelhouder ! Een glanzende trofee en voorts een oorkonde werden zijn
deel. Deze oorkonde werd ook aan alle andere deelnemers uitgereikt.
Van de overige deelnemers verdienen de inmiddels 74-jarige John Brouwer (met zijn
rating van 1334) toch een 7e plaats van de 10 en de verrassende Ed van Doorn met
een gedeelde 4e/5e plaats een eervolle vermelding. Voor de overige uitslagen zie
de bijlage van dit artikel.
En nu maar op naar 2017 !! (zijn we er dan nog allemaal bij ?) (Wijnand)
Eindstand team wedstrijd: uit 5 wedstrijden
1) Nathanael Spaan 4,5
2) Herbert van Buitenen 4
Rob van der Plas
4) Ed van Doorn 3
Paul Dekker
6) Sjonnie Ruitenberg 2,5
7) John Brouwer 2
8) Arnold Rijken 1
9) Rob van der Lee 0,5
Wijnand dobbinga
Finale:
Nathanael Spaan - Herbert van Buitenen: 0-1
|