Joost clubkampioen (10 april)
Het is alweer een tijdje geleden dat jullie een impressie van de interne hebben mogen lezen, maar toen ik eindelijk tijd had om het laatste schaakmagazine te lezen moest ik wel. Gelukkig nadert bovendien het einde van de externe competitie en zal dit stukje niet al te snel ondergesneeuwd raken. Eigenlijk had ik als titel in gedachte "Acht kleine nikkertjes zaten op een hek" maar dat stuiterde op meerdere bezwaren. Ten eerste begon de ethische commissie te zeuren over politiek incorrect taalgebruik. Je mag tegenwoordig niets meer bij naam noemen. En toen vielen afgelopen vrijdag ook nog eens een hele meute mannetjes van het hek. De volgende werktitel was "Wim weer geen kampioen" want even leek het er op dat hij als eerste definitief uitgeschakeld was voor de ultieme eer. Maar zoals hierboven al gesuggereerd, is hij niet meer de enige afgeserveerde en daarmee kwam ik op de volgende werktitel "Zeven honden vechten om een been en Joost gaat ermee heen”.
Maar de journalistiek hoort zich tot de feiten te beperken en zorgvuldige analyse van de tussenstand leidt wiskunstig gezien tot de uiteindelijke titel. De enige vragen zijn nog 'Welke Joost?' En 'wie is er eerder kampioen: Sparta of Joost'. Veel meer valt er over de CL niet te zeggen, behalve dat hier de Benjamin ook al weer ver voorbij de wereldkampioen leeftijd is.

MPG
Krampachtig proberen de oudjes hun positie te verdedigen. Hier vinden we dan ook de drie musketiers, de gebroeders Janse en Lola. De jongste van de drie lijkt zich gemakkelijk te gaan plaatsen voor de voorronde, maar ja die wint al gewoon van Fide meesters (Joost en Oscar weet wat hun te wachten staat) en ontzag voor grootmeesters heeft ie ook al niet. Pas twee oudjes hebben hebben alle drie de jonkies gehad. Nathanael, meervoudig RSB- en clubkampioen heeft met veel pijn en moeite 50% gescoord en voornamelijk daarmee zijn toppositie weten te bereiken. Michael heeft zelfs een plus score weten te behalen, maar is daarvan zo euforisch geworden dat er in de andere partijen het een en ander stevig mis gelopen is. Wat verder opvalt is de tweedeling in de stand. Het gat tussen nummer 8 [Sebastiaan en Lucas] en 9 [Arend] is twee volle punten. Die laatste groep moet nog op 6½ punten zien te komen anders kon het degradatiespook wel eens transformeren in een beul. Voor de scherpe waarnemer is ook duidelijk dat hier nog zwaar gevochten wordt om de Bob Hoos trofee. Hier staat Paul Dekker met 7 stuks nog een neuslengte voor op alweer Michael met 6 onbeslists.

Groep2
In deze groep zit alles zo dicht op elkaar dat Bob met één overwinning springt van onder de degradatiestreep tot boven de promotiestreep. Het verschil tussen nummer één (nieuwkomer Maxim) en twaalf (Circe) is maar 2½ punt. De arme nummer 13, Angelo, is duidelijk overwerkt: bondvoorzitter, jeugdleider, teamleider, chauffeur, verslaggever ... Maar omdat iedereen zo dicht bij elkaar staat zijn voorspellingen volkomen zinloos. Wel een woord van waarschuwing, volgend seizoen lijkt ook Groep2 overspoeld te worden door de jonkies, dus als ik jullie was zou ik maar voor de promotie gaan nu het nog kan, over een paar jaar zitten we allemaal in G3.

Groep3
Hier kan het niet lang meer duren of de oudjes worden onder de voet gelopen. Na veel soebatten is het gelukt om Joop te strikken voor een wanhopige poging het grut onder de duim te houden. Wijnand, die schrijft die blijft, houdt ook nog moedig stand, nog net voor broers Wesley en Winston en Daniel en Leonardo. En dan moeten we nog blij zijn dat Angelo met allerlei toernooien en viertallen een grote steen bijdraagt bij de jonkies afhouden van puntjes. Maar het einde van die competities komt er ook aan en je hoeft maar naar de verslagen van de jeugdtoernooien te kijken om te beseffen dat wanneer bijvoorbeeld Dominggus een paar vrijdaagjes langs komt ...

Coppa
Hier is zo langzamerhand het kaf wel van het koren gescheiden. In de derde ronde wachten nog twee partijen namelijk Joost van Rosmalen – Dolf en Alek – Jason. In de kwartfinale heeft Joost van Ruitenberg zich al ontdaan van Mark en staan ons nog de veldslagen Harmen – Rob, Oscar – Dolf/Ros en Paul Tromp – Alek/Jason te wachten.

Challengers
Speciaal ontworpen om nog wat medailles voor onszelf te houden en dat lijkt te lukken. Wil staat fier bovenaan, op de voet gevolgd door Nathanael. Op het eind van de competitie, uitgespeeld of oneven, kun je hier weer aan je zelfvertrouwen werken.

En niet vergeten: Aanstaande vrijdag 15 april snelschaken. (Leo de Jager)