Tussenstand (24 oktober)
Na een achttal vrijdagen zijn we net op een derde van de eerste cyclus. De groepsleiders
hebben een makkie, een fors aantal spelers is al ruim over de helft en staat te trappelen
om aan de rapidcompetitie te beginnen. Het aantal achterblijvers met nog maar drie partijen
gespeeld [dat kan bijna niet legaal zijn] is beperkt tot maar ééntje per [gesloten] groep.
Met wat extra zweepslagen en dreigen met reglementaire nullen krijgen we die ook wel in het
gareel, wij doen niet aan het omfloerst suggereren dat er misschien maatregelen volgen. De
penningmeester loopt al met de gedachte om het Kerstreces te verdubbelen naar vier weken om
zodoende het nodige op de zaalhuur te besparen. Kapitalisten denken inderdaad dat wie betaalt
bepaalt, maar hier in Rotterdam is het gezegde wie schrijft die blijft. Daarom hier alvast de
aankondiging dat jullie heel binnenkort informatie krijgen over de Coppa waarmee we de vrijdag
wel weer gevuld gaan krijgen.
Terug naar de tussenstanden. Dankzij het aantrekken van de fameuze coach Dobbinga, wel bekend
van zijn optredens in het Hoogoventoernooi, is het Groep 3 waarin het fanatiekst en meest
gevochten wordt. Inmiddels zijn er al twintig gladiatoren in de arena verschenen. Arnold heeft
zelfs zijn arbeidscontract aangepast om weer de nodige trofeeën te kunnen scoren. Wijnands
stukjes hebben er ook voor gezorgd dat we bijna wekelijks nieuwe gezichten zien verschijnen,
welkom allemaal in deze slangenkuil.
Toch zijn er de nodige spelers niet blij in Groep 3 en die proberen uit alle macht bij
de eerste vier te eindigen om zodoende te promoveren op weg naar het kampioenschap, dat
dankzij het vertrek van Jos weer vacant is. Bovenaan vinden we Circe, waarvoor Homerus al
in een ver verleden gewaarschuwd heeft. Ondanks dat ze bovenaan staat heeft ze, volledig
strijdig met haar imago, al de nodige punten gemorst, waardoor Fred nog hoop heeft op de
eerste plek. Op het vinkentouw vinden we Arnold op een banddikte achterstand. Daar weer
achter vinden we Wijnand himself en Eduard. Eduard heeft als enige al aan alle eisen voldaan
voor promotie, bij de eerste vier en voldoende gespeeld, en als hij de komende weken zo door
gaat met scoren kon het wel eens werkelijkheid worden. Daarachter een heel peloton met grote
namen, maar ook de nodige toekomstige kampioenen. De jeugdspelers hebben nu nog ontzag voor
de oudjes en lijken enigszins geïntimideerd, ja ook Circe, maar als ze door krijgen hoe de
vork werkelijk in de steel steekt ....
In Groep 2 is het vanzelfsprekend het eerste doel om niet te degraderen, want eenmaal
in Groep 3 kan je het natuurlijk wel vergeten om weer uit dat moeras te ontkomen, en het
heen en weer bootje is inmiddels ook gezonken. Mischa lijkt het moede hoofd, onderschat
de inspanningen van het teamleiderschap niet, al in de schoot gelegd te hebben. En daar
hij al veel van zijn concurrenten heeft verblijd met een punt, zal hij nog wat listen moeten
verzinnen. Verder vooral zorgen voor Jeffrey en Martin. Als we naar boven kijken lijken
vooral Michael en Lucas genoeg van G2 te hebben, maar wie de andere promovendi worden?
Geen idee, maar Sebastiaan lijkt een goede kanshebber die bovendien waarschijnlijk ook
geen zin heeft om tegen zijn zus te spelen.
Dan komen we aan bij 1B. De drie kanonnen, Joost [van Rosmalen], Wim en Nathanaël vinden we
bovenaan. Wim heeft kennelijk weer ambities, want waar de favorieten normaal elkaar met
fluwelen handschoenen niet te lijf gaan, heeft hij door zijn overwinning op Spaan zijn
visitekaartje weer eens afgegeven. Lennard en Jason, en misschien Tim lijken te vechten
om de vierde promotieplek. Onderaan is de situatie zorgelijk voor Bob, dramatisch voor
Arend en uitzichtloos voor Brian. Eén van hen zal waarschijnlijk een stapje terug moeten doen.
Last but not least 1A. Hier zien we Joost van Ruitenburg als vanouds heersen. Is Jos daarom
verhuisd?, hebben Oscar en Dolf daarom zogenaamd een sabbatical? Enfin, zonder ervoor te spelen
heeft Joost dus al drie kandidaten voor de titel uitgeschakeld. Hier wordt het trio favorieten
vol gemaakt door Kees en Rob die inmiddels ruim bovenaan staan. Zonder de heren te kort te willen
doen, dat komt dat natuurlijk mede doordat ik ze inmiddels alledrie 'ontmoet' heb. Onderaan is
het onduidelijk. Staat Alexander daar tussen omdat hij zo [te] weinig gespeeld heeft of omdat
hij niet zo veel punten heeft? De toekomst zal het leren. Paul Tromp en Mark zullen zich in
ieder geval [nog] niet [meer] prettig voelen.
Maar er is troost en hoop: het winnen van de Coppa kan een volledig mislukt seizoen omtoveren
in één dat eeuwige roem brengt.
(Leo de Jager)
|