Groep 3 (12 oktober)
In de ledenvergadering van 28 augustus heb ik me beschikbaar gesteld voor de competitieleiding van groep 3, in de veronderstelling dat het om een simpel klusje ging. Elke avond zouden er wel enkele spelers binnendruppelen om een partijtje te spelen, en dat in te delen leek me niet zo'n zware opgave, zelfs voor mij nog wel te doen. Wat is echter de barre maar tevens zeer verheugende werkelijkheid: in de afgelopen zes speelavonden hebben zich reeds 19 spelers bij de indelings-desk gemeld voor het spelen van een partij. Negen van hen hebben zelfs al minimaal 3 partijen gespeeld, cijfers waarmee de groep zich gemakkelijk kan meten met de andere competitiegroepen. Groep 3 is dus hot, om het in modern Nederlands uit te drukken.

De samenstelling heeft ook kleur gekregen door het meedoen van inmiddels 6 jeugdspelers. Een wens die al jaren leefde bij de jeugdleiding maar heeft plotseling gestalte gekregen. Hierdoor ontstaan frisse botsingen tussen het jonge talent en gevestigde waarden (zoals ik ons oudere mannen moet noemen). En de jongeren weren zich behoorlijk, in 15 ontmoetingen werden maar liefst 7 punten behaald. Kortom: mannen uit groep 2 kunnen zich vast zorgen gaan maken. Voor dit seizoen kunnen de hoofdpijnpoeders overigens nog even in het medicijnkastje blijven staan, omdat de huidige tussenstand er op wijst dat de gevestigde orde de ereplaatsen gaat bezetten. Fred de Wild heeft reeds 4 uit 4 en verplettert als een Leopard-tank de opstandige menigte. Vergeef me dit militante taalgebruik, maar we leven nu eenmaal in wat onzekere tijden. Verder moet rekening gehouden worden met cracks als Arnold Rijken, Arrian Rutten en Leon Cornelissen die op behoedzame wijze naar de top sluipen. Van Rijken valt in het bijzonder op te merken dat hij in verloren stand gered werd door zijn tegenstandster Circe (helaas nog steeds het enige vrouwelijke element in de groep), die op het moment suprême kennelijk door medelijden bevangen werd en hem daardoor liet ontglippen. Dat heb ik nou nooit eens als ik tegen Arnold speel. Of het moet in omgekeerde richting zijn.

Tenslotte is het aardig te zien dat twee oude relaties terugkeren op onze vereniging. Eduard Dumee, vele jaren geleden als jeugdlid actief en nu zeer enthousiast in groep 3 aan de slag. En René de Wild, zoon van Fred, die enkele jaren terug helaas zijn deelname moest staken en nu weer met veel plezier is teruggekeerd. Kortom: veel hoopgevende feiten die maken dat ik er achteraf blij om ben me te hebben aangeboden voor de competitieleiding. (Wijnand)