Interne Competitie (27 december)
Op de laatste Algemene Ledenvergadering hebben we besloten wekelijks een artikel over de interne te plaatsen. Daardoor heb ik temidden van de analyses van de verfijnde eindspeltechniek van Dolf tegen Paul Batenburg, de eindeloze melkpartijen van Lennard Carlsen, de teruggevonden vorm van Herman en de veegpartijen van onze jongste telg Sebastiaan een rustig schrijversbestaan gehad. Nu echter de ontknoping nadert gaat het niet meer om het schaken maar om de punten. Daarom een overzichtje van de kanshebbers en –lozen.

In 1A zijn Lennard en Kees volkomen zeker van hun CL-zaak. De derde promotieplaats lijkt voor Jos die met een superscore het geringe aantal gespeelde partijen meer dan goed lijkt te maken. Maar wie het kwartet vol maakt is volslagen onduidelijk. Op het vinketouw vinden we als eerste Wim. Hij was vooraf natuurlijk één van de favorieten, maar we zien hier duidelijk de impact van het groepsleiderschap, dat gaat je echt niet in de kouwe kleren zitten. Op dat vinkentouw vinden we ook nog Peter en Tim. Voor hun is de spanning zo groot dat ondanks het feit dat ze de afgelopen twee weken iedere keer tegen elkaar ingedeeld zijn, ze beurtelings de vreemdste capriolen uithalen om niet te spelen en Joosts leven te verzuren. Onderaan hoeft Mark nog maar twee keer te winnen en duimen te draaien voor Jos tegen Philip om de dans te ontspringen. Als hij inderdaad twee keer wint en Philip verliest dan degradeert Philip dankzij de regel over het aantal winstpartijen.

Rectificatie:
De strijd om [de] degradatie in 1A gaat natuurlijk alleen nog maar tussen Ed en Mark. Hun onderlinge partij is daarin beslissend.

In 1B heeft Wim er voor gezorgd dat iedereen op schema ligt en bovendien dat er nog een heleboel zaken onduidelijk zijn, kortom dankzij slim indelen [en daardoor zelf matig scoren] zien we een bijna perfecte tweedeling. Rob is hier de enige dissonant door al zeker te zijn van de CL. Hier zien we Joost als slachtoffer van het groep leiden. Zes uit negen is natuurlijk zijn normale score, maar kijk eens goed naar de tabel: geen enkele remise en bovendien twee nullen in de laatste twee rondes. Hij mag tegen Arno in een directe confrontatie zijn plek proberen veilig te stellen. Dolf lijkt het makkelijk te hebben, maar daar vergis je sterk in. Alek is zowel zijn angstgegner als desperaat en Rob zal hem graag persoonlijk buiten de CL houden. Paul Batenburg is bij winst nagenoeg[?] zeker, maar Paul Kuijpers heeft een stroeve start gehad en moet nu geduldig afwachten op de perfecte score van de concurrentie. De rest van de groep lijkt drukker bezig met rekenen dan schaken, wie krijgt de zwarte piet? Om hem Michael in zijn schoenen te schuiven moeten er wel heel rare dingen gebeuren. Maarten heeft regelmatig problemen met kiezen tussen Caïssa en het werk en staat daardoor onnodig laag en Leo is groepsleider waarmee alles verklaard is. Het echte gevaar is voor Wouter al zal zijn voorzitterschap voor lijfbehoud moeten kunnen zorgen. Echter de kans dat Alek de dans ontspringt is veel groter dan je denkt. Hij mag nog tegen Dolf en dat gaat hem vaak verbazingwekkend goed af, en Paul K moet winnen ...

In Groep 2 heeft Herman zichzelf terug gevonden en staat fier aan kop. Op papier is promotie nog te missen maar dat komt meer door de groepsleiding dan zijn schaken. Ondanks dat we inmiddels vijftien vrijdagen gehad hebben is de groepsleider er in geslaagd zowel Lola als Joop op slechts zes gespeelde partijen te houden. Zodoende is de stand sterk vertroebeld, zeker door een hele lijst aan papieren uitslagen. Bob en Arend lijken grote kanshebbers voor de overige promotie plaatsen. Lola zal daar echter anders over denken want zij heeft een verliespuntje minder dan de beide heren. Ook Joop heeft minder verliespunten maar komt nauwelijks aan spelen toe. Voor de overigen, met name Paul Dekker en Leo lijkt de derde plek te ver weg. Onderaan zijn Brian, Mischa en Emilian de dans ontsprongen ten koste van Martin die een stapje terug zal moeten doen.

In Groep 3 verheugende en verrassende ontwikkelingen. Een fors aantal nieuwe gezichten. Als laatste hebben we Thijs verwelkomd die al gelijk verdienstelijk scoort. De twee andere nieuwkomers zijn Fred en Sebastiaan die al vanaf het begin meegespeeld hebben. En hoe. Samen voeren ze een waar schrikbewind, zo erg dat Sebastiaan al zeker is van promotie, en als we even stiekem kijken naar zijn leeftijd, 11 jaar dan durf ik te wedden dat dit niet zijn laatste promotie zal zijn. Fred kan nog ingehaald worden door Léon de runner up en de volhouder van de oudgedienden. De overige oudgedienden zijn, soms letterlijk, zoek gespeeld. Hoewel, dat is niet eerlijk, Marius en Marcel hebben van de zomer kennelijk een extra cursus gevolgd en menig tegenstander naar huis gespeeld. Arrian is weer terug van weg geweest maar speelt nog wat weinig. Arnold en Jeffrey de degradanten van vorig jaar moeten zich tevreden stellen met de middenmoot net als Rob en Hans. Wijnand is zich aan het voorbereiden op het [grootmeester]werk in Velsen en Angelo ten slotte bestuurt meer dan dat hij schaakt. (Leo de Jager, 24 december 2014)