Witte vrijdag (20 december)
Ondanks de sneeuw en koude zat de Nivonzaal redelijk vol met schakers afgelopen vrijdag. Cor speelde in de voorronde van de CL zijn laatste partij en zette schijnbaar moeiteloos Arno opzij: zie het fragment. In dezelfde groep lieten Michael en Maarten punten liggen en wordt het voor hen steeds moeilijker om groep 2 te ontlopen. Michael verloor van Richard, maar ging door tot het verre uitspel in de hoop op een patje: Ries trapte er niet in. Maarten had meer kans tegen Spaan, stond wellicht ergens gewonnen, maar in het eindspel met ongelijke lopers en nog een toren en wat pionnen op het bord was Spaan het meest doortrapt en haalde dus het punt binnen. Ik (Alek) mocht weer eens winnen: tegen Batenburg kwam voor ons de zoveelste draak op het bord. Het gemene zetje f6 had ik geheel niet gezien, toch zette mijn aanval met wit door. Achteraf gaf Fritz aan dat we er zowel in de partij als in de analyse flink naast zaten in het beoordelen van de stelling. In de B-poule speelden Oscar en Dolf remise. Wilde Ossie zijn lange reeks ongeslagen uitbreiden en speelde hij niet op winst? Nee, direct na afloop zei hij het weggegeven te hebben... Ik weet niet of Dolf daar net zo over dacht. Verder won Wim zo op het oog redelijk eenvoudig van Rob en staan zij nu precies gelijk met 7 uit 10. Alleen Joram die van Herman won, staat nog boven hen. In groep 2 weinig verrassende uitslagen: Jos won van Wil, zonder dat de verliezer zijn goede humeur verloor en Winifred kreeg een gewonnen eindspel op het bord, maar wist het niet te winnen tegen Jeroen. In de derde divisie pakten de kanshebbers voor de titel hun punten: Floris versloeg Paul Dekker en Arend verschalkte Leon. De gedesillusioneerde verliezer liet meteen na afloop weten dat het een onnodig puntverlies was, hij stond toch niet slechter, toch? een foutje gemaakt, jammer, etc. 's Nachts vroor het minstens 5 graden, de wegen waren glad en wit; maar tot nu heeft de webredactie nog geen berichten ontvangen van gesneuvelde schakers. Een fijne Witte Kerst allemaal en tot volgend jaar.
Krimpen 2 maakt kampioensaspiraties waar (19 december)
En in deze was team 4 het slachtoffer. Op een met sneeuw bedekte vrijdag 18 december moest
team 4 voor de vierde wedstrijd van het seizoen aantreden tegen het op papier zwaar favoriete Krimpen a/d IJssel 2.
Met een serie van achtereenvolgens 3-5, 3½-4½ en 4-4 gloorde er echter hoop; een 4½-3½ overwinning zou de lijn mooi doortrekken.
Helaas kwam het er dus niet van. Om kwart voor 10 had Sjonnie aan bord 1 zijn remise te pakken (½-½). Hij hield tegen
de sterke Hans Ranft de boel keurig dicht. Ondertussen waren er al aan verschillende borden donkere wolken getrokken
boven de stellingen van de RSR-strijders. Zo had Rob van der Lee (bord 3) al na 10 zetten twee pionnen zonder
compensatie ingeleverd. En had Arrian aan bord 2 in de opening al twee tempi ingeleverd. Bij Daniëlle (bord 7) ging het ook mis.
Een grote tijdachterstand, vervolgens een kwaliteit achter en opgegeven rond half elf (½-1½). De volgende die het
niet kon bolwerken was Rick aan bord 8. Zijn bord bleef heel lang vol staan, maar toen hij te optimistisch te werk
ging, kreeg hij het deksel op de neus (½-2½). Enkele minuten later kon ook Arrian opgeven. Hij liep de twee tempi
achterstand nooit meer in (½-3½). Leo van Dongen (bord 4) had wat problemen om geen kwaliteit achterstand op te lopen.
Hij hield alles wel bij elkaar, maar meer dan remise zat er niet in (1-4). Aan bord 6 trok Mark bijkans zijn haren
uit zijn hoofd; hij had het gevoel heel goed te staan, maar de tegenstander wilde van geen wijken weten en zette
Mark helaas mat (1-5). De twee laatste partijen gingen tot het gaatje. Wonder boven wonder kreeg Rob van zijn tegenstander
de mogelijkheid de toren in de vijandelijke linies te droppen. Dit leverde twee pionnetjes op (precies wat hij sinds
de opening achter stond). Er werd nog lang doorgegaan - waarbij Rob ook nog winstkansen liet schieten - maar de
remise was op het eind onvermijdelijk (1½-5½). Jeroen Landman (bord 5) stond een groot deel van de partij met
de rug tegen de muur, maar inventief verdedigen zorgde ervoor dat hij nog het eindspel wist te bereiken, ook al
stond hij nog altijd minder. Zijn tegenstander zette echter niet op zijn sterkst voort, waarna Jeroen toch nog de
remise kon veiligstellen. Daarmee werd de eindstand 2-6 in het nadeel van team 4. (Arrian)
RSR Ivoren Toren 4 1698 - Krimpen a/d IJssel 2 1870 2 - 6 1. John Ruitenberg 1833 - Hans Ranft 1941 ½ - ½ 2. Arrian Rutten 1697 - Gosse Romkes 1907 0 - 1 3. Rob van der Lee 1804 - Michel van Capellen 1846 ½ - ½ 4. Leo van Dongen 1809 - Bert ten Wolde 1897 ½ - ½ 5. Jeroen Landman 1697 - Remko Moerkerken 1919 ½ - ½ 6. Mark Beijen 1544 - Jan Sluiter 1848 0 - 1 7. Daniëlle Talmon 1684 - Paul van der Lee 1807 0 - 1 8. Rick van der Eijk 1519 - Eduard Hoogenboom 1792 0 - 1
RSR wint bekerwedstrijd? (17 december)
Toen ons bekerteam gisteren in de Oriënt aantrad tegen het team van SO Rotterdam was het duidelijk dat deze ronde minder soepel zou verlopen dan de voorgaande twee. SO speelde in een sterke bezetting en ik mocht tegen John van Baarle. We hadden echter twee supporters bij ons: Ries die de rol van teamcaptain vervulde en Mischa voor het hypnosewerk. Halverwege de avond kantelde zodoende de strijd. Ikzelf (Alek) speelde vanuit de opening met een pionnetje meer, wist dit voordeel vast te houden maar beging een enkel foutje waarna John eeuwig schaak te pakken had. Maar, geen slecht begin. Herman stond tegen Frans Vreugdenhil inmiddels dik gewonnen en op bord 4 was Dik ook uit achterstand teruggekomen. Het bier kon geopend worden; lang duurde de vreugde niet. Herman ging door zijn vlag terwijl ook zijn mooie stelling al was opgelost. Dik won verdiend en Wil kon remise door eeuwig schaak niet voorkomen. Er moest dus gevluggerd worden. Met schijnbare tegenzin gingen onze tegenstanders aan tafel. Ik bakte er niets van tegen John en was als eerste klaar. Gelukkig herhaalde Dik zijn resultaat en wist Wil een halfje veilig te stellen. Alle druk lag dus bij Hermannnnn: de stukken vlogen over het bord, hij gaf zijn dame weg, won hem weer terug en had Frans zo goed als mat toen deze door de vlag ging. Maarrrr, nadat Herman de winst geclaimd had door "vlag" te roepen, ontstond er tumult. De klok van Herman bleek met de vlag op vallen stilgestaan te hebben. Wat te doen? Uiteindelijk is onze winst genoteerd en zal SO waarschijnlijk protest aantekenen. Waar dit toe zal leiden mogen speciale commissies bij de schaakbond uit gaan maken. We wachten af; nog is Polen niet verloren.
Discipline HSL team in optimo formo; masterplan teamleiders werpt zijn vruchten af (15 december)
Terwijl bij sommige teams het oproer kraait en de roep om kadaverdiscipline en sterke mannen luider wordt, zou je bijna vergeten dat er een klein team is dat dapper weerstand biedt tegen dit allengs sterker wordende cultuurpessimisme, namelijk het brave HSL-team met zijn vredelievende leiders Leo en Dik... Toegegeven, Maastricht is ver; maar Barendrecht op maandagavond is óók ver...héél ver, want het is maandagavond!!! En, dus niet te vergelijken met Westmalle op een terras in Maastricht met ondergaande zon. Gelukkig is ons HSL-team uit het juiste hout gesneden! Reeds drie dagen van te voren gingen wij met zeven mensen in trainingskamp in de Duitse Eiffel, Na drie loodzware trainingsdagen was de basisopstelling bekend: Bord 1. Arnold Rijken tegen Hans Wegman Bord 2. Adriaan van Es tegen Karim Dib Bord 3. Angelo Ayala tegen Freek Hungst Bord 4. Mischa van Vlaardingen tegen Lies Verhoef De drie overgebleven spelers begonnen de matchdag met het opwekken van een magnetisch veld rond de speelzaal terwijl de 4 uitverkorenen bij de maharadji Yoga in trance gingen om zich vervolgens de laatste 10 kilometers hoppend naar de speelzaal te spoeden... Ja, waarde teamleiders, zo bereid je je op een wedstrijd voor. Het trainerslespakket is voor €855 te bestellen bij Dik van der Pluijm en Leo van Dongen. Sceptici binnen onze vereniging zullen twijfels hebben over het rendement van deze methode; ons antwoord hierop luidt RSR Ivoren Toren 4 Barendrecht 0. RSR Ivoren Toren; 5 gespeeld, 10 punten... Het wedstrijdverloop ging als volgt: Om acht uur werd het HSL-team zeer gastvrij ontvangen door Barendrecht en kregen wij een behoorlijk ingewikkelde consumptiebon uitgereikt... Deze consumptiebon was zo ingewikkeld en zo gestoeld op zelfdiscipline dat ik (Mischa) gisterennacht met een schok tot de conclusie kwam dat SV Barendrecht nog €2,00 van mij tegoed heeft, omdat ik 8 kruisjes á €0,25 vergeten ben in te vullen: De zelfdisciplinefactor, auw... Arnold werd opgesteld tegen dhr. Wegman die met 3 uit 4 een meer dan gedegen tegenstander was. Zij kwamen gelijk uit de opening, in het late middenspel begon Arnold hout te kappen na een dubbele aanval. In het vervolg daarop wist Arnold de stelling van zijn tegenstander volledig te desintegreren. Op bord 2 nam Adriaan het op tegen Karim Dib, een ongepolijst talent uit het jeugdteam. Karim is een exponent van het huidige schaken; materiaalverlies telt niet, alleen de eindaanval. Ik wil hier Adriaan (21 jaar) citeren: "Ik speel niet graag tegen die jeugdspelers, een pion of een stuk interesseert hun niets, zij zetten alles wat ze hebben op je koning en eer je dat geneutraliseerd hebt...". Karim Dib speelde in onze ogen de dapperste partij; even leek het er nog op dat hij materiaalwinst kon boeken, doch Adriaan verzekerde ons dat zijn en passant antwoord afdoende zou zijn geweest, Hoe het ook zij: Adriaan is onze eindspelspecialist; en pas in het eindspel capituleerde Karim. Het onderlinge ratingverschil was nauwelijks merkbaar... Angelo is los! Na zijn remise tegen ex-groep 2-speler Rob van der Lee is er iets onomkeerbaar veranderd bij Angelo. Waar hij voordien vooral respect toonde aan zijn tegenstander, heeft hij nu de zoete smaak van bloed in zijn mond. Angelo won op bijna onnavolgbare wijze zijn partij; al onze maar-bij-zet-tig-commentaar kon hij op vakkundige wijze repliceren. Angelo gaf 2 stukken voor een toren en een pion en bleek daarmee een juiste keuze te hebben gemaakt. Mooie partij! Gelukkig had Dik mij ooit eens gewaarschuwd voor de charme van Lies Verhoef. Eigenlijk had ik mij voorbereid op Karim of Peter van Sprang (die met het 1e moest spelen...), niet op deze schone dame. Ik heb daarom zoveel mogelijk naar het bord gekeken en niet naar mijn tegenstandster. In de Aljechin-Scandinaviër verloor zij door een iets te defensieve paardzet allengs 2 centrumpionnen; waarop ik alles wat ik had afruilde en een bij voorbaat gewonnen eindspel creëerde. Als Lies meer vanuit haar eigen kracht had gespeeld, dan vanuit reflectie, was er een ander spelverloop geweest... Met een psyche won ik een derde pion en de partij. Conclusie match: Practice makes perfect! Daarnaast: Barendrecht is een hele gastvrije vereniging, het enthousiasme is aanstekelijk. Bovendien heeft Barendrecht een niet te onderschatten jeugdopleiding. Persoonlijke uitslagen: Angelo 2 uit 5 Arnold 2 uit 2 Adriaan 2 uit 2 Wikash 1 uit 3 Robin 2 uit 2 Hans 1 uit 1 Mischa 4½ uit 5. (Mischa)
Discipline team 1 neemt af, druk op teamleiders neemt toe (13 december)
Afgelopen zaterdag stond de verste uitwedstrijd in de geschiedenis van RSR op het programma. Een reis waar zo tegenop werd gezien, dat het viertal Harmen, Richard, Joost Ros en Maarten besloot om op vrijdagavond al kwartier te maken in Maastricht. Dat "Boeie" Maarten hiermee team 3 in de steek liet moesten zijn onderdanen van het eerste maar niet als goed voorbeeld zien. Voorzitter Joost beschikt over een auto en pikte om half tien Dolf en ondergetekende op voor een ellenlange rit over gezellige autobanen met als enige afwisseling de mysterieuze snelheidsbeperkingen hier en daar. Joost was zijn TomTom vergeten maar na aanschaf van een ouderwetse papieren landkaart werd met RobRob feilloos de juiste route gevolgd. Ruim twee uur lang naast een kerstliedjes zingende Joost zitten is bepaald geen pretje, maar altijd nog beter dan de kwelling van het o.v. ondergaan. Ondanks de overvolle treinen gevuld met kerstmarktbezoekend klootjesvolk, arriveerden Wim, Herbert en Spaan vrolijk en op tijd. Last but not least kwam "Special Delivery" Wil, die als de telefoon gaat al in zijn auto springt, op eigen gelegenheid aanscheuren. Ruim 200 kilometer van huis begon al om 12.00 uur in het gehucht Klimmen, gemeente Voerendaal, de zware uitwedstrijd tegen halve en hele duitsers en meesters. We begonnen werkelijk dramatisch. Waar de oude garde de boel tegen De Pion nog op sleeptouw nam, zorgden Spaan (bord 5), Plas (4) en Wim (7) nu binnen no-time voor een 0-3 achterstand. Wim had nog het excuus dat dit zijn eerste nederlaag was in 1½ jaar KNSB(!!), maar wat de legendes van weleer lieten zien kon echt niet. Spaan stond om 14.00 uur ondekbaar mat, Plas een kwartiertje later ook. De teamleiders gingen aan het bier en de tactische ingreep bestond uit "doe allemaal maar wat je wil, en maak het niet te laat". Het eerste advies werd opgevolgd. Na een knappe remise van Ros (1) tegen de topdog van de duitsers counterde Herbie (8) puntgaaf naar een gewonnen ongelijk lopereindspel. Dolf (6) was natuurlijk weer in tijdnood maar met een stuk meer had iedereen inclusief hijzelf wel vertrouwen in de goede afloop. Hij vluggerde lang door, zijn tegenstander ging mee en liet zich pardoes mat in 1 zetten. Van 0-3 naar 2½-3½! De duitse bord 2 speler speelde bizar laf wat nu juist tegen Ries de verkeerde taktiek is, een verrassend makkelijke remise was het resultaat. Bij Joost Ruit (3) zag het er minder eenvoudig uit, hij verloor een pion in het eindspel maar wist verder alles onder controle en het halfje binnenboord te houden. 3½-4½ achter en aan de laatste twee borden Wil (9) en Harmen (10) de opdracht om 1½ punt te halen. Dit leek gezien de tijdsvoorsprong van beiden en de gesloten stellingen mogelijk, tot bij Wil na lang schuiven de vijandelijke dame teveel onrust kwam stoken. Zwaar aangeslagen moest Wil de beslissende nul incasseren, hij stormde de zaal uit en is tot op heden spoorloos. Dat Harmen nog prachtig thematisch supersterk paard tegen dramaloper uitschoof was helaas alleen nog voor de statistieken. Op bordpunten staan we nu vierde, helaas tellen eerst matchpunten en dan staan we 1 plek boven degradatie. De eerstvolgende wedstrijd tegen rode lantaarn Wijker Toren moet gewonnen worden anders is het alarmfase 1. Spelers muiten al openlijk tegen de teamdiscipline (zie bijzonderheden), en betwisten de opstelling en het tactisch inzicht van de teamleiders. Zij hebben de kerst gehaald, maar genieten zij nog het vertrouwen van de spelers en het bestuur? Op 9 januari weten we het! (Plas) Voerendaal-RSR Ivoren Toren 5½-4½. Toeschouwers 0. Bijzonderheden: geel voor Spaan (om 15.00 uur al vertrokken), Joost Ruit (remiseaanbod zonder overleg). Rood: Oscar, afmelden zonder goede reden (studie) en wel gewoon op vrijdag een competitiepartij spelen. Tenslotte maakte de WL er een puinhoop van. Wat hij flikte bij Herbie (luidkeels "vlag!!!", op zet 48...) en Dolf ("je moet noteren!", Dolf had nog 3 minuten...) had bij minder vredelievende personen makkelijk tot Schaesbergse rellen kunnen leiden. (Rob vd Plas)
Rustig avondje is gekomen..... (13 december)
Zelden was vrijdag zo rustig met maar 26 man in actie was er eindelijk eens plek. De rede? Simpel team 3 zat boven te zweten tegen Spijkecity en de KNSB jongens waren al vast naar Limbo land gegaan om een Hotel te boeken en zich “voor te breiden” op het bier? De avond zelf werd weer volop gestreden. Een snelle winst van Carel tegen John, zweten voor Oscar tegen Westerduin die uiteindelijk blij mocht zijn met remise . Voor Mark was pakjesavond nog niet voorbij met dank aan Winifred die een toren cadeau gaf. Een mooie pot van Arnold die in het eindspel wist toe te slaan tegen Wijnand. Ook Angelo speelde scherp tegen niemand minder dan de Rob vd Lee. Angelo stond lange tijd beter maar mocht uiteindelijk blij zijn met een verdiende remise. Het topduel in groep 3 ging tussen Wouter en Arend, waarbij Arend op het eind iets beter stond maar uiteindelijk ook hier remise. Het gaat nu heel spannend worden in groep 3 en echt alles is nog mogelijk. De Don\s Leo's waren beide aan het vechten tegen degradatie maar hadden beter kunnen gaan dammen............twee vette nullen. In de Coppa waren twee partijen . De partij Ed tegen Mischa was weer een waar spektakel waarbij heel wat brandhout over het bord vloog, nadat de rookwolken waren opgetrokken kon Ed een punt noteren. De andere partij ging tussen Jos en Leon. Leon hield lang stand maar uiteindelijk ging het punt naar Jos.
Arno redt RSR2 (13 december)
'Ik moet zeker winnen', zei Arno tegen teamcaptain Arnold toen hij bij een 4-3 achterstand als laatste bezig was. En zo geschiedde. Eindstand Botwinnik 1 - RSR2: 4-4. Het begon zo hoopvol zaterdagmiddag. Paul B verloor eens niet, al speelde hij daarvoor wel zijn allerlafste partij ooit (remise in 12 zetten, wel een uur achter in tijd). Philip speelde heel degelijk en neutraliseerde fm Teun vd Vorm op bord 1. En Michael creëerde een sterke aanval die hij goed afmaakte. Tussenstand 1-2 voor ons. Daarna ging het minder. Paul T werd vanuit de opening overspeeld en probeerde een stukoffer om nog enig tegenspel te krijgen maar het mocht niet baten. Leo speelde te passief en werd overspeeld. Gelukkig speelde Tim een sterke, actieve partij en won hij afgetekend. De Nederlands Kampioen tot 13 jaar, Roger Meng, was een te sterke tegenstander voor Peter en na de tijdnoodfase moest hij opgeven. Zo kwamen we op 3-4 achter en werd Arno onze held. Verder viel het mij op dat dit de eerste KNSB-wedstrijd van mijn carrière was waarin geen consumptiebonnen werden uitgedeeld. Economische crisis? (Paul Batenburg)
Kortchnoi? Makkie! (6 december)
Onze Tim Benning speelt regelmatig in het weekend een rapid- of snelschaaktoernooi. Dat hij een behoorlijk potje
kan snelschaken, blijkt wel uit zijn hoge klasseringen in ons clubkampioenschap snelschaak. En in rapidtoernooien
is zijn naam vaak in de bovenste regionen te vinden. Zo won hij onlangs nog in Overschie. Twee weken vóór Overschie
toog Tim naar Bunschoten, alwaar de plaatselijke schaakvereniging En Passant - bekend van het feit dat ze hun
eigen gebouw bezitten - een uitermate sterk bezet snelschaaktoernooi, het Kaaieman-toernooi - hield. Winnaar werd IGM Ivan Sokolov, en
verder zijn in de top van de hoofdgroep bijvoorbeeld namen van de grootmeesters Friso Nijboer, Andrei Orlov, Jan Timman,
en Viktor Kortchnoi te vinden. In al dit geweld wist Tim zich via de voorronden te plaatsen voor de hoofdgroep! Knap
als je bedenkt dat er in groep 1 nog diverse 2200+ spelers zaten (die zich dus niet hadden geplaatst voor de hoofdgroep).
Hoewel Tim kansloos was in de hoofdgroep (18e van 20 spelers met 4 uit 19), boekte hij wel een schitterend persoonlijk succes - eentje die hem ongetwijfeld
nog heel lang zal bijblijven. Hij wist te winnen van niemand minder dan Viktor Kortchnoi!!! Klik hier voor het verslag van En Passant.
Ruit ligt eruit (5 december)
Net als Joram, Dolf, Plas en Harmen. Het was de afgelopen twee vrijdagen
in de Coppa een ware slachting onder de toppers van onze club. Plas en Harmen
hebben dan wel het excuus dat ze tegen een mede-topper, respectievelijk Oscar en Herbert, moesten, de anderen werden voor een keertje gewoon overklast
door hun lager geschaalde opponenten. Joram maakte met zwart bijvoorbeeld een
foutje in de opening, waarna tegenstander Paul Batenburg de zwarte koning op
e8 vastzette en Joram onoverkomenlijke problemen bezorgde. Joost van Ruitenburg
speelde met zwart eerst remise tegen Arno, waarna het snelschaken voor Joost
- toch een discipline waarin hij beresterk is - op een teleurstelling uitliep;
Arno kwam een kwaliteit voor en wist dat met vaste hand (nou ja, voor zover dat kan
met minder dan een minuut op de klok) naar winst te voeren. Dolf kreeg weer
problemen met zijn tijd tegen Tim in een stelling waarin Tim optisch een overwicht
had. Ook andere spelers hadden wat moeite om door de tweede ronde te komen. Zo
moest Richard in de reguliere partij remise toestaan tegen Jeroen Hollebrands,
maar wist hij zich te redden via snelschaak. Paul Tromp en Herman hadden bijna de
volle tijd nodig om respectievelijk Arnold en Wouter van zich af te houden, maar aan het einde
van de partij gaf het ratingverschil toch de doorslag. Michael had een ongename
partij tegen Floris; laatstgenoemde won een kwaliteit en voerde dit langzaam maar
zeker gewoon naar winst.
Uiteraard was het in de competitie ook volle bak. De Grote Zaal is de laatste tijd
te klein om alle partijen te herbergen. Maar er zijn altijd spelers die barschaak
leuk vinden, al heeft dat Winood slechts twee nullen gebracht. En werd Jaco wel
erg snel uitgeteld tegen Wil. Vrijdag 27 november wist Cor eindelijk weer een
partij te winnen, tegen de in uitstekende vorm verkerende Nathanaël nog wel.
Een benevelde en luidruchtige Stefan (bedrijfsborrel) speelde snel remise
tegen Philip, terwijl Wim het onderspit moest delven tegen een uit een vormcrisis
terugkomende Peter. In groep 2 won Jos voor de vijfde keer achter elkaar, dit keer
van een nog niet echt losgekomen Pim. De topper in deze groep werd gespeeld tussen Bart Houtman en Wil. Met beiden nog een paar minuten op de klok gaf Wil een toren
weg. Opgeven is voor watjes, en een paar zetten later gaf Bart heel vriendelijk
de toren terug. Vol walging over hun eigen schaak werd er maar tot remise besloten. Groep 3 was weer lekker vol. De subtopper tussen Léon en Daniëlle werd een prooi
voor eerstgenoemde, terwijl John Spierings inmiddels op volle toeren draait en Adriaan aan zijn zegekar bond. Wijnand tot zijn eigen vreugde liet tegen Martin zien het schaken nog
niet verleerd te zijn.
Op vrijdag 4 december waren er wederom weinig remises; niemand wil blijkbaar zijn
naam verbonden hebben aan de Remisecup. Spelers die de laatste jaren hoog in
het remiseklassement eindigden, verliezen nu liever dan remise te spelen, zo lijkt
het. In CL 1A lijkt Joost Ros de laatste partijen het spelletje een beetje verleerd te zijn; Spaan bleek nu een paar maatjes te groot. Richard is dan weer een speler die de laatste
tijd wél lijkt te gaan voor de remisecup. Na de halve sof in de Coppa kwam hij
nu niet verder dan remise tegen de onderaan bungelende Maarten. In de strijd
tegen degradatie sloeg Edwin een belangrijke slag door Alek te verslaan. CL 1B had
dit keer geen echte verrassingen in petto. Joram versloeg Dolf na een remise-aanbod
geweigerd te hebben in een partij die voor de mindere goden natuurlijk niet te volgen was. Peter was dit keer te sterk voor Stefan, terwijl Wim zich
na de nederlaag van de week ervoor revancheerde tegen Herman. Tim pakte met zwart
zijn eerste volle punt door Leo Kranenburg te verslaan. In groep 2 blijft Jos als
een raket gaan; dit keer was Dik zijn slachtoffer. Jaco verloor - zoals al eerder
genoemd - in recordtempo van Wil, terwijl Winifred en Leo van Dongen elkaar geen
pijn deden en remise speelden. Rick kwam weer niet van de nul af door van Pim te verliezen. In groep 3 gaf Arrian tegen Paul Dekker zomaar een pion weg in opening.
Langdurig en nauwkeurig verdedigen in een dubbeltoreneindspel bracht hem toch nog
een remise (zijn eerste pas dit seizoen!). Arend en Arnold - die beiden hun naam wél vereeuwigd willen zien op
de Remisecup - speelden een dynamische remise, waarbij met name Arnold een beetje
zuur keek. John Spierings won de topper tegen Wouter en lijkt net als Floris niet te stuiten. (Arrian)
Interne en coppa (3 december)
Morgen wordt naast de interne nog een aantal Coppa partijen gespeeld. Vorige week wisten o.a. Tim en Paul Patenburg zich al te plaatsen ten koste van Dolf en Joram. Eerder wist John Spierings zich verrassend al te plaatsen bij de laatste 16. Morgen staat er een pikant duel op het programma namelijk Rob vd Plas tegen Oscar, een finale waardig zou ik zeggen, maar ook Joost en Arno gaan er natuurlijk een boeiende pot van maken. Groep 3 gaat verder met vele kanshebbers, maar Floris heeft al een klein gaatje geslagen naar de concurrentie. Danielle leed vorige week een nederlaag tegen de aanvallend ingestelde Leon en valt zo wat terug. En of Arrian nog een gooi gaat doen naar een hoge klassering valt te betwijfelen gezien zijn aantal partijen. In groep 2 gaat Jos met 6½ uit 7 fier aan kop, wie kan hem nog van plek 1 afhouden ? In de CL-voorronden is er al wat duidelijkheid gezien de scores van de Joosten en Rob, zij gaan zeker door naar de finale maar door de kleine krachtsverschillen is er nog van alles mogelijk, het lijkt wel voetbaltaal ! Over degradatie wil ik het maar niet hebben, deze spelers weten hopelijk wat hen te doen staat.
Tim heerst in Overschie (2 december)
Op het open schaaktoernooi van SG Overschie werd RSR alleen vertegenwoordigd door Tim. Hij speelde een uitstekend toernooi en eindigde ongeslagen. In de laatste ronde kwam Tim tot een remise tegen John Leer wat een score gaf van 6 uit 7, de titel en euries! De verklaring van Tim voor dit succes “ik word elke week in de interne gemarteld: ooit gaat dit uitbetaald worden”. Voor de rangen en standen klik hier.