Dit krachtenveld komt aardig overeen met de werkelijkheid op vrijdagavond: weinig mensen nemen van Dongen echt serieus en met alfaschaakmannetje Plas moet je geen ruzie zoeken. De grijze muizen zitten aan de rechterkant en de avonturiers aan de linkerkant. Natuurlijk is het schaakveld constant in beweging, zo is Ros na de wedstrijd tegen Venlo nog verder naar rechts afgezakt.(Oscar)

Mijn mannen hebben het net niet gered (25 november)
Vrijdag 19 november trad Team 5 van D&D aan tegen het sterke Barendrecht 1. De ene D moest zelf spelen in Overschie dus de andere had 8 mannen helemaal voor zichzelf alleen. De droom van elke vrouw ... Aan bord 1 zit onze Lee. Nee, niet Bruce, maar Rob. Hoewel... , zijn spel heeft wel iets weg van een vechtsport. Hij speelt tegen de sterkste van de bezoekers (met maar liefst ruim 400 ratingpunten meer). Rob vertelt mij in vertrouwen iets nieuws uit te proberen. Maar wat, nee dat mag ik echt niet doorvertellen. Niet goed voor op de club. Ziet er alleen niet zo Lee-erig uit. Ben benieuwd... Aan bord 2 krijgt Leon de K. een Grünfelder op het bord die hij uitstekend behandelt. Later vertelde hij mij dat dit uit de partij Karpov-Kasparov komt! Wow! Terror Terence zit aan 3. Hij begint weliswaar niet zo terror, maar bouwt rustig aan een gedegen stelling. En aan bord 4 speelt Hans. Hij heeft al snel een op het oog dynamische stelling (ik heb er ook geen verstand van), maar met een verdekt opgestelde loper van zijn tegenstander op b7. Altijd link. Bord 5 is gereserveerd voor Robin, die goed heeft kunnen oefenen met de Draak tegen teamcappie. Die ligt daar nu overigens nog wakker van. Dus na een uitstekende voorbereiding van Robin gaat hij er met zwart tegenaan (en dus een Draak). Martin speelt aan 6 en krijgt Frans tegen (opening dan, hè). Ook hier weer een snelle zet met een b-pion. De zet b6 heb ik ondertussen al vaker gezien bij de tegenstanders vanavond. Gezamenlijk lesje gehad bij Barendrecht? Op bord 7 gooit Arnold zijn (jawel) b-pion naar voren en breekt de strijd los. Dat belooft wat! Aan bord 8 gaat ook de b-pion naar voren. Wat is dat toch met die b-pionnen, vanavond? Léon C. speelt vanavond tegen de jongste van het stel. Dat zijn vaak ook de lastigste, leert de ervaring. De wedstrijd is amper begonnen of Martin zit al enorm in de problemen. Twee pionnen achter en een draak van een stelling. Even voor 21 uur is het dan ook 0-1. Hier heb ik dus niet zoveel over te schrijven. Jammer maar helaas, Martin. Volgende keer beter. Arnold staat een pion achter, maar schat zelf in dat 'ie actiever staat en nog goeie kansen heeft. Dat geeft de burger moed! Hans gooit de diagonaal dicht en de loper op b7 verhuist naar c8 en .. gaat vervolgens weer vrolijk terug. Hans krijgt daarbij steeds meer spel en overwicht. Leon staat een dubbelpion voor. Allemaal theorie, zo leerde ik later. Heb het gevoel dat Rob niet lekker in zijn spel kan komen, maar Rob zou Rob niet zijn als 'ie zich niet terugknokt. Ik heb er dan ook alle vertrouwen in…. Robin heeft intussen zijn loper op g7 geruild en zijn tegenstander heeft ook gekozen voor een korte rochade, dus van een hevige aanval met pionnenopmars is (nog) geen sprake. Maar wat niet is kan nog komen. Terence is nog steeds de rustheid zelve, nog geen terreurdreigingen aldaar. Léon heeft inmiddels ook zijn c- en a-pion opgespeeld. Hij ruilt de c en de boel wordt naar voren gedirigeerd. Jammie, hier houdt teamcappie van! Leon-zonder-é staat nog steeds een pion voor, maar ik zie niet dat er enige compensatie is voor de tegenstander. Leon komt alleen maar beter te staan. Mmmm, dat belooft wat. Ook Leon heeft overigens te maken met een heel sterke tegenstander, maar weert zich uitstekend. Had ook niet anders verwacht van onze muzikale krullenbol. Hans staat inmiddels ook een pion voor. Léon krijgt een remiseaanbod, maar mag dit van mij niet aannemen. Lee heeft niet gerocheerd en kiest voor een geheel andere aanpak. Lachen met die Lee! Arnold verliest nog een pion en er lijkt geen redden meer aan. Hij knokt zich suf, maar helaas: 0-2. Léon verliest een kwal, maar er lijken nog wat leuke dreigingen in te zitten. Maar helaas, het komt er niet uit en ook Léon verliest. Hans wint prachtig (!): 1-3. We gaan de laatste fase in en Robin staat goed en een pion voor. Maar nog niet beslist. Nu een kwestie van rustig blijven. Nou, dat is Robin wel gegeven. Hij maakt prachtig gehakt van zijn tegenstander: 2-3. Leon zit in tijdnood en laat het glippen. Jammer, maar goed gespeeld! Lee is in bloedvorm, maar ook hij redt het net niet. Terence blijft koel en speelt de ene na de andere goede zet, waardoor zijn tegenstander ook nog eens in tijdnood komt en door zijn vlag gaat. Maar anders was het óók uit geweest. Helaas hebben de charmes dus net niet genoeg geholpen en verloor het team met 3-5. Maar voor hetzelfde geld was het 4-4 of 5-3 voor ons geweest. En als teamcappie heb ik genoten van mijn mannen. Volgende keer pletten we ze! (Jullie teamcappie).

Het derde vindt de weg omhoog (24 november)
Lekker ging het vrijdag in uitwedstrijd tegen Overschie 2. Het voelde eigenlijk meer aan als een thuiswedstrijd. Zo werden we warm welkom geheten door de wedstrijdleider. Een wandelende reglementenkenner (geen Engelse notatie meer Leo!), de link met onze Arrian Rutten was dus snel gelegd. Verder dezelfde lijkengeur en krakende planken als in het Nivon en zelfs de barjuf had zo bij ons kunnen serveren. De wedstrijd zelf begon traditiegetrouw zonder teamcaptian Deo, die met traditionele Beenblik zijn team met de opdracht tot het verzamelen van bordpunten de wei in had gestuurd, daarbij uit het oog verliezend dat er toch minstens 4 nodig zijn voor een matchpunt. Dit keer was hij maar een uurtje te laat door een fikkie in Utrecht. Toch een uur eerder dan gebruikelijk! Zo kon Deo nog zien hoe Michiel beslist niet voor de remise ging, maar met al zijn koningspionnen naar voren stormde, maar even later moest toegeven dat zijn koning wel heel kaal achterbleef. Herman kon op zet 10 al een stuk winnen, zag dat niet en deed toen weer 10 zetten later zelf maar een stuk kado. Op punt van opgeven kreeg hij prompt een toren in de schoot geworpen, waarna Herman geheel in stijl zijn dame retourneerde. Alek zag veel meer dan zijn tegenstander, maar moest toch in remise berusten tegen de alom gevreesde Verbeek. Wat later ging Floris in zeer mooie opgebouwde stelling vol in de harikiriaanval, stond Winood de hele avond op het punt zwarts koning te pletten, maar wikkelde tenslotte af naar een eindspel met pion meer. Heel sneu was het dat het loper-tegen-paard voordeel zonder pionnen niet meer aantoonbaar was. Op de resterende borden zag teamcaptian Deo zowel Dik, Leo de Hunter als Paul Tromp gewonnen staan. Leo wist mooi te winnen en Paul ging voor het eerst scoren in de RSB. Als laatste was Dik bezig; ondanks dat de wedstrijd al beslist, ging Dik nog dapper voor het volle punt. Helaas net niet maar wel gevochten tot laatste snik! Duidelijk was te zien dat de trainingen nu eindelijk zijn vruchten beginnen af te werpen. Hoewel alleen Leo de Hunter als enige zijn ratingverschil tot uitdrukking bracht, is hier toch sprake van een 50% verbetering t.o.v. de vorige wedstrijd qua score. Voegen we daar aan toe dat Arend nog steeds een 100% score heeft en Floris en Michiel nog nooit remise gespeeld hebben, Herman nog steeds ongeslagen is met wit en coach Deo zich nog lang geen Been hoeft te voelen - want die 16e plaats is hier niet -, kan de coach bij zoveel lichtpuntjes niet anders dan vaststellen dat het derde de weg omhoog heeft hervonden, zij het onbelast met torenhoge promotieaspiraties, zie de coole cijfers.

Eerste team draait leuk mee (21 november)
In de derde KNSB wedstrijd van dit seizoen trad het eerste team op 20 november aan tegen Venlo. Hoewel Venlo in de eerste twee ronden had verloren (van de nummers 1 en 2 in de ranglijst), moest het zeker niet worden onderschat en dat bleek ook wel. Oscar (zwart aan bord 5) had na een pionoffer een subtiele pointe wat de zwaktes van de witte stelling bloot lag. Hij kreeg een directe aanval op de koningsstelling en kon een pion winnen. Terecht echter dat hij daar niet voor koos, want het had wit sterk stukkenspel opgeleverd en daardoor het opgebouwde voordeel weer doen kantelen. Toen de tegenstander de enige zet vond en deed om een mat-in-1-dreiging te pareren, besloot Oscar tot eeuwig schaak. Vijf minuten later won Herbert (wit, 8) een mooie partij. Hij had na een scherpe opzet zwart flink onder druk gezet. Ook het vervolg speelde hij trefzeker en na een fraai loperoffer gevolgd door een torenoffer was het punt binnen. Het ging aldus :

1.Dc3 g5 2.Le3 f5 3.f4 gxf4 4.Lxf4 Df7 5.b4 Pe7 6.Le2 d5 7.Lh5! Dxh5 8.cxd5 (er dreigt nu een kleinigheid op c7) Pxd5 (dekt) 9.Txd5 (dreigt) Df7 (dekt) 10.Tc5 (dreigt) c6 (weg is c7) 11.Txc6! (daar is c7 weer) en zwart geloofde het mat in 8 wel (11… Kd7 12.Td1+ Ke7 13.Tc7+ Td7 14.Tcxd7+ Lxd7 15.Ld6+ Kd8 16.Dc7+ Ke8 17.Db8+ Lc8 18.Dxc8#) 1-0. Tja, zo wil iedereen winnen. Met deze score op het formulier waren we ondertussen ruim 3,5 uur onderweg en kregen we bijna gelijktijdig op drie borden remise aangeboden. De eerste is Wim (wit,2 ). Hij leek tegen een lijfvariant van zijn tegenstander gelopen. Vervolgens kreeg Wim ook nog een sterk tijdelijk stukoffer te verwerken van de Venlo-speler met de hoogste elo van dat team. Maar Wim handelde zoals we hem kennen: hij bleef rustig nadenken en kwam met een oplossing voor het stellingprobleem. Toen zwart vervolgens remise aanbod, werd het punt na overleg met de TL gedeeld. Ook JoostvRuit (zwart, 3) had remise aangeboden gekregen. Joost, terug van een mini-sabbatical, had de witte (zwartveldige) loper op b2 begraven en was uiteindelijk in een PP tegen PL eindspel met ieder 6 pionnen beland. Alle overgebleven pionnen van wit stonden op zwarte velden en die van zwart op witte. In overleg met de TL werd besloten om dat nog even uit te melken. Toen de stand op de overige borden het toeliet, werd echter tot remise besloten. De derde die remise aangeboden kreeg, was Harmen. Maar daarover later meer. Eerst Richard (wit, 6) die een punt liet aantekenen en de score verhoogde naar 3,5-1,5. Na de opening doemden de aanvalslijnen voor hem al snel op. Om het hoofd boven water te houden, greep zijn opponent bijna iedere gelegenheid aan om de zaak dicht te schuiven, wat een halma-standje gaf met witte pionnen op c2-d3-e4-f5-g6. Het was lange tijd een vol bord waarbij niets werd geslagen. De zwarte pion h6 viel de eer te beurt om - pas na ruim 3,5 uur (!) spelen – als eerste stuk van het bord te verdwijnen. Richard bleef vervolgens zijn tegenstander voor problemen stellen, die deze, mede vanwege steeds groter wordende tijdsdruk, niet te boven kwam. JoostvRos (zwart, 7) zei na afloop van zijn verloren partij dat hij niet goed had gespeeld. Hoewel niet direct het understatement van het jaar, weet de TL dat hij inderdaad beter, nee veel beter, kan. Tekenend was dat hij na de (witte) zet h2-h3 ruim 17 minuten nadacht over de echt enige mogelijke zet Lg4-h5 met als argument om vast te kijken wat daarna te doen (?!). Ach, ieder heeft wel eens zo’n fase. De TL verwacht over twee weken een sportieve revanche, want dan is de volgende KNSB ronde al. Rob (zwart, 9) leek in een lijfvariant van hem toch ergens verdwaald geraakt. Wit creëerde gevaarlijke kansen op zijn korte rokade terwijl Rob vrolijk met zijn dame pion a3 ging ophalen. Gelukkig bleek al gauw dat hij niet alleen vanuit zijn nieuwe huis in de hoogste woontoren van Nederland goed zicht heeft, maar ook op bordhoogte. Nadat hij de dreigingen had geneutraliseerd, ontstond helaas een eindspel met lopers van ongelijke kleur. Hoewel een pion meer, was winst niet meer haalbaar. Met de tussenstand 4-3 zijn dan Dolf, Nathanael en Harmen bezig. Harmen zet de Venlo-spelers verder onder druk door zijn partij te winnen. En hoe! Daarbij doel ik niet op zijn “faux pas” bij het aanbieden van een consumptie in het begin van de partij. Ook doel ik niet op het halverwege de partij morsen van een half flesje jus d’orange over het bord en de klok dat de arbiter Thomas van Beekum overigens diplomatiek oploste. Nee, ik doel op zijn secure behandeling van het eindspel. Na de openingszetten was het Harmen die als eerste tot actie overging. Dat resulteerde in een geïsoleerde vrijpion op d5. In combinatie met het doorstoten van die pion ging Harmen met zijn dame op avontuur op de a-lijn. Daarmee incasseerde hij pionwinst. Zoals gememoreerd, kreeg hij in het middenspel remise aangeboden, maar dat werd, na overleg, afgeslagen. Hij moest nadrukkelijk voor de winst gaan. Het resterende toreneindspel van 4 tegen 3 pionnen op 1 vleugel voerde hij resoluut naar winst wat de stand naar 5-3 tilde. Nathanael (wit, 4) zag voor de derde KNSB-keer op rij in zijn partij een zelfde type stelling op het bord verschijnen. In de afgelopen twee wedstrijden had hij een keer wit en een keer zwart gehad en nu dus weer wit. Hij had de hele wedstrijd een plus maar geen echte dreigingen. Dat veranderde toen hij, net na Harmens 5-3, in overleg met de TL een remiseaanbod plaatste. Het was toen al 18.45 uur en de overige Venlonaren zaten aan de bar. Vandaar dat de zwartspeler niet alles had meegekregen, zich dus zelf van de stand op het formulier ging vergewissen en toen begreep dat hij (dus) moest forceren. Een absoluut te prijzen instelling van de betreffende speler. Op dat moment is ook Dolf (zwart, 1) nog bezig en wel tegen de broer van de bord 4 speler van Venlo. Dolf had een zware middag. Hij zat al vroeg in de partij met een slechte Lb7 opgescheept en daarnaast had de witspeler de enige open (c-)lijn op het bord in handen. Dolf bleef heldhaftig knokken en redde het vege lijf tot een eindspel met ieder DP + 5 pionnen. Terwijl wit met een mooie paardmanoeuvre een pion won, was Dolf bezig een eeuwig schaak te vlechten. Dat laatste lukte, zodat de wedstrijdpunten binnen waren. Ten slotte toonde Nathanael aan dat de dappere winstpoging van zijn tegenstander op drijfzand was gebaseerd en maakte het karwei goed af. Daarmee werd de eindstand 6,5 – 3,5, florissanter als gedacht en draaien we leuk mee op een gedeelde tweede plek in de KNSB 1B.

Blunder na blunder (21 november)
Achteraf resteerde vooral een katterig gevoel en grote teleurstelling. Met Sinterklaas in den lande en een vrij jeudig team (maar ook niet meer zo jong; 5 spelers tussen 14 en 19 jaar) als tegenstander meende de helft van de spelers van team 2 kadootjes te moeten uitdelen. Op zaterdag 19 november moest team 2 het opnemen tegen het op papier zwakste team vam klasse 3E, Leiderdorp, dat de eerste twee wedstrijden had verloren. Dat bij binnenkomst het team zo jeugdig was, had bij een aantal spelers een belletje moeten doen rinkelen; ratings zijn bij jeugdige spelers meestal fors ondergewaardeerd. De wedstrijd zelf begon met een tamelijk snelle remise aan bord 4, waar Peter met wit in een stelling terechtkwam waar weinig muziek meer in zat (½-½). Het volgende wapenfeit kwam op naam van Arno, die de avond vantevoren op Utrecht Centraal had vastgezeten en met wit zijn frustaties op bord 6 botvierde door zijn tegenstander met schier oneindige penningen een stuk afhandig te maken (1½-½). Jos werd met zwart op bord 1 geconfronteerd met een tegenstander die afruilen als hoogste doel in zijn leven leek te hebben, zodat al spoedig een eindspel met remise-aanbod op het bord kwam. Jos wilde dat eindspel nog wel uitmelken, deed ook zijn best, maar meer dan remise zat er gewoonweg niet in (2-1). En toen kwam de ommekeer in de wedstrijd. Tim (bord 2, wit) was lekker bezig met allerlei acties op de koningsvleugel, maar hij verontachtzaamde de veiligheid van zijn eigen koning. Op een nog vrij vol bord werd Tim door zijn jeugdige tegenstander mat gezet met twee paarden, een loper en een toren. Veelzeggend was dat Tim eerst niet eens doorhad dat hij mat stond (2-2). Bij Paul B. (bord 5, zwart) was het plan van de tegenstander heel duidelijk. Met een door een toren geblokkeerde zwarte h7-pion en een open h-lijn voor wit werden alle zware stukken naar de h-lijn gedirigeerd. Misschien was het Pauls tijdnood, maar hij vergat in ieder geval de dreiging fatsoenlijk te pareren, hetgeen een stuk en de partij kostte (2-3). Bij Wil was het nog erger. Met zwart aan bord 7 stond hij lange tijd ietsje beter, waarbij beide spelers erg veel tijd hadden verbruikt. Vervolgens leek Wil zonder overleg een remise-aanbod te weigeren, waarna hij niet veel later zomaar een stuk weggaf (tja, ingewikkelde stelling en erg weinig tijd voor veel zetten). Toen Wils matdreigingen waren gepareerd, stond het 2-4. De twee borden die nog bezig waren gaven echter hoop op een gelijkspel. Het mocht echter niet zo zijn. Philip (bord 3, zwart) had aan het eind van het middenspel een stuk weten te winnen. Zijn tegenstander wist vervolgens echter enkele pionnen mee te snoepen en hield wat initiatief jegens de onveilige koning van Philip. Laatstgenoemde liet dat initiatief uit de klauwen lopen, waardoor remise en de teamnederlaag een feit werd (2½-4½). Leo K. (bord 8, wit) had al vroeg een stuk gewonnen ten koste van drie pionnen. Langzaam maar zeker won hij die drie pionnen weer terug, maar omdat alle zware stukken nog op het bord stonden, moest Leo heel erg opletten voor een fatale tegenaanval. In tegenstelling tot veel van zijn teamgenoten blééf Leo net zo lang opletten totdat hij de overwinning kon laten noteren. Alles bij elkaar een zeer zure 3½-4½ nederlaag. (Arrian)

   RSR Ivoren Toren 2  2044 - Leiderdorp          1923  3½ - 4½
1. Jos van der Kaap    2155 - Onno Verbaken       2048  ½  - ½
2. Tim Benning         2055 - Martijn Otten       1973  0  - 1
3. Philip Westerduin   2086 - Giel van Rijn       2012  ½  - ½
4. Peter Torczynski    2003 - Marc Roozendaal     1929  ½  - ½
5. Paul Batenburg      2023 - Michael Bekker      1820  0  - 1
6. Arno Beljaars       2079 - Kart Laan           1922  1  - 0
7. Wil Sparreboom      1919 - Tim Kies            1829  0  - 1
8. Leo Kranenburg      2030 - Edwin Poels         1853  1  - 0

Team 1 top, teams 2, 3 en 5 flop (20 november)
Vrijdag 19 november heeft team 5 thuis met 3-5 verloren van het sterke Barendrecht 1, in een wedstrijd die net zo goed 5-3 had kunnen worden, maar dat dus niet deed. Team 3 moest uit naar Overschie 2, behaalde één overwinning, vier remises en drie nullen; zodoende een 3-5 nederlaag. Op zaterdag 20 november de derde ronde van de KNSB-competitie. Team 1 pakte Venlo in met 6½-3½, terwijl team 2 schutterde tegen de nummer laatst en met 3½-4½ eraf ging. Verslagen zullen ongetwijfeld volgen.

De polonaise van 6 (15 november)
Op 5 november moest het 6e in Spijkenisse aantreden tegen Spijkenisse 5. De wedstrijd werd uiteindelijk met het kleinst mogelijke verschil gewonnen door 'onze jongens'. De wedstrijd kon niet op tijd beginnen vanwege de huldiging van Simon van der Beek tot ere-lid. Volgens goed plaatselijk gebruik werden ons feestmutsen en -neuzen uitgereikt, waarna wij ons mengden met de clubleden van Spijkenisse in een zinderende polonaise... Nog diep geroerd door alle mooie toespraken namen wij uiteindelijk plaats achter onze borden... De grote verassing van de avond bleek Emilian te zijn die in een tijd Wim den Haan aan de kant zette. Emilian koos voor de immer winnende opening Pf3. Via een een pionnenopmars op de damevleugel kwam een stelling op het bord waarin dhr. den Haan uiteindelijk een toren en de partij verloor... De 0 - 1 bleek uiteindelijk het matchpunt te zijn..., omdat op voorhand winst was ingeboekt voor Angelo, Wouter, Andy en Mischa en een remise naar keuze... Marius kwam na goed uit de opening te zijn gekomen net iets te kort in het middenspel 1 - 1. Andy had een partij waarin alles zat wat een partij interessant maakt... het loperpaar, volop offermogelijkheden en matnetten... nadat hij goed uit de opening was gekomen durfde hij een -na later bleek een kansrijk- loperoffer toch niet aan. Hij zakte vervolgens iets weg in de wedstrijd, totdat hij in een flits dat dwingende mat in 5 zag... 1 - 2. Bart speelde een puike partij tegen Evi Sijabat, Bart liet deze keer helaas de winstmogelijkheid liggen die via stukwinst liep... in het vervolg kwam hij langzaam klem te zitten en moest hij na een penning op zijn dame langzaam het onderspit delven... 2 - 2 Bart had het er maar steeds over dat hij van "hem" had verloren... De rest van het team is er voor de volle honderd procent van overtuigd dat Bart van "haar" heeft verloren. En geloof ons Bart, dit team bezit kenners op dit gebied... Ik mocht tegen pa Hamelink aantreden en werd nu zelf geconfronteerd met het immer winnende Pf3... Na 3 zetten waren we volledig uit de theorie en ben ik de partij als een dampartij gaan behandelen. De partij liep redelijk gelijk op, tot zet 22, waarin mijn tegenstander via een combinatie in het centrum stukverlies leed; de loper meer kon vervolgens als Nilfisk de vijandelijke pionnen opzuigen... 2 - 3. Helaas kon Angelo zijn hoopvol uitziende stelling niet verzilveren. Angelo speelde behoorlijk goed tegen Franzke Kalkman en leek de overhand te krijgen. Een lange combinatie op de open koningsvleugel strooide roet in het eten en nadat Angelo door schaak een stuk zou verliezen gaf hij op... 3 - 3. In de tussentijd had ik Wouter al een paar keer vertwijfeld hoofdschuddend rond zien lopen, Wouter had het gevoel dat zijn partij niet goed liep, daar ging mijn prognose... Dat gevoel werd nog eens versterkt door de ommekeer op het bord van Shakir; met allebei 2 torens op het bord en 4 pionnen voorsprong liet Shakir tegen Rienk Pluim plotsklaps een toren instaan en moest nu een eindspel ingaan van toren tegen 5 pionnen. Gelukkig stond een centrumpion met ondersteuning van de koning in promotiepositie, zodat het de tegenstander was die moest vechten voor remise... Via herhaling van zetten was deze remise uiteindelijk een feit 3½ - 3½. Omringd door 14 andere spelers moest Wouter op bord 2 zijn partij om zien te buigen tegen Elvira Draat. Na positionele moeilijkheden kreeg Wouter dankzij een goed doorgerekende afruil grip op de wedstrijd en een pionnen overwicht op de damevleugel. Nadat Wouter zijn koning naar het juiste veld had gedirigeerd en een teamlid van Elvira haar toeriep dat het allemaal geen zin meer had, was het voor ons tijd voor de tweede polonaise van de avond... 3½ - 4½. Dit team gaat voor promotie!! (Mischa)

   vr 05 nov  Spijkenisse 5     1423 - RSR Ivoren Toren 6        1412 3½ - 4½
   1. Mane Reljic               1487 - Andy van Goch             1543 0  - 1
   2. Elvira Draat              1509 - Wouter Scheffer           1506 0  - 1
   3. Rienk Pluim               1311 - Shakir Salih                   ½  - ½
   4. Kees Hamelink             1395 - Mischa van Vlaardingen    1363 0  - 1
   5. Franzke Kalkman de Koster 1427 - Angelo Ayala              1334 1  - 0
   6. Aad Caspers               1441 - Marius Middendorp         1313 1  - 0
   7. Wim den Haan              1459 - Emillian de Kievit             0  - 1
   8. Evi Sijabat               1352 - Bart Versluis                  1  - 0