RSR IVOREN TOREN  nieuwsarchief                                        

 

 

 

Pech voor het KNSB-bekerteam (28 november)
In de tweede ronde van de KNSB-bekercompetitie (de eerste ronde had het team vrij) moesten onze cracks het vrijdag 27 november opnemen tegen onze buren van Zuid, Charlois Europoort. In de aanloop naar de ontmoeting trachtte Charlois Europoort ons op allerlei manieren zand in de ogen te strooien aangaande hun opstelling, maar uiteindelijk kwamen ze uiterst voorspelbaar op met de gebroeders De Wit en Van Overdam. Sinds dit seizoen wordt in de KNSB-beker met een apart tempo gespeeld, namelijk 110 minuten voor de hele partij + 5 seconden per zet vanaf zet 1. Kenners herkennen hier het Fischer-tempo. Arbiter Arrian had vantevoren thuis even de handleiding van de digitale klokken bestudeerd om uit te vinden hoe het te programmeren. Voor hem was het de eerste keer - net als voor het RSR-bekerteam - dat hij een wedstrijd met Fischer-tempo moest arbiteren. Dat verklaart ook dat hij tijdens de openingsspeech wél wist te melden dat claims op basis van het beruchte artikel 10.2 niet kunnen, maar dat hij - misschien nog belangrijker - vergat te melden dat wanneer een speler voor het eerst minder dan 5 minuten op de klok heeft, die speler niet meer hoeft te noteren, omdat de bonus na elke zet minder dan 30 seconden bedraagt. Bij het oplezen van de opstellingen werden een paar RSR-spelers overigens ook nog eens verrast. Extern wedstrijdleider Richard bleek naar Arrian een andere opstelling te hebben gestuurd dan naar de spelers zelf.
Dan nu de wedstrijd zelf. Op bord 1 trad Joost van Ruitenburg met wit aan tegen Michel de Wit. Joost probeerde vanalles om een aanval op de koningsvleugel van de grond te krijgen, maar dat lukte niet erg. Op een gegeven moment kreeg Joost een stelling op het bord met een toren, loper en 5 pionnen tegen 2 lopers, een paard en drie pionnen. Michel liet vervolgens zien dat het extra stuk toch wel handig is. Met weinig tijd op de klok kreeg Joost, ten koste van vrijwel al zijn pionnen, een pion op de achtste rij, die door Michel werd geruild met een van zijn lopers. Na ruil van Joosts loper tegen Michels paard had Joost nog een toren en een pion tegen een loper en drie pionnen. Dat hield Joost ternauwernood remise. Aan bord 2 mocht Oscar het met zwart opnemen tegen de oudste van de broertjes Van Overdam, Julian. Al heel snel stond er een laat middenspel op het bord met een typische Oscariaanse stelling: twee torens en 7 pionnen tegen een toren, loper, paard en 5 pionnen. Na heel lang manoeuvreren leek Oscar enigszins de overhand te krijgen, maar beide spelers hadden heel weinig tijd op de klok (de partij was ook als laatste klaar). Het leek op remise uit te draaien, totdat Julian een mindere zet deed en Oscar daar optimaal van profiteerde. Joost van Rosmalen aan bord 3 met wit was tijdens de opening een beetje in slaap gevallen, gezien het feit dat hij zomaar een pionnetje inleverde. Met zekere hand voerde tegenstander Dick de Wit dit - ondanks hevig tegenstribbelen van Joost - naar een gelijke lopereindspel met een pion meer; torens afruilen in zo'n stelling was niet het meest briljante idee van Joost. En uiteraard ontging Dick de winst niet. De meest onduidelijke partij werd door Rob van der Plas, met zwart aan bord 4, gespeeld. Hij kreeg Jan van Overdam tegenover zich. Rob leek steeds het betere van het spel te hebben, maar Jan wist zich goed en creatief te verdedigen, zelfs toen hij nog maar heel weinig tijd op de klok had. Het leek op remise uit te draaien - en ik meen dat Jan zelfs remise voorstelde, maar Rob ging door en liet zich zomaar een paar zetten later pardoes mat zetten. Tja, dat betekende op dat moment de ½-2½ en uitschakeling. Met Oscars overwinning werden we gelukkig niet helemaal afgedroogd; de eindstand was een 1½-2½ nederlaag. Pech voor ons team dus. Maar - om met de woorden van Cruyff te spreken - elk nadeel hep zijn voordeel; de spelers zijn in ieder geval geen kostbare vrijdagavonden meer kwijt aan de KNSB-beker. Het interne programma is al druk genoeg. Beter vroeg te worden uitgeschakeld dan laat. Ook al smaakte het halen van de poule-finale heel wat jaartjes terug wel naar meer ... (Arrian)

      RSR Ivoren Toren       2204 - Charlois Europoort   2164 1½ - 2½
   1. Joost van Ruitenburg w 2273 - Michel de Wit      z 2290 ½  - ½
   2. Oscar van Veen       z 2206 - Julian van Overdam w 2172 1  - 0
   3. Joost van Rosmalen   w 2184 - Dick de Wit        z 2171 0  - 1
   4. Rob van der Plas     z 2155 - Jan van Overdam    w 2022 0  - 1

Dikverdiende overwinning voor het vijfde team (27 november)
Ik ga dit team naar de overwinning leiden!” sprak hoofdcoach Leo in de voorbereiding op de zware uitwedstrijd tegen SO Rotterdam 4. Dit werd met enige scepsis door de twee hielenlikkende assistenten aangehoord, maar zij hadden buiten de nieuwste meesterlijke zet van de Don gerekend. Duidelijk zichtbaar voor de spelers werd een grote zak met kadootjes in de hoek van de speelzaal opgesteld en in de veronderstelling dat er vanavond chocoladeletters, oorringetjes en Barbie-poppen te verdienen waren, vlogen de spelers er zo mogelijk nog harder in. Het werd een glorieus gevecht en het woord is aan Don Leo: Verleden jaar had RSR 4 nog de grootste moeite om het kampioenschap veilig te stellen tegen SO Rotterdam 4 en nu was het de beurt aan RSR 5. Helaas dit keer zonder topscorer Terence die op schaaktraining in Zuid-Amerika is gestuurd. Zoals altijd werd er begonnen met een groepsknuffel en daar bleek tot onze grote schrik Floris te ontbreken! Snel werd alarmlijn 112-Rutten gebeld en ja, Floris bleek verdwaald te zijn in het pittoreske Alexanderpolder. Gelukkig was hij snel gevonden en werd hij toegevoegd aan de troep jachthonden. Topdog Paul Dekker trok aan het eerste bord ogenblikkelijk ten aanval, wat resulteerde in een stelling met tegenovergestelde rokades, open lijnen en plaaggeest-paarden. Alles was mogelijk in deze complexe stelling, maar Paul wist waar hij mee bezig was en jawel, het bordpunt werd knap binnengehaald. Ondertussen had Arend na een moeizame opening de boel weer recht getrokken en een verdiende remise gescoord: ½ -1½. Ook Peter Alexander was intussen begonnen aan een mooie aanval en Martin, Floris en Carel verkregen zeer gezonde stellingen. En dit brengt ons naar het duo Adriaan en Kenneth. Ditmaal zagen onze studenten er uitgerust uit, en ook niet onbelangrijk: ze waren aan de cola! Edoch, deze non-alcohol was waarschijnlijk killing voor het niveau, want dat deed pijn aan de ogen. Maar het gaat om de knikkers en met 1½ punt hebben de heren absoluut goed gescoord. Hierbij was de stand dus al 1-3 in ons voordeel. Daarna werden de emoties voor Dik & Leo iets te veel en het zenuwachtige ijsberen van de captains begon. Carel en Floris stonden zeer goed tot gewonnen, maar Martin en P.A. waren in zwaar weer terecht gekomen. Niet veel later kon de meest ervaren Van der Poel een punt bijschrijven en het jonge talent een punt inleveren: 2-4. Martin vocht voor wat hij waard was tegen een heuse prof die met een mooi paardoffer de stelling van Martin om zeep had geholpen. Helaas, ondanks de vechtlust een vette nul. Gelukkig had Floris ondertussen afgewikkeld naar een gewonnen eindspel en had hij verder alleen nog maar last van twee om hem heen cirkelende teamcaptains: eindstand 3-5. We bedanken het gastvrije SO Rotterdam en super-supporter Mark en vrijdag 8 januari 2010 staat thuis het altijd lastige Groenoord 1 op het programma.

Opnieuw geen stunt tegen Stukkenjagers (26 november)
Afgelopen zaterdag trad het eerste team net als vorig jaar weer aan tegen Stukkenjargers uit Tilburg. Ieder matchpunt zou een bonus zijn geweest maar we gingen er net als vorig jaar toch weer af. Het probleem lag duidelijk niet bovenin want op bord 2 werd de score door ons geopend door Oscar. Cor was zijn nederlaag tegen fast eddy nog niet te boven en werd helemaal afgestraft na een onnauwkeurige opening. Naast mij op bord 4 kreeg Rob een Ben-oni voorgeschoteld en zoals we van hem kennen ging ie lekker lopen met z’n centrumpionnen. Ik had geen idee hoe die opening gaat en dat had zijn tegenstandster Anne Haast ook niet, althans niet zo goed als Rob. Het verweer was daarna nog wel hevig, maar de zege kwam niet meer in gevaar. Een zeer fraaie prestatie werd ook geleverd door Joost Ruit. Met zwart tegen Herman Grooten is toch bepaald niet makkelijk te noemen maar Joost ging er toch echt dwars doorheen. Het laatste punt kwam van Wim in een echte Wim-partij. Je zag tegenstander Mark Clijsen steeds moedelozer worden van alle degelijke zetten van Wim en uiteindelijk ging ie gedesillusioneerd met een kwal achter door z’n vlag. De koek was hiermee wel op, om te beginnen werd Joost Ros op bord 1 op een lekkere raggeling getrakteerd door Maurice Peek, alle stukken kwamen gezellig op de koffie bij z’n koning, daarna werd zijn hoofd afgehakt. Ikzelf had ook weinig tot niks te brengen tegen Bianca Muhren, een kansloze nederlaag nadat ik met een pionoffer hoopte leuk spel te krijgen. Het werd een draai om me oren. De enige die we niets kunnen verwijten is Good old Spaan. Als je op bord 6 zit verwacht je toch niet dat GM Jan Sprenger tegenover je zit?? Helaas had ook Spaan niks in te brengen. De volgende die het niet redde was Harmen die in het eindspel verloor van Bram van den Berg (Hoe kan ie ooit het eindspel gehaald hebben zal Alek zich afvragen). Met invaller Victor ging het ook al snel bergafwaarts tegen Mark Haast, weinig ruimte, wat oprukkende witte pionnen en toen restte niets anders dan opgeven. Als laatste was Herbert bezig tegen Mart Nabuurs, zou hij dan nog voor de 5-5 zorgen? Helaas zat dat er niet meer in, het eindspel was zo slecht dat hij vrij simpel verloor. 4-6 eindstand dus, volledig terecht, dit team is gewoon te goed voor ons. Een goed diner en een lekker biertje na afloop verzachtte de pijn enigszins. Kaarten: Bart en Maarten omdat we wederom veel te lang op een verslag moeten wachten van ze. (Richard)

Brekend Nieuws RSR 5 wint (26 november)
Met een mooie winst op SO Rotterdam 4 van 5-3.

Cor verliest (22 november)
Om met het belangrijkste nieuws te beginnen: de onverslaanbaar geachte Cor van Dongen heeft zijn eerste nul te pakken. In de partij tegen Edwin blunderde hij een stuk weg. Pikant detail, Edwin was niet in tijdnood! Verder is in de CL de barwinst van Paul Tromp op Harmen het vermelden waard en het halfje verlies van Joran op Peter. Eigenlijk had dit een heel punt moeten zijn, want Peter stond beter. Herman maakte ook iets bijzonders mee, hij kwam zeer tegen zijn principes goed uit de opening. Hij speelde tegen Leo Kranenburg; misschien kwam het door de schrik, in ieder geval gaf Herman de partij later weer weg. In groep 2 wordt het dringen aan de top: Wil en Bart verloren hun partijen, waardoor Jos en Jeroen Hollebrands naar de topposities konden doorschuiven. Maar de weg is nog lang en er zijn nog vele kanshebbers op de vier ereplaatsen. In de derde groep won Floris de topper tegen Leon. En ook cupfighter John Spierings won zijn partij tegen Ed van Doorn. In deze groep komt het er vooral op aan, wanneer je kampioen wilt worden, om voldoende partijen te spelen.

HSL nog steeds ongeslagen bovenaan (22 november)
Met een uitslag van tegen boekte het HSL team zijn 4e zege op rij. Echt makkelijk ging het deze keer niet. In de eerste plaats speelde onze tegenstander HI Ambacht een zeer goede pot schaak, maar zat deze keer ik (Mischa) ontzettend te klooien in de Maroczy variant van de Aljechin. Alles leek aardig te verlopen; ik zag links en rechts goede stellingen ontstaan. Angelo veroverde een pion tegen alweer een Zwarte Leeuw, maar verslikte zich in de daarop volgende uitruil, waarbij het laatste stuk niet geslagen kon worden wegens de daarop volgende matzet. Onze komende tegenstanders zijn gewaarschuwd, iedere volgende Zwarte Leeuw zal beantwoord worden met een stukoffer op f7! Helaas leidde het vervolg tot de eerste 0 (0 - 1). Toegegeven, ik had een goede Pletsmoes op zak: Ik had barstende koppijn en had daardoor de gehele nacht nog niet geslapen, dus... En zo leek ik het vonnis over mij zelf af te roepen door mijn eigen stukken in de weg te zetten, geen plan te hebben en een toren tegen een loper te verliezen. Mijn tegenstander Fred Singewald speelde een prima partij, die hij met een stukoffer waarschijnlijk had kunnen beslissen. In dat besef ruilde (offerde) ik een paard tegen een pion, opende daarmee de halve e-lijn zette alle stukken op e5 en won (tot verbazing van iedereen) vervolgens 2 pionnen, de toren terug en vervolgens de partij (1 - 1). Dat gaf gelukkig weer een beetje rust bij Wikash, die mij al die tijd al zat te vervloeken dat alle druk bij hem kwam te liggen; want lieve lezertjes Wikash zat dit keer in nog ergere tijdnood dan alle keren daarvoor. Wikash had een dijk van een stelling opgebouwd, de stelling van zijn tegenstander uiteengereten, de kwaliteit gewonnen en nog 6 minuten bewaard voor de rest van de partij tegen zijn tegenstander met nog 1 uur en 7 minuten op de klok! "Mag ik remise aanbieden? Ik zit een beetje krap in mijn tijd." klonk het eufemistisch... (1½ - 1½). Het komische moment kwam uit de monden van de spelers van HI Ambacht: "Remise is voldoende" riepen ze tegen de laatst overgebleven schaker die de pech had tegen Robin te spelen die net zijn Guillotine aan het slijpen was. Met een volle toren voor maakte hij het heel mooi af, dwong de koning van zijn tegenstander naar de zelfde lijn van zijn dame en maakte de partij met een prachtig Röntgenschaak af... Eindstand 2½ - 1½ waardoor ons team met 8 uit 4 bovenaan staat. Onze dank gaat uit naar supersub Arnold, die dit keer de rol van arbiter en gastheer met verve speelde! Het valt mij op dat ons team niet alleen een prima pot speelt, maar vooral een ijzersterk team is qua samenwerking. Onuitgesproken is er een prima communicatie en wordt er uitstekend geanticipeerd op elkaars stellingen. Misschien is het wat organischer om te spelen in een viertal i.t.t. een achttal, je bent erg sterk op mekaar aangewezen... misschien is het een idee om de achttallen in koppels te verdelen als ware het twee viertallen... Dit keer gaat onze dank ook uit naar Pim. die ons een nieuwe ere naam cadeau deed: G-team! G van grandioos en/of groots of G-force... Want feit is dat het er stilletjes op lijkt dat beide viertallen dit jaar de bekers binnen gaan halen... Wordt zeker vervolgd! (Mischa)

Leon en Wijnand slaan weer toe (22 november)
Deze week is de toto gevallen bij drie heren. Twee eerdere winnaars(die hun envelopje overigens nog moeten ophalen) Wijnand en Leon pakken net als Arnold 16,80! Paul Dekker moest afgelopen vrijdag uit schaken bij Charlois en hij mag zijn goed gevulde pot bij het eerst volgende weerzien claimen bij de spelleiding. Veel succes met de komende toto!

Team 4 stunt slechts half in Niemandsland (21 november)
Op een regenachtige vrijdag 20 november toog team 4 naar Nieuw-Beijerland om te strijden tegen de topfavoriet in RSB 1A, Rokado 1. Rob van der Lee was verhinderd, dus moest het team voor het eerst met een invaller aantreden. In Paul Dekker werd een bekwame vervanger gevonden. Teamleider Pim had verder geen wijzigingen in de opstelling aangebracht; zelf bleef hij in Rotterdam achter om wat aan zijn achterstand qua interne partijen te doen. Arrian nam als playing captain de honneurs waar.
Al na ruim een uur kreeg Sjonnie met wit aan bord 1 een klap te verwerken. In plaats van zijn pion voorsprong terug te geven, liet hij zich mat zetten (0-1). Op een aantal andere borden waren de ontwikkelingen echter niet bepaald ongunstig te noemen. De gelijkmaker werd gescoord door Rick aan bord 8. Na een kwaliteit gewonnen te hebben, dreigde de tegenstander met een mataanvalletje, die echter niet zo veel om het lijf had; Rick maakte het gewoon fantastisch af (1-1). Inmiddels was het al half elf, en het team was nog niet van het bord geschopt. Een kwartier later ging Paul Dekker aan bord 3 ten onder aan de vele stellingsproblemen (1-2). Vlak voor elf uur verzilverde Daniëlle de twee pluspionnen die ze inmiddels had opgebouwd (2-2). Team 4 kwam op voorsprong door Mark Beijen (bord 6), die met een stukoffer de partij op schitterende wijze naar zich toe trok (3-2). Het eerste matchpunt van dit seizoen werd veilig gesteld door Jeroen Landman aan bord 5, die na stukwinst de partij bekwaam uitschoof (4-2). Bij Leo van Dongen aan bord 4 was het echter van kwaad naar erger gegaan. Hij moest een kwaliteit inboeten, waarbij de tegenstander ook nog een vrijpion op de een na onderste rij had. Dat was allemaal wat veel van het goede, en Leo moest de vlag strijken (4-3). Als laatste was Arrian aan bord 2 nog bezig. In de opening won hij een stuk, maar hij kreeg vervolgens een gigantische aanval over zich heen. Met zeer vindingrijk verdedigen - maar wel ten koste van twee pionnen - leek hij wellicht voor een halfje te kunnen gaan zorgen. De eerste tijdnoodfase leidde er echter toe dat hij het stuk wegblunderde (tja, een paar seconden voor een paar zetten), waarna de tegenstander het toreneindspel met twee pluspionnen zonder cadeautjes terug uitschoof (4-4). Al met al toch een schitterende prestatie van team 4, dat een gemiddeld ratingverschil van ruim 200 wist te overbruggen en zelfs bijna had gewonnen. (Arrian)

      Rokado                1909 - RSR Ivoren Toren 4  1705  4 - 4
   1. Hans van der Linden   2101 - John Ruitenberg     1833  1 - 0
   2. Frank Verkooyen       2096 - Arrian Rutten       1697  1 - 0
   3. Rick Ensering         2022 - Paul Dekker         1858  1 - 0
   4. Marco van der Linden  1959 - Leo van Dongen      1809  1 - 0
   5. Leo Rietveld          1957 - Jeroen Landman      1697  0 - 1
   6. Theo Zoetemeijer      1712 - Mark Beijen         1544  0 - 1
   7. Peter Luijendijk      1720 - Daniëlle Talmon     1684  0 - 1
   8. Murphy Brunings       1703 - Rick van der Eijk   1519  0 - 1

Jong Leven (18 november)
Afgelopen zondag om 14.55 uur is Alissa geboren. Alissa is de kersverse dochter van Paul en Ana Paula Batenburg. De webredactie feliciteert hen van harte met Alissa. Het eerste commentaar van Paul luidde: "Het is een lieve, rustige meid. Alles is goed met haar en ook met haar moeder." Zo te horen zijn er nog geen voorspellingen te geven over haar schaaktechnische kwaliteiten.

Alissa

Vrijdag de 13de (16 november)
Als altijd was Charlois een sportieve tegenstander, al was het tegen een team met Winood erin tactisch handig om stipt om 20:00 uur te beginnen. Wil (5) speelde erg sterk, won een stuk en al vroeg de partij 1-0. Helaas stonden we op dat moment op 7 borden slecht! Alek (4) stond gedrongen na de opening, gooide er een pion tegen aan om zich te bevrijden en kreeg geen enkele compensatie. Zijn tegenstander zag spoken, gaf de pion terug en Alek zag de winst niet 1,5-0,5. Dik (6) was de hele partij aan het verdedigen, wikkelde af naar ongelijke lopers met een pion minder, maar met torens op het bord. Hij kwam steeds slechter te staan tot zijn tegenstander zich pardoes mat liet zetten. Vrij genant was dat hij dat gierend van het lachen aan de teamleider kwam vertellen, ruim binnen gehoorafstand van zijn tegenstander 2,5-1,5. Herman (7) reed met Winood mee en was dus ruim een kwartier te laat, verloor een kleine kwaliteit in de opening en kreeg er met wit een zwakke pion op e6 bij. Zijn tegenstander vond het niet nodig de pion te slaan, zodat die vanzelf sterk werd. Toen gaf Herman een kwaliteit weg en verdedigde zich geïnspireerd naar remise 3-1. Pim (2) kwam er de hele partij niet aan te pas, raakte een kwal kwijt en werd met zekere hand weggeschoven 3-2. Supersub Paul Dekker (1) werd last minute ingevlogen en kreeg tegen Gerard Kool in een IQP positie weinig activiteit, maar verdedigde het eindspel sterk 3,5-2,5. Andere invaller Arrian Rutten stond de halve avond slecht, maar zag het in de overgang naar een minder eindspel allemaal net wat beter. Hij stond achtereenvolgens huizenhoog gewonnen, erg ingewikkeld, maar nog steeds gewonnen en eenvoudig remise, kreeg een remise aanbod en antwoorde met de verliezende zet 3,5-3,5. Het meubilair van Charlois was nodig om zijn woede op te vangen. Het slot was dramatisch voor het team, maar ergens ook wel een mooi stukje gerechtigheid: Winood kwam voor de tweede achtereenvolgende teamwedstrijd (vorige was RSB beker) ruim een kwartier te laat. Dat maakte hij nooit meer goed en bij 3,5-3,5 ging hij door zijn vlag. Zou dit helpen om hem te leren dat hij op tijd moet zijn, of is dat ook te optimistisch? In ieder geval werd de eindstand zo bepaald op 3,5-4,5 en zit het derde grondig in de degradatiezone. Kaarten: rood, Maarten van Doorn: donderdagavond na tienen afmelden kan echt niet, een belangrijk etentje op het werk kan je echt wel eerder aan zien komen. Geel: Winood wegens te laat komen en Dik wegens tegenstander uitlachen omdat hij zich in goede stelling mat laat zetten.

Volop strijd interne (14 november)
Met slechts 4 remises op 19 partijen was er weer heel wat spektakel afgelopen vrijdag. In CL-A konden Paul B en Edwin het niet bolwerken tegen Cor en Joost Ruit, wist Joost Ros opnieuw een punt toe te voegen aan zijn score door Harmen opzij te zetten en klom Nathanael verder uit het dalletje door Michael te verslaan. Verder boekte Richard een belangrijke overwinning op Arno. In CL-B liep Joram tegen zijn 1e nederlaag aan door remise uit de weg te gaan tegen Wim. Dolf en Jan Pieter kwamen remise overeen terwijl Rob in een moeilijke partij Philip van zich af kon schudden. Tim krijgt het lastig in deze groep na opnieuw een nederlaag tegen Ozzie. In groep 3 verloor Rob van der Lee van Leon, toch wel verrassend. Een dame en een ver opgeschoven pion werden te veel voor Rob die terugvalt naar de grote middenmoot. Floris behaalde een overwinning in een op het oog spannende partij tegen Arend. Van de overige partijen heb ik niet veel kunnen zien, wel dat Arnold door het oog van de naald ging tegen Ed en met remise wegkwam. Wikash haalde een punt binnen evenals Wijnand. Danielle Talmon weet na de overwinning op Martin dat ze kan meedingen naar een promotieplek, maar heeft de concurrenten nog niet gehad. Winifred behaalde in groep 2 tegen Jaco haar eerste halfje, maar beide spelers schieten hier voor de stand weinig mee op. Bart Houtman liep tegen zijn eerste 0 aan; Jeroen Hollebrands was de gelukkige. Mark en Jeroen deden elkaar qua score geen pijn maar hadden daar wel 6 keer een remiseaanbod voor nodig ! Tenslotte de Coppa. John Spierings schakelt na Philip nu ook Leo K uit. Het moet een bloedstollend gevecht zijn geweest, na een wilde opening. (Wim K.)

Topduels in 2e ronde Coppa (12 november)
Er zijn heel wat topduels geloot waaronder Oscar - Rob van der Plas en Harmen - Herbert, met zoveel sterke spelers in de strijd is dit allemaal mogelijk. De verrassing van ronde 1, John Spierings die Philip Westerduin uitschakelde, neemt het op tegen Leo K die Maarten van Doorn terugwees na snelschaak. Dik kan laten zien wat ie waard is tegen Cor en Michael zal het opnemen tegen de verrassend sterke Floris Zoutman. Verder staat het risicoduel Arnold tegen Paul Tromp op het menu. 27 november is de speelavond met uitloop naar 4 december. Graag tijdig met elkaar contact leggen en svp doorgeven aan jullie groepsleider met een cc aan Wim Koster. Voor de loting, zie de Coppa-pagina.

Trouwe invuller Paul Dekker krijgt loon naar werken (9 november)
Het doet me deugd te kunnen melden dat weer een trouwe toto-speler een positieve Return on Investment heeft weten te vergaren. Ditmaal was Paul Dekker de meest pientere van de 25 deelnemers en mag met 5 goed 45 eurootjes bij zijn AOW optellen. Opvallend en leuk om te zien is dat we nog niemand al tweemaal hebben kunnen feliciteren met een prijs. Leo Kranenburg en Leon waren wel dichtbij een winning streak maar hadden net even teveel vertrouwen in Feyenoord! Zeer voorspelbaar was het formulier van Sjonnie met uitsluitend halfjes. Volgende week weer een kans met weer louter schaakvoorspellingen! .

Het vijfde is eigenwijs, maar wint dik met 5½ – 2½ (8 november)
Ook dit seizoen toont het vijfde team een heel gezonde competitiedrang die zich zelfs uitbreidt naar de drie teamleiders onderling. Dit werd duidelijk tijdens de inrichting van de speelzaal voor aanvang van de tweede thuiswedstrijd. De teamleiding bleef maar schuiven met tafeltjes, waardoor het voor de gespannen spelers lange tijd onduidelijk bleef waar ze eigenlijk mochten gaan zitten. Na het verlies in de eerste ronde kon een machtsovername niet uitblijven. Het team was op maar liefst vier posities gewijzigd (een duidelijke schaakvisie van de heren coaches valt dus nog niet te ontdekken) en voor de uitvoering was een ander verantwoordelijk gesteld. De nieuwe eerste TL (vermaard om zijn buikglijder op een spiegelglad speelbord) is een legendarische schaker maar een belabberde coach. Toch ontpopt hij zich regelmatig als redder in nood (..). Hier volgt zijn relaas: Afgelopen vrijdag kwam Shah Mata 2 op bezoek. De captain van dit team kon de speelzaal niet vinden, kwam om 20:20 uur aan en mocht tegen Terrence aan bord 6 aantreden, waarbij hij door a tempo te zetten een enorm tijdsvoorsprong ging opgbouwen. Nog voordat dit allemaal kon plaatsvinden had Arend (4) al een punt gescoord: 10 zetten in een partij van 10 minuten, zie het partijfragment. Omdat het op een gegeven moment op de borden heel gunstig stond, vier spelers stonden hout voor, wilde ik dat de rest zou remiseren. Aan bord 3 had de grootste tegenstander van Jeroen Hollebrands (= de klok) een betere kans om te winnen. Deze situatie leverde de eerste rode kaart op: Ik vroeg Jeroen om na zijn eerstvolgende zet, met een pion voor, remise aan te bieden. Hij luisterde niet en pas nadat Kenneth (5) heel mooi de partij had uitgeschoven bood hij remise aan. Met een 2 - 0 achterstand voor Shah Mata werd deze geweigerd en aldus 2 - 1. Omstreek 23:00 uur werden alle overige partijen beslist. Peter Alexander (7) had een potremise stelling. Zonder het remiseaanbod te overleggen met mij speelde P.A. verder met een tijdsachterstand. Hij blunderde en verloor alsnog: 2 - 2. Terrence en Floris (2) hadden mooie aanvallen en wonnen: 4 - 2. Carel aan bord 1 bood op mijn verzoek remise aan (de hele partij had hij grote tijds en stellingsachterstand) en deze werd geaccepteerd: 4½ – 2½. Vervolgens mocht Martin aan bord 8 geen remise aanbieden of accepteren van mij: alle bordpunten tellen mee in deze groep! Ondanks zijn low selfasteem werd het 5½ -2½. Het had dus net zo goed 7 – 1 kunnen zijn. De tot nu toe meest succesvolle teamlijer van het vijfde: Winood Rampersad.

44 schakers intern (7 november)
Het was weer volle bak in het Nivon. Met 44 schakers intern en een thuis spelend team 5 werd er volop met tafels geschouwd. Hoogste tijd voor een extra zaal of een ledenstop? We zullen het de nieuwe voorzitter vragen; daar later meer over. In groep 3 waren er twee risicowedstrijden Wouter tegen Paul Dekker, waarbij Paul beter stond maar uiteindelijk besloten werd tot remise. De andere wedstrijd ging tussen Rob vd Lee en Ed. Hierbij kreeg Ed de schrik van zijn leven: een aanvallende Rob! Deze mentale klap was te veel en met een wit weggetrokken gezicht vluchtte Ed met een nul aan zijn broek naar vrouw en kind. De commentaren waren er dan ook naar: “hoe is het mogelijk”, “doping”, “kan niet” en tja, de remise koning himself Sjonnie had het over “de verkrachting van het schaakspel” Het vage commentaar van Rob zelf: ”het is niet zo dat ik op remise speel maar het overkomt me gewoon”, gaf geen duidelijkheid. In Champions League hadden de grote jongens het moeilijk. Zo moest Joram zijn eerst halfje toestaan tegen een gelukkige Stefan en zag Oscar geen winst meer tegen een knap verdedigende Jan-Pieter. In de partij Cor tegen Harmen sprak Cor over een puinhoop en een teringbende. Harmen speelde als een jonge god en had het betere spel: maar ook hier een remise. Verder moest Joost 1 vol aan de bak tegen Paul Batenburg en wist de winst pas in het eindspel te pakken, was Plas te sterk voor Herman, gingen Wim en Dolf op remise en pakte Leo een belangrijk punt tegen Peter Torczynski die duidelijk uit vorm is. Als laatste waren Ros en Paul Tromp bezig. De heren hadden 20 zetten diep theorie gespeeld en waren in een eindspel verzeild geraakt waarbij Paul een kwalitiet achter stond, maar een sterk loperpaar had. Maar ja... zoals velen al weten beheerst Ros de theorie net wat beter dan Paul en de overwinning was na twaalven een feit. In groep 2 had Jos het wel erg makkelijk tegen Leo: na 14 zetten was het over en uit. Het is te hopen voor Jos dat hij nog wat tegenstand krijgt. In de partij Dik tegen Jaco had Dik weer eens ruzie met de klok en kon Jaco eindelijk eens een overwinning noteren voordat hij naar Blauwestad verhuist. Verder werd er een zeer spannende pot van Winifred tegen Wil gespeeld, waarbij Winifred weer eens zeer goed stond maar weer het punt weggaf ....het zit niet mee. Na deze slopende partij sprak Wil de historische woorden door aan te kondigen dat hij tijdelijk voorzitter wil worden om te zorgen dat de bar dan tot 4 uur open blijft en hij voor zichzelf een taxi op kosten van RSR kan nemen.

De volgende ronde (7 november)
Gisterenavond werd de voorronde van de Coppa afgesloten. Sommige uitslagen waren misschien te voorspellen: Bart Hotman won van Angelo en Leon versloeg de andere Bart (Versluis). Verder moest Michael vol aan de bak tegen Sander. In een gelijk opgaande strijd was remise het uiteindelijke resultaat. In het daarop volgende vluggertje ging Sander volledig de fout in en kon gelijk opgeven. Maar zoals vaak zijn er verrassende uitslagen; dit keer was Philip Westerduin het slachtoffer van John Spierings, die ondanks de tijdnood de stelling van Philip knap wist te kraken en zich nu kan opmaken voor de volgende ronde. Volgende week gaat onze grote Wim weer een loting verrichten; we zijn benieuwd!

Brekend RSR Nieuws (6 november)
Belangrijke winst voor RSR 5 tegen Shah Mata. Eindstand : 5½-2½ .

Nipte nederlaag moet RSR 1 weer wakker schudden (3 november)
Voor mij begon de zaterdag om 6.15 en dagen die zo beginnen zijn meestal hele zware. In de zomer had ik iets te nonchalant ‘ja’gezegd tegen enkele schaatstrainingen in het najaar. Uiteindelijk was ik om 12.15 dolblij mijn RSR-homies te mogen begroeten op Utrecht Centraal. We besloten tot een wandeling naar de speelzaal en alles leek perfect in harmonie voor weer een soepele overwinning. TL’s Maarten en ik hadden niet de moeite genomen de bordvolgorde aan te passen en lieten het winnende team van vorige keer intact. Onderweg moesten we nog wel even tien minuten op Dolf wachten omdat hij weigerde over te steken bij een kapot stoplicht. Toch nog ruim op tijd kwamen de speelzaal binnen met de in die buurt weinig originele naam: Den Hommel. Het gebouw straalde een sfeer van vernieuwing, Spijkenisse en rookverbod uit en was volgepropt met een kwart van Schakend Nederland. Bovendien bleek de bierprijs precies twee keer zo hoog als de onze. De mannen van Paul K. onthaalden ons allervriendelijkst en met enige vertraging verzonken de heren in gepeins. Nadat de TL’s zich een uurtje hadden vermaakt met vluggeren, bier drinken en buiten roken kwam er wat tekening in de stellingen. Je had geen 2600 nodig om te constateren dat Harmen toen al niet best stond en Spaan zeer voordelig. Op het bord van Joost Ruit begon er na zijn saaie lijfopening plotseling een vuurwerk te ontstaan waar ze in Enschede nog een puntje aan kunnen zuigen. Ongelijke verdeling van het materiaal zorgde bij hem en tegenstander Wemmers voor flink rekenwerk. Als eerste meldde Herbert zich om te vertellen dat hij het volle punt had binnengehaald. Een min of meer gedwongen kwaloffer bracht hem uiteindelijk de winst. Op dat moment prognotiseerden we nog een kleine marge in ons voordeel. Oscar had inmiddels een remisestelling bereikt met weinig leven. Het kantelpunt in de wedstrijd volgde echter niet veel later. Door een wat nonchalante houding van de caps tijdens de tijdscontrole bood Dolf remise aan, waarna Ros op het bord naast hem onmiddellijk besloot tot het maken van een dikke, lelijke bok. Het remiseaanbod werd aangenomen en opeens stonden de vlaggetjes er iets anders bij. Richard stond ondertussen al flink te keepen en Harmen’s stelling was al niet meer te redden. Alleen Wim kon daar een bijna zeker punt tegenover stellen. Toen ging het hard; Wim won, terwijl Rob, Harmen , Richard en Ros kort na elkaar opgaven. Joost 1 en Spaan moesten nu beide winnen voor een puntje in Utrecht. Joost slaagde cum laude met tien griffels(Oscar) en wist de mooiste partij van de zaal naar zich toe te trekken. Spaan probeerde zijn stelling buiten de marge te houden maar slaagde daar net niet in. Met 4,5 en nul punten naar huis gestuurd. Voor de volgende wedstrijd gaat de boel weer op scherp en B&M hebben aangekondigd in de bordvolgorde te gaan snijden! En dat mag de captain van Stukkenjagers best weten!

Karakteristieken/cijfers: Ruit 9.5 Oscar 6 Ros 4.5 Dolf 6.5 Spaan 6.5 Plas 5 Wim 8 Herbert 7.5 Richard 4 Harmen 3.5 Geel: Hugo ten Hertog (wel aannemen van drank, niets retourneren) Toeschouer: Dik (respect!!!) . (Bart)

RSR toto penningmeester nu al blij ! (3 november)
De toto van vorige week heeft twee winnaars opgeleverd. Totaal werden alle 40 formulieren gretig afgenomen en kwamen er 'slechts' 33 uiteindelijk ingevuld terug. En dat op een zeer drukke avond waarbij sommige vaste toto-spelers geen formulier konden bemachtigen. Hoe dan ook: 33 x 2 eur = 66 eur -/- 10% maakt een pot van 59,40 en dat is een record! Leo K. en Dik hadden er beide 6 goed en kunnen dus vrijdag as. ongegeneerd rondjes geven. Inmiddels heeft de actie voor de club reeds 36 eurtjes binnengebracht. En dat na nog geen twee maanden speelplezier. Ga zo door mensen! (Bart)

Tweede team: vroeg begonnen en snel weer thuis (2 november)
Nadat vorige week vanwege het einde van de zomertijd de klok een uur teruggezet was, werden de spelers van RSR 2 afgelopen zaterdag opnieuw geconfronteerd met een aanslag op hun bioritme. Bij de uitwedstrijd in Bergen op Zoom in de derde klasse KNSB was het aanvangstijdstip in plaats van het gebruikelijke 13.00 bepaald op 12.00 uur. Jammer genoeg bleken de meeste team 2-spelers dit toch niet goed te verwerken. Na een korte remise van Tim, die daarmee een naderende tijdnood wist te vermijden, werden er een aantal partijen in relatief korte tijd beëindigd. Arno zag in een middenspel zonder dames zijn stellingsproblemen steeds verder toenemen en na promotie van de witte b-pion bleek er voor hem ook geen eeuwig schaak meer in de stelling te zitten. Leo K. had met zwart een oude gambietvariant uitgeprobeerd maar zijn tegenstander was er niet van onder de indruk, won gewoon nog een tweede pion en daarmee de partij.
Teamleider Arnold zag bij de achterstand van 2,5 – 0,5 dat op de andere borden alleen Paul T. direct vanuit de opening volop in de aanval was gegaan. Op een gegeven moment kon diens tegenstander het mat alleen nog maar voorkomen door zijn dame te geven (zie fragment van de week) en daarmee was onze eerste winstpartij binnen. Wie ook zijn dame moest geven - hoewel tegen loper en toren – dat was hun speler op bord 1. De toren en loper werkten echter niet goed samen waardoor Philip de toren even later middels een dame-schaakje kon verschalken. Daarmee was ook die partij in ons voordeel beslist en was de stand in de wedstrijd weer even gelijk: 2,5 – 2,5.
Peter had met zwart op bord 2 een systematische verdedigingslinie rond zijn koning opgetrokken maar zag dat zijn sterke tegenstander daar uiteindelijk met een dubbele aanval doorheen brak, met alle gevolgen van dien. Superscherp was de partij van Paul B. die bij tegengestelde rokkades zware stukken op zowel de g- als de h-lijn gevaarlijk dicht in de buurt van zijn koning had zien verschijnen. Wonder boven wonder hield hij zich daar nog enige tijd staande, maar toen het tegenspel op de damevleugel net niet genoeg bleek te zijn moest hij alsnog opgeven. En daarmee was de nederlaag voor team 2 een feit. Restte alleen nog Michael, die de hele partij iets beter had gestaan maar in het eindspel ineens de passieve loper van zijn tegenstander tot leven zag komen en daarom voor de zekerheid genoegen nam met remise. Einduitslag derhalve: 5 - 3 voor Bergen op Zoom.
De wedstrijd was op deze manier en met het vroege aanvangstijdstip meegerekend al om kwart over vier 's middags afgelopen, zodat iedereen die dat wilde zowaar nog voor etenstijd thuis kon zijn. De vele exotische eetgelegenheden in de omgeving van de speelzaal hebben aldus maar weinig kunnen profiteren van de aanwezigheid van ons tweede team. (Victor)

4-0 voor RSB-bekerteam (1 november)
Naast alle drama van team 1 t/m 4 zijn er ook lichtpuntjes voor RSR: ten eerste het viertallen HSL-team, dat deze week de koppositie pakte en natuurlijk het RSB-bekerteam. Terwijl team 4 vrijdagavond in de bovenkamer te laat de achtervolging inzette na de 1-4 achterstand, schoof het bekerteam op de begane grond schijnbaar moeiteloos naar een overwinning op HI Ambacht toe. Herman had met wit een ingewikkelde stelling opgebouwd tegen Xander van Doorn (familie van Ed of Maarten?). Toen het net spannend werd zag Xander een kleinigheid over het hoofd: Herman sloeg in op g6 met een gepende pion op f7 en het was afgelopen. Ikzelf (Alek) kwam al snel een pion voor nadat witspeler John van Hest na e4-c5, b4 deed. Ik wist toen genoeg en streefde erna om z.s.m. uit de theorie te geraken. Dat lukte mij 2 zetten later en een aanval kon worden ingezet. Een stukoffer van mijn tegenstander bleek fout, daarna was het niet moeilijk meer. Dik was ondertussen vanuit achterstand teruggekomen. Het ratingverschil ging wegen en een pion meer in het eindspel was voldoende voor Dik. Het ondoorgrondelijke spel van Wil (aan bord 1) kan altijd alle kanten opgaan. Met een loper voor zag het er nog lastig uit. Wil deed gelukkig het goede en offerde de loper voor 2 pionnen; nog lang ging zijn tegenstander door maar uiteindelijk was de tweede 4-0 een feit.

Rustig Huishoudelijk avondje (1 november)
Doordat er veel bondswedstrijden gespeeld werden vrijdag en zaterdag was het bij uitzondering stil in de huishoudelijke. In de CL speelde Cor voor de derde keer zijn variant in het Siciliaans. Paul Tromp was minder goed voorbereid dan bijvoorbeeld Michael, het spectakel was er niet minder om. Toch kon ook hij niet tegen Cor op. Spaan boekte in dezelfde groep zijn eerste overwinning door op tijd te winnen van Edwin. Opmerkelijk was verder dat Leo K. in een eindspel tegen Stefan remise overeenkwam. Leo had 4 pionnen plus toren tegen toren, loper en pion van Stefan. Leo zal achteraf niet blij geweest zijn nadat de eenvoudig winst hem uitgelegd was. In groep 3 gaf Kenneth deze week weer een stuk weg. Hij speelde echter door en won van Angelo. Dramatisch was de klassieker Wijnand - Ed. Deze partj telde zowel voor groep 3 als voor de Coppa. Er leek niets aan de hand voor Wijnand tot hij Kf1 speelde...zie het fragement en huiver.