Vervroegd pakjesavond in Capelle (29 november)

Het vierde heeft vrijdagavond in Capelle aan de IJssel alvast pakjesavond gevierd, met de hoofdmacht van CSV in de rol van Sinterklaas. Zelden zal het vierde de komende tijd nog zo gemakkelijk aan een overwinning komen, de 6½-1½ overwinning had zelfs ruimer kunnen uitvallen als Maarten op bord 3 in de tijdnoodfase nauwkeuriger had gespeeld, en als Arrian niet van begins af aan een afbraakschaakvariant op het bord had getoverd. Op bord 1 speelde Sander een mooie aanvalspartij, terwijl Michael op 2 als verdediger zijn kwaliteiten toonde. De lagere borden wonnen allen, hoewel dat er optisch niet naar uitzag. Lijstduwer Leo op 8 speelde tegen de jonge versie van Kachun grillig, maar wist een eindspel op ervaring in winst om te zetten. Betonschaker Lee deed wat hij al zijn hele schaakloopbaan doet, en dreef daarmee zijn tegenstander tot een wanhoopsstukoffer om van die doorschuifpionnen van Rob verlost te zijn, tevergeefs... Andere Rob bouwde als altijd rustig op, wachtte op een breekmoment, pleegde en goed schijnoffer en haalde de buit soepel binnen. Winood vond dat hij als boter door de stelling van zijn tegenstander heen sneed, dat klopte voor de laatste zetten, met de kanttekening dat het hem daarvoor niet moeilijk werd gemaakt. Na 3 ronden in de tweede klasse RSB doet het vierde wat van dit team verwacht mag worden: overtuigend voor het kampioenschap spelen.

Regelmatige overwinning RSR op HMC (27 november)

Afgelopen zaterdag reisden de RSR-gladiatoren af naar het zuiden des lands. Het pittoreske 's Hertogenbosch
diende als arena voor de wedstrijd HMC 2 - RSR. Maar liefst 6 wedstrijden regionaal/nationaal werden er afgewerkt in het Hervion College. Waar normaliter het MBO-tuig rondhangt was nu de plek waar bedreigingen en intimidatie plaats maakten voor de serene rust van tikkende klokken. Aangezien ondergetekende (Maarten) het eerste kwartier gemist had zijn daar geen ooggetuigeverslagen van. Een korte inventarisatie bij binnenkomst leerde dat er niets gebeurd was. Later dan gebruikelijk gingen de TL's om 13:20 toch maar aan het bier. Plas (4) kon als eerste de vrede tekenen. In een ietwat betere stelling bleek er toch geen doorkomen aan en het eerste halfje was binnen. Ros (2) kende de theorie beter dan zijn tegenstander die maar liefst een half uur de danktank inging. Tevens viel het de TL's en hooligan J. Kkkoster op dat zijn tegenstander wel erg vaak het pad naar het toilet bewandelde, zelfs als hij aan zet was. Frappant was dan ook dat hij na terugkeer steevast een zet deed. Het 128e toiletbezoek werd hem echter fataal. Joost zette en zijn tegenstander gaf op. Ook saillant was hier dat Joost de winst nog helemaal niet gezien had! Sterker nog: hij had de hulp van zijn tegenstander nodig om het eens allemaal haarfijn uit te leggen. Afin het punt was in ieder geval binnen. Kachun (10) speelde op zijn Kachuns, de TL's snapten er niets van en dachten dat de stelling minder was, maar na een kwartier was het punt al binnen. Herbie (8) mocht aantreden tegen de op rating tweede man van HMC. Of Herb zijn dag niet had of de vorm er niet was, hij verloor in ieder geval in een stelling waar een stuk teveel hing aan zijn kant. Richard (9) speelde de opening als een knoop, gaf meteen het loperpaar zomaar weg zonder enige vorm van compensatie. Tegenstander maakte daarna een positionele blunder waardoor Ries de aanval kon openen. Daar kwam ook nog bij dat tegenstande Brent Burg wel heel hard in tijdnood zat. Richard pakte het punt, maar ajax verloor wel van az; dat is dan wel weer lekker. Wim (7) stevende op remise af. Aangezien onze borden ook nog dik in de + stonden moest zijn tegenstander het afslaan van de TL. Maar om daarna een volle toren weg te geven een paar zetten later is ook weer overdreven. Ruit (2) en zijn tegenstander verbruikten veel tijd in de opening. Tegenstander David van Kerkhof gaf een stuk weg in de hoop het later weer terug te krijgen. Niet dus. Joost verdedigde taai en sleepte het punt en de overwinning binnen. We schrijven hier 4 uur, amper 3 uur na de start van de wedstrijd dus. Oscar (1) had de hele tijd het betere van het spel, bood remise aan in de veronderstelling dat het 5-2 stond voor ons. Tegenstander nam het aan en Oscar kwam er achter dat de 5½ al binnen was. Zonde dus aangezien Oscar makkelijk door had kunnen spelen. Tja daar zit je dan als TL op de bank kijkend naar een zaal waar 100 man op zijn vrije zaterdagmiddag aan het schaken is. Met een kleine boomstam in je hoofd van gisteravond kom je tot de conclusie dat dit ook jouw zaterdagmiddag is en dat jijzelf helemaal niet eens aan het schaken bent. De nieuwe VI van deze week bracht soelaas, zeker omdat Sparta het elftal van de week is met een heuze kingsize poster! Spaan (5) en Dolf (6) waren aan het knokken voor remise. Spaan kon die relatief nog snel bewerkstelligen (2 uur later inmiddels) waarna Dolf tot in de dying seconds bleef knokken voor het halfje met K+T tegen K+T en een a-pion, uiteindelijk toch nog remise. Waar er maar weer eens lekker "Hé bedankt voor de punten heh" geroepen werd bij het verlaten van de zaal, om snel de boemel trein naar het centrum te kunnen halen. Aangekomen werd er dan toch maar zoals al zo vaak voor de eerste de beste Griek gekozen. Dit was misschien nog wel de slechtste zet van de dag... Klassieker bij elk etentje is natuurlijk dat Oscar tot 2 keer toe zijn eten niet kreeg. De drankjes werden regelmatig vergeten en de superlange wachttijd tussen de gangen door werd maar gevuld met het opnoemen van mislukte Feyenoord aankopen, daar konden we dus wel een uurtje mee vullen. Het gehaaste personeel smeet het eten op tafel bij Oz zonder enige vorm van excuus dat ze zijn eten vergeten waren; geen koffie dus. De terugreis verliep redelijk vlot; toch kon ik moe maar voldaan om half 12 het slot van mijn voordeur weer opendraaien. Doelstelling is in ieder geval al bijna bereikt, de weg naar boven is ingeslagen. 13 December komt Vianen op bezoek. komt allen!!
Karakteristieken. Plas 0,5-0,5 Joost2 1,5-0,5 Kachun 2,5-0,5 Herbert 2,5-1,5 Ries 3.5-1,5 Wim 4,5-1,5 Joost1 5,5-1,5 Oscar 6-2 Spaan 6,5-2,5 Dolf 7-3
Kaarten: geen
Supporters: Jaco en Dik (hulde beiden)

RSR bekert verder na simpele overwinning op CSV (23 november)

Vrijdag stond de eerste ronde in de RSB-bekercompetitie op het programma. Het op papier zwakkere CSV was onze tegenstander. Aernout aan bord 3 met zwart won als eerste van tegenstander Jaap Rusch, zie fragment van de week. Omdat Herman aan het tweede bord toen al een kwaliteit en een pion voor stond en omdat voor remisekeizer Michael Fung uit gewoonte al een half pion was bijgeschreven leek de winst een kwestie van tijd. Alleen op mijn bord (Alek) kon het nog verkeerd gaan. Ik speelde tegen Arjan Terlouw en was na 2 zetten uit de theorie. Ondanks een aantal inefficiënte zetten: eerst Lf8-e7, een zet later terug naar f8 (?) kwam ik met voorsprong en een vierpionnenaanval uit de opening. Vervolgens kwam er geen fatsoenlijke aanvalszet meer uit mijn handen. Naar het eindspel toe kreeg ik het steeds benauwder. Herman kon ondertussen een punt noteren, op Michaels bord was nog alles mogelijk. Mijn tegenstander miste de winstweg en met 2 minuten op zijn klok leek het mij hét moment om remise aan te bieden. Na enig heen en weer gepraat en met een paar seconden te gaan aanvaardde hij dit aanbod dat een zeker verlies van de Capelenaren betekende. Met de remise voor Michael was de eindstand 3-1 en RSR bekert dus verder. Naast al het externe geweld werd er vrijdag nog wat potjes intern gespeeld. Wat was hier het nieuws? Rob plette Sjoerd, Arrian & Vincent remiseerden en Dolf behaalde een lucky overwinning op Harmen: geen nieuws dus!

Problematische Overwinning in Amsterdams Schaakcafe (23 november)

Teamleider Arnold heeft het voor elkaar gekregen om de verwende schakers in een veredelde metro wagon in te praten: gewoon zeggen dat het een Sprinter is, de gemiddelde autobestuurder denkt dan gelijk dat het met snelheid te maken heeft.... Maar goed, de stoptrein naar Amsterdam Centraal was op tijd en we kwamen aan om 12.10 uur om te schaken tegen Het Probleem. Het was noodweer in Noord-Holland en een paar schakers begonnen gelijk om een taxi te vragen, maar Arnold was onverbiddelijk: eerst een stukje lopen (een kilometer of zo) om de tram te nemen naar het Schaakcafé De Twee Harten, aankomst 12.35. In het café speelden al een heleboel mannen backgammon, kaart en schaak. Mijn vraag aan de blonde bardame waar de 4 KNSB teams moeten spelen beantwoordde ze kort en resoluut:"in de Kelder !!" Peter Torczynski wist dit al, want hier werden vroeger de Studentenkampioenschappen gehouden. Wij dus via kratten bier en bierpompinstallaties naar beneden. Toch een aardige schaaklokatie: een beetje krap maar wel gezellig. De wedstrijden konden beginnen en Arnold ging zoals gebruikelijk een stadswandeling maken. Wie kwam hij tegen? Supporter Victor Berg. Van de wandeling kwam niets terecht. We gingen een hapje eten om daarna (14.30) de partijen te bekijken. Victor en ik werden blij: Philip (3),Peter (1) en Tromp (7) stonden gewonnen en de anderen stonden redelijk goed. Maar wat gebeurde er? Philip won inderdaad zijn partij maar Peter vergallopeerde zich in de aanval en verloor 2 pionnen. Bij Trompie was het allemaal veel erger. Hij zag mat in EEN over hoofd !? Bij Harmen (2) was het ook opeens uit en Sjoerd (8) moest remise accepteren in een pionneneindspel. Opeens werden we geconfronteerd met een achterstand van 3½ punt. Gelukkig stonden de middenborden zeer goed, maar zij moesten alledrie winnen... en dat gebeurde ook. Eerst Arno (4) die zijn tegenstander wurgde met Paard + 2 pionnen + toren tegen 2 torens. En toen Paul B.(6) zijn tegenstander 2 pionnen afhandig maakte en het eindspel snel won stond het 3½ -3½ en kon Tim (5) de held van de dag worden om een eindspel te winnen van Paard + Loper + 3 pionnen tegen Loper + 6 pionnen, een knappe prestatie !! De heren van Het Probleem waren mentaal zeer verdrietig en konden het niet nalaten om bij het verlaten van het pand te roepen: "hoe is het met Feijenoord ??". Team 2 ging een paar deuren verder bij een Grieks eetcafé de overwinning vieren met de supporters Victor, Nico & Elly..

Hoe verder van Dordt, hoe leuker het wordt(22 november)

Het vijfde team kreeg afgelopen vrijdag bezoek van Dordrecht 4. De verwachtingen waren hoog gespannen en ons team stelde niet teleur. Peter Alexander (8) won weer heel snel een kwaliteit en de tegenstander kreeg daarvoor geen enkele compensatie. Dus alweer een snelle voorsprong en dat is altijd lekker schaken voor de rest. Invaller Jeroen Landman (4) debuteerde zeer verdienstelijk. De tegenstander deed met zwart om onduidelijke redenen een pion kado in de opening. Die zag hij nooit meer terug en Jeroen liet vrij simpel de 2-0 aantekenen. De situatie werd nog rooskleuriger toen (D)ik (1) op de 45e zet mat kon geven. Wedstrijdleider Arnold aanschouwde daarna met genoegen de aanval van Carel (2) met de witte stukken. In een Draken-variant besliste hij de partij met een fraai stukoffer. Helaas kwam Martin (7) er niet aan te pas en was het met een 4-1 voorsprong wachten op het beslissende bordpuntje. Dat kwam dit keer van de speler waar je eigenlijk altijd wel op kan rekenen. Terence (3) won een stuk in de aanval en klaarde het karwei op de van hem bekende degelijke wijze. Ook het spel van Robin (6) was goed. Hij liet zien nu de spanning aan te kunnen en boekte een plus-remise (pion meer in het toreneindspel). Wouter (5) kwam met zwart goed uit de opening, maar in het eindspel zat alles tegen. Hij bleef doorvechten maar werd daarvoor niet beloond en leed een ongelukkige nederlaag. Na de 5½-2½ zege kan het vijfde team de toekomst met vertrouwen tegemoet zien. Zeker als we bedenken, dat er nog een aantal sterke spelers staat te trappelen om weer mee te doen.

Geen commentaar (15 november)

Charlois Europoort 2 - RSR 3 6-2

Geen commentaar
- De teamleider


Dan maar een verslag van een ooggetuige, die enige aanmerkingen had op de openingsspeech van de dienstdoende arbiter aangaande het incorrect verwoorden van een regel uit het competitiereglement .... Vrijdag 14 november toog team 3 naar Rotterdam-Pendrecht om de strijd aan te binden tegen één van de topfavorieten in de RSB-promotieklasse, Charlois Europoort 2. Voorafgaand aan de wedstrijd had teamleider (of teamlijder?) Paul Tromp de grootste moeite om aan in totaal vier (!) invallers te komen. Hij moest ervoor zelfs in de krochten van team 4 (aka Arrian) gaan zoeken. Op de avond zelf bleek dat één van die invallers zich die vrijdag tevergeefs heeft proberen af te melden (voor alle duidelijkheid: het telefoonnummer van Paul in de Schakelaar klopt niet!! Probeer dan tenminste de secretaris te bereiken voor het juiste nummer). Zodoende begon team 3 met een 0-1 achterstand. Niet bepaald goed voor het moraal ... Gaandeweg de wedstrijd bleek dat er een goed team tegenover ons zat. Zowel Alek aan bord 1 als invaller Winood aan bord 2 waren in ernstige problemen gekomen. Daar stond alleen een iets betere stelling van Edwin tegen mede-tijdnoodjunkie John Leer tegenover. Het was Herman (bord 3) die de eerstvolgende uitslag liet noteren. Met veel minder tijd op zijn klok kreeg hij in een remisestelling remise aangeboden. Deze werd niet geweigerd (½-1½). Tenminste de nul van het scorebord. Invaller Michael aan bord 6 stond potremise en nam het remiseaanbod van zijn tegenstander derhalve aan (1-2). Dat was voor Michael weer even wennen na een aantal opeenvolgende overwinningen! Aan bord 7 had Arrian de hele partij alleen maar de ambitie "niet verliezen" getoond en die wens werd in een dodelijk saaie partij bewaarheid (1½-2½). Het excuus: tegenstander heeft zo'n 250 ratingpunten meer ... Als verwacht moest Alek vervolgens de vlag strijken (1½-3½). Winood kon ondanks veel proberen zijn stelling niet meer redden en verloor (1½-4½). Pim, spelend aan bord 8, leek op een gegeven moment was beter te staan, maar in het tricky eindspel kwam zetherhaling op het bord (2-5). Als laatste was Edwin nog bezig. Al vroeg had hij een remiseaanbod gehad - toen Edwin zo'n half uur méér op de klok had dan zijn tegenstander (een unicum?) - en deze vanwege zijn iets betere stelling afgeslagen. Na de anti-climax van de eerste tijdnoodfase - iedereen verwachtte bij deze twee spelers een gekkenhuis met iets als twintig zetten te doen in 2 minuten; ze hadden echter voor hun doen zeeën van tijd, i.e. 30 seconden / zet - kwam Edwin op een lichte tijdachterstand, die hem, en dan vooral zijn stelling, fataal werd. Helaas dus een 2-6 nederlaag voor team 3. Het is te hopen dat de volgende wedstrijden 1) met een (vrijwel) complete selectie worden aangetreden en 2) worden gewonnen, anders gaat het er slecht uitzien. Kom op mannen!

Martin en Joost los ! (15 november)

Er werd afgelopen vrijdag één partij gespeeld voor de voorronde van de coppa. Jeroen Landman zorgde ervoor dat het beker-avontuur voor Angelo slechts van korte duur was. In groep 3 moest Mischa het afleggen op ervaring tegen Robin en eindigde de zoveelste aflevering van de vete tussen de heren Wijnand en Rob v.d. Lee in een overwinning voor laatstgenoemde. Ook de toeschouwers van de partij tussen Arnold en Jurriaan kregen waar voor hun geld. In een wilde partij waar beide kemphanen vol voor de aanval kozen trok Jurriaan aan het langste eind, daarbij enigzins geholpen door een weggegeven toren. De partij tussen Rob Linssen en Martin ging op en neer maar eindigde in remise. Hierdoor blijft Martin de trotse koploper in deze spannende groep. Door de bondswedstrijd van het derde team werd er in groep 2 slechts één partij gespeeld. Dik stond straal gewonnen en kon alleen nog maar verliezen door een paardvorkje te missen, hetgeen dus ook gebeurde. Tegenstander Leon ging met een brede glimlach huiswaarts en is nu van de gehate nul af. In de CL-B remiseerden Philip en Peter en blunderde Nathanaël tegen de voorzitter. Joost van Ruitenberg is nu ‘los’ want achtervolger Joost van Rosmalen verloor verrassend van Sjoerd. In een eindspel met ongelijke lopers plus torens beukte Rob v.d. Plas (zonder haar, maar met pluspion) tegen de zoals gebruikelijk taaie verdediging van Richard. Maar helaas voor Richard bleek deze stelling niet te houden. In de CL-A werd een ver opgerukte e-pion van Harmen fataal voor Milton en sloeg Oscar na enig aarzelen toch weer snel toe. Ditmaal was Arno het slachtoffer. Wim - remise tegen Leo Kraenburg - volgt voorlopig op enige afstand in de strijd om de eerste plaats. Als laatste was Paul Batenburg bezig. Hij dolf tegen Dolf het onderspit ondanks een voorsprong van twee kwaliteiten. De ingewikkelde complicaties en de vele matdreigingen werden hem tenslotte toch teveel.

De Coppa van start (9 november)

Als je naar de uitslagen kijkt van afgelopen vrijdag, lijkt er niet veel bijzonders gebeurd te zijn in de Interne. In de Voorronde CL versloeg Herbert Leo (regulier), Oscar overmeesterde Stefan (overmacht, zie het fragment) en Tim won van Paul Tromp (kan gebeuren). Joost Ros en Richard remiseerde (logisch) en Paul Batenburg combineerde net iets beter dan Milton (ervaring). Echter, Pim die tegen Joost Ruit bovenin het Nivon in de buurt van zijn team 4 speelde, kwam goed te staan: remise of zelfs winst leek binnen handbereik, helaas verloor hij... Ikzelf maakte het nog bonter tegen Dolf. Met een pion meer bouwde ik een superieure stelling op. Rond de tijdnoodfase ging het mis en verknalde ik de partij alsnog. Zuur was het dat dit duel een dubbelteller was, want er werd vrijdag ook voorronde- Coppa gespeeld: 5 partijen. Jurriaan offerde zoals gewoonlijk, maar kreeg hier tegen Mark geen compensatie voor en verloor dus. Philip had de grootste moeite tegen Wouter, maar won tenslotte het pionneneindspel. De partij Dik-Hans kon alle kanten op gaan. Hans won, wat de witspeler inspireerde om een nieuwe aflevering van Schaken in het Donker te doen verschijnen. Tot slot: Peter tegen Rob van der Plas. Rob dacht lang na over een stukoffer, terwijl er al een stuk instond, hij speelde het, leek rommelkansen te krijgen, maar Peter had het beter gezien en schoof het ogenschijnlijk kalm uit.

Team 4 laat op gang (8 november)

Vrijdag 7 november moest er door team 4 thuis aangetreden worden tegen WSV 3. Vantevoren had teamleider Pim de boel op scherp gezet door tenminste een 6-2 overwinning te eisen van het team, aangezien WSV 3 een van de zwakke broeders in de poule is. Na een half uur was het duidelijk dat er een aantal spelers onder flinke hoogspanning stond. Een snelle blik langs de borden leerde dat überhaupt winnen een mooi resultaat zou zijn. Leo van Dongen (bord 7) stond het allerbelabberst, namelijk totaal ingesnoerd, en een nederlaag zou slechts een kwestie van tijd zijn. Ook Arrian (bord 5) was niet zo best uit de opening gekomen. Bij Michael (bord 2) ging het er al vanaf de opening vrij wild aan toe en hij verbruikte veel tijd. Datzelfde kon gezegd worden van Rob van der Lee (bord 6). Sander - die bijna een half uur te laat binnenkwam - bereikte niets aan bord 1 en berustte in een vrij snelle remise. Vanaf dat moment begon het tij steeds meer te keren. Leo wist toch nog een aanval op touw te zetten, die de tegenstander te machtig werd. Invaller Wijnand aan bord 8 breide een trucje in zijn stelling, waar zijn tegenstander vervolgens met open ogen intrapte; derhalve stukwinst. Het duurde echter nog heel lang voordat Wijnand daadwerkelijk won. Winood aan bord 4 was de volgende die een nette winstpartij liet optekenen. Dat lukte Michael vervolgens ook. Maarten (bord 3) scoorde een remise in een partij waarbij een stelling van kwaliteit tegen twee pionnen was ontstaan. Arrian had intussen een pion gewonnen, won in het dame-eindspel nog eentje en hij kon - na alle eeuwig schaak grappen uit de stelling te hebben gehaald - ook een punt noteren. Als laatste speelde Rob van der Lee remise na een hectische partij. Team 4 wist de wedstrijd dus uiteindelijk te winnen met 6½-1½. Op dat front kan teamleider Pim tevreden zijn. Dat zijn gezicht toch op onweer stond, kwam doordat hij - naar verluidt - remisekansen tegen voorzitter Joost om zeep had geholpen. In de volgende wedstrijd kan team 4 flink aan de bak, tegen CSV 1. Het zal nog een spannende competitie worden met vijf vrijwel gelijkwaardige teams die strijden om het kampioenschap.

RSR klopt gehandicapt Utrecht 2 (3 november)

De zaterdagmorgen eindigde zoals een zaterdagmorgen behoort te eindigen. Eerst met de kleren nog aan, een cirkelzaag in het hoofd en de lucht van oud bier en sigarettenrook wakker schrikken. Vervolgens stel je jezelf de vraag of je moet werken, bij je schoonouders moet eten of een soortgelijke verplichting moet ondergaan. Dan komt het besef dat RSR – Utrecht 2 vandaag wordt verspeeld en wel over 40 minuten. Meteen daarna ontvang je een SMS met de mededeling dat je assistent net wakker is geworden in Vlaardingen, er nepbloed op zijn hoofd zit, niets meer weet en zeker anderhalf uur later is. In recordtempo maak je je klaar voor vertrek. Je bord 5-speler ligt in de woonkamer out te gaan en je schopt hem wakker. 12.45 spring je op je fiets, Richard achterop wegens een gebroken fietssleutel, even langs de Asha voor een ontbijt en de dag is begonnen. Utrecht 2 leverde ons vorig jaar 2 matchpunten op in een tumultueuze wedstrijd. Nu moest Utrecht aantreden met twee invallers onder leiding van interim-coach Laura Bensdorp. De match begon erg stroef voor de onzen. Victor kwam beroerd uit de opening en even later speelde Plas voor Serginio Greene door zomaar een stuk cadeau te doen. Het eerste resultaat kwam echter van Joost Ros. Deze mocht remise aannemen aan bord 1, omdat zowel Oscar als Joost Ruit wat voordeel hadden gekregen. Vervolgens ging het rap: Berg en Plas moesten beiden capituleren en Herbert kwam niet verder dan remise. Intussen liep het Nivon steeds verder vol met hooligans en belangstellenden, hetgeen de overige spelers een extra boost gaf. Vooral op de entree van Leo volgde een puntenregen voor RSR. Zo wonnen Oscar en Richard beiden hun partij, waarbij vooral Oscar indruk maakte op de captains. Tevens werd er in goed overleg geremiseerd bij Dolf en Wim. Zo was de tijdnoodfase keurig in ons voordeel overleefd met een 4 - 4 stand en twee + borden. Kachun wikkelde gedwongen af naar een eindspel met een pion meer tegen een taaie invaller en Ruit beukte tegen de verdediging van Pieter Nieuwenhuis. Beiden kregen de vis op het droge en RSR kijkt trots tegen de maximale score uit twee wedstrijden aan. Een fantastische teamprestatie, die het geloof in eigen kunnen zal versterken en het stempel van degradatiekandidaat in de eerste klasse definitief naar de geschiedenis verwijst.
Karakteristieken: Arbiter Jan de Graaf hield de wedstrijd strak met een kenmerkend optreden richting de zeer storend aanwezige Finn Koster. De 3-jarige onverlaat werd resoluut naar de tribune verwezen. De tuchtcommissie beraadt zich op verdere stappen tegen de herrieschopper. Verder werd een telefoontrilincident in de kiem gesmoord door de voordeelregel toe te passen.
Kaarten: Geel: Maarten en Kachun, wegens het te laat arriveren. Linda, wegens het te passief steunen van RSR(drie uur onbewogen in de bar gezeten).
Toeschouwers: Leo, Jaco, Finn, Linda, Michael, Rob van de Lee, Paul Dekker, Herman en nog een stuk of 5 mensen die ik niet ken.
Cijfers:
1. Ros 7,5
2. Oscar 9
3. Dolf 7,5
4. Ruit 8
5. Richard 7,5
6. Plas 3,5
7. Wim 6,5
8. Herbert 6,5
9. Kachun 8
10. Berg 4

Goed mis (2 november)

Dat het zaterdagmiddag een moeilijke dagje zou worden voor het 2de team, wisten de meeste spelers nog wel van verleden jaar. Vooral na de tijdscontrole waren er wat hoofdschuddende gezichten te zien. Zo had Tim een gewonnen stelling maar ging het in de tijdnoodfase mis, bleef vechten maar helaas een nul. Ook Arno had het moeilijk in zeer complexe stelling met te veel brandhout .... een nul. Lichtpuntje was Peter die vanaf de opening lekker stond en dit netjes wist om te zetten in winst. Totslot hebben we nog onze nuchtere team captain Arnold Rijken die nog 2 minuutjes over had voor een interview: “Een keer per jaar gaat het goed mis met het 2e team : een nederlaag met 6 ½ punten....tja maar ja de Waagtoren is het sterkste team in de klasse 3D, zij hebben op de meeste schakers die in het 2e team spelen gemiddeld 100 ratingpunten meer. Dat was vooral te merken in het middenspel , optisch gezien stond het vaak gelijk maar bij de meesten stonden de stukken op de verkeerde velden en dan gaat het mis richting de eindspelen, alleen Peter Torzynski en Paul Tromp hebben niet verloren gestaan en zij hebben de 1 ½ punt gescoord..... “

Vijfde verslaat jeugdteam (2 november)

Daar zaten we dan! In de Messemaker Mammoet sporthal te Gouda met aan de andere kant een rijtje schakertjes die nauwelijks boven het bord uitkwamen. Hoe bedwing je een gediciplineerd jeugdteam dat overloopt van inzet en talent? Onze eigen Benjamin aan bord 7 wees ons de weg. Al snel veroverde Peter Alexander een kwaliteit, maar moest nog wel even een gevaarlijke koningsaanval zien af te slaan. Maar hij liet zich niet van de wijs brengen en boekte een keurige overwinning. We zijn blij met dit jonge talent. Martin (bord 6) speelt dit seizoen heel aantrekkelijke partijen. Toen zijn koningsaanval net niet door bleek te slaan liet hij zich niet verder verleiden tot een incorrect offer. Terecht, want in het verdere verloop van de partij bleek zijn tegenstander een aardig potje te kunnen schaken. Na een harde strijd was remise de juiste uitslag. Routinier Arnold is een echte teamspeler. Aan het vijfde bord ging hij niet voor eigen roem, maar gebruikte hij het witte overwicht om alle tactische pogingen te verijdelen die zijn tegenstander mogelijk maar kon verzinnen. Met een remise werd de voorsprong verder geconsolideerd. Wikash aan bord 8 kreeg een stuk aangeboden. Gehard door de sterke interne competitie liet hij zich dit kadootje niet meer afnemen en bracht het volle punt binnen. Knap gedaan. Wouter had zich vergist in het vroege aanvangstijdstip. Daardoor was ons vierde bord leeg tijdens de door Ab Scheel gefilmde openingsceremonie. Na aankomst speelde Wouter met zwart een messcherpe opening. Toen echter de kruitdampen waren opgetrokken was een nederlaag helaas onafwendbaar. Een supergemotiveerde Jurriaan was van plan om zijn jeugdige tegenstander bier aan te bieden, maar deze list bleek tijdens de partij niet nodig. Aan bord 3 was hij oppermachtig in zowel opening, middenspel als eindspel. De tegenstander, op papier het sterkst van de hele bunch, moest erkennen dat er tegen een Jurriaan in vorm weinig valt te beginnen. En weer waren het de twee topborden die als laatste overbleven. Met een 4-2 voorsprong door het team mooi in positie gebracht, mocht (D)ik aan het eerste bord de beslissende tik uitdelen. Alsmaar pionnetjes opsnoepend werd de tegenstander langzaam maar zeker over de rand van het bord gekieperd. Aan bord 2 had Carel in de opening een pion gewonnen met een leuke wending. Zijn tegenstander, de jongste telg uit de schaakfamilie Evengroen, reageerde met een vlotte combinatie maar bleef het pionnentje achter. Carel moest echter diep gaan omdat ook dit een taai rakkertje bleek. Met nog slechts 5 seconden op de klok lukte het Carel om mat te geven. De 6-2 uitslag doet vermoeden dat het makkelijk ging, maar dat was niet zo. Het jeugdige elan van dit team (te sterk voor de reguliere jeugdklasse) bracht het beste in ons boven. Volgend seizoen zullen ze zeker weer iets beter zijn geworden en dan een bedreiging vormen voor de reputatie van menig seniorenteam. Het vijfde kan een volgende confrontatie maar beter vermijden, bijvoorbeeld door kampioen te worden!

Brekend Nieuws (1 november)

Knappe winst voor het eerste team 1 en helaas een pak slaag voor team 2. Verslagen volgen.

Waarom schaken? (1 november)

Een spook waart door RSR, het spook van de remise! Rob zou een blog kunnen openen met remisesmoezen, zoals: "ik heb hoofdpijn","mijn tegenstander speelde een onbekende opening", "ik heb mij niet kunnen voorbereiden", "ik moet morgen een wedstrijd fluiten", "mijn gulp staat open", etcetera, etcetera. Gisteren was het twee keer raak. Rond half negen konden vier 'schakers' weer naar huis. Nu zijn er remises en remises. Pim en Peter speelde een partij op niveau waar puntendeling het logische gevolg van werd. Bij de partij Richard - Edwin deed de witspeler in de opening een echte pauperzet, kwam bijna verloren te staan, maar wist nog net de puntendeling te bereiken. Bij Tim en Sjoerd zat er na een urenlang gevecht ook niets meer in. Ikzelf (Alek) speelde tegen Paul Batenburg; ik kwam met een dik half uur meer in een dame-eindspel met wat pionnen. Mijn vrijpionnen zouden winstgevend moeten zijn, maar helaas: het werd remise. De overige twee remisepartijen mogen de naam schaakpartij niet dragen. De 'spelers' zelf vonden het vooral grappig en liet trots het notatiebiljet aan elkaar zien. Ik zou hen aanraden eens dieper na te denken over de vraag: waarom schaken? Moois was er wel te zien aan het bord van Arno en Dolf. De laatste pakte de ene na de ander pion, kon een toren aanbieden, ging vol op de aanval en won. Jaco is al weken in bloedvorm en overspeelde gisteren Leo. Uit medelijden met de zwartspeler zullen we deze week eens geen verliespartij van hem plaatsen, het zou anders de derde op rij zijn. Mooi was ook de aanval die Rob vd Lee lanceerde op de stelling van Rick. Helaas voor de zwartspeler was er geen redden aan. De redactie hoopt van deze partij nog een fragment te kunnen bemachtigen.