RSR Voetbalreizen vestigt record (31 oktober)
Zaterdagochtend vroeg stak een wonderlijke combinatie van voetbalsupporters (010, 020 en 040) de grens met de oosterburen over voor weer een nieuwe aflevering van RSR Voetbalreizen. Stefan en Wim waren met pletsmoezen afgehaakt, en dus was er een vacature op de achterbank van Jaco's Gewone Man Stationcar. Er werd helaas geen invaller gevonden die door de test heenkwam, die met vragen als "noem 3 Luxemburgse clubs", "welke profclub speelt in Krefeld", en "welke Hongaarse club bereikte in 1985 de UEFA cup finale" toch bepaald eenvoudig te noemen was. Rond het middaguur werd Keulen bereikt, waar de kraker Köln-HSV op het programma stond. Bij een quick scan van de stad stuitten we toevalligerwijs op de spelersbus van de Hamburgers, die we onmiddellijk blokkeerden om er zodoende achter te komen dat 3 van de 4 Nederlanders thuis waren gebleven Van Nistelrooij, Elia en Castelen bleken geblesseerd dus we moesten al onze nationalistische pijlen richten op Mathijsen. Temidden van vele zeer luidruchtige HSV-supporters aanschouwden we een sensationele wedstrijd die na een 2-2 ruststand alle kanten op kon. Tegencounter volgde op counter, Köln bleek de gelukkigste, de nieuwe Keulse held Novakovic (onthoud die naam) voltooide zijn trilogie vlak voor tijd: 3-2. Plas kon maar kort met zijn kersverse Köln-sjaal de stuk zittende HSV-supporters uitdagen, want de volgende wedstrijd doemde alweer op aan de horizon: auto in en vol gas naar de Belgische grens. Volgens Johan Derksen is in Eupen nog het echte, niet door commercie en grootverdieners verziekte voetbal te zien. Vlak voor kickoff (20.00 uur) schaften we kaartjes voor de staantribune aan en betraden een kruising tussen knus en knullig. Van de glimmer en glamour van de Bundesliga naar de bodem van de Belgische hoogste afdeling bleek inderdaad een cultuurschok. We bleven gewoon staan tussen tribune en achterlijn, wat door de jaren-50 suppoosten gedoogd werd. Een bierkraampje, een tafeltje met broodjes hamburger, schril contrast met bv. de verplicht aan te schaffen betaalpas in Keulen. Gemoedelijkheid troef dus, nou ja buiten de krijtlijnen dan. Richard scoorde een respectpuntje toen hij van grote afstand Lierse-vedette-op-retour Wesley Sonck (ex-020) herkende. De wedstrijd waarin de inzet omgekeerd evenredig was met het niveau eindigde tenslotte op 2-2, waar Eupen diep in blessuretijd tot ontsteltenis van onze 4800 Belgische vrienden nog snoeihard de lat teisterde. Tijd voor welverdiende rust, maar er bleek geen plaats in de Eupense herberg voor de drie voetbalwijzen. Daarom maar gelijk door naar Aachen gereisd, waar we toch zondag al een afzakkertje gepland hadden. De plaatselijke hoteliers discrimineerden ons Hollanders door consequent te melden dat er "wegens een congres" in gans Deutschland geen hotelkamer meer te krijgen was. Zodoende werden we rond middernacht gedwongen onze toevlucht te nemen tot 3 dure eenpersoons-kamers, wat achteraf geen overbodige luxe bleek aangezien Jaco de hele nacht als een menselijke sprinklerinstallatie bacillen heeft lopen spuien. Zondagmiddag vestigde deze RSR Voetbalreis het record van 3 wedstrijden binnen 24 uur (en 2 landen): we parkeerden naast een bouwval dat met een beetje goede wil iets weghad van een met onkruid overgroeid stadion. Gelukkig bevond zich hier achter het splinternieuwe onderkomen van de plaatselijke Alemannia: de eerste divisionist beschikt over een hypermodern stadion waar menig eredivisieclub jaloers op zou zijn. De minste van de drie wedstrijden, tegen het altijd lastige Osnabrück, eindigde nog wel spectaculair met de winnende treffer van de thuisploeg in de allerlaatste seconde (2-1). Hup de auto weer in, om middels een combo van Mr.Maps parate kennis en Rob's Iphone GPS, precies op tijd weer thuis aan te schuiven voor Studio Sport! (Plas).
Een heerlijk dramatisch avondje was gekomen.... (31 oktober)
Het derde team heeft tegen Krimpen terecht verloren. Met maar liefs 6-2 .... hopeloos. Nou wisten we al dat de Sint steeds vroeger in het land komt, maar zo vroeg.... Het avondje voor Tromp begon gelijk al met wild geraas. Na een aantal surprises ( lopers en kwaliteiten) ging Sinterpaul voor een heus cadeautje en een vette nul. Team Piet Leo begreep er geen pepernoot van en Sint Frits zit nu nog steeds bytes te braken. Ondertussen hadden Alek en Leo de Jager al het suikergoed opgesnoept maar geen cadeautjes gekregen. Dus de twee halfjes werden op het verlanglijstje genoteerd. De rest stond wel aardig tot zeer goed. Zo had hulp Piet Dik een overvol centrum het leek de pakjesboot wel, ging Winood heel cool zijn schoen zetten naar een gewonnen eindspel, kon Floris al een pakje uitkiezen en zat Herman voor een gesloten deurstelling zacht geklopt, hard geklopt. Bij Winood was zijn schoentje gauw gevuld. Maar de rest? Tijdnood en een Sint in vol galop bracht Floris, Dik en Herman in de zak. Regel Piet Arrian had het nog over remise claimen (artikel 10.2 ?) maar de stoomboot klonk al in de verte.
Het Vijfde en Madonna (27 Oktober)
Afgelopen maandag volgde het Vijfde de eenzame afgelegen weg naar ‘s Gravendeel om daar het duel aan te gaan met ‘t Springende Peert . Na aankomst zaten de charmante cowboys van Team 5 al ruim voor aanvang vast op hun stoel en geconcentreerd achter het bord. Penningmeester Martin straalt natuurlijk geld en macht uit en dat deed in Het Schenkeltje enkele deuren opengaan die normaal gesloten blijven. Van twee kanten werden we bediend door dames uit verschillende saloon bars. Martin (bord 6, strakke broek) bleef onverstoorbaar en speelde met zwart in slechts 15 zetjes zijn tegenstander van het bord (0-1). Eerste bordspeler Lee (overhemd met twee losse knoopjes) kreeg remise aangeboden en kwam dat met de TL overleggen. Rob was een beetje uit zijn hum vanwege de slechte bereikbaarheid van de speelzaal en het tolgeld voor de Kilt-tunnel. Hij besloot door te spelen want iemand moest hier voor boeten. Horkerig pakte hij eerst een pion en dat was nog maar het begin van alle ellende. Niet veel later moest zijn tegenstander gedesillusioneerd opgeven (0-2). Intussen had Arnold (bord 7, omfloerste blik) een sterk gespeelde partij bekroond met een pluspion in het eindspel. Maar het was een eindspel met ongelijke lopers en hij was lang niet zeker van een goede afloop. Arni streek eens door zijn keurig verzorgde snor en … plotsklaps greep de opponent naar het hoofd! Die had nóg een pion ingeleverd en toen was het verder simpel (0-3). Hans (4, stijlvol overhemd met fraai motief) heeft zijn draai gevonden in het team. Zelf had ik moeite om zijn stelling goed te beoordelen, maar Hans duidelijk niet (0-4). Dat betekende dus nog slechts een half bordpuntje en de buit was binnen! Wie zou de matchwinnaar worden? Léon (5, stoer geblokt overhemd) was verwikkeld in een krankzinnige partij. Door zijn ver opgerukte pionnen speelde de tegenstander eigenlijk met een loper en een toren minder. Maar De Lion King maakte het zichzelf erg moeilijk en nam zijn toevlucht tot een stukoffer. Even later deed hij daar nog een dame bij. Maar ook zonder dame leek de stelling nog steeds gewonnen. Helaas, een kleine onnauwkeurigheid en het was over (1-4). Ook op de overige borden was er geen peil meer op te trekken. Wouter (8, nonchalante capuchon-trui) stond met zwart een pion achter maar had positioneel veel bereikt: een doorgebroken pion en ideaal opgestelde stukken. Zijn tegenstander zag door de vele dreigingen niet eens dat Wouter een aftrekschaakje had uitgevoerd. Toen hij daar op gewezen werd, restte hem niets anders dan de koning omleggen (1-5). De matchwinnaar werd dus Wouter die de laatste tijd weer lekker op dreef is. Hetzelfde verhaal voor Leo (2, aantrekkelijke acteur uit RSR GTST). Leo rokeerde niet (want dat is voor watjes), had goed opgelet bij de training en bleef konsekwent de f-pion van zijn tegenstander pennen. In tijdnood nam hij een remise-aanbod aan, wat gezien de stand verstandig was (1½-5½). Alweer een plus-remise van Leo. En dat brengt ons bij het enige vraagteken van de avond. Terence (3, strakke, gestreepte trui waarin zijn gespierde torso goed uitkwam) was onherkenbaar na zijn invalbeurt in Team 4. Onduidelijk blijft of hij daarbij iets heeft opgelopen. De medische staf moet nog met een uitspraak komen. De leiding van Team 4 wil in ieder geval – en koste wat het kost - kampioen worden in de Tweede Klasse en deinst er niet voor terug om blessures te verzwijgen. Terence trapte maandagavond in een truc die hem de kwaliteit kostte. Maar in verloren stelling kreeg hij zomaar opeens remise aangeboden! (eindstand 2-6). Enig excuus voor de tegenstander was zijn tijdnood. De klok stond namelijk op 4 minuten . Maar waarom toch steeds Madonna erbij gehaald? Het volgende filmpje licht een tipje op van de sluier. Gaat het nog te Snel voor je? Pauzeer dan op 1 minuut en 55 seconden. Dit verslag voldoet namelijk aan het advies van het RSB-bestuur: Schaken moet meer sexy gebracht worden! En wie kan dat beter dan Madonna ? We houden het er maar op, dat in dit filmpje wit buiten beeld geopend heeft met 1. g3 of zoiets. (2D)
22 oktober in het teken van de Coppa (21 oktober bijgewerkt)
Zoals al eerder aangekondigd staat vrijdag 22 oktober
in het teken van de Coppa. Het is de bedoeling dat dan
zo veel mogelijk Coppa-partijen worden gespeeld (buiten de twee die al gespeeld zijn). Spreek daarom
met je tegenstander af en bericht je groepsleider (en Arrian) hierover. Wim en Arrian zijn tot op heden geļnformeerd
over de volgende te spelen partijen op 22 oktober:
Michael - John Spierings
Wil - Paul T.
Leo de Jager - Joost van Rosmalen
Peter - Herbert
Philip - Pim
Paul B. - Maarten
Joram - Mark
Nathanaėl - Arno
Paul D. - Xander
Herman - Rob van der Plas
De volgende partijen kunnen - indien beide spelers aanwezig - ook gespeeld worden:
Wijnand - Marius
Sander - Hans K.
Martin JF - Brian
Bart V. - Arrian
Andy - Winood
Floris - Robin
De overige openstaande partijen kunnen in ieder geval niet 22 oktober worden gespeeld,
vanwege afwezigheid van één of beide spelers.
RSR schittert in Dordrecht (21 oktober)
Afgelopen zaterdag werd het 9de Den Witten Haen Toernooi georganiseerd. Bij dit rapid toernooi waren dan ook de toernooi tijgers Philip Westerduin en Mark Beijen van de partij, vergezeld door Emilian de Kievit. De heren deden het geweldig. Zo wist Philip ongeslagen te blijven en de A groep te winnen en ging Mark zonder problemen voor de winst in de B groep. Ook Emilian wist indruk te maken net weer begonnen met schaken en gewoon strak in de middenmoot eindigen! Klik hier voor de volledige eindstand.
Team 4 moeizaam langs Nieuwerkerk a/d IJssel 2 (17 oktober)
Team 4 speelde vrijdag 15 oktober thuis
de tweede wedstrijd van het seizoen tegen Nieuwerkerk aan den IJssel 2.
Dit was een sterke tegenstander, die als concurrent voor de titel moest
worden gezien. Ze hadden net als wij de eerste wedstrijd gewonnen.
Heel lang was er nauwelijks tekening in de strijd te zien. Geen snelle
beslissingen of remises. Het was pas tegen 23.00 uur dat de eerste
uitslag kon worden genoteerd. Hiervoor verantwoordelijk was Daniėlle,
die aan bord 5 met zwart wat aan haar zelfvertrouwen werkte, een goede partij speelde,
en haar tegenstander stikmat zette (1-0). Vervolgens gebeurde er weer
even niets, totdat Paul Dekker (bord 4, wit) het tweede punt binnenhaalde door
zijn tegenstander mat te zetten. Paul was in de opening geconfronteerd met
een stukoffer voor drie pionnen (en voor Paul een tochtige koning), en stukje
bij beetje bevrijdde hij zich zodanig dat de 2-0 kon worden bijgeschreven.
Hierna moest invaller Terence de vlag strijken (bord 7, zwart). Zijn stukken kwamen op
de damevleugel hopeloos in de knoop, hetgeen groot materiaal kostte (2-1).
Sander had met zwart aan bord 3 niets weten te bereiken, kwam in een
dubbeltoreneindspel terecht met een pion minder, maar wist dat remise
te houden (2½-1½). Pim speelde met wit aan bord 2 een puike partij, had
steeds groot ruimtelijk voordeel, en wist zijn tegenstander tot overgave
te dwingen (3½-1½). Het volgende punt, en de teamwinst, kwam op naam
van Arrian (bord 8, wit). Slecht uit de opening, terugkomen in het middenspel,
een pion kado krijgen, en vervolgens met succes op mat gespeeld (4½-1½).
Bij Mark aan bord 6 (zwart) gebeurde een klein drama. De partij verkeerde
al enige tijd in de remisemarge, maar beide spelers probeerden elkaar
door de vlag te jagen. Marks vlag viel een seconde eerder dan die van
zijn tegenstander (4½-2½). Als laatste werd er nog een remise opgetekend
bij de met zwart spelende Arend aan bord 1. Arend had zich in de partij
secuur moeten verdedigen - anders werd zijn koningsvleugel onder de voet
gelopen met zwaar materiaal - maar nadat die perikelen verleden tijd waren
en zijn tegenstander op winst ging spelen, won Arend in het dame-eindspel
een pion. Vervolgens kwam - met zijn tegenstander nog maar een paar seconden
op de klok - een soortement van zetherhaling op het bord, waarna sportief
tot remise werd besloten. Hiermee was de 5-3 overwinning van team 4 een
feit, hoewel de wedstrijd heel lang rond de 4-4 was blijven hangen. (Arrian)
RSR Ivoren Toren 4 1773 - Nieuwerkerk a/d IJssel 2 1717 5 - 3 1. Arend Bongers 1765 - Sjaak van der Linde 1860 ½ - ½ 2. Pim Uytdewilligen 1814 - Rob Hoogland 1804 1 - 0 3. Sander Vogelesang 1902 - Leo van der Haven 1711 ½ - ½ 4. Paul Dekker 1859 - Menno Lieven 1856 1 - 0 5. Daniėlle Talmon 1705 - Han Everaars 1668 1 - 0 6. Mark Beijen 1695 - Willem van der Wel 1663 0 - 1 7. Terence Siegers 1739 - Bert Wolters 1628 0 - 1 8. Arrian Rutten 1707 - Hans Dijkers 1542 1 - 0
RSR trekt 28 nieuwe sponsors aan! (16 oktober)
Reeds 28 nieuwe sponsors heeft de penningmeester dit seizoen al mogen bijschrijven op de winst/winstrekening. Samen voegden zij al 13,80 euro toe aan de clubkas, en dan is het seizoen nog maar net begonnen! Om deze weldoeners gunstig te stemmen en anderen over de financiële drempel te lokken, keert RSR wekelijks aan enkelen dividend uit. Deze week aan liefst drie gelukkigen: John Spierings (2e keer al dit seizoen), Herbie en Paul Tromp verdelen 28,80 euri. De eerste twee verloren hun competitiepartij, anders waren ze nog rijker beloond. Dank aan al deze 28 gulle gevers, wie weet wordt RSR dankzij jullie ooit nog eens het Manchester City van de schaakwereld! (Plas).
Tijdnood (14 oktober) 39.Pe4?? mist dé kans in de partij (39...Tc8 40.Pf6+ Kg7 41.Pxg4 hg4 42.Txg4 Txc6=). Beter: 39.c7! Txd6 40.Txg4 Tc6 41.Txg6+! en wint.
De kannibalen van het zesde... (12 oktober) Gewoon een goede overwinning (10 oktober) Team 2 moet berusten in 4-4 tegen LSG 4 (10 oktober) KNSB-competitie tweede ronde (10 oktober) Tijdperk Spaan opnieuw? ( 3 oktober) Vijfde krijgt onwillige dame op bezoek (2 oktober) RSR Ivoren Toren 3 slaat toe (2 oktober)
Hier een mooi voorbeeld wat er kan gebeuren in hevige tijdnood. RSR Ivoren Toren 2 – LSG 4 bord 6: Arno Beljaars – Wim Swinkels Na een moeilijke partij met offers van beide kanten, onstond in tijdnood de volgende stelling:
Vrijdag 8 oktober ontving het 6e het 3e team van Moerkapelle. Een team dat zich vooraf een kans toedichtte voor het kampioenschap... Het werd 5½ - 2½ voor RSR, zodat wij ons misschien een doel mogen stellen?? Het 6e bedankt Arnold voor het arbiterschap en Leo voor de openingsspeech. Het wedstrijdverloop liep als volgt: Ik had als teamleider niet echt een logisch opstelling gemaakt, zo had ik Wouter Scheffer een veel te laag bord gegeven; bord 6, waarbij bord 1 of 2 gebruikelijk zou zijn voor een speler van zijn postuur, maar ja als je met zijn eergevoel dolt, is het punt snel binnen... Vanaf de (Italiaanse) opening zette hij zijn tegenstander vanaf het begin onder zware druk, met de meeste stukken op het bord dreigde bij zijn tegenstander al spoedig de kwaliteit te vallen en zou verlies van zijn dame de enige manier zijn om mat te voorkomen. Niet veel later viel bij mij het tweede punt aan bord 5. In een een Aljechin Scandinaviër koos mijn jonge opponent voor een ongelukkige voortzetting die zijn koning van uit de opening naar veld a2 joeg. Na alles afgeruild te hebben kon ik (Mischa) op mijn dooie gemak alle pionnen opruimen. Weer niet veel later moest de jonge teamleider van Moerkapelle het moede hoofd buigen tegen Wijnand op bord 2; de weg naar winst ging nog via een omweg omdat Wijnand er halverwege achterkwam dat de aanval vanaf de ander kant moest worden ingezet: 3 - 0. Een werkelijk schitterende overwinning haalde Bart Versluis binnen in zijn eerste competitiewedstrijd. Bart maakte hierin zeer goed gebruik van zijn verre vrijpion en de beweeglijkheid van zijn torens. Na eerst zijn koning centraal te hebben gepositioneerd, zette hij de koning van zijn tegenstander vast, offerde de kwaliteit en haalde vervolgens stukwinst door zijn verre vrijpion dreigen te laten promoveren. Bart schoof de partij daarop gedecideerd uit: 4 - 0 Ons erelid Spaan keek tevreden naar de verrichtingen van zijn pupil. Emilian had het in zijn partij heel moeilijk tegen een van hun jeugdtalenten, die handig gebruik maakte van het ontbreken van de centrumpionnen bij Emilian; toch een puike partij en het voor de liefhebbers van Euwe; het bewijs van het belang van het centrum. 4 - 1 Wij laten nu Andy aan bord 1 zelf aan het woord: "Mijn keuze voor het Frans viel niet goed uit en resulteerde in een tamme ruilvariant (bleh). In plaats van een wilde en ongecontroleerde poging er een scherpe partij van te maken (wat ik normaal wel eens wil doen met alle gevolgen van dien) besloot ik rustig te ontwikkelen en een witte aanval voor lief te nemen. Deze aanval kwam en was zeker niet ongevaarlijk met hier en daar een tricky dreiging. Na een subtiel pasje opzij van de zwarte monarch en een herpositionering van mijn paard via de achterlijn naar het centrum (blijft geweldig dat gemanoeuvreer met paarden) eindigde de aanval en kreeg ik vervolgens het initiatief. Juist op dat moment was de stand 4-1 in ons voordeel en besloot ik remise aan te bieden. Gezien de stand op het bord stond mijn tegenstander te trappelen om het aan te nemen, maar gezien de stand mocht dat eigenlijk niet. Misschien niet netjes van mij om juist dit moment te kiezen voor het remise aanbod, maar schaken is oorlog en ook een psychologisch spelletje. En...WIJ WILLEN WINNEN!! Na een zet van Angelo en de wetenschap dat op Spanjaarden op sportgebied geen maat staat (EK's, WK's, 2x Tour de France, Nadal) geloofde hij het wel en was remise een feit": 4½ - 1½ Bord 4 kende het wonder van Angelo. Vanaf het begin kon Angelo geen vat krijgen op de wedstrijd en leek zijn tegenstander naar winst te manoeuvreren tot dat hij met een enkele zet stukverlies leed en daar mee het initiatief. Gelijk pakte Angelo dit initiatief en liet dit niet meer uit zijn vingers glippen. Via verdubbeling van zijn torens op de 7e lijn en het ontwikkelen van paard en loper was er geen houden meer aan; door stukverlies zou ook mat onvermijdelijk worden: 5 1/2 - 1 1/2. Aan bord 3 vocht Shakir in een typisch tijdnoodduel, met dien verstande dat de tijdnood bij zijn tegenstander lag. Ondanks materieel en positioneel de mindere partij te zijn wenste Shakir zich vast te klampen aan de 2 minuten die zijn tegenstander op zijn klok had. Shakir had toen zelf nog bijna 50 minuten. In de stelling zaten 3 manieren om Shakir in 3 zetten mat te krijgen, maar zou zijn tegenstander het het redden in 65 seconden? Ik drong tot 2 keer toe op een remise aanbod bij Shakir, waarbij hij pas bij de 2e keer reageerde dat hij door wilde spelen. In de voortzetting koos Shakir voor de mat in 2 variant en zette daarmee de eindstand 5½ - 2½ op het bord. Al met al goed tot zeer goed spel van ons 6e tegen dit team, met veel goed spelende jeugdspelers. Dir belooft een warme winter te worden. De captain: Mischa
Na afloop van de wedstrijd van het eerste team tegen LSG 2, hoorde uw scribent LSG-ers tegen elkaar zeggen dat “een aantal van hen flink had lopen k*tten”. Naast het feit, dat de werkwoordvervoeging van mannelijke genitaliën de samenstelling van het team meer recht had gedaan, geeft de kwalificatie onvoldoende het wedstrijdverloop weer. Want hoe kwam de uitslag 6-4 tot stand? Vanwege de Kralingen-Crooswijk kunstroute konden we niet de normale speelzaal gebruiken, maar moesten we, verre van ideaal, naar tweehoog uitwijken. Jan van den Ende die de wedstrijd voortreffelijk leidde, kon zodoende pas om 13.02 uur de klokken laten aanzetten. Het begin van de wedstrijd verliep qua ruimte heel rommelig. De combinatie van de perikelen rond de hard dichtslaande deur (openhouden; nee, dicht vanwege de tocht; toch maar openhouden vanwege de herrie) en wapperende lamellen voor de ramen., werd gelaten door iedereen geaccepteerd. Maar dit alles geheel terzijde, terug naar de vraag over de 6-4. Oscar (met wit aan bord 4) had een kleinigheid over het hoofd gezien wat of pionverlies, of een slechte pionstructuur met inleveren van loperpaar betekende. Hij koos voor het laatste. Om een indruk te geven over de a-typische stand van de pionnen op het bord:
Na goed anderhalf uur spelen ging zwart zettenherhaling niet uit de weg. Een meevaller, want hij best nog wat kunnen proberen. Niet veel later won Rob (wit, 6). Hij zat in een voor hem bekende variant. Zijn tegenstander blijkbaar niet: na 13 zetten had Rob slechts 2 minuten verbruikt en zijn tegenstander al een uur. De stelling is dan aldus:
Rob profiteerde als volgt van het maagdelijk (ongedekte) paard op d5: 14.Lc2 Le6 15.e4 Pf6 (hier wordt het paard niet gelukkig) 16.f4 gxf4 17.Pxf4 Lc4 18.Lh4 Lxf1 19.Ph5 (auw) Lc4 20.Pxf6+ en 1-0 (20… Kg7 21.Ph5+ en 22.Lxd8 of 20…Kh8 21.Dh5 Kg7 22.Df5 Pg6 en weer volgt 23.Ph5+). Victor (wit aan 8, ingevallen omdat JoostvRuit met vakantie is) trapte niet in de valkuil van het systeem dat zijn opponent speelde om blind te gaan aanvallen. Hij zou met open ogen in een vlijmscherp mes zijn beland. Zwart bleef echter het vervolg wel heel erg solide spelen in plaats van meer doortastend op de damevleugel. Daarmee bewees hij de juistheid van de stelling, dat je moet aanvallen als je voordeel hebt. Want doe je dat niet, dan verdwijnt het voordeel. Zo ook in deze partij. Toen zwart remise aanbood, werd de vrede snel getekend. JoostvRos (wit, 10) had kort gerokeerd en liet zwart op zijn K-stelling afkomen met pionnen h6-g5, Pf4 en Tg8. Het zag er allemaal heel vervelend uit voor wit, hoewel clubgenoten alle vertrouwen uitspraken dat “Joost zich er wel zou uitrotzooien”. En zowaar, nadat zwart de g-lijn had geopend, sprong Joost met zijn dame naar achter de vijandelijke linies en kon zettenherhaling afdwingen. Na overleg met de TL (heel goed Joost) werd besloten dit uit te voeren. Richard (zwart aan 5) had remise aangeboden gekregen in een stand waar de vier lopers het bord beheersten. De lopers voor wit Lc2, Lb2 en voor zwart Lb7, Lc5 schenen dwars door het lege centrum heen naar de rokadestellingen van de tegenstander. Na het aanbod speelde Richard, na kort overleg met de TL, nog even door. De stand op de andere borden was nog niet geheel duidelijk. Eens te meer bleek dat je Richard om een boodschap kunt sturen. Voorlopig binnen de remisemarge zetten uitvoeren en nadat de stellingen op de andere borden het toelieten alsnog remise maken. Daarmee waren vijf borden afgelopen en was de tussenstand 3-2. Vervolgens liep RSR snel uit. Dolf (wit, 2) had al na 10 minuten spelen een kort overleg met de TL of hij voor een meer remiseachtige stelling moest gaan of dat hij stevig op winst moest spelen. Omdat hij tegenover de sterkste speler van het LSG-team zat, zou een half punt niet verkeerd zijn en hij besloot daarom tot het eerste. Dolf pakte het vervolg sterk aan en kwam via een tijdelijk pionoffer in de stand:
na de zwart laatste zet 9… h6 licht in het voordeel met de zettenreeks 10.Lxf6 gxf6 11.g3 Pd7 12.0-0-0. Vervolgens had zwart na 18 zetten (dus nog 22 te gaan voor de tijdcontrole) slechts 11 minuten over en Dolf rond de 30. In de vluggerfase die toen ontstond, bood Dolf na een kort subtiel contact met de TL remise aan. Zijn opponent voelde zich, gezien het gehele wedstrijdbeeld van dat moment, verplicht om ijzer met handen te breken. Dat was aan Dolf wel besteed wat een leuke slotstand opleverde.
Na 1… c5 was 2.Lg2 net geen mat, maar wel voldoende voor het punt. Harmen (zwart, 9) maakte er 5-2 van. Hij was ergens onderweg een pion achter geraakt, maar had daar wel druk op de damevleugel voor gekregen. Dat laatste wist hij goed uit te buiten met een petit combination.
Txc3 2.Lxc3 Lxc3 3.Tab1 Lxb4 4.Txb4 Td8 (dreigt mat achter de paaltjes) 5.f3 Td1 met stukwinst. Hoewel wit (te) lang doorspeelde, was de volle winst nooit in gevaar. Nathanael (zwart, 3) bezorgde de wedstrijdpunten in de knip. De stelling in het middenspel was bij hem zo complex, dat het rechter glas in de bril van zijn tegenstander spontaan brak. Wellicht dat dit meehielp, want in de partij sloeg de witte aanval op de korte rokadestelling van Nathanael (voor de gehandicapte witspeler dus rechts) niet door, waarna, in de vliegende tijdnood die volgde, de aanval van Nathanael op de lange rokade van wit voldoende was voor zettenherhaling. Met de wedstrijdwinst op zak, nam Wim (zwart aan 1) op dat moment genoegen met remise. Zijn partij had in de beginfase een hoog profylactisch gehalte. Dat Wim dit als geen ander beheerst, bleek wel in het middenspel toen hij twee gezonde pionnen voorkwam. Zoals gezegd, gezien de stand, wikkelde hij op het eind af naar een eindspel met pluspion en lopers van ongelijke kleur met remise als resultaat. De laatste die toen nog verbeten probeerde een halfje te scoren was Herbert (zwart, 7). Hij koos er in de partij voor om zich op de K-vleugel te richten waar wellicht meer voordeel via de damevleugel bereikt had kunnen worden. Zoals het ging, verloor hij ten slotte twee pionnen en kreeg wit daarnaast een mataanval. Verlies was onontkoombaar. Daarmee werd de eindstand 6-4. Niks geen ge-k*, gewoon een goede overwinning.
De meeste schakers van LSG en RSR Ivoren Toren vonden het niet leuk om verbannen te worden naar de 2e verdieping, de grote benedenzaal was bestemd voor de Kunstroute Rotterdam. Er moesten vele trappen op en af en het was om te schaken erg warm. Het wedstrijdverloop was voor het 2e team erg gunstig: Philip Westerduin (bord 2) en Paul Tromp (bord 5) wonnen vrij makkelijk en Peter Torczynski (bord 3) en Paul Batenburg (bord 4) kwamen niet verder dan remise, maar na de tijdcontrole werd duidelijk dat het 2e team het erg moeilijk zou krijgen om te winnen want Wil Sparreboom (bord 7) liet zich plotseling foppen in een mindere stelling en Tim Benning(bord 1) ging een verloren eindspel in die hij niet remise kon kiepen. Een tussenstand van 3-3 met 2 Toren eindspelen voor Leo Kranenburg (bord 8) en Arno Beljaars (bord 6) waar naar mijn mening Leo gewonnen stond. Maar helaas maakte Leo een foutje en kon hij de remise niet meer voorkomen. Een 4 -4 eindstand dus. Ik was een beetje humeurig over de gemiste kans maar werd weer vrolijker toen ik de andere uitslagen bestudeerde: RSR Ivoren Toren 2 staat nummer 1 in klasse 3E met 3 matchpunten en 9 bordpunten!
In de tweede ronde van de KNSB-competitie seizoen 2010/2011
heeft team 1 een uitstekende 6-4 overwinning geboekt tegen LSG 2. Team 2 liet tegen LSG 4 een matchpunt liggen (4-4),
maar staat desondanks aan kop. Verslagen zullen volgen.
Het was een rustige speelavond voor de interne, Lola en Ed maakten er positioneel een mooie partij van, waarbij Lola misschien aan het langste eind had kunnen trekken. Opkomende tijdnood zorgde voor een remise tussen deze 2 koplopers in groep 3. Verder won Xander van Angelo en wist Brian zich te ontdoen van Shakir. Groep 2 kende weinig partijen omdat ook team 5 speelde. Arend en Leo de Jager speelden remise, terwijl Paul Tromp Caro-Cann expert Herman versloeg. Een dame voor 2 lopers werd Herman te veel die nu met 1½ uit 4 al naar beneden moet gaan kijken. Dan de CL-groepen. De opkomst was ook dit keer goed te noemen, maar liefst 9 partijen. Partij die mijn aandacht trok was die tussen Stijn en Arno, veel stukkenspel zonder dames op het bord. Aanvankelijk zag het er goed uit voor Stijn, maar Arno verkreeg tenslotte de overhand en tikte het eenvoudig uit.Nathanael is samen met Arno prima gestart en wist Richard eronder te krijgen, 3 uit 3 ook voor hem. Jos pakte ten koste van Rob zijn eerste punt, terwijl Leo Kranenburg Paul versloeg na een vergissing van Paul in de opening. Joram en Martin Glimmerveen wisten gisteren opnieuw te winnen, Wil en Bart verweerden zich taai, maar niet voldoende (WK) .
Het vijfde team is dit seizoen ingedeeld in een loodzware poule. De Willige Dame 2 was vooraf ingeschat op een relatief nog gemakkelijke tegenstander in RSB klasse 2B, maar dit bleek een behoorlijke misrekening toen spelers als Pierre Smeets (1965), Teunis den Rooijen (1872) en Johan Went (1824) de trappen van het Nivon kwamen beklimmen. Team 5 ging echter fel van start en deelde de eerste klap uit. Terror Terence ging boven op zijn tegenstander zitten en die moest opgeven zonder ook maar de minste kans te hebben gehad. Ja, ’pletten’ noemen we dat. De stand werd weer gelijk toen Arnold een uitglijder maakte. Na afloop was Chess-Arni boos op zichzelf, maar daar is geen enkele reden voor. Hij heeft met zwart goed gevochten tegen een lepe tegenstander met beduidend meer elo-puntjes. De stand bleef in evenwicht toen Robin toestemming kreeg om een remise-aanbod aan te nemen. Robin stond duidelijk beter, maar zag in opkomende tijdnood geen winstplan. Zeker geen slecht resultaat, al moet er in de volgende wedstrijden nog wel een schepje bovenop. Het brutale Vijfde nam nogmaals een voorsprong na een mokerslag van Léon. De opening verliep geheel volgens plan en in het eindspel maakte hij het gedecideerd uit. Léon King is los! Maar vervolgens kregen teamleiders D&D twee bittere pillen te slikken. Wijnand was met zwart als een prins uit de opening gekomen en kon gewoon niet kiezen tussen de vele goede voortzettingen. En toen ging het ergens niet helemaal goed. Intussen had Hans geblunderd in prima stelling. Beiden streden daarna voor een verloren zaak maar gaven zich pas na taaie strijd gewonnen. En toen waren alleen de twee topborden nog over. En daar kwamen Lee en Leo tegen sterke tegenstanders in hectische tijdnood. De toeschouwers zagen twee spannende duels waarbij de kansen voortdurend leken te wisselen. Maar het eindigde tenslotte in twee remises. Bij Rob stonden er in de slotstelling twee kale koningen op het bord. Dit betekende dus een schlemielig verlies met minimaal verschil voor het Vijfde. Maar gelet op het forse ratingverschil eigenlijk een prima prestatie. Wat er bovendien gebeurt zou zijn als Rob, Robin en (vooral) Leo meer tijd over hadden gehad, zullen we nooit weten. Uit België bereikte ons trouwens de volgende tip om in te spelen op het veranderde speeltempo van de RSB: tijd. Inderdaad, in dit filmpje mag zwart beginnen en dat zal een groot struikelblok vormen bij een eventuele eenwoording van Belgisch Vlaanderen en Nederland. Maar dat probleem mag Charlois Europoort oplossen (2D).
RSR 3 is het seizoen uitstekend begonnen. In Hellevoetsluis werd de Pionier met 7-1 verslagen. Wie nu denkt dat het een appeltje-eitje was heeft het goed mis. Wel is waar begon de wedstrijd prima met een snelle overwinning van Floris. Maar daarna was het lang wachten, hard werken en zweten. Alek bracht de stand op 2-0 met een erg mooi offer, bezweek de tegenstander van Arend onder de (tijds)druk en niet veel later wist Herman in een listig eindspel de stand op 4-0 te brengen. Ondertussen ging het niet goed met Paul Tromp zowel lichamelijk (ontstoken elleboog) als op het bord ( geestelijk) en waren Leo de Jager, Dik en Michael nog volop in de denktank. Met de tijdnoodfase in het zicht ging het plotseling hard: een krachtzet van Michael, de zwarte lady killer van Leo, capitulatie van Paul en had Dik zijn tegenstander klem gezet en begon pionentjes te knagen, de eindstand 7-1 was een feit. Complimenten aan onze tegenstanders voor hun taaie verweer, het mooie verslag en het warme welkom. En natuurlijk mogen we onze supporters niet vergeten parttime personal coach Arnold en taxi Rob v.d. Lee.