Het seizoen is bijna klaar, dus op naar de Schakelaar (30 april)
De redactie van De Schakelaar heeft er weer zin in: de laatste Schakelaarrrrrrrr van dit seizoen zal aan het eind van de competitie verschijnen, zodat we al lezend de zomerstop door kunnen komen. Er kan kopy ingeleverd worden via de bekende adressen: Leo, Dik, Herman of Alek. Gelukkig weten wij dat vele leden staan te trappelen om een prachtartikel in te leveren. Wat hoopt de redactie te krijgen? De wondere wereld van Mischa de tovenaar, hoe word ik clubkampioen door Joram, De Hel van het Marienbad, Bergen op Zoom, Delft, Leiden, Corus en het Nivon, Rating killers, Tims hoekje, comeback kid Andy, Angelo's avondschaak, afscheidsbrieven van Jaco, Paul Tromp en Maarten, de top 10 door Victor, love door Leo, groeten uit Duitsland van Joop! en Pieter van Ginkel, Terror Alek, Winood bloot, Leon aan zet, spindoctor Wouter, breinkrakers, the brothers van Dik, Hermans drukpaarden, FM Oscar chaos-theorie, de verliezers top 10 van seizoen 2009/2010, Dobs schaakfilosofie en 23 winst partijen. Genoeg stof voor een visionair nummer, dachten wij.

Vrijdagavond schaakavond (26 april)
Nu we in de tweede cyclus zo'n beetje over de helft van de partijen zitten, beginnen de verschillen zich af te tekenen. In de Champions League lijkt de strijd alleen nog te gaan tussen Joost van Ruitenburg en Joram. Zelfs de winst van Oscar tegen Nathanael kan daar weinig aan veranderen. Wel ontdekte Oscar na deze partij dat 1 overwinning toch beter smaakt dan 2 remises, dus misschien kan hij door deze gedachte voortgedreven een enorme eindsprint inzetten. In de Minor heerst meer spanning. Philip en Jos staan aan kop. Maar Arno won van Jeroen afgelopen vrijdag en staat derde. Daaronder een peletonnetje van Wil, Paul Batenburg en Peter. Bart lukte het wel om vrijdag met nog een paar seconden op de klok om Wil te verslaan. Paul versloeg Paul 2 in een Siciliaan, waar voor niet kenners geen touw aan vast te knopen viel. Onderaan de MPG hebben vooral Mark, Dik en Jeroen het moeilijk. Ook in groep 2 krijgen sommigen het benauwd door de spanning. Floris ging bijvoorbeeld na een rondje wandelen op de verkeerde stoel zitten. Terug op zijn eigen stoel en schakend tegen Leo K. wist hij een prachtstelling op te bouwen... Alleen het afmaken lukte niet. Een andere middenmoter, Jeroen, wist van Ed te winnen en kijkt weer naar boven. Pim verloor een kostbaar punt tegen John, maar staat nog 5de. Het feit dat hij lacht na een verloren partij betekent niet dat hij blij is, gaf Pim vrijdag aan uw verslaggever te kennen. Onderin spartelen Ed en Wouter. De laatste pakte echter wel een halfje af van Herman. Bovenaan staan Leo K. Leo de J., Tim en ik als voornaamste kanshebbers op de promotieplaatsen. Dan groep 3. Het is altijd dringen in zo'n grote groep, de verschillen zijn gering. Arend en Paul Dekker deden goede zaken. De eerste won van Shakir, hoewel hij er zeer lang over deed het stuk extra om te zetten in een definitieve winst, maar dit lag ook aan het taaie verdedigen van Shakir. Paul Dekker had het makkelijker tegen Mischa. Eerst gaf de witspeler een stuk cadeau, om vervolgens een matje toe te staan, zie voor deze kortsluiting het fragment van de week dat Mischa afstond aan de redactie.

Snelschaken (18 april)
Komende vrijdag 23 april wordt in Sliedrecht het RSB snelschaakampioenschap voor teams gespeeld. RSR mag natuurlijk niet ontbreken. Dus wie zin heeft om mee te spelen (er kunnen meerdere teams ingeschreven worden) en er een clubavond voor wil opofferen, kan zich aanmelden bij Richard. De feiten zijn na te lezen op de tournooi-kalender van de RSB

Philip wint weer een tournooitje (18 april)
Sommige leden spelen zo vaak een tournooi dat de webredactie soms niet helemal alert is. Maar bij een overwinning is de winnaar geneigd de redactie dit even te laten weten, zo ook Philip. Vorige week speelde hij in Den Haag en won weer eens. Bij dit door de Haagsche Schaak Vereniging georganiseerde tournooi, speelden 28 schakers mee. Philip liet er 27 achter zich: gefeliciteerd. Voor standen en dergelijke, klik hier.

De ontknoping van klasse 3G in het Brabantse Land (18 april)
68,7 kilometer rijden om de stadsderby CE 2 – RSR 2 te kunnen zien. Toegegeven, het is een risico-wedstrijd, maar de KNSB moet het toch niet gekker gaan maken. Om de beveiligingskosten te drukken, en om alles wat overzichtelijk te maken, had de schaakbond namelijk besloten om in de laatste ronde alle wedstrijden in de Poule des Doods, klasse 3G, in café Belleveu in Bergen op Zoom te laten spelen. Om dit alles in goede banen te leiden was de hulp van arbiter Arrian uiteraard onontbeerlijk, maar de locatie was duidelijk te krap voor alle belangstellenden. Bij binnenkomst was het aan het eerste tafeltje meteen prijs. De partij Philip – Lendert was daar van kwalitatief hoog gehalte, maar de beide kemphanen hadden toch vooral veel respect voor elkaar. Het werd remise en brutaal begon ik ongevraagd mee te analyseren. Toen Philip mij in de gaten kreeg, vroeg hij grimmig: Wat doe jij hier? Dat was een goed teken. Het was duidelijk dat de houtjesschuivers er vanmiddag zin in hadden. Een bord verder had Tim een pionnetje moeten inleveren tegen Cor. De voorzitter van CE is in bloedvorm en heel langzaam maar heel zeker werd Tim weggedrukt. Nog een bord verder kwam Arno in verschrikkelijke tijdnood tegen Kresna. Daarna was zijn stelling een puinhoop. Maar wonder boven wonder hield hij het toch nog remise na een lange en verbeten strijd. Dat is één CE-speler die vannacht niet veel geslapen zal hebben. Aan het volgende bord had Michael passief geopend met een soort egel-systeem. Tegenstander Ben Boog kreeg een droomstelling, maar de droom kwam niet uit. Knap verdedigd van Michael, die op het eind zelfs nog de beste kansen had. Onze volgende vier borden waren een rij verder en daar was het wringen geblazen. De partij Peter – Staal was vooraan, dus die was nog wel goed te volgen. Met fraai combinatiewerk bracht de oude vos de uit vorm zijnde Peter nog verder in de put. Naast hem had CE nog een kampioen, namelijk John Leer. Leo kon geen enkel goed plan bedenken, totdat John besloot om lang te gaan rokeren. Beide spelers verlieten daarna het bord om mij wat meer ruimte te gunnen bij het bewonderen van hun diepzinnige en scherpe stelling. John kwam langs, nam niet de moeite om zich naar zijn plek te worstelen, en deed zijn zet vanaf de kant van Leo. Ook het vervolg speelde hij wel erg frivool. En dat kwam hem duur te staan, want Leo de publieksspeler verpulverde zijn koningsstelling. Het was niet eenvoudig om de partij te volgen tussen Paul Baat en Gerard Kool (alweer een oud-RSB-kampioen). Paul had het initiatief, maar dat was niet voldoende. Een terechte remise, voorzover ik het kon beoordelen. De partij van Paul Tromp kon ik totaal niet zien. Volgens eigen zeggen kwam hij er niet aan te pas tegen Mathieu Middelkoop. Uitslag 5 – 3. Maar dat was niet genoeg voor een CE-kampioenschap, omdat Bergen op Zoom met dezelfde cijfers won van Messemaker en zodoende dat vermalijde halve bordpuntje voor bleef. Heel zuur voor CE 2, wat op mij een sterke indruk maakte. Maar was het genoeg voor ons? Het merkwaardige was, dat de hoogte van de nederlaag er eigenlijk helemaal niet meer toe deed! Van belang was slechts, dat die eenzame ploeteraar van DSC de winstweg zou vinden in zijn partij tegen Botwinnik. Aan het late eind van de middag lukte dat en wij mogen hem daar heel dankbaar voor zijn. Het leven is mooi in het Brabantse Land en RSR speelt ook volgend seizoen met twee teams in de landelijke competitie. Gele kaarten: 10. En dat, vanwege alle misère en spanningen die de spelers de arme Arnold aandeden (Dik).

Tienmaal (17 april)
Gisterenavond was het een vrij dooie avond. Om de degradantenstatus nog wat te versterken verloor het derde in stijl van Nieuwenkerk: wie weet schrijft Paul Tromp nog een in memorium. In de benedenzaal heerste de stilte van slecht tien partijen in de HHC, een historisch minimum. In groep 3 wonnen Shakir, Paul Dekker en Leo alledrie in stijl van resp. Leon, Andy en Wijnand. In groep 2 veegde Floris Ed van het bord (zie het komende fragment) en pakte John zijn eerste punt tegen Wouter. De minor kende gisteren geen partijen, maar in de Champions League was er volop activiteit. Oscar is definief bekeerd tot een remiseschuiver ("beter tweemaal remise dan 1 keer winnen") en mag zich binnenkort de nieuwe Sjonnie noemen. Rob won van Jan-Pieter en Richard prakte Spaan hardhandig. Dat hij daar volgens Joost Ruit een mat in 2 miste doet er niet toe. De mooiste partij (fragment 2, binnenkort op de site) was die tussen dezelfde Joost en Wim. Dames en stukken stonden in op een bord waar een bom leek ontplofd. Joost manouvreerde kundig naar de winst en staat nu nog strakker bovenaan.

Cool !! (13 april)
Het vijfde team sloot afgelopen maandag een zeer geslaagd seizoen op passende wijze af. Tegenstander was het thuis-spelende Erasmus 3. Aan bord 5 speelde comeback-kid Martin een scherpe partij tegen een vroege leerling van Max Euwe, maar desondanks werd hier al vroeg de vrede getekend. De ½ - ½ bleef heel lang op het scorebord staan. Aan alle borden werd een spannende strijd geleverd, wat te merken was aan zenuwtrekjes en blozende wangetjes aan onze kant. Good-old Arnold (bord 3) vergat op een gegeven moment zijn klok in te drukken. Dit bracht de ronddrentelende TLs tot de foutieve conclusie dat hij een dame voorstond. Het vreugdedansje bleek veel te voorbarig want uiteindelijk kwam de tegenstander binnen met twee torens op de tweede rij. Een 1½ - ½ achterstand dus, en ook deze stand bleef heel lang staan. Carel (6) was vastbesloten om in de laatste ronde de medaille voor team-topscorer binnen te halen (concurrent Terence was helaas verhinderd). Hij kwam met zwart weer heel goed uit de opening en het wachten was verder op de beslissende combinatie. Die kwam, maar toen zijn tegenstander zuchtend opgaf ontstond er enige opschudding. Want was Carels laatste zet, een aftrekschaak, niet in werkelijkheid een afgrijselijke blunder in tijdnood? Zo erg was het nu ook weer niet, maar het gemiste mat in 8 was wel een fraaier slot geweest. De TLs maalden er niet om. De stand was weer gelijk en zij kwamen ogen tekort voor al het moois op de overige borden. Floris had de ‘verrassende’ opening met de x-pion van zijn tegenstander gewoon genegeerd en speelde zijn eigen spelletje. De tweede-bordspeler van Erasmus bood tot tweemaal toe remise aan, maar Floris schijnt dat begrip niet te kennen. Hij sloeg het af en riskeerde hiermee de toorn van de coaches. Maar de econoom had weer heel diep zitten rekenen. De witte koning werd naar het midden van het bord gedwongen en aldaar mat gezet. Mischa (8) liet zijn zwarte paarden weer eens vrolijk over het bord huppelen, maar moest het zeer moeilijk staande eindspel zien te keepen. Maar waar vroeger vaak de stoppen bij hem doorsloegen, haalde hij nu knap de vis op het droge: remise tegen een heuse 1700-speler. De zwaarbevochten voorsprong werd echter weer teniet gedaan door het onverwachte verlies van Paul (4). Erasmus had deze routinier (nog immer zeer waardevol voor onze teams) aan het eerste bord verwacht, maar de TLs hadden daar iets anders voorbereid. Boeven vang je met boeven, en aldus verscheen daar oud-Erasmiaan Arend aan het eerste bord. Zonder pardon sloopte hij de Zwarte Stenen Muur van zijn oud-clubgenoot die vertwijfeld opgaf. Dat zag ook supporter Daniëlle, die met gemengde gevoelens de leuke pot bekeek tussen haar nieuwe club en de club waar ze sinds haar negende jaar lid van was geweest. Maar jammer voor Erasmus: RSR Ivoren Toren krijgt het meisje! En wat was nu de afgelopen weken de meest aangevraagde plaat in de Nivon-bar? I’m a loser van Beck toch zeker? Fout! Dat was Lola van de Kinks.

Deze jonge actrice maakte maandag haar spetterende debuut voor een seniorenteam. Haar tegenstander, de sympathieke Rutger Cogenbach met een rating van – leest u even mee – 1744, viel bijkans van zijn stoel van verbazing toen zijn remise-aanbod (met een pion meer in een paard-eindspel) door Lola doodleuk afgeslagen werd. Even later bood zij professioneel zelf remise aan. Want ik kon makkelijk de oppositie houden, zo legde zij haar tegenstander uit. Die kon dat, net als alle andere aanwezigen, niet anders als beamen. De spelvreugde van de kleine meid werkt aanstekelijk en daarom is het laatste woord aan Lola: Wat vond zij van de met 4½ - 3½ gewonnen wedstrijd? Cool !! (Leo, Winood & Dik)

Strijd om kopposities barst los bij RSR Eeuwig Schaak (10 april)
In iedere groep viel vrijdagavond wel iets te genieten. Zo leek Hans Veraart weer eens te worden weggecombineerd, in de zenuwenwedstrijd tegen Shakir. Hij had echter verder gekeken: eeuwig schaak ("hier was ik de hele tijd al op uit"). De topper in groep 3 Arnold - Arend eindigde in 0-1. Dit was ook de uitslag van alle partijen in groep 2. Kort gezegd won de bovenste helft van de onderste, waarbij Tim nog de meeste moeite had, Wouter ging pas in het verre eindspel ten onder. Helemaal onderaan staat John Spierings, die de weg van vele nieuwe leden aflegt; na een bliksemstart is hij tot prooi geworden van de roofdieren uit de RSR-jungle. Ditmaal was Leo de Jager. Weer een treetje hoger zorgden Philip en Paul Tromp voor de partij van de avond. Eerst werd een klokincident waarbij Tromps klok bleef lopen met de mantel der liefde bedekt, anders was het vlag en over geweest. Dat is het andere gezicht van de slangenkuil die interne heet! In de tweede fase koos Philip uit een overdaad aan goede voortzettingen de meest spectaculaire. Dit bleek achteraf na een tactische uitwisseling van !?! zetten wellicht niet de beste, want Paul kon met het mes op de keel nog net eeuwig schaak afdwingen. Het was na Shakir-Hans V en Joost Ros-Plas de derde partij waarbij de dame als vredestichtster optrad. In het kampioenenbal ging de meeste aandacht uit naar wurgslang Spaan die clubchamp Joost naar adem deed happen. De voorzitter wist echter steeds een luchtgaatje in zijn stelling open te draaien. Ondertussen telde Spaans klok genadeloos naar 0.00. Dit tot ongenoegen van concurrent Joram, die zojuist zijn plicht had vervuld tegen Stefan zodat de strijd om de titel nog niet beslist is. (Plas)

De Delfse urbi et orbi (5 april)
Het derde OGD Prinsenstad weekendtoernooi kende weer drie groepen. De A-groep werd gewonnen door GM Dimitri Reinderman. Verheugend was de redelijk hoge deelname van vrouwen en meisjes in de B- en C-groep. Zoals ieder jaar werd dit toernooi weer grotendeels gedomineerd door talentvol en fanatiek jong grut (vorig jaar brak Anish Giri hier door) wat voor de oudere garde meestal rating-schade oplevert. Paus Philip de Eerste van Regina Sacratissimi Rosarii vereerde het toernooi op de slotdag met een bezoek. Zijn zegeningen kwamen echter te laat voor het RSR-duo in de B-groep: Don Leo (2 uit 6) en secondant Dik (3 uit 6). Uniek was verder de afsluitende Paas-maaltijd in een Italiaans restaurant met afgevaardigden van de Drie Grote Schaakclubs. Het geheime overleg tussen Len The Man van Charlois, Remko van Krimpen en het RSR-duo verliep vreedzaam en interne schandalen bleven onbesproken.

Goede Vrijdag (5 april)
Vrijdag vond weer het traditionele GVD-schaak plaats. Het Wat? Het Goede Vrij Dag- schaak! Wat is dat? Niets bijzonders, gewoon een schaakavond als alle andere, maar dan op Goede Vrijdag. In groep 1 won dus Joost van Ruitenburg met een gelukje van Harmen; Joram was weer eens als laatste bezig maar won toch nog van Joost Ros en Rob & Nathanael speelde hun 67ste partij; het werd remise. In de Minorpaaspromotiegroep werd een kruis geslagen: Peter gaf een stuk weg tegen Wil, Michael en Paul Tromp speelde een explosieve draak die vast niet goed was (Paul weigerde althans de partij af te staan voor het fragment van de week) en die in remise eindigde. Philip is nog steeds ongeslagen doordat hij van Bart wist te winnen...... Een Mattheus weerklonk vanuit de kerkbanken in groep 2: alleen Leo + Leo remiseerde. Herman won van mij, Jeroen won van Wouter en Tim won van John. In groep drie werd wederom geen punt gedeeld. Winifred overtroefde Andy, Arend gaf een ei cadeau aan Hans H., maar de mooiste partij was die van Danielle tegen Angelo: het is de droom van elke witspeler om zo een duo bloeddorstige paarden de stelling van zwart in te mogen jagen. Er was in geen velden of wegen een paasgedachte te bespeuren, wel was de partij snel afgelopen voor Angelo.

Volgend jaar de Ossie Remisecup? (3 april)
Statistiekmeester Arrian had het de laatste maanden een beetje te druk om naast de interne standen ook nog de Statistieken, Superstand en de Spaan Remisecup bij te houden. Maar eens komt er weer tijd, en zodoende is alles weer bijgewerkt. Opvallend is dat Oscar nog geen enkele van zijn 28 gespeelde partijen verloren heeft; echter, met 17 remises staat hij wel stijf aan kop van de Spaan Remisecup. Het ziet er niet naar uit dat hij die koppositie nog uit handen geeft, gezien het gat van vier remises met erkende mede-schuiver Joost Ros. Eerdere achtervolger Arend had toch niet zo'n trek in een hoge positie, en begon daarom maar zijn partijen te winnen in plaats van remise te spelen. Bij de Superstand gaat onze voorzitter Joost van Ruitenburg aan kop; hij weet wat vaker te winnen dan Oscar, en dat scheelt. Bij de Statistieken komt er steeds meer tekening in de strijd in de verschillende categorieën. Ook al valt het een beetje tegen dat de koplopers bij de "meeste winstpartijen achter elkaar" dezelfde zijn als drie maanden geleden. Hans Hollander en Herbert kunnen echter nog omhoog kijken, mits ze de komende partijen blijven winnen ... (Arrian)