Snelschaakkampioenschap vrijdag 2 mei (29 april)

Vrijdag a.s. is weer het jaarlijkse snelschaken op de club. Er worden 11 ronden Zwitsers gespeeld met 5 min. pppp en we willen 20.30 uur aanvangen met de 1e ronde, dus op tijd binnen zijn! Na het door RSR IT gewonnen RSB kampioenschap voor teams is Oscar een van de favorieten voor de titel, maar de Joosten zullen het hem zeker moeilijk gaan maken. Mocht iemand uit de gesloten groepen toch een 'normale' partij willen spelen, laat het weten aan je groepsleider.

Het is niet zeker dat we winnen........... (29 april)

Het RSB snelschaakkampioenschap voor clubteams 2008 zit er weer op. In het verre Berkel waar de EO groot is geworden, berucht om hun wildrooster en natuurlijk de trots van het dorp Minister van Defensie Eimert van Middelkoop. Werd in een volle zaal met maar liefst 24 teams volop gestreden om de eer, blik in drie kleuren en alcohol. Zo ook het altijd bescheiden RSR en ja onze Joost van Rosmalen wist het weer eens mooi te verwoorden: "Het is niet zeker dat we winnen want RSR 2 doet ook mee." Historische woorden, helaas voor RSR 2 een utopie. De heren Edwin, Maarten, Aernout en Paul Tromp - toch geen kleine jongens - moesten genoegen nemen met het brons. Gelukkig wist RSR 1 FM Oscar, Richard, Joost Ros en Kachun de eer nog een beetje te redden met goud.

Ondertussen zijn de onderhandelingen met RSB PR-man Bobo Damhuis om volgend jaar met een derde team (het veteranenteam Wim Koster, Spaan, Herbert en Plas) te mogen starten al begonnen. De heren kunnen vrijdag in elk geval bij het RSR Snelschaakkampioenschap hun gelijk halen en wie weet volgend jaar de eer van onze club verdedigen.

14 winst , 1 remise ( 26 april)

Gisterenavond verdedigden de echte helden de RSR-eer ergens in Berkel bij het RSB-teamsnelschaakkampioenschap: natuurlijk pakten wij de eerste prijs! De thuisblijvers hadden weer eens ongelijk, maar er was veel moois te zien: bijvoorbeeld het gezicht van Stefan bij een nogal complexe stelling tegen Sjoerd. Stefan won uiteindelijk, maar zoveel stukken stonden in dat er regelmatig bijna hardop werd geteld en naast het bord werd gekeken hoe de stukkenverhouding precies was. Kacper zag er ook blij uit; hij won vrij makkelijk met zwart van Dolf in iets wat leek op een versnelde draak met h7-h5. Minder blij keek Arno aan het eind van de avond. Hij verloor van Harmen en kan waarschijnlijk zijn titel van Minorpromotie-champ inleveren. Twee schakers die altijd kunnen lachen zijn Wijnand en Ed. Wijnand won dit keer en beide veteranen lieten zich na afloop geduldig door Wim uitleggen welke mogelijkheden zij niet gezien hadden. De enige remise van de avond kwam tot stand in de partij Rob van der Lee-Philip. In groep 3 won Sander van Martin. De nieuwkomer heeft de achtervolging ingezet in een groep waar Dik nu aan de leiding gaat door van Robin te winnen. Arrian won van Arnold en is ook nog in de race.

Strijdlustig derde handhaaft zich ( 26 april)

Woensdagavond heeft het derde gedaan wat het moest doen: strijdend ten onder gaan. Omdat Overschie moest winnen om onder de degradatiestreep vandaan te komen en dat niet deed, is handhaving voor RSR 3 een feit. Wat te doen op woensdag 8 uur ergens in de barre buitenwijk Oosterflank? Juist ja, strijdlust tonen... en zo geschiedde. Bart op bord zeven offerde zo snel mogelijk op f7, ook Herman zette twee borden hoger meteen het bord in brand, "allemaal theorie" volgens de de drukbaas van het oude noorden. Maarten was tactisch op twee gezet om 2200-speler Van Baarle maximaal te irriteren, wat een zet of 25 goed lukte. Invaller Rob Linssen op 8 bouwde zoals altijd solide op, loerde op zijn kans en greep die uiteindelijk met een stukoffer. Ondertussen stond Bart al 3 kwartier in de denktank, in een poging een eerder bekenen dameoffer te memoreren, wat hem niet lukte, om vervolgens een kwaliteit achter te komen in een kansloze stelling. Ondertussen had Paul remise bereikt tegen oud RSR-lid Noordijk, dat als volgt ging: na een zet of 15 mocht het van Pauls tegenstander "wel 4-4 worden", vervolgens liep hij naar de bar, bestelde daar een biertje of wat, deelde zijn levensverhaal met Paul, liet de klok doorlopen tot een kwartier voor vallen, waarna Paul om humanitaire redenen remise accepteerde. Schaken blijft een spelletje... Tol op bord 1 had zich voorgenomen niet te verliezen of door zijn vlag te gaan, hij beet zich vast, stond uiteindelijk bijna verloren, maar ook op wilskracht valt prima een punt te sprokkelen. Dat er uiteindelijk een afgetekende 5½-2½ nederlaag tegen SO Rotterdam 3 in de boeken wordt geschreven maakt voor teamcaptain Pim weinig uit. Ook de verliezend coach kan altijd gelijk hebben, zolang de concurrent maar niet wint...

Arnold tevreden over RSR2 (20 april)

Niets vermag onze geroutineerde teamcaptain Arnold meer in paniek brengen. Zelfs een Paul Tromp die zich 's ochtends vroeg ziek sms't is geen probleem. Dankzij de Aziatische connectie is een invaller no problem. En Aernout die te laat op het afgesproken tijdstip aan de achterkant CS verschijnt wordt geruisloos via plan B (auto Philip Westerduin) toch naar Purmerend gestuurd. De wedstrijd tegen Purmerend 2 wordt makkelijk gewonnen met 6½ - 1½. Leuk is dat Michael Fung zijn KNSB-debuut bekroont met een overwinning. Al had zijn tegenstander een mentale tik gekregen omdat hij niet zoals verwacht en voorbereid tegen Paul Tromp speelde... De leukste partij was van Victor Berg die de zwarte koning van g8 naar d1 joeg en mat zette: zie het fragmentenarchief. Spaan won weer en is helemaal klaar om volgend seizoen weer in het eerste te spelen. Aernout ging vanaf zet twee al in de verdediging (uit de theorie...) en schwindelde uiteindelijk naar remise. Philip liet de stelling van zijn tegenstander in elkaar storten. Tim won een interessant pionneneindspel. Paul B stond op zet 10 al gewonnen en zette mat op zet 20. Alleen Kachun verloor ondanks zijn gebruikelijke optimisme. Het seizoen werd besloten met een Griekse maaltijd alwaar teamcaptain zijn tevredenheid uitte: "Het tweede team heeft met de derde plaats boven verwachting gepresteerd."

Moe op vrijdag (20 april)

Wie vrijdag om 11 uur de speelzaal van RSR had ingekeken zou vooral leegte hebben waargenomen. Veel partijen eindigde namelijk nogal snel, sommige waren eerder begonnen of werden gespeeld met aangepast tempo. De oorzaak: bijna iedereen was moe! Naast wat korte remises had Oscar weinig tijd nodig om Edwin door zijn vlag en zijn stelling te laten gaan. Henk gaf uit pure moeiheid op in remisestelling: Richard had tot dan slecht gestaan en kwam net terug in het spel. Alek was ook snel klaar: Arno speelde in een draak te snel d7-d5 en moest op zet 11 opgeven. Alleen de allersterksten bleven laat doorschaken: Nathanaël bedwong Paul Batenburg en Paul Dekker kreeg als laatste Rob van der Lee op de knieen. Tot slot mochten we vrijdag een nieuw lid verwelkomen: Sander Vogelesang versloeg in groep 3 Shekil: welkom op onze club.

Pd6++ (19 april)

Vandaag stond er voor team 1 en 2 weinig meer op het spel in de laatste ronde. Maar winnen blijft natuurlijk altijd het doel. Kacper kon niet mee naar Tilburg wegens schoolverplichtingen, zodat ik (Alek) mocht invallen als reserve-Pool tegen de Stukkenjagers: mijn debuut in het eerste. In de mooie speelzaal boven een ruim café kan Joost van Rosmalen (6) al na een paar zetten remise noteren. Zijn tegenstander heeft nl. aan een halfje genoeg voor een FM-resultaat. De rest van de middag mag Ros vluggeren. Als invaller kan ik kort erna aanschuiven bij Joost. Mijn tegenstander speelt het onverwachte Ld7, waarna ik met een gesloten stelling en een dame op e2 mat kan geven met Pd6! (zie fragment). Mijn sympathieke tegenstander kan er gelukkig ook om lachen. Na 2 uur spelen zijn er aan de eerste 2 borden ronduit krankzinnige stellingen ontstaan. Dolf (2) staat in een dameloze stelling twee pionnen voor en heeft een paard op h8 staan. Hij gaat in de denktank en je hoort hem peinzen: "ik sta beter, maar hoe win ik dit?" Joost Ruit aan bord 1 voelt zich wat ontwend en laat tussendoor weten: normaal speel je als team, maar als er niets op het spel staat dan speel je maar wat..". De stelling sluit naadloos aan bij deze gedachtegang. Even later geeft de tegenstander van Henk (8) een loper voor twee pionnen en een fatale aanval. Het staat 1½-1½ en Henk gaat naar huis. Rob (5) heeft ondertussen zijn drukke stelling met een slimme damemanoeuvre verbeterd; het pionnenverlies telt niet, het gaat om de witte velden en dus wint hij. Joost zijn stelling wordt steeds meer een zooitje en hij kan een nul noteren. Aangezien Dolf wint zoals voorzien staat het 2½-3½ voor ons. Wim (8) wordt echter met een pion minder lamgzaam weggespeeld, zodat na de tijdscontrole de stand gelijk is met drie partijen te gaan. Herbert (4) heeft het moeilijk tegen het jonge talent Anne Haast, Richard (9) en Oscar (3) staan een pietsje beter. Helaas berust Richard in remise, maar Herbert behoudt het evenwicht. Alle druk ligt nu bij Oscar, die inmiddels een pion achter staat. Mogelijke eeuwige schaakjes blijken ver weg, zijn pionnen sluiten niet aan, zwaktes alom en hij geeft het even voor zessen op: een 4½-5½ verlies dus. Vervolgens rap naar Zorba de Griek, alwaar onze tegenstanders even later ook arriveren: er klink gejuich van hun kant, niet wegens de winst van hun eerste, maar Stukkenjagers 2 is kampioen geworden. Het eten is naar Griekse omstandigheden binnen het redelijke, het op tijd uitservereren van eten blijkt lastig en deze vertragingstaktiek zet zich zelfs voort bij het afrekenen. Al hollend bereiken we net op tijd de vertraagde trein. Het seizoen is ten einde.

Team 4 besluit met forse nederlaag (18 april)

Maandag 14 april moest team 4 in de laatste wedstrijd van het seizoen aantreden tegen het sterke Erasmus 2. Wederom lieten Kenneth en Adriaan verstek gaan. Dus hetzelfde verhaal als de rest van het seizoen, namelijk twee invallers, dit keer in de personen van Leo en Dik. Zo handhaaf je je natuurlijk nooit. Onder toeziend oog van über-teamleider Arnold kwam het team niet al te best uit de startblokken. Op bord 3 werd witspeler Rob van der Lee na d4 b6 soepel weggetikt door tegenstander Reinier Hoogeveen. Ook bij Joost Broersen aan bord 7 met wit ging het in de opening niet helemaal goed en moest hij de vlag strijken. Ondertussen leek zich een zeer zware nederlaag aan te dienen. Arrian (bord 4) had - zoals gewoonlijk - weer eens een pionnetje weggegeven in het middenspel en ook bij Jaco aan bord 2 ging het niet goed met het pionnenevenwicht. Dik (zwart aan 8) investeerde erg veel tijd om de boel bij elkaar te houden - met o.a. de zet Ph8 - en kwam die tijd te kort om de eerste tijdnoodfase optimaal uit te spelen. Helaas een nul. Aan bord 1 het duel tussen de Pimmen Uytdewilligen en Kleinjan. Onze Pim had wellicht een wat betere stelling, maar een remise-aanbod van zijn tegenstander werd geaccepteerd (verloor het team tenminste niet met de maximale cijfers ...). Ondertussen had Jaco toch tegenkansen weten te creëren en sleepte hij een remise uit het vuur. Leo aan bord 5 had minder geluk; hij verloor wel. Arrian had na het pionverlies de zaken tactisch handig aangepakt en de pion weer teruggewonnen. Tegenstander Ruurd Ouwehand wilde echter niets van remise weten en de partij duurde tot na de 70e zet alvorens het toch remise werd. Als laatste was Rob Linssen (bord 6) nog bezig om te proberen het seizoen zonder nederlaag af te sluiten. Het toreneindspel met een pion minder werd netjes remise gehouden. Hiermee kwam de eindstand op 2-6 voor de Erasmianen. Topscorer van team 4 werd Rob Linssen met een score van 4 uit 5 (!).

Hilversum insite (16 april)

Toptoernooitijger Rob heeft dit weekend weer een tournooi afgesloten. Deze keer speelde hij het HSG Open te Hilversum en eindigde met 5 uit 9 in de middenmoot van dit sterk bezette tournooi. Lees alles over zowel Robs schaaktechnische prestaties als ook over zijn tournooi-observaties op Robs Blog.

RSR5 op 4 (14 april)

RSR 5 begon de wedstrijd tegen Zwijndrecht met een duidelijk doel, winnen was niet genoeg het moest minsten 6 bordpunten zien te scoren om nog kans te maken voor promotie. Ondanks de duidelijk orders van inval captain Arnold Rijken (Philippe was door griep geveld) wist Leo al heel snel zijn stelling totaal om zeep te helpen en ja na een dikke 2 uur zelfkastijding was het uit. Ondertussen had Hans een remise gescoord, won Leon van een Slotboompje (een echte schaakfamilie) en ging Wouter ook voor het punt. Niet veel later ging Sjonnie weer balend naar huis: weer geen remise maar een vol punt en topscoorder… Met de stand van 3½ - 1½ en een remiseachtig eindspel van Michael moest Robin doorspelen in een remise-pionnenstelling; helaas ging het mis door een blunder in tijdnood: 3½ - 2½ . Gelukkig wist Terence nog te winnen, zodat de eindstand 5-3 werd. Geen zes bordpunten dus geen promotie en RSR 5 op de vierde plek. Achteraf gezien had allemaal niet uitgemaakt want Charlois won verrassend van het sterke Waddinxveen. Verder was het een “vreemde” maar zeer spannende poule waarbij iedereen wel punten liet liggen op de terechte kampioen Waddinxveen na. Ook nemen we nu afscheid van wedstrijdleider Philippe Blankert die toch maar elke keer weer 8 schaakgekken wist op te stellen en dat viel niet altijd mee! Met zijn verhuizing naar Braboland is dat niet meer te doen. Interesse in deze functie en voldoe je aan het RSR profiel? Solliciteer dan direct via onderstaande link. Of neem voor meer informatie contact op met het RIAGG.

Oscar, Wim, Kacper en Joost v Ruitenburg winnen Coppakwartfinales (13 april)

Afgelopen vrijdag was Kacper al vroeg op de avond in gevecht gewikkeld met Paul Dekker. Uiteindelijk won de jeugd deze kwartfinale, maar niet zonder slag of stoot. De reguliere partij eindigde in remise en pas bij het derde vluggertje moest Paul de strijd staken. De partij tussen Kachun en Oscar eindigde ook in remise, de verlenging kende een zeer stressvol einde. Beide spelers hadden nog nauwelijks tijd om na te denken; Oscar won met zelf nog maar luttele seconden op de klok. Wim won zonder zichtbare moeite van Paul Tromp en de partij Joost van Ruitenburg - Henk Schouten is geheel aan mij voorbij gegaan, maar Joost leek na afloop niet verrast met zijn overwinning. We gaan ons opmaken voor de halve finales met drie spelers die ook huishoudelijk in de top van de CL meedraaien! Spaan heeft zich vrijdag ook in deze top genesteld door van Richard te winnen, maar is geen kandidaat meer omdat er hem slechts 2 partijen resten. Verder werd er geremiseerd in de CL; een kwaal die ook in de MPG heerste. Alleen Stefan wist zijn zusje te verschalken. In groep 2 geen gelijkspelletjes, met als topper Tim die Aernout versloeg. De Robbenstrijd werd ten koste van Linssen door Van der Lee gewonnen, die daarmee de vijfde plek heeft gepakt in deze groep. In de derde groep is Jaco (als hoogst geplaatste in deze groep) weer wat terug in vorm: hij won van Shekil. Mooi was de krankzinnige partij tussen Jurriaan en Arrian: zie het fragment van de week.

Onzichtbare teamleiding (10 april)

Dat er tot op heden geen verslag van team 1 is verschenen is niet zo verwonderlijk. De teamleiding was vrijwel de gehele wedstrijd niet in de speelzaal te vinden. Maarten vertrok zelfs vóór het einde van de wedstrijd. Zou het te maken hebben gehad met een bepaalde weddenschap van teamleider Bart? Door het team zijn mentale ondersteuning te onthouden, moest het team vooral niet winnen ... en dat deden ze dan ook niet tegen Spijkenisse op zaterdag 29 maart. Voor het eerst in jaren kon de regio-derby in de grote zaal gespeeld worden, na twee smadelijke nederlagen op de tweede verdieping in de seizoenen 2004/2005 en 2006/2007. Spijkenisse had nog een minimaal kansje op handhaving, maar dan moesten ze wel ruim winnen. De invaller aan Spijkenisser zijde, Serge Deceuninck, had dat niet zo begrepen en gaf in een ingewikkelde opening tegen FM Oscar een stuk weg (1-0). Een potremisestelling bij Henk tegen Fabian van Buuren zorgde voor 1½-½. In een partij waar schrijver dezes geen touw aan kon vastknopen, verloor voorzitter Joost tegen Rick Lahaye; beide teamcaptains hadden het nodig gevonden hun sterkste speler op bord 2 te plaatsen .... (1½-1½). Vervolgens sleepte Rob van der Plas op bord 1 tegen Maurits van der Linde middels eeuwig schaak toch nog een remise uit het vuur (2-2). In de eerste tijdnoodfase overzag Herbert - die door treinproblemen (tja, de NS ...) wat laat was - een trucje en verloor van Erik Both, terwijl Dolf juist in tijdnood Désiree Hamelink eronder kreeg (3-3). Na heel lang manoeuvreren wist Richard - ondanks dat hij op een gegeven moment een paar pionnen achter stond - te winnen van Leo Kranenburg (4-3). Kacper had echter een kwaliteit moeten offeren om een aanval van tegenstander Wilmar Meijer te weerstaan. Zijn Poolse onverzettelijkheid toont hij echter niet alleen intern, maar ook extern en hij wist een remise uit het vuur te slepen (4½-3½). Wim was tegen Jordy Lahaye in een eindspel terechtgekomen van paard tegen Toren, maar Wim had wel een pion meer. De eindspeltechniek van Wim was ruim voldoende om dit remise te houden (5-4). Als laatste bleef over Joost van Rosmalen, die tegen Ruud van der Beek in forse tijdnood was gekomen - de tegenstander had nog zeeën van tijd - en bijna mat getruct was. Uiteindelijk bleef er een eindspel van dame + 1 pion tegen dame + 4 pionnen over. Toen de schaakjes op waren, werd de eindstand bepaald op 5-5. Daarmee een dolgelukkige teamleider, die nu geen RSR hoeft te laten tatoeëren. Dit keer geen cijfers voor de spelers, wel een rode kaart voor teamleider Maarten voor het eerder vertrekken, een rode kaart voor teamleider Bart voor het negeren van het zwoegende team in de speelzaal, en nog een rode kaart voor Bart omdat hij niet wilde dat team 1 won.

RSR verovert Delft: Goud en Brons! (8 april)

De Delftse Studentenschaakvereniging Prometheus organiseerde op 7 donderdagen hun open toernooi met klassiek speeltempo (2 uur pppp). Rob en Wil schreven zich in en moesten natuurlijk al in ronde 3 tegen elkaar. Wil had na een mislukte opening van Rob de goede voortzettingen voor het uitkiezen, maar greep mis in tijdnood, Rob profiteerde meteen en won deze broederstrijd. Daarna gingen beiden in een rechte lijn naar de top. Toen gedoodverfde winnaar IM Jan-Willem de Jong (2432) niet geheel onbegrijpelijk de NK voorrang gaf boven de laatste ronde, greep Rob zijn kans. Tegen een 1800-speler i.p.v. een IM in de laatste ronde is nogal een verschil natuurlijk, een Rob won dan ook soepeltjes. Toen ook nog zijn enige overgebleven concurrent Timon van Dijk, tegen wie Rob zijn enige nederlaag moest slikken, het eindspel niet kon winnen en zelfs nog verloor, was de titel binnen! Wil maakte het RSR-feest compleet door ook zijn laatste ronde overtuigend te winnen, zodat ook hij met een gedeelde derde plaats in de prijzen valt. RSR rulezz, nu weer in Delft! Klik hier voor de eindstand.

RSR in Roosendaal: in de middenmoot en in de prijzen (7 april)

Het komt niet vaak voor dat de webredactie van een tournooi waar 2 RSR-spelers aan meedoen twee verslagen ontvangt. Vaker gebeurt het dat wij van belangrijke wedstrijden zoals die van het het eerste team niets ontvangen. Ter stimulans om ons te overladen met kopy en om niet 1 van hen teleur te stellen, hierbij beide versies van het tweetallentournooi.
Verslag Rob vd Plas: In het traditionele tweetallentoernooi in Roosendaal werd RSR vertegenwoordigd door voorzitter Joost en ondergetekende. Hoewel de combinatie van oude en nieuwe bluf een garantie zou zijn voor succes, had ieder een eigen partner meegenomen. Joost speelde de 7 dubbele ronden (10 min.p.p.p.p.) met Ewout Fakkel (Baronie) en ik met schaakpartner van het eerste uur Kresna Soerjadi (Charlois). Beide teams eindigden enigszins teleurstellend in de middenmoot. Waar Rob en Kresna de punten redelijk verdeelden (7½ om 7 uit 14), eiste Joost als een ware voorzitter de leidersrol voor zich op, van de 13½ punt kwamen er een stuk of 10 van zijn hand. Geen spraakmakende resultaten dus, maar toch wist RSR bij de prijsuitreiking nog de aandacht op zich te vestigen. Het Joost-team kreeg loon naar werken in de verloting, waar Ewout leesvoer uitzocht bleef voor Joost niets anders over dan een onbestemd pakje met onduidelijke inhoud, "voor mijn aanstaande". Rob en Kresna tenslotte werden in het zonnetje gezet wegens hun record-aantal deelnames (19 van de 20x!), zij mochten hiervoor een reuzenslagroomtaart in ontvangst nemen. Klik hier voor de eindstand.
Verslag Joost van Ruitenburg: Afgelopen zaterdag werd voor de 20e keer het Tweetallen Toernooi in Roosendaal gespeeld. Zoals gewoonlijk speelde Rob mee met zijn partner Kreshna Soerjadi en ik mijn teamgenoot Ewout Fakkel. De eerste ronde was het voor mij meteen raak: kreeg de enige GM tegen me, Ikonnikov. Na een ongelukkige opening en rommelig middenspel had ik het geluk in een toreneindspel te geraken dat mijn opponent zo slecht behandelde dat ik nog bijna won ook. Een halfje en sippe tegenstander waren het gevolg. Het toernooi verliep wat minder voor ons team; na deze 2 1/2 - 1 1/2 werd de middenmoot niet meer bereikt (zelf had ik 11 uit 14, Ewout echter slechts 2 1/2, zijn slechtste toernooi allertijden). Rob en Kreshna wisten wel net boven deze lijn te blijven, uiteindelijk haalden zij respectievelijk 7 1/2 en 7 punten, wat beter verdeeld. De traditionele buitentoernooise derby, alswel 8e ronde, werd echter met 4-0 verloren door deze 2 heren, waardoor Ewout en ik in de schaduwstand nog het beste halve RSR-team waren. Rob en Kreshna werden bij de prijsuitreiking door de organisatie extra in het zonnetje gezet, omdat dit voor hun de 19e keer (!) was dat ze meededen.

Kacper verliest nog steeds niet, maar Oscar gaat voor goud (6 april)

Naast het gezwoeg van het derde op de eerste verdieping van het Nivon, speelde op de begane grond enkele spelers hun interne partijen. Het was niet druk. In de CL vonden twee belangrijke partijen plaats. Spaan had Kacper bijna zijn eerste nederlaag bezorgd. Het eindspel van paard en 2 pionnen tegen paard moet toch goed zijn voor winst. Helaas liet Spaan laat op de avond een pion slaan en was het wederom remise voor Kacper, die daarmee Michael Fung op 1 punt is genaderd in de Westerduin-cup. Oscar had uren hiervoor al zijn punt binnen gehaald tegen Richard: zie fragment van de week. Als je zo makkelijk wint is het kampioenschap niet meer ver. Maar er kan nog van alles gebeuren aangezien de nummers 1,2 en 3 (Oscar, Joost en Kacper) elkaar nog tegenkomen. In de MPG en in groep 2 uitslagen zoals je zou verwachten... Joost Ros won van Linda, Tim won van Wijnand en Aernout won van Michael. Maar gezien het spel van deze winnaars de afgelopen weken had het ook allemaal andersom kunnen uitpakken. Opvallend is wel het eerste verlies van Harmen. Tegen Stefan gaf hij al na 8 zetten of zo wat weg: zo hou je geen 100% score natuurlijk. In groep 3 een heel ander verhaal: de koplopers (Leo, Leon en Dik) lieten punten liggen, zodat de spanning is toegenomen en er weer meer kapers op de kust verschijnen voor die 4 promotieplaatsen. Maar ook hier geldt: de weg is nog lang.

Eerste klasse dreigt voor team 3 (5 april)

Vrijdagavond vond voor het derde de nogal belangrijke wedstrijd tegen Shah Mata plaats. Lange tijd leek de strijd ongeveer gelijk op te gaan, maar uiteindelijk verloren wij nipt met 3½-4½. Ik (Alek) was vlug klaar aan bord 3 omdat mijn tegenstander een draak te snel en onzuiver behandelde. Om dameverlies te voorkomen moest hij wel een stuk geven: 1-0. Rond 10 uur stond Herman aan bord 2 praktisch verloren, maar vocht dapper door, had Maarten zijn tegenstander letterlijk naar de onderste lijn gedwongen en kon Peter (bord 1) tegen Bram Steijn geen ijzer met handen breken en was hier remise de juiste uitslag. Invaller Rob van de Lee aan bord 8 ging op dat moment lekker; hij leek voordeel te hebben. Winood (bord 6) bood inmiddels remise aan, maar was te laat. Zijn tegenstander David Mesman zag terecht dat er winst voor hem in zat. Vreemd genoeg kreeg Paul Dekker in deze fase van de wedstrijd een remise aangeboden. Hij was beter uit de opening gekomen, maar zocht naar de juiste voortzetting. Captain Pim vreesde dat dit halfje niet genoeg was voor minimaal 4-4 en liet doorspelen. Achteraf een foute inschatting. Vervolgens: Maarten won mooi nadat de hele onderste rij van tegenstander Theo van de Sluis met stukken gevuld was: 6 van Theo, 2 van Maarten. De druk werd te groot: 2½ punt voor ons. Winood legde zich even later neer bij het onafwendbare. Plotseling blijkt er een paard van het bord van Rob verdwenen: de stand is weer gelijk. Sjoerd heeft zich echter op bord 5 geruisloos naar een winst toe gewerkt. Tegenstander John Onderdelinden gooit een loper in de aanbieding en zaait chaos op het bord, maar Sjoerd blijft koel en wint. Op de andere 2 borden valt echter minder te lachen. Herman moet zijn konijng omleggen en de betere stelling van Paul is opgelost. Wat rest is een loper-met-3-pionnen-eindspel, waarin zijn koning weinig kan uitrichten en een pion moet laten. De nederlaag is een feit. Shah Mata moet nu minimaal gelijk spelen tegen Overschie of wij moeten SO Rotterdam minstens op 4-4 houden. 23 april volgt de ontknoping.