Nieuw jeugdlid (29 maart)

Peter Alexander wordt ook een dagje ouder, dus wordt er hard gewerkt aan doorstroming voor de jeugd. Octavius van der Poel gaf zaterdag alvast een demonstratiepartij in het Nivon.

d2-d4 is fout (28 maart)
Dit geldt niet voor de eerste zet, maar wel voor de 8ste zet die Dolf gisteren tegen Oscar speelde. Een paar zetten later moest de kanshebber voor het clubkampioenschap gedesillisioneerd opgeven; bekijk het allemaal in het fragment van de week. Fritz geeft d2-d4 niet eens als een grote fout aan, maar ach, wie is Fritz nu helemaal... Rob had het in de opening ook even moeilijk vanwege een verrassende zetje van Paul in het Falkbeer tegengambiet; welke zet dat was vertel ik natuurlijk niet, want dan kan Paul hem niet nogmaals spelen. Rob kwam er echter goed uit, de verwikkelingen zagen er op twee meter afstand al ingewikkeld genoeg uit. Uiteindelijk wist Rob te winnen. In de Minorpromotiegroep haalde Winood een belangeijk punt bij Herman weg. In deze groep is nog alles mogelijk, maar verliezen van Winood vergroot niet echt de kansen op promotie. Ikzelf (Alek) mocht tegen de koploper aantreden. Het spel van Stefan ligt mij wel: chaos die uitmondt in tijdnood. In dit speltype kwam ik beter uit de opening, maar niet lang erna kreeg ik een schijndodelijke aanval over mij heen. Ik ontsnapte, er werd flink stukken geruild en het eindspel was gewonnen voor mij. In groep 2 kon Mark weer eens lachend op huis aan. Na een paar weken onterecht te hebben verloren (maar bestaat onterecht verliezen wel, "elke uitslag is terecht", luidt immers de eerste wet van Plas) wist hij vanuit een dubieuze stelling toch van Wijnand te winnen. Verrassend was de overwinning van Jeroen Landman op Paul Tromp, zijn eerste in deze poule. Arno won met de grootste moeite van Maarten en Jaco plette Rob vd Lee op Jaccoiaanse wijze, dus met veel peper en zout. Het belangrijkste nieuws uit groepo 3 is dat Wil slechts tot remise kwam tegen de sterk spelende Rob Linssen.

Team 5 kampioen in RSB 3A!! (28 maart)
Team 5 moest op vrijdag 27 maart naar Papendrecht om daar te spelen tegen het plaatselijke 2e team. Teamleider Joost van Ruitenburg had niets aan het toeval overgelaten; mogelijke reserve Wikash ging als supporter mee. Ook Arrian ondersteunde het team. Om exact 20.00 uur zaten alle 16 spelers keurig achter het bord. Wedstrijdleider Wim Roodnat van Papendrecht/Alblasserdam meldde dat hij dat lang niet had meegemaakt. Voor team 5 stond promotie en wellicht zelfs het kampioenschap op het spel; Papendrecht/Alblasserdam 2 moest vechten tegen degradatie. De wedstrijd zelf ontwikkelde zich gunstig voor team 5. Vijftig minuten na het startschot had Wouter, met zwart aan bord 6, de witte koningsstelling zodanig onder vuur genomen, dat de tegenstander er niet meer uitkwam. De vernietigende aanval van Wouter leverde een vroege 1-0 voorsprong voor team 5 op. Als tweede wist Kenneth aan bord 8 een punt bij te schrijven - en dat was eigenlijk een punt te veel. Zijn tegenstander ging een voor hem zeer gunstig eindspel in. Onnodige afruil van alle torens resulteerde in een remise-achtig eindspel met ieder 6 pionnen. Kenneths tegenstander speelde a tempo - onbegrijpelijk want hij had veel meer tijd over dan Kenneth - zijn vrijpion op, waarmee hij de vrijpion zomaar weggaf. Vervolgens tikte Kenneth het eindspel met vaste hand uit. 2-0 voor team 5 dus. Vijf minuten later won Peter Alexander aan bord 1 zijn partij. Al vroeg had hij een stuk gewonnen, waarna hij de duimschroeven jegens zijn jonge tegenstandster steeds verder aandraaide, totdat er geen houden aan was. Een 3-0 voorsprong. Hierna won Dik aan bord 2 tegen de andere jongedame van Papendrecht. Na een remise-aanbod afgeslagen te hebben - Dik stond een pion voor - wist hij een kwaliteit te winnen. Die kwaliteit werd een vol stuk, waarna het snel over was. 4-0! Iets na elven was er echter wat tegenslag. Aan bord 5 had Robin een tijdje - vanuit de opening - een pion voorsprong gehad. Dat was verzand in een remise- achtig eindspel. Robin liet zich vervolgens achteruit dringen, en dat kostte een toren. Helaas dus een nul (4-1). In een knotsgekke partij wist Carel het tweede matchpunt veilig te stellen; op zijn kenmerkende manier - het scheppen van vele dreigingen in een stelling met ongebalanceerde materiaalverhoudingen - wist hij een vol punt te scoren (5-1). Een kleine tien minuten voor het einde van de speeltijd wist Terence (bord 3) een knappe remise te boeken tegen de sterkste speler van Papendrecht/Alblasserdam 2, de tot Papendrechts sporttalent 2008 gekozen Pieter Modderkolk. Door dit halfje werd de voorsprong 5½-1½, waarmee promotie naar de tweede klasse in ieder geval veilig gesteld was!! Als laatste was Martin nog bezig. Hij ging een eindspel van ieder toren+paard met vijf tegen vier pionnen in. Toen gaf Martin (bord 7) zomaar een kwaliteit weg; weliswaar kreeg hij hier een tweede pion voor terug, waarbij hij op de damevleugel een pionnenmeerderheid van 3 tegen 1 had. Martin toonde aan dat hij heel aardig met dit eindspel overweg kon. Langzaam maar zeker werden alle vijandelijke pionnen geruild, twee ver uit elkaar staande pionnen naar de zevende rij gedirigeerd, waarna het eindspel dame tegen toren overbleef (zie het Fragmentenarchief). Na enige schaakjes werd de toren onschadelijk gemaakt en werd de einduitslag op 6½-1½ in het voordeel van team 5 bepaald!! Zwijndrecht 2 - de belangrijkste andere titelkandidaat - bleek met slechts 5-3 gewonnen te hebben. Hiermee is het KAMPIOENSCHAP binnen!! Alle spelers van het vijfde - naast degenen die in Papendrecht aanwezig waren zijn dat Jurriaan, Leon, Jeroen L., Arnold en Adriaan - van harte gefeliciteerd!! (Arrian).

Team 3 veilig na winst op Shah Mata (18 maart)
Brekend nieuws: gisterenavond heeft RSR 3 met 5½-2½ gewonnen van Shah Mata. Na een flitsende start met winstpartijen van Alek en Aernout bleef het lang spannend. Pim en invaller Leo verloren helaas, invaller Dik speelde remise. In een mooie finale wonnen de eerste 2 borden, Ed en Wil, van de ShahMata-toppers Bram Steijn en Cees van Oosterom. We zijn veilig. Later volgt een compleet verslag.

Dik vergeet extra kwartiertje (14 maart)
Vrijdagavond leek het erg rustig te blijven tijdens de interne veel afmeldingen, team 4 speelde extern en dus weinig partijen in de grote zaal. Maar zie plotseling was er toch hectiek in de zaal. Dik en Carel speelden in groep 3 tegen elkaar in wat op het oog een normale partij leek te zijn. Dik stond met een stuk voor en een lekkere stelling er goed voor, maar dacht dat hij geen extra bedenktijd erbij kreeg na zet 35. Hij speelde alsof zijn leven ervan afhing want er was ernstige tijdnood. Stukken vlogen door de zaal, flessen drank tuimelden om en ook de vlag van Dik hield zich niet meer staande. "Maar je krijgt een extra kwartier erbij" was de reactie van Carel na het vallen van de vlag. Dik keek beduusd om zich heen en wist (voor hem gelukkig) de partij toch nog te winnen. Peter Alexander wist Rick te verslaan en gaat wellicht hoge ogen gooien in groep 3. Jeroen Hollebrands kreeg Martin op de knieën nadat Martin een ware koningswandel had ondernomen, het mocht niet baten. Er was een opvallende nederlaag van Edwin Tol die tegen Mark een nul moest incasseren. Mark had al enkele kansen gemist in eerdere partijen en wist nu wel de vis op het droge te trekken. Paul Tromp verloor de topper van Arno die snel het verloren terrein gaat goedmaken. In de CL-finale blijft Cor punten vergaren, nu was champ Ozzie de klos. Riante aan de leiding gaan hier Joost Ruit en Dolf. Verder 2 coppa partijen waarbij Nathanael (met grote kansen voor opponnent Wil) en Peter (mooie winst tegen Harmen) doorgaan naar de laatste 8.

Team 4 snijdt zichzelf in de vingers (14 maart)
Vrijdag 13 maart moest het gaan gebeuren. Wanneer team 4 met redelijke cijfers zou winnen, zou het kampioenschap een ronde voor het einde gevierd kunnen worden. Het liep helaas anders. Het vierde moest aantreden met twee invallers; kopman Sander en jeugdcrack Rob Linssen waren verhinderd. Ze werden vervangen door respectievelijk Jaco en Ed. Al vanaf het begin ging het niet bepaald crescendo. Weliswaar wist Leo van Dongen aan bord 6 soepeltjes te winnen na een chaotische opening (1-0), maar er waren zorgen bij Rob van der Lee (bord 7), die een kwaliteit had ingeboet, Winood (bord 3), die volkomen klem kwam te staan, Arrian (bord 5), die een pionnetje had moeten inleveren, en Jaco (bord 1), die langzaamaan in de verdrukking kwam tegen zijn in vorm stekende tegenstander. Eerst werd het echter 2-0 door Maarten (bord 4), die eerst een pion won en vervolgens verrassend snel wist te winnen. De volgende uitslag kwam tot stand op bord 3, alwaar Winoods tegenstander ondanks tijdnood de winst naar zich toe trok (2-1). De volgende die de vlag moest strijken, was Rob van der Lee (2-2). Tot overmaat van ramp wist Ed, die een stuk had gewonnen, het eindspel - vanwege krappe tijd - niet tot winst te voeren (2½-2½). Michael (bord 2) had de hele partij iets beter gestaan, had ook een pion gewonnen, maar het eindspel was - mede vanwege weinig tijd - niet te winnen (3-3). Arrian had een pion teruggewonnen, ging een beter eindspel in, maar tegenstander Patrick Meijer wist zich te herpakken en remise af te dwingen (3½-3½). Als laatste bleef over Jaco, die met een dame tegen dame + toren druk bezig was vele schaakjes te geven. Hij had bijna geen tijd meer, maar zijn tegenstander deed een onreglementaire zet, waardoor Jaco - met twee minuten erbij - opeens meer tijd had dan tegenstander Björn Verstraate. Helaas bleek dit niet genoeg; Jaco gaf zijn dame weg, waardoor de eindstand een teleurstellende 3½-4½ werd. De laatste wedstrijd is tegen nummer 2 SO Rotterdam 4. Als die wedstrijd niet verloren wordt, is team 4 alsnog kampioen. (Arrian).

Klassieker beslecht in Rotterdams voordeel: 020 - 010 8½-9½ (12 maart)
Afgelopen zaterdag was het zover; de klassieker! Met maar liefst 2 teams werd er in de vroege morgen van zaterdag afgereisd naar 020. RSR-hooligan Arnold stond de teams in Nieuwerkerk op te wachten met fakkels en RSR-liederen; hulde!! Aangekomen in 020 werd snel de vegashop bezocht en de teamleider besloot om te gaan genieten van een Rotterdammertje. Enfin, dan de wedstrijd: Het eerste trad aan tegen Euwe 1, een laagvlieger in de 1e klasse, en het 2e tegen Euwe 2. Met invallers Victor en Paul B. aan borden 9 en 10 werd van de eigen kracht uitgegaan zoals het eerste dat al het hele seizoen doet. Achteraf geen verkeerde keuze; er werd 1,5 punt gescoord. Team 2 kwam (met invallers Wil en Keet in de gelederen) al snel over de gehele linie minder te staan. Maar met het eerste verliep alles voorspoedig. Alleen Rob en Joost1 verloren, voor de rest alleen maar goede partijen gezien. Euwe 1 - RSR 1 3½ - 6½. Alles loopt voorspoedig bij team 1. Het is te hopen dat Sas van Gent punten laat liggen ergens langs de weg. We hebben het in ieder geval niet meer in eigen hand. Team 2 ging vrij kansloos ten onder tegen Euwe 2. Paul Tromp en Philip pakten het volle punt. Harmen moest op winst doorspelen maar verzandde in remise. Arno pakte ook nog een halfje; einduitslag 5-3 voor 020. Maar daar had absoluut niet meer ingezeten. Dan maar genieten van een warme hap, waarbij het geduld letterlijk naar het kookpunt in het Kookpunt. Bediening was erg traag, en maar 2 hobbykoks in de keuken wil ook niet altijd helpen. Uiteindelijk 2 uur lopen wachten op het eten. Wel gratis drankje gehad, dat dan weer wel. Om kwart over 10 toch nog de deur uit om naar het station te rennen. Een oude wijsheid: Het mooiste van 020 is de trein naar Rotterdam. De spijker op zijn kop. Zo wordt een dag 020 alsnog vredig afgesloten en kon de RSR-stoet onder politiebegleiding in de supporterstrein naar de mooiste stad van Nederland, met 2 punten, dat dan weer wel. (Maarten)

Geen remises in groep 2 (7 maart)
De interne was vrijdag niet druk bezet want het vijfde speelde. Bovendien hadden veel team 1 spelers een avondje vrij genomen om vandaag fris in Amsterdam aan de start te verschijnen. Toch was er veel moois te zien: Cor won overtuigend van Nathanael in een variant van het Frans, waarvan hij beweerde deze nooit eerder gespeeld te hebben: Spaan was machteloos. Oscar overspeelde Paul Batenburg in Pauls favoriete opening, de draak. In het fragment van de week is te zien hoe Paul uiteindelijk vrij simpel een stuk weggaf in een stelling die hem al weinig hoop moet hebben gegeven. Toch was het een mooi gevecht. In de Minorpromotiegroep viel 1 beslissing te noteren. Stefan kraakte Michael en staat nu met 3 uit 3 op kop. De meeste partijen werden gisteren gespeeld in groep 2: vijf stuks en opmerkelijk! geen enkele remise. Paul Tromp Benonieerde Leo, de gevaarlijke van der Lee profiteerde van een foutje van Mark, Wijnand ruilde beter zijn dames af tegen Maarten, maar moest nog wel zijn best doen en Sander en Jaco verloren correct tegen resp. Edwin en Arno.

Miraculeuze zege voor het vijfde (7 maart)
Vrijdag 6 maart moest het vijfde thuis aantreden tegen Unilever 1, een van de mede-koplopers. De wedstrijd was dus uitermate belangrijk, temeer daar de twee andere koplopers hun wedstrijd in de zesde ronde hadden gewonnen. Winst was dus geboden. Het werd echter een moeizame wedstrijd. Invallend teamleider en arbiter Arrian schatte - met nog twee partijen te gaan - de eindstand op 3-5 en bedacht al koppen als "Geen rookworst voor het vijfde." Het einde verliep gelukkig toch anders. In de wedstrijd was Robin, met zwart aan bord 7, als eerste klaar. Na de opening goed tegen te hebben gespeeld, liet zijn tegenstander zich opeens matzetten (1-0); zie het fragmentenarchief. Deze partij werd overigens beneden gespeeld, daar Robins tegenstander zich op krukken moest voortbewegen. En de trappen in het NIVON zijn toch redelijk steil en hoog. De tweede uitslag kwam op naam van Dik, die tegen de bekende Piet Hofstee na een goede partij verzandde in een dubbeltoreneindspel met beiden 6 pionnen. Remise en 1½-½. Op bord 5 was er vervolgens een forse tegenvaller. Wouter was met twee pionnen voorsprong de opening uitgekomen. Hij leverde er weliswaar eentje in, maar hij leek een goede aanval tegen de vijandelijke koning op te zetten. Totdat hij plots een stuk weggaf en vol walging direct opgaf (1½-1½). Bij Wikash aan bord 8 hielden hij en zijn tegenstander elkaar aardig in evenwicht. De verdedigende stellingen werden niet verlaten, en in een ietsie-pietsie mindere stand werd het remise-aanbod door Wikash - uiteraard na consultatie met de teamleider - aangenomen (2-2). Dat de teamleider zelf niet meer al te veel ziet op het schaakbord, bleek aan bord 4. Daar werd langzaamaan een nul voor Peter Alexander geteld doordat een belangrijke pion zomaar geslagen leek te kunnen worden. Peter Alexander had echter veel beter gerekend; de pion was vergiftigd en leverde een volle dame op - ook al had de tegenstander het nog kunnen beperken tot het verlies van een toren met kansen op eeuwig schaak. Maar ja, opgave beëindigt de partij onmiddellijk (3-2). Bij Leon aan bord 3 ging het echter niet bepaald crescendo. Hij moest tegen zijn natuur schaken, hetgeen betekent een passieve stelling met weinig ruimte proberen te verdedigen. Dat ging hem niet goed af, en zijn tegenstander beëindigde Leons lijdensweg met een fraai matje (3-3). En toen waren er nog twee partijen over. Aan bord 2 had Carel flink wat risico genomen. In een ingewikkelde stelling gaf hij een stuk weg, met wat vage compensatie in de vorm van ver opgerukte pionnen. In de eerste tijdnood wist Carel echter dermate veel complicaties te scheppen, dat zijn tegenstander het stuk weer teruggaf. Een voor Carel gewonnen eindspel resteerde (4-3). Dat Terence (bord 7) vrijwel alleen extern speelt, was goed te merken in zijn partij. Er werd moeizaam geschoven; na zo'n 25 zetten waren er slechts twee pionnen van het bord. Vervolgens leverde Terence nog een kwaliteit in, gevolgd door twee pionnen. Met twee lopers en een paard tegen twee lopers en een toren wist hij echter toch een pion terug te pakken en - nog belangrijker - de koning van de tegenstander in de verdrukking te brengen. De tegenstander moest een kwaliteit teruggeven om niet mat te gaan, waarna de pluspion ook nog van het bord ging. Een stelling met ongelijke lopers en beiden vier pionnen resteerde. Het remise-aanbod van Terence werd geaccepteerd, waardoor de wedstrijd in een zeer zwaar bevochten 4½-3½ overwinning eindigde. Met nog één wedstrijd te gaan staan er drie teams bovenaan, waarbij het vijfde op bordpunten op de tweede plaats staat. Als de laatste wedstrijd gewonnen wordt, is de kans op promotie (er promoveren twee teams in de derde klasse) erg groot! (Arrian)

Arnold nog altijd aan het lappen (3 maart)
Onze Arnold zit al een tijdje in de lappenmand en is de laatste weken niet meer op de club geweest, ongetwijfeld hebben julie hem gemist. Gelukkig houden Rob vd Lee en Nathanael een oogje in het zeil en bezoeken Arnold nog wel eens om hem bij te praten over de ontwikkelingen op de club. Wel is team 2 nog in goede handen bij hem, maar helaas zal ie er zaterdag in Amsterdam niet bij zijn als zijn team (en toevallig ook team 1) tegen Euwe speelt. Arnold, sterkte ermee en we zien je hopelijk weer snel op de club. (WK)

RSR3 4-4 tegen Moerkapelle (3 maart)
Vrijdag moest het derde aantreden tegen de oude vijand (van vooral het eerste) Moerkapelle. Het ging er allemaal beduidend gemoedelijker aan toe dan in het verleden. Behalve dan op bord 2, waar Wil Sparreboom in een zet of 10 gehakt maakte van Gerard van Ommeren (1-0). Tot een maand geleden was Wil degene die altijd tot na twaalven aan het ploeteren was, nu zijn de laatste 3 punten (intern en extern) in een zet of 40 binnen gehaald. Stefan viel in op bord 1 en kwam een half uur te laat. Dat was allemaal de schuld van de teamleider die niet had verteld dat de wedstrijd om 8 uur begon. De oude Plet zou trots zijn op die smoes, de teamleider deelt de enige gele kaart van de wedstrijd uit. Geen schorsing omdat toch knap een halfje werd binnen gesleept (1½ -½). Aernout (3) bereikte met zwart eerst gelijk spel, kwam toen beter te staan en zag daarna niet dat zijn paard in stond (1½ -1½). Bart (4) dacht goed na, maar vergat zo nu en dan een zet te doen. Een remisebod werd op gezag van de teamleider nog afgeslagen, maar hij keek zo ongelukkig en de klok liep zo hard dat hij het even later zelf aan mocht bieden. Nog voor het was aangenomen zag hij dat het mat in 4 was, zijn tegenstander vertrouwde het ook niet (2-2). Pim (6) werd langzaam maar zeker weggeschoven en had met name last van een ontembaar paard (2-3). Maarten (8) werd ook langzaam maar zeker weggeschoven, verloor een pion, toen nog één, maar kwam in tijdnood met een fraaie zet om de boel te compliceren. Het werkte: hij kon even later mat in 2 geven, pakte liever een toren voorsprong, maar dat was ook genoeg (3-3). Alek (5) leek in het begin wat gedrongen te staan, maar manouvreerde beter en maakte het gedecideerd af (4-3). Herman (7) speelde sterk en actief, maar vergat het af te maken, weigerde een iets beter eindspel in te gaan en ging even later een slechter eindspel in. Slechter werd snel verloren, maar zijn tegenstander begreep het toreneindspel niet, helaas werd de remise en daarmee het tweede matchpunt ook vakkundig om zeep geholpen (4-4). Achteraf was er discussie of er uit de poule van 9 teams 2 of 3 degraderen. Toch leuk om te weten als je 7e staat. Gelukkig staat al enkele maanden op de RSB site dat er slechts 2 teams uit gaan, natuurlijk had behalve Arrian geen mens dat gelezen. Het lijkt er in ieder geval op dat een matig seizoen niet met degradatie gaat eindigen, al zijn we nog niet veilig. (De teamleider)

RSR-voetbalreizen: editie Londen (1 maart)
Per tunneltrein spoorden zes RSR-ers ditmaal naar Londen voor de jaarlijkse aflevering van RSR voetbalreizen TM. De uitverkoren wedstrijd werd de eerste divisie-strijd tussen twee clubs met een mooie lange traditie: Queens Park Rangers-Ipswich Town (1-3). Opvallend bij de aansluitende kroegentocht: overal "no colors". Niet racistisch bedoeld, maar doelend op sjaaltjes en/of shirtjes, die moesten af om gezeik tussen supporters van de tientallen clubs die Londen rijk is, te voorkomen. Een slimme regel en niet overbodig in een gezelschap met Sparta-pieten Victor en Maarten, Fey-hooli Plas, Willem II-loser Wim, Boeruh-Jaco en debutant 020-verrader Richard. De Leonardo van het gezelschap (zelfde "constante" prestatielijn, zelfde verongelijkte blik) hield zich goed staande in de voor leken onbegrijpelijke stroom voetbaltests varierend van "noem alle europacup I winnaars vanaf 1970", "noem de laatste 5 nederlandse doelpuntenmakers in europese finales", "hoe laat begon de EK'96 wedstrijd Nederland-Frankrijk", tot "noem zoveel mogelijk voetballers met een baard". De sfeer bleef relaxed, tenminste tot de terugreis, toen een onschuldige vraag aan een Franstalige conducteur die ook Nederlands beheerste ontaardde in de volgende trialoog: Jaco: "Niet zo pedant meneer, weet u wat pedant betekent?" Conducteur: "Nee". Plas "Vreemd, want jullie hebben het pedant-zijn uitgevonden". Conducteur: "Ga maar terug naar het land van plenty". Plas: "Zo snel mogelijk graag". Kortom na een weekendje stoom afblazen kunnen we er weer een jaar tegenaan! (Rob van der Plas)

Ook in Engeland houden ze de standen van RSR bij ...