Intern schaakschieten (27 februari)
Met 21 partijen intern en 1 bekerduel was de RSR-schaakarena overbelast en moesten sommige spelers uitwijken naar de bar. Om met het bekerduel te beginnen, Ed speelde een uitstekende partij tegen Victor; de kansen van cupfighter Ed groeide en hij kwam zelfs een stuk voor. Helaas voor Ed zat het venijn in de staart en moest hij het uiteindelijk afleggen tegen Victor. In groep 3 had Arrian geen moeite met de lang doorspelende Shakir, kwam Lola goed weg met remise tegen Hans en blunderde Leo een dame en de partij weg tegen Van der Lee. In groep 2 was de partij Wouter en Pim ook snel klaar; Wouter offerde een loper op f7 om de toren op a8 te winnen. Maar deze standaardcombi werd thematisch weerlegd door Pim met een dame-insluiting met loperpaar. Ik (Alek) was langer bezig in een Benoni tegen Maarten; de eerste 15 zetten stonden snel op het bord, daarna beging Maarten wat onzorgvuldigheden zoals g2-g4 en verloor een pion. Hij kwam nog terug maar had te weinig voor remise. Mark was ook niet blij en verbeet zich aan de bar over het verlies tegen Hans, terwijl het er zo rooskleurig en aanvallend uitzag. De minorpromotie leverde een blije Michael op; de partij heb ik niet gezien maar ik begreep dat Philip op een andere uitslag dan remise gehoopt had. In de CL zag ik wel Rob weer eens dat onmogelijke Frans spelen. Spelers als Richard weten daar mee om te gaan en scoren dus een punt tegen Rob. Joost Ruit won een spek-en-bonen-punt tegen Spaan. Joost 2 doet het ook goed; hij boekte een overwinning op Stijn en staat nu vierde. Boven hem zijn Joram, Oscar en Jos te vinden. De laatste twee wonnen resp. van Martin en Wim. Maar de verschillen aan de top zijn klein.
(Alek)
Shakir opnieuw man van de match!
Team 6 neemt een voorsprong van 3 punten op de nummer 2 (27 februari)
Op 18 februari stond de risicowedstrijd tegen de nummer 2 (Sliedrecht 4) op het programma. De heren arriveerden al vroeg in ons natuurliefhebbersparadijs. Sliedrecht had van te voren opgeroepen om een hele bus supporter te vullen, zodat ik een beroep deed op arbiter en meesterordebewaarder Arrian Rutten. Helaas kon ook weinig inbrengen tegen het verbale geweld rond de topborden waar zich terwijl de partijen al aardig waren gevorderd de volgende conversatie viel te horen: Kolenbrander: "Jezus, wat was dat moeilijk te vinden hier..." Wijnand: "Ja, maar dit is ook de grote stad" Kolenbrander: "Huh, ik kom uit Zuid hoor" Wijnand: "Precies, dat bedoel ik ook" Na 20 minuten zag ik tot mijn grote tevredenheid al een vette toren en een pion naast het bord van Emilian staan. De overige partijen waren nog in de openingsfase en gingen alle gelijk op. Nog eens 20 minuten later had Emilian zijn partij gewonnen en daarmee een heel kostbaar punt binnengehaald. Puik gespeeld! (bord 8 1 - 0) Mijn partij op bord 5 verliep via structuren uit de old-benoni, het aangenomen dame-gambiet naar een stelling die nog het meest weg had van het symmetrisch Engels. Vanaf zet 16 kreeg ik het voordeel van de voorzet na een aanval op zijn toren, maar stond de stelling na zet 18 dusdanig symmetrisch en vast dat ik mij wel een remise-aanbod kon permitteren, wat bij afwezigheid op dat moment van de teamleider van Sliedrecht werd geaccepteerd. (bord 5 1 1/2 - 1/2) Op bord 2 speelde Ed een partij in zuiver van Doornstijl. Een scherp opgezet middenspel en een paar prachtige combinaties reten de stelling van zijn tegenstander uiteen; met dreigend stukverlies en en mat in het verschiet streek hij het vaantje. (bord 2 2 1/2 - 1/2) Hans Veraart had inmiddels een klein voordeel in zijn stelling en had daarom een eerder remise-aanbod afgewezen. Omdat na een poosje spelen het stellingvoordeel niet direct te verzilveren was nam hij het 2e voorstel aan. (bord 3 3 - 1). De arme Sliedrechtspeler wachtte in het toiletenhalletje een briesende teamleider die hem geheel op de wijze van Louis van Gaal de les las. Dit ontaarde al snel in een luidruchtige en heftige woordenwisseling. Op papier leek dit dus een fantastische uitgangspositie, doch een blik op de overgebleven borden gaven geen garantie voor de matchwinst. Op bord 6 miste Angelo net de beste voortzetting door voortijdig de dames te ruilen in een redelijk gelijke stelling met wel een vrijpion in het centrum bij zijn tegenstander. Ingrediënten voor een moeilijk eindspel dus, waarbij deze vrijpion een hoofdrol kon gaan spelen en waarbij Angelo's toren geblokkeerd werd door zijn eigen loper om gevaarlijk te kunnen worden. Bord 7 van Shakir baarde mij grote zorgen; Shakir had wat pionnen weggeven op de koningsflank zodat een doorbraak naar de achterlijn in het verschiet lag. Bord 4 van Wouter was ook niet helemaal zorgenvrij met een pion achterstand en dame die onder vuur leek te komen liggen. Op bord 2 speelde Wijnand een mooie partij die hem een pion winst had opgeleverd, maar waarbij het spel zich binnen de remisemarge bleef bewegen, niet in de laatste plaats door de ongelijke lopers en de overgebleven pionnenstructuur. Een 4 - 4 eindstand lag in het verschiet en in die wetenschap toog ik naar de bar op zoek naar drank en drugs en met de enorme behoefte wat booty-sms'en uit te wisselen met mijn toenmalige vriendin. In een lekkere staat van verdoving durfde ik de speelzaal weer te betreden om daar tot mijn grote vreugde een bizarre ontknoping op het bord van Shakir te aanschouwen. Zijn tegenstander had er inderdaad voor gekozen om zijn vrijpionnen ongehinderd naar de achterste lijn te dirigeren, waarop Shakir va banque besloot om zijn drie pionnen op de damevleugel maar eens op te schuiven naar de 3 pionnen van zijn tegenstander. Niet veel later had Shakir een pion op f6, zijn tegenstander een pion op f7 en kon Shakir met een paardzet op g7 schaak geven en tegelijk het paard van zijn tegenstander aanvallen. Het paard slaan zou gevolgd worden door f6 x g7-f8D en een koningszet zou leiden tot stukverlies; geniaal opportunistisch gespeeld. (bord 7 4 - 1) Meteen weer nuchter gaf ik opdracht aan de andere borden remise voor te stellen. Wouter had zijn pionverlies op bord 4 weer gelijk getrokken en leek een betere stelling te gaan krijgen. Het remise-aanbod werd aanvaard en de winst was binnen. (bord 4 4 1/2 - 1 1/2) Deze speler kreeg qua volume en boosheid van de teamleider te maken met de impact van twee Louis van Gaalen... Spoedig volgde de remise op bord 1 bij Wijnand, waar zijn voordeel niet 1,2,3 omgezet kon worden in winst. (bord 1 5 - 2). Als laatste speelde Angelo nog een dappere strijd, waarin de centrumpion van zijn tegenstander en zijn geblokkeerde toren een hoofdrol speelden. Helaas kon hij in het verloop de promotie niet meer stoppen en moest manmoedig de vaan strijken. (bord 6 5 - 3) Prima gespeeld allemaal en tot het gaatje! Want na een mooi resultaat wacht altijd weer het bier! Op de 18e spelen wij de 1 na laatste wedstrijd tegen het tweede van IJsselmonde, de nummer 3. In deze wedstrijd kunnen wij met een gelijkspel al kampioen worden van onze klasse. Echter, we spelen om te winnen en zullen met 14 punten en een glimmende beker deze competitie eindigen... Bedankt! (Mischa).
RSR Ivoren Toren 6 1540 - Sliedrecht 4 1529 5 - 3
1. Wijnand Dobbinga 1691 - Peter de Vlaam 1606 ½ - ½
2. Ed van Doorn 1634 - Bernard van Houwelingen 1583 1 - 0
3. Hans Veraart 1610 - Gerard Kolenbrander 1575 ½ - ½
4. Wouter Scheffer 1539 - Martin Prins 1484 ½ - ½
6. Mischa van Vlaardingen 1423 - Marinus van Houwelingen 1663 ½ - ½
7. Angelo Ayala 1344 - Martijn Stoker 1477 0 - 1
5. Shakir Salih - Jan Willem Kraayeveld 1317 1 - 0
8. Emilian de Kievit - Jan Blokland 1 - 0
Tweede cyclus is nu echt begonnen (23 februari)
In de diverse groepen is de strijd nu echt losgebarsten. In groep 3 stond de klassieker Rob vd Lee tegen Arnold Rijken op het programma. Rob begon gelijk met een verrassende opening, maar Arnold gaf geen krimp. Na een zware strijd werd de vrede getekend. Arrian en Brian speelde een herenremise en Marius nam te veel risico tegen Leo en ging strijdend ten onder. In groep 2 hadden de twee topfavorieten een zware avond zo moest Alek flink doordouwen voor zijn punt tegen Xander en kwam Peter Torczynski niet verder dan een remise tegen Floris. Ook Hans Kluck had het zwaar, zijn “debuut” in deze groep tegen een ontketende Pim was niet best. Maarten en Paul Dekker speelden een remise waarbij Paul na afloop een stille hint gaf “die remise cup heb ik nog nooit gewonnen”. In de Minor stonden een paar heuse krakers op het programma. Zo hadden Paul Batenburg en Leo de Hunter een Wild&West pot. Altijd leuk om te zien maar ja het begrijpen is een ander verhaal. Hier ging Leo voor de overwinning en ja deze beste man is in bloed vorm met de titel “Meeste winstpartijen achter elkaar“ kan dat ook niet anders. Wil wist de stelling van Philip net niet te kraken en koos uiteindelijk in hevige tijdnood voor een remise. Verder was er een belangrijk punt voor Michael tegen Herman, een lange strijd tussen Paul Tromp en de kersverse vader Harmen die thuis zijn zoon Ruben blij kon maken met een punt en tenslotte gingen Leo Kranenburg en Jan Pieter voor een terechte remise. Dit rating geweld is indrukwekkend met een gemiddelde van 1980, maar dit verbleekt bij de Champions league die op rating zit van maar liefst 2167! Hoeveel clubs zouden er zijn die intern zo sterk zijn? Maar ja ratings zeggen ook niet alles zo wist Stijn FM Oscar te verslaan met een pionen doorbraak. Ging “de strijd der groten” tussen Dolf en Joost Ruitenburg naar een remise. Wist Joram met een dodelijke aanval Tim te kraken en ook grote Wim kreeg een nul voor zijn kiezen tegen Joost Ros die het eindspel koelbloedig wist uit te spelen. Maar de echte strijd werd tussen Martin en Spaan gestreden. Waarschijnlijk stond Spaan goed tot gewonnen maar de klok ging voor beide heren vliegensvlug. Ondanks hevige tijdnood weigerde Spaan remise en ja de dood of de gladiolen ....een nul dus. Volgens de bookmakers van RSR TOTO zijn nu kanshebbers op de titel Joram, Jos en ondanks zijn verlies nog steeds FM Oscar. Totslot zijn bezorgde RSR burgers de actie begonnen help Bart Houtman de lente door en bezetten nu het Plein van de Hemelse Nivon, we hopen op een snelle doorbraak.
Promotie voor zelfverzekerd jeugdteam (20 februari)
Het jeugdteam van RSR Ivoren Toren speelde afgelopen vrijdag de vierde ronde van de Groene Hart Jeugdcup in Gouda. Omdat jeugdleider Angelo die avond zelf moest spelen, mocht ondergetekende de honneurs waarnemen. En het was genieten met deze knapen! Bart en Leonardo zijn al tijden lang de vedettes van de jeugdcompetitie ook deze avond scoorden ze 100%. Alles werd gewonnen aan de eerste twee borden. Aan het derde bord moest Alexej een remise toestaan, maar 2½ uit 3 is ook lang niet slecht. Met zijn eindspelletjes zit het wel snor. Mart had het moeilijk op het vierde bord, maar dit talentje is nog maar pas begonnen met schaken. Een beetje minder gehaast spelen en dan zullen ook bij hem de punten komen. In de eerste ronde werd het team van Charlois Europoort met 3-1 verslagen en het shirt van jeugdleider Michel de Wit verschoot naar gifgroen. Dit kunststukje werd herhaald in de tweede ronde tegen het grote Krimpen. In de derde ronde moest het viertal in een directe confrontatie met Messemaker uitmaken welk team er zou promoveren naar Poule 1. De spelertjes van RSR bleven ijzig cool en zelfverzekerd werd ook dit sterke jeugdteam verslagen. En wat minstens zo belangrijk was: de promotie werd afgedwongen met mooi en aantrekkelijk spel. (Dik)
Ruben (19 februari)
Op de KNSB-zaterdag (12 februari) om 12:25 is de zoon van Ans Eilander en Harmen van
de Werken geboren.
De kleine heet Ruben en was 3045 gram en 50 cm lang en heeft al erg veel
plezier in de eerste week van zijn leven. (Harmen)
RSR Ivoren Toren 2 pakt de volle winst in Amsterdam (19 februari)
Op zaterdag 12 februari 2011 stond de wedstrijd van ons tweede tegen Caïssa 4 in Amsterdam op het programma.
Caïssa 4 zul je wellicht denken. Ja, Caïssa is een fusieclub ontstaan uit o.m. sv Max Euwe en speelt met maar
liefst vijf teams in de KNSB, het eerste in de meesterklasse. Voor ons was het zaak weer eens wat punten te gaan
pakken, want na onze overwinning in de eerste ronde hadden we alleen nog maar twee keer verloren en twee keer
gelijk gespeeld.
Hieronder geeft elk van de spelers, op volgorde van beëindiging partij, zelf kort zijn partijverloop weer.
Tim:
Een ongebruikelijke Caro-Kann variant kwam op het bord waarin mijn tegenstander op de 4e zet a6 speelde. Dit
leverde een rustige stelling op na pionnenruil op d5. Enkele zetten later vergat ik echter dat zwart met Pb4
mijn sterke witte loper een flinke schop kon geven. Nu moest ik kiezen, of het loperpaar kwijt en een ongeveer
gelijke stelling, of een aanval tegen c2 toestaan met Lf5. Ik koos het laatste, hoewel ik eigenlijk wel wist
dat dit eigenlijk niet goed kon zijn. Maar ja, zulke dagen heb je er weleens bij. Even later had mijn tegenstander
zijn paarden prachtig ontwikkeld naar e4 en c4 en leek de genadeklap bijna in zicht. Ik bleef echter doorgaan met
taaie zetten spelen en mijn tegenstander kon de variant naar het grote voordeel in deze lastige stelling gelukkig
niet vinden. Na een aantal sterke zetten van mijn kant leek ik het evenwicht hersteld te hebben en met nog 14 minuten
op mijn klok en 50 op die van mijn tegenstander bood ik remise aan. Dit werd aangenomen. Misschien had ik nog
1 a 2 zetten moeten wachten met het aanbod omdat mijn tegenstander moest oppassen voor wat trucjes, maar met nog
50 minuten tegen 14 vond ik het zo eigenlijk wel best geweest. De 1e remise was een feit.
Philip:
Om nu eens geen remise te spelen (zie eerdere tendentieuze artikelen op de site), zette ik deze partij agressief
op door direct ten strijde te trekken tegen de zwarte koning. Om geen tijd te verliezen met het verdedigen ervan,
offerde ik een pion. Om ruil ervan te voorkomen, offerde ik vervolgens nog een stuk tegen twee pionnen. Mijn
tegenstander, waarschijnlijk niet ten onrechte bang voor mat of materiaalverlies, offerde vervolgens een stuk
tegen twee pionnen terug waarna een eindspel met voor mij een pion minder ontstond. Nadat ook de torens geruild
werden ontstond een eindspel met allebei een dame en een aantal pionnen, met voor mij nog steeds een pion minder.
Dit eindspel wist ik gemakkelijk remise te maken, vanwege mijn actieve dame. Ik heb het geprobeerd, maar meer dan
remise zat er in de slotstelling echt niet in.. Voordeel van binnen drie uur klaar zijn was wel dat ik in het
belendende zaaltje GM Paul van der Sterren hoofdschuddend kon zien verliezen van GM Erik van den Doel,
GM Hans Ree z'n stelling met pluspion tegen IM Christov Kleijn zag omzetten in een nederlaag enz.
Peter:
Peter speelde, naar eigen zeggen, een van zijn beste partijen ooit, tegen een tegenstander waartegen hij al twee
keer eerder verloren had. Peter met wit - Engelse opening- had een moeilijke manoeuvreerpartij, waar hij eerst
probeerde met dreigingen op de damevleugel, maar die rond de 40e zet konden worden omgezet in een doorbraak
in het centrum en op de koningsvleugel. Met een witte vrijpion op e7 en het verlies van een loper gaf zwart op.
Jos:
Mijn partij was tegen de oud-provo voorman Roel van Duijn. Ik las zojuist op teletekst dat hij een rechtszaak
tegen de AIVD heeft gewonnen over schaduwpraktijken tegen hem in de jaren 70 en 80. Misschien dat hij er
daardoor ook niet helemaal bij was die zaterdag. Nadat ik prima uit de opening kwam, begon ik steeds slechtere
zetten te doen. We hadden gelukkig beide eerst niet in de gaten hoe erg de situatie voor mij was. Op het moment
dat dit mij toch begon te dagen, maakte hij een blunder. Daarna heb ik nog een kwartier nagedacht over een
stelling waar een vrij eenvoudige mat in 2 in zat, maar een paar seconden voor ik eeuwig schaak wilde geven
zag ik het toch. Daar ik over het niveau van deze partij slechts meewarig het hoofd kan schudden, moet ik zeggen
dat het etentje achteraf eerder het hoogtepunt van de dag was.
Wil:
Openbaar vervoer is iets voor de toekomst in mijn dorp en de treinrails op het eiland zijn door de Duitsers
gebruikt voor de Atlantic wall. Dus met de auto naar A'dam, een aanrader als je in het centrum moet zijn. De
P&R bij het Olympiade stadion lijkt een fantastische oplossing - 6 euro plus gratis openbaar vervoer kaartjes
- Helaas, na de file voor de entree te zijn ingelokt via slimme bewijzering, blijken minstens 100 anders schakers
ook erin te willen zodat de wachttijd waarschijnlijk de toegestane speeltijd zal overschrijden. Uit de file geraken
is niet voorzien door de planners en dus met doodsverachting enkele 100 meters tegen het verkeer in gereden.
25 euro armer voor een plaats in de museum garage ben ik nog op tijd voor de wedstrijd. Arnold wijst mij snel
mijn plaats, die natuurlijk voor de tegenstander van Peter is, maar dergelijke futiliteiten deren mij niet meer.
De heer Sula lijkt mij gezien zijn naam tot de PVV stemmers te behoren en vindt het niet nodig enige consumptie
aan te bieden waarna ik besluit ook maar pvv te gaan stemmen. Waarom een schaakwedstrijd verslag zich moet beperken
tot zinnen als "en toen speelde ik loper b7 en stond ik goed" begrijp ik niet,daarom heb ik mijn partij met kort
commentaar hier bijgesloten. Overigens ben ik niet snel vertrokken
omdat ik verloren had, maar moest ik mijn echtgenote in Den Haag redden van mijn schoonmoeder, treffende sms toen
ik meedeelde onderweg te zijn "thank God" (bewijs op verzoek leverbaar).
Leo K.:
Ik mocht in Amsterdam met zwart aanschuiven tegenover Aad Roemersma. Ik besloot een variantje te spelen waarmee
ik Rob van der Plas in de interne bijna op de knieën kreeg. Dhr. Roemersma zette de stelling echter een stuk
passiever op dan Rob. Tegen mij is dit altijd een slimme keus, omdat ik dan vaak mijn geduld verlies en begin te
prutsen. Dit gebeurde ook nu weer. Om redenen die mij nog steeds niet duidelijk zijn, besloot ik mijn loperpaar
te geven voor een ongelijke, en uiteindelijk mindere pionnenstructuur. Ook hiermee voorkwam ik echter niet dat
vrijwel het hele bord werd geruild. Ik bleef met een dame+loper zitten tegen een dame+paard. In wederzijdse
tijdnood (mijn 40ste zet deed ik met nog 2 seconden op de klok) besloot wit de laatste stukken te ruilen in de
hoop een winnend pionneneindspel te krijgen. Of dit zo was, weet ik nog steeds niet. Maar nadat een paar pionnen
tegen elkaar geschoven werden, was remisestelling onvermijdelijk. En gezien de stand gelukkig ook totaal niet erg.
Paul B.:
Dit keer maakte ik geen grote fouten én kwam ik niet in tijdnood. Op zet 30 ontstond een cruciale, scherpe stelling
waarbij ik 12 minuten had tegen 5 voor mijn tegenstander. Na 6 minuten nadenken koos ik voor de beste voortzetting.
Mijn opponent had te weinig tijd om goede tegenzetten te vinden waarna het hard ging en de zwarte koning over het
bord werd gejaagd
Arno:
Op dit keer eens het vierde bord, speelde ik een partij die volgens teamleider Arnold rommelig en onbegrijpelijk
was, maar dat zegt waarschijnlijk meer over onze beste teamleider dan over de partij. Zelf was ik vooral blij dat
ik me ondanks mijn privé situatie en de Egyptische feestmuziek bij aanvang, toch nog eens een keertje goed kon
concentreren. Met zwart kwam ik al niet slecht uit de opening en mijn stelling werd steeds beter. In tijdnood
ging het niet vlekkeloos, maar gelukkig bood de witspeler in het eindspel nauwelijks meer tegenstand.
(Philip)
Gedetailleerde uitslagen:
Bord Caïssa 4 2042 - RSR Ivoren Toren 2 2036 2½ - 5½
1. Jack Blanchard 2091 - Tim Benning 2041 ½ - ½
2. Roel van Duijn 2073 - Jos van der Kaap 2178 0 - 1
3. Rob Bodicker 2031 - Philip Westerduin 2079 ½ - ½
4. Helmer Wieringa 2052 - Arno Beljaars 2099 0 - 1
5. Robert Jan Schaper 2003 - Paul Batenburg 1988 0 - 1
6. Aad Roemersma 2065 - Leo Kranenburg 2036 ½ - ½
7. Evert-Jan Straat 2007 - Peter Torczynski 1979 0 - 1
8. Avni Sula 2017 - Wil Sparreboom 1892 1 - 0
Team 6 blijft winnen (19 februari)
Vrijdag 18 februari 2011 speelde team 6 thuis tegen Sliedrecht 4.
Nu alvast de uitslag. Een verslag zal volgen.
RSR Ivoren Toren 6 1540 - Sliedrecht 4 1529 5 - 3
1. Wijnand Dobbinga 1691 - Peter de Vlaam 1606 ½ - ½
2. Ed van Doorn 1634 - Bernard van Houwelingen 1583 1 - 0
3. Hans Veraart 1610 - Gerard Kolenbrander 1575 ½ - ½
4. Wouter Scheffer 1539 - Martin Prins 1484 ½ - ½
5. Mischa van Vlaardingen 1423 - Marinus van Houwelingen 1663 ½ - ½
6. Angelo Ayala 1344 - Martijn Stoker 1477 0 - 1
7. Shakir Salih - Jan Willem Kraayeveld 1317 1 - 0
8. Emilian de Kievit - Jan Blokland 1 - 0
Coppa 3e ronde (16 februari)
De 3e ronde van de Coppa zal worden
gespeeld op vrijdag 4 maart. Kun je niet op die avond, spreek dan met je tegenstander
een andere datum af. In het schema van de coppa is te zien wie je tegenstander is.
Gezien de indeling kan het een boeiende ronde worden, alle favorieten zijn namelijk nog van de partij.
(Wim)
'Name & shame'-lijstjes zijn weer terug (15 februari)
Het heeft allemaal even geduurd, en de schakers
die het dit seizoen tot nu toe goed deden klikten ongetwijfeld tevergeefs op de Statistieken,
maar ze zijn weer terug!! Helemaal bijgewerkt tot en met afgelopen zaterdag. Foutjes zijn
natuurlijk nooit helemaal uitgesloten; geef die dan door (let wel: je geheugen kan je ook in
de steek laten!). De Superstand is tevens helemaal bijgewerkt. (Arrian)
Eerste team speelt 5-5 na spannende wedstrijd (14 februari)
Op 12 februari om 13.15 uur verzocht arbiter Frans Peeters de zwartspelers de klokken aan te zetten waarmee de KNSB wedstrijd in de 1ste klasse in hartje Utrecht tussen Paul Keres - RSR een aanvang had genomen. De thuisclub is genoemd naar de veel te jong (59 jaar) gestorven Paul Keres, een van de favoriete spelers aller tijden van uw nederig schrijver (voor wie nog een goed boek zoekt met prachtpartijen: koop zijn Ausgewählte Partien!). In plaats van het vertrouwde clubhonk werd de wedstrijd gespeeld in buurthuis Rossa (hoewel de naam wellicht associaties oproept met zaken waar een rode doek om de lamp tot de standaard uitrusting behoort, betreft het hier een schoolgebouw). Omdat een aantal spelers, ook het 2de van Paul Keres speelde, daardoor (?) verlaat was, werd dus een kwartier na 13.00 uur gestart. RSR deelde de eerste klap uit. Herbert (bord 8,zwart) was goed uit de opening gekomen en kwam met een sterk Dd8-a5. 
Herbert wilde best Pxb3 spelen, maar na axb3 wit niet de halfopen a-lijn in handen geven. Met zijn volgende zet verhinderde hij het terugslaan met de a-pion.
1… Da5 2. 0-0-0 Pxb3 (oeps, over het hoofd gezien door wit? na 12 minuten volgt:) 3.axb3 Da1+ 4.Kd2 Dxb2 5.Pd5 e6 6.Pe7+ (wit mist hier de tegenkans 6.Tb1 Da3 7. Pc7 Tb8 8.Pxe6) Kh8 7.Lc5 d6 8.Dxd6 b6 9.La3 Dc3+ 10.Kc1 Lb7 11.Db4 Da1+ 12.Kd2 Tfd8+ 13.Ke2 Da2 14.Td2 a5 15.Da4 Txd2+ 16.Kxd2 Td8+ (en liever dan een langzame dood na Ke1, stortte wit zich in het zwaard met:) 17.Kc1 Da1#.
De stand kwam in evenwicht via bord 10. Onze man daar was Victor die inviel voor Harmen. De laatste had zich afgemeld om bij de bevalling van zijn kind te zijn. Victor had zijn zwarte stukken archetypisch voor de opening opgesteld. In het late middenspel verloor hij echter twee stukken tegen een toren en streed vervolgens voor een verloren zaak. Toen de witte zware stukken zijn stelling binnendrongen, hield hij het voor gezien. Op dat moment, hoe symbolisch, kwam een sms binnen van Harmen, die meldde dat zijn zoon Ruben was geboren (moeder en kind maakten het goed). We kwamen via Wim (2, zwart) opnieuw op voorsprong. Hij was in een voor hem vertrouwd en geliefd type stelling geraakt. In het middenspel bewees hij eens te meer de uitspraak te kennen, dat het er bij schaken niet om gaat wat er geslagen wordt maar wat er overblijft. Nadat hij zijn isolani op d5 krachtig liet opmarcheren met d5-d4-d3, moest wit de kwal geven. Aansluitend maakte Wim het karwei snel en vakkundig af. De teamleden van Paul Keres maakten opnieuw gelijk en gingen er direct overheen (om in wieler- en Rossa-termen te spreken). Eerst moest Rob (9, wit) eraan geloven. Hij had de opening al eens met zwart bekeken en die toen afgekeurd vanwege de variant die hij nu met wit speelde. Hij kwam ook goed te staan en liet het op een L tegen P eindspel aankomen met voor onze man 4 tegen 3 pionnen op de K-vleugel en 2 tegen 3 pionnen aan de andere kant. Na een verkeerd plan kon Rob’s vrijpion helaas wel tegen worden gehouden en kon Rob datzelfde niet doen met de zwarte. Vrijwel gelijktijdig met Rob gaf Richard (6, zwart) op. Om een indruk te geven van de complexiteit van die partij: na drie uur spelen staan er pas twee pionnen naast het bord. Richard’s non-verbale gedrag gaf echter al lange tijd aan, dat hij het qua stelling niet naar zijn zin had. Zelf zei hij na afloop, dat hij totaal weggespeeld was. Zo erg was het nou ook weer niet en het doorknokken verdient alle lof. Het is nu aan RSR om de balans te herstellen en dat gebeurde ook. JoostvRuit (5, wit) wilde niet voor de tig-ste keer tegen Xander Wemmers spelen en zat achter bord 5. Omdat er geen bordnummers waren, nam Xander echter, grappig genoeg, vlak voor de wedstrijd tegenover onze Joost plaats (“zo, daar zitten we dan weer …”) in de veronderstelling dat daar bord 1 begon van het rijtje van vijf borden. Nadat de bordvolgorde was opgenoemd, kon hij naar de andere kant van de rij. In zijn partij dacht Joost na een uurtje spelen al na welk type stofzuiger hij zou gaan inzetten op de verspreid staande zwarte pionnen. In het middenspel wist zijn opponent de zaak echter goed te hergroeperen, maar mede door tijdnood kon Joost via een enorme barba-truc een kwal winnen. Vlak na de tijdcontrole gaf Joost die terug voor een sterke aanval die doorsloeg. Het ging aldus: 
37 ... f6 38 g5 Dd7 39 gxf6 Tg4 40 Pg5+ hxg5? zwart had nog maar halve minuut, maar besloot te snel hiertoe (op 40… Kh8 volgt Pf7+ Kh7 Pg5+ met eeuwig schaak (of Dxf7, Dxg4), op 40… Kg8 volgt f7+ wat goed is voor wit) 41 hxg5+ Kg8 42 f7+ Dxf7 (op 42… Kg7 volgt fxe8 P+ waarna de zwarte dame wordt opgehaald) 43 Dxg4 d4 44 Txc4 Dxc4 (44… Dd5+ e4 Txe4 Tc8+ werkt niet voor zwart) 45 Dd7 De6 46 Dh7+ Kf8 47 Th4 Dc6+ 48 Kg3 Te4 49 Dh8+ Kf7 50 Th7+ Ke6 51 Dg8+ opgegeven, want zwart kan niet uit het schaak lopen en gaat vanzelf mat of veel materiaal verliezen. Zoals ondertussen duidelijk is, kende de wedstrijd dus een spannend puntenverloop: 0-1, 1-1, 1-2, 2-2, 3-2, 3-3 en het is nu aan RSR om er overheen te gaan. Ja, in Rossa had niemand te klagen. Zo was ook de catering uitstekend verzorgd met koffie, thee, soep voor 50 cent en broodjes voor 1 euro. Oscar had zich vrijwillig aangemeld om (met wit) bord 1 te bezetten en het tegen de genoemde XW op te nemen. Nadat een flink aantal theoretische zetten uit de mouw waren geschud, bleef Oscar zeer geconcentreerd spelen en hij zadelde zwart met een paar lelijke zwaktes op. Toen zijn tegenstander een aanval dreigde met de zware stukken, neutraliseerde hij dit via dameruil. Toen er daarnaast ook nog een toren werd geruild, was alle kracht uit de zwarte stelling verdwenen. Oscar snoerde zijn tegenstander geruisloos in, snoepte een pion mee en schoof het zeer secuur en perfect uit. Ronduit een prima overwinning. De tussenstand is daarmee 3-4 in ons voordeel, met nog bezig: JoostvRos, Dolf en Spaan. JoostvRos (7, wit) toonde die middag eveneens veel vechtlust. Na veel tijd in de openingsfase te hebben gestopt - van het eerste speeluur had Joost 52 minuten gebruikt en zijn tegenstander slechts 8 (!) – gaf hij in het middenspel vrijwillig zijn loperpaar op. Daardoor bleef hij opgescheept met een slechte witveldige loper en zwart met een ijzersterk paard. Om een indruk te geven: naast de DTT op het bord, keek Joost zijn loper op d1 tegen de pionketen aan gevormd door a2-b3-c4-e4-f3-g2 (allemaal op witte velden dus) en stond het paard als een reus op d4 gesteund door pionnen op c5, d6 en e5. De briljante pointe bleek even later. Het hogere doel bestond eruit dat wit een soort vesting ging bouwen waar zwart zich inderdaad op stuk liep. Uiteindelijk dacht zwart met nog 2 minuut 49 op zijn klok een bres te hebben geslagen, maar toen toverde Joost een dame-uitval uit zijn hoge hoed, waarmee hij minimaal eeuwig schaak afdwong. Op dat moment maakte Dolf (3, wit) een fout en op de volgende zet een blunder, waarna hij opgaf,. Maar zo begon die partij niet. Na de opening dartelden Dolf’s witte paarden dat het een lieve lust was alsof het jonge gras in de weide was ontsproten en de geurige lentebloesem ontloken, terwijl de zwarte lopers op graniet beten. Gaandeweg de partij kreeg zwart meer grip op de stelling en moest Dolf een kwal inleveren. Maar de stelling was zeker niet 1-2-3 gewonnen voor zwart. Na bijna zes uur spelen maakte Dolf een fout bij het opbouwen van een vesting waardoor zijn koning werd afgesneden en aansluitend betekende de blunder (stuk)verlies. Schaken is dan een harde sport. Als laatste was dus Nathanael (4, zwart) bezig. In het middenspel speelden diagonalen een grote rol waarbij de spelers constant de pionnenstructuur in combi met overgangen naar een eindspel in de gaten moesten houden. Dat het heel strategisch toeging bewees wit met zijn 0-0-0 direct gevolgd door de zetten Kc1-d2-e2-f1-g2. Nadat de grote ruil heeft plaatsgevonden, probeerde Nathanael via subtiele manoeuvres een belangrijke pion op c2 te winnen. Toen wit dit goed pareerde, bleef na wat tijdnoodschermutselingen een remisestand over. Eindstand 5-5. Niet verkeerd, zeker gezien het elo-verschil van de teams.Voor een veilig gevoel zouden echter een paar extra wedstrijdpunten ook niet verkeerd zijn (knsb-1b) . (John)
KNSB 6e ronde (12 februari)
Zaterdag 12 februari 2011 heeft team 1 in Utrecht tegen
het twee plaatsen hoger staande Paul Keres een broodnodig matchpunt gepakt dankzij een 5-5 gelijkspel. Team 1
staat nu zesde met 5 matchpunten, maar is zeker nog niet veilig. Team 2 speelde uit in Amsterdam tegen koploper
Caïssa 4 en won met 5½-2½! Hierdoor neemt team 2 met 6 matchpunten wat afstand van de onderste regionen. Verslagen
zullen ongetwijfeld volgen.
Team 5 verliest (12 februari)
Vrijdag 11 februari 2011 speelde team 5 thuis tegen Zwijndrecht 1.
Nu alvast de uitslag. Een verslag zal volgen.
RSR Ivoren Toren 5 1663 - Zwijndrecht 1 1721 3 - 5
1. Robin Reijnaert 1604 - Kees van 't Hoff 1723 ½ - ½
2. Martin Jaspers Focks 1542 - Roland van Keeken 1880 ½ - ½
3. Rob van der Lee 1776 - Marcel den Boer 1702 ½ - ½
4. Leo van Dongen 1732 - Frank Stoute 1835 ½ - ½
5. John Spierings 1814 - Piet van Rijs 1674 ½ - ½
6. Hans Kluck 1744 - Coen Dortmond 1650 0 - 1
7. Arnold Rijken 1549 - Jaap Euser 1643 ½ - ½
8. Léon Cornelissen 1546 - Robert Goedegebuur 1662 0 - 1
HZP plichtmatig geplet (8 februari)
Maandag 7 februari zakte het derde team af naar de warme speelzaal
van HZP Schiedam. Het was een middenmoterduel waarin nog maar weinig op het spel stond. Dat de wil om te winnen bij
HZP niet hoog was, bleek al uit 3 opgestelde invallers en hoewel vooraf teamleider Jan Brand verleid werd met biertjes
om de zaak in der minne te schikken, werden deze toch vrolijk weggelachen. Kapitein Leo liet Arrian en Daniëlle opdraven
ter vervanging van moederverloren toeschouwer/taxidrijver Dik en Winood. Zelf speelde ik tegen invaller Arjan Schouteren.
Die speelde echter als Arnold Rijken, maar dan met een turbo er op en ging pas nadenken toen het al tijd was op om te geven.
Dat deed hij dan ook, de zaal in een wolk van pletsmoezen achter zich latend. Paul’s tegenstander raakte in een koningsgambiet
snel met stukken in de knoei en ook Daniël van Loenen gooide er tegen Alek een stuk tegenaan. Dat zag er met Alek’s koning
op d3 linker uit dan het was. Even later won Alek met een kleine combi nog een stuk en dus stond het tegen tienen al 0-3.
Omdat Floris bezig was twee moordlopers èn een octopus tegen een zwarte koning te richten en Arrian al vroeg een pionnetje
had buitgemaakt, leek de overwinning een uitgemaakte zaak. Arrian zag dat ook, maar omdat hij in het eindspel Andries Schukking
de aktieve stukken liet, bood hij remise aan, waarna even later Floris zijn vis op het droge had. Dat daarna de temperatuur
tot bejaardenhoogte steeg, lag mogelijk ook aan Michael en Daniëlle, die flink moesten zwoegen. Beide kregen stellingen waarin
de lichte stukken weinig deden. Bovendien verloor Daniëlle al vroeg een belangrijke pion, haar enige hoop was eigenlijk de zeeën
van tijd die Freerk Gerkema nam om die pion ook daadwerkelijk te nemen. Michaël kon weinig anders dan afwachten hoe Theo van Zessen
zijn betere stukken ging richten, maar die verrekende zich plotseling (0,5-5,5). De spannendste partij speelde Aad Juijn tegen
Leo de Jager. Leo verloor een toren tegen 2 pionnen + loper. Leo wist echter alle lijnen voor wit’s torens dicht te houden en
het was mooi om te zien hoe zijn oprukkende pionnen die torenruimtes steeds kleiner maakten totdat er niets meer van over was.
Daniëlle’s gevecht tegen de bierkaai kwam pas op het laatst tot een eind doordat Freerk zijn klok weer onder controle kreeg en
daarmee redde hij HZP’s eer (1,5-6,5). Om de strijd er in te houden, moeten we maar verder gaan om het bordpuntenkampioenschap.
(keet)
Team 3 wint (8 februari)
Maandag 7 februari 2011 speelde team 3 uit bij HZP Schiedam 1.
Nu alvast de uitslag. Een verslag zal volgen.
HZP Schiedam 1 1834 - RSR Ivoren Toren 3 1860 1½ - 6½
1. Daniël van Loenen 2058 - Alek Dabrowski 1937 0 - 1
2. Aad Juijn 1883 - Leo de Jager 1948 0 - 1
3. David van der Mast 1891 - Paul Tromp 2022 0 - 1
4. Theo van Zessen 1777 - Michael Fung 1823 0 - 1
5. Frans Groeneweg 1826 - Floris Zoutman 1808 0 - 1
6. Arjan Schouteren 1821 - Herman Keetbaas 1887 0 - 1
7. Andries Schukking 1653 - Arrian Rutten 1712 ½ - ½
8. Freerk Gerkema 1766 - Daniëlle Talmon 1739 1 - 0
Jos blijft winnen en geen verrassingen in Coppa (6 februari)
In CL-B pakte Peter zijn laatste en enige kans door Alek de degradatie
in te trekken. Alek dus naar groep 2 ondanks winstpartijen tegen o.a. Nathanael, Dolf en Stijn. Michael en Pim beslissen
nu over het lot van Peter. Alleen winst telt voor Michael om zich te handhaven en over te gaan naar de MPG.
In de CL-finale groep wist Jos zijn eerste winst te pakken en is met 10½ uit 13 koploper, samen met Oscar en Joram
is hij 1 van de kandidaten voor het kampioenschap. Ondergetekende viel af door een nederlaag tegen Richard, die ondanks
stukverlies zeer handig de winst naar zich toe trok. Wie weet een partij voor het clubblad.
In de MPG wist de teruggekeerde Jan Pieter Arno te verslaan en kon Harmen de winnaar van groep 2 Leo de Jager eronder
houden. Wil tenslotte wist John te kloppen.
Wouter en Xander wisten het evenwicht te bewaren in de 1e partij van groep 2 en in groep 3 stond de wedstrijd
Ed van Doorn - Rob van der Lee al op het programma, Rob won dit keer. Arnold en Wijnand haalden hun eerste punt binnen,
na hun Wijk aan Zee avontuur. Ongetwijfeld kunnen we van hen nog partijen en analyses verwachten in het volgende clubblad.
In de Coppa zijn alle favorieten nog in de race. Na de 3e ronde zal er veel duidelijk gaan worden, een paar krakers om naar
uit te zien : Oscar - Rob van der Plas, Joost van Ruitenburg - Dolf en Nathanael - Joram (de datum van de 3e ronde volgt spoedig).
(Wim)
Team 4 zwijnt (met hoofdletters) deel 2 (5 februari)
Aangezien ik door mijn eigen gestuntel weinig gezien heb van de andere
partijen in de wedstrijd, kon ik in mijn verslag niet bij iedereen opmerken hoe slecht ze wel niet stonden. Daarom
volgt hieronder ook het verslag geschreven door De IJssel, met dank aan hun website. Ik heb het verslag verduidelijkt door
de namen van onze spelers erbij te zetten.(Arrian)
2e team laat RSR Ivoren Toren ontsnappen
Het 2e team speelde zijn 5e wedstrijd in dit seizoen tegen de koploper van dat moment: RSR Ivoren Toren 4. De rode
lantaarn tegen de koploper dus. In de opstelling van De IJssel lag het zwaartepunt op de staart, in de hoop dat daar de
punten gepakt konden worden. Gerard vd Wouden (bord 8) [tegen Daniëlle] was de eerste die gehoor gaf aan die oproep en het eerste punt
scoorde. De wedstrijd was nog niet zo lang bezig toen de stukken al in de doos konden. Het duurde enige tijd voordat de
Rotterdammers weer gelijk konden maken. Menno van Dijk [tegen Arend], aan bord 2, was het slachtoffer en toen was de wedstrijd al een
flink eind op gang. Maar wie toen een blik op de borden wierp kon hoopvol zijn voor De IJssel. Op bord 4, 6 en 7 zag het
er goed uit voor De IJssel. Rien Duine [tegen Mark] had 2 pionnen in het voordeel maar had een flinke achterstand in tijd, Mick vd Berg
[tegen Jeroen] had zich met een bevrijdende zet aan de openingsdruk ontworsteld en een stuk tegen een pion in zijn voordeel en Sjaak in 't Veld
[tegen Leo van Dongen] had de kwaliteit veroverd. Maar ook de andere borden zagen er goed uit. Leen Boonstra (bord 5) [tegen Arrian] had een gelijke stelling maar
tegenstander Rutten had nog maar weinig minuten op de klok en ook Aad vd Meer (bord 1!) [tegen Pim] had moedig stand gehouden tegen de
veel sterkere opponent. In een onduidelijke stelling had die nog maar enkele minuten op te proberen de winst te pakken.
Aad vd Berg (bord 3) [tegen Paul D.] tenslotte, had een minstens gelijkwaardige stelling. Hij bood remise aan maar na overleg met de teamleiding
besloot tegenstander Dekker door te spelen. En toen brak voor de Rotterdammers een periode aan waarin zij doortastender
waren en wellicht hadden zij ook vrouwe Fortuna was meer aan hun zijde. Met de oplopende tijd kwam Aad vd Berg vervolgens
in moeilijkheden wat hem de partij kostte en ook Aad vd Meer moest zijn kranig verzet toch nog bekopen met een nederlaag.
Maar er ging meer mis. De tegenstander van Leen leek de tijdnoodfase niet te overleven maar toen verspeelde Leen plotseling
een volle loper. Met een doorlopende pion kon Leen toen nog net remise forceren. Ook bij Mick ging het mis Hij verspeelde
zijn voorsprong toen hij een volle kwaliteit moest inleveren en liet zich toen in de tijdnoodfase door zijn jongere tegenstander
verschalken. En ook bij teamcaptain Rien Duine ging het mis in de tijdnood. Hij leverde een volle toren in en was toen kansloos.
Alleen Sjaak in 't Veld kon nog het volle punt binnenhalen. Einduitslag: 5,5-2,5. (website De IJssel)
Team 4 zwijnt (met hoofdletters) (5 februari)
Vrijdag 4 februari 2011 trad team 4 als koploper aan tegen de nummer laatst, De IJssel 2.
Laatstgenoemd team had tot nu toe geen gelukkig seizoen gedraaid, met veelal kleine nederlagen, ook tegen de sterkste teams. Team 4 was
dus gewaarschuwd. Bij het oplezen van de opstelling bleek De IJssel 2 ook nog eens een tactische truc te hebben uitgehaald, waarbij ze
in wezen de bordvolgorde compleet hadden omgedraaid. Zo speelde hun kopman Gerard van der Wouden op bord 8 tegen Daniëlle. Dat haar voetblessure
haar nog parten speelde, bleek wel toen om 21.30 uur de stukken alweer in de doos konden. De echte kenners van onze club - bijvoorbeeld Spaan en Plas -
voorzagen op dat moment maar liefst een 1-7 nederlaag voor team 4. Overigens was teamleider Joost Ruit voor de verandering weer eens afwezig, waardoor
Spaan dit keer optrad als team- en wedstrijdleider. Om 22.30 uur was er een lichtpuntje in de vorm van een punt voor Arend (bord 2, wit), die een
cadeautje van zijn tegenstander ontving. Maar nog altijd was een overwinning voor team 4 heel ver weg. Paul Dekker (bord 3, zwart) moest een remise-aanbod afslaan,
maar wist uiteindelijk toch nog te winnen. Invaller Leo van Dongen (bord 7, zwart) ging door zijn vlag, waardoor de tussenstand 2-2 luidde. Arrian (bord 5, zwart)
had een rampzalig tijdverbruik, ging een verloren paard tegen loper eindspel in, kreeg de loper cadeau, maar had zo weinig tijd (de kenners vonden dat hij
op dat moment gewonnen stond) dat het remise werd (twee kale koningen). Pim (bord 1, zwart) hield uiteindelijk 4 seconden over toen zijn tegenstander
opgaf met een mat in twee in het vooruitzicht, maar ook hier werd gezwijnd. Jeroen (bord 6, wit) had lang meer tijd verbruikt dan zijn tegenstander,
maar profiteerde toen hij iets meer tijd op zijn klok had. Ook weer een mazzeloverwinning. Mark (bord 4, wit) tenslotte speelde zijn eindspel (toren tegen
twee ver opgerukte en verbonden vrijpionnen zonder ondersteuning van de koning) keurig uit en noteerde ook een punt. Al met al een erg mazzelige
5½-2½ overwinning voor team 4. (Arrian)
RSR Ivoren Toren 4 1766 - De IJssel 2 1634 5½ - 2½
1. Pim Uytdewilligen 1829 - Aad van der Meer 1479 1 - 0
2. Arend Bongers 1793 - Menno van Dijk 1603 1 - 0
3. Paul Dekker 1814 - Aad van den Berg 1601 1 - 0
4. Mark Beijen 1840 - Rien Duine 1632 1 - 0
5. Arrian Rutten 1712 - Leen Boonstra 1697 ½ - ½
6. Jeroen Hollebrands 1672 - Mick van den Berg 1705 1 - 0
7. Leo van Dongen 1732 - Sjaak in 't Veld 1652 0 - 1
8. Daniëlle Talmon 1739 - Gerard van der Wouden 1700 0 - 1
Informatie 2e cyclus (3 februari)
Hoewel er in CL-1B en groep 2 nog enkele beslissingen moeten vallen,
begint vrijdag 4 februari de 2e cyclus. Vanwege enkele zaken duurde het even voordat de nieuwe groepen van een lotingsnummer konden worden voorzien.
Dat is inmiddels gebeurd:
Champions League: MinorPromotieGroep: Groep 2:
1. Rob van der Plas 1. Wil Sparreboom 1. Wouter Scheffer
2. Oscar van Veen 2. Philip Westerduin 2. Paul Dekker
3. Richard Ammerlaan 3. Leo de Jager 3. Herman/Arend
4. Tim Benning 4. Paul Tromp 4. Pim Uytdewilligen
5. Jos van der Kaap 5. Herman/Arend 5. Alek/Michael/Peter
6. Wim Koster 6. Arno Beljaars 6. Floris Zoutman
7. Martin Glimmerveen 7. Jan-Pieter Vos 7. Bart Houtman
8. Joram op den Kelder 8. John Spierings 8. Alek/Michael/Peter
9. Joost van Rosmalen 9. Alek/Michael/Peter 9. Mark Beijen
10. Nathanaël Spaan 10. Harmen van de Werken 10. Xander van Doorn
11. Dolf Meijer 11. Paul Batenburg 11. Maarten van Doorn
12. Stijn Gieben 12. Leo Kranenburg 12. Hans Kluck
13. Joost van Ruitenburg
Joost van Ruitenburg wordt toegevoegd aan de CL, Jan-Pieter aan de MPG. Verder heeft Herbert
zich uit de CL teruggetrokken, waardoor Stijn als beste nummer 7 is toegevoegd aan de CL. Enkele beslissingen in
de MPG en groep 2 moeten nog vallen.
(Arrian)
We gaan weer beginnen! (2 februari)
A.s. vrijdag zal de 2e cyclus een aanvang nemen. De indeling van de groepen is zo
goed als rond, hoewel er nog een paar beslissingen moeten vallen. Omdat vrijdag ook team 4 speelt en er uitgebreid ge-Coppa'd wordt,
zal het bij de interne groepen nog rustig zijn verwacht ik. De groep 3 spelers hebben zoals bekend is, geen plicht tot afmelden.
Als groepsleiders staan vermeld:
CL-finale: Arrian Rutten
Minor-groep: Joost van Rosmalen (maar afmeldingen voor komende vrijdag svp naar koster.halma@hetnet.nl )
Groep 2: Wim Koster (voorlopig)
Groep 3: Nathanael Spaan (voorlopig)
Afmeldingen voor vrijdag dus naar Arrian of mij sturen zodat we goed kunnen starten. We hopen tijdig de wedstrijden voor vrijdag op de site te zetten.
Succes allemaal en wie weet tot vrijdag.
(Wim)
Wijk aan Zee 2011, afsluiting (2 februari)
Met enige weemoed met Arnold weer afgereisd naar Rotterdam. Anderhalve week met Arnold heeft absoluut tot verbroedering geleid zoals al
kan worden afgeleid uit de vriendelijke toonzetting bij het bespreken van Arnolds daden in mijn tussentijds verslag.
Het is dan ook erg moeilijk boos te worden op zo'n aardige jongen als Arnold. Dankzij hem werd dit een van de gezelligste toernooien van
de laatste jaren. Vroeger wilde ik nog wel eens op stap gaan om andere aspecten van het toernooi gade te slaan, zoals de damesgroepen en
het stormschaak en zag je mij zelfs wel eens verschijnen bij de explicatie van grootmeesterpartijen. Het ene oor in en het andere weer uit,
dat wel natuurlijk.
Maar nu was het een en al Arnold dat de klok sloeg. Alleen bij de ochtendwandelingen gaf hij niet altijd thuis, een beetje straffe bries
of een temperatuur beneden de 20 graden celsius deden hem al snel huiveren zodat ik toch met enige regelmaat in m'n eentje de duinen beklom.
Daarentegen had Arnold er geen moeite mee de koffievoorziening van hotel Sonnevanck aan te spreken.
Schaaktechnisch mag ik over deze 34e keer zeker niet ontevreden zijn. Met een gedeelde 3e plaats dankzij 5 wedstrijdpunten deed ik behoorlijk
mee. Als die slotronde nu eens goed verlopen was, was zelfs een gedeeld eerste plek het geval geweest. Blijft er toch nog iets te wensen over voor 2012!
Arnolds prestaties kenden een wisselvallig verloop. Onze fans zagen hem juist in een moeilijke periode toen hij een redelijk voordeel niet wist
te verzilveren. Daarna ging het allengs beter zodat hij toch nog op een score van 3,5 uitkwam. Wat hij nog van een oude rot zoals ik kan leren,
is dat je meer dan de door hem (stelselmatig) benutte 45 minuten beschikbaar hebt om de eerste 40 zetten te spelen. Maar op deze bescheiden
tekortkoming na, niets dan lof over zijn inzet en strijdbaarheid die boven elke twijfel verheven waren !
Ook daarom graag met Arnold op herhaling in mijn 35e editie van Wijk aan Zee!
(Wijnand)