Bij Wijnold & Arnand aan Zee (30 januari)
We schrijven woensdag 26 januari. In een gezamenlijke poging Wijnand tenminste 1 dag te verlossen van Arnold, togen Wim, Lee, Spaan, Plas & Keet ieder op eigen wijze richting Wijk aan Zee. Lee in zijn nieuwe Toyota, Wim, Plas en Keet per trein op verschillende tijdstippen. Spaan nam de ingewikkeldste route voor zijn rekening: eerst iets scoren in obscure steegjes in Amsterdam, dan per draagvleugelboot(!) in een halfuurtje naar Velsen-Noord, een stukje lopen en een restje bus. De wereld bleek weer groot en klein tegelijk, want in Wijk aan Zee hoef je maar 1 stap te verzetten en iedereen loopt elkaar zo weer tegen het lijf. Zo waren er welwillende begroetingen met de onvermijdelijke videoreporter Ab Scheel, een nog altijd goedlachse Ben van Geffen en übereinzelgänger Erik Both. Het was te merken dat beide heren reikhalzend hadden uitgezien naar dit traditionele supportersbezoekje, want het was, dacht ik, voor het eerst in hele lange tijd dat dit gesupport ook een vol punt opleverde voor Wijnand. Weliswaar met een geïsoleerde d-pion had hij na de opening een veelbelovende panov-stelling met een - naar later bleek - niet onbelangrijke zee van tijd voorsprong op de klok. Laat in de middag betaalde dit zich uit, toen zijn tegenstander zijn paard kado deed. Met 3,5 uit 6 en alle toppers al achter de rug, is er maar een mogelijke verklaring denkbaar als hij nu niet een plusscore mee naar huis neemt. Arnold moest diep zuchten onder het zware supportersgeweld. Toen we VIP-room voor het eerst betraden, stond het eindspel al weer op het bord, met 2 pionnen meer voor Arnold. Op een normale dag zou hij dat in no-time naar remise hebben gerammeld, maar nu duurde het zelfs tot na de afgesproken etenstijd voordat er nog maar 1 kale pion van over was en de juiste koning op de goede plaats erachter, remise dus. Het moet beter kunnen dan deze -2 score. Uitgeteld schoof hij aan de eettafel voor het al even traditionele diner in de Sonnevanck, waar de schaaksfeer weer een jaar achteruit was gekacheld. Behoudens een grote groep dames, waarvan in een oogopslag duidelijk was dat het geen WIM’s waren, liep de zaak maar nauwelijks vol. Arnold liet de goedbedoelde adviezen van Wim gelaten over zich heenkomen; pas bij de bestelling van de toetjes was Arnold weer bij de les: hij en Wim hadden hetzelfde uitgekozen, maar toen de ober meedeelde dat er nog maar 1 van over was, sprak Arnold met dat vanzelfsprekende air, die alleen leden van verdienste gegeven is: “O, dan neem ìk die wel”, ditmaal Wim met de hondebrokken achterlatend. De ooit in Berlijn begonnen “machtsstrijd” lijkt definitief beslecht. Andere hoogtepunten van de dag waren het commentaarduo Timman & Sokolov, die soms even de legendarische tv-sessies met Euwe & Mühring in herinnering brachten, maar dan in afwisselende rolverdeling. Terwijl Sokolov heel beslist de juiste oordelen en varianten uit zijn mouw schudde, dreef Timman vooral op zijn aangename, schaakervaren stemgeluid, maar moest zich toch steeds vaker beperken tot vaagspraak als “goed idee!” en “over het algemeen is dit een goed plan”. Na een uur staan, ging hij er maar bij zitten om Sokolovs’ tempo te kunnen blijven bijbenen. Verder zagen we Carlsen ten onder gaan tegen een uiterst intimiderende Nepohatsjie. Met een uur voorsprong en Carlsen nog 1 minuutje liep hij langs het bord te ijsberen, afwisselend een korte blik op de stelling en een lange op de ratingnr. 1 van de wereld werpend, “nobody fucks with the champ of Russia” uitstralend. Liet wel mooi zien dat twee niet ver opgerukte verbonden vrijpionnen onvoldoende compensatie waren tegen een tochtige koningsstelling, wat voor gewone stervelingen als wij nog niet zo duidelijk was. De ratingkanonnen letten teveel op elkaar, gaat een Jap er met het been vandoor? Toen na de koffie Spaan weer opveerde voor zijn gebruikelijke ‘rien ne va plus’-act werd duidelijk dat het tijd werd om Wijnand en Arnold achter te laten in de bittere kou van Wijk aan Zee. We zijn benieuwd of Wijnand zijn geplande strandwandeling vanaf Castricum - zonder Arnold, thuis opwarmend - gaat overleven. Wim en Plas kozen voor de tjoek-tjoek, Spaan en Keet namen de Leeslee, ondanks zijn”als je op de heenweg een kwartrotonde neemt, is het altijd lastig te onthouden dat het op de terugweg een driekwartrotonde moet worden.” Maar het moet gezegd, achter de strooiwagens aan waren we in recordtijd weer op honk. (keet)

Tranen (29 januari)
Hoewel op vrijdag 28 januari niet zo veel spelers op de club aanwezig waren, werd door de aanwezigen toch een aantal belangrijke beslissingen uitgevochten. Zo zou beantwoord worden welke twee spelers de CL zouden volmaken. Er waren in CL-1B nog drie echte kanshebbers, namelijk Herbert, Stijn en Richard, die allemaal 6 uit 11 hadden. De eerste twee mochten het in een onderling uitvechten, terwijl Richard in Dolf een zware tegenstander had. Met name door Richard werd met argusogen het andere duel gevolgd; mochten ze met zijn drieën na afloop nog gelijk staan, dan zou Richard vanwege het onderling resultaat afvallen. Dit betekende dan ook dat zowel Herbert als Stijn zich geen remise konden veroorloven, omdat dan bij een overwinning van Richard de SB-punten de doorslag zouden gaan geven. Herbert wist in de partij uiteindelijk een pion te winnen, maar Stijn counterde sterk. Herbert wees een remise-aanbod van Stijn af en omzeilde alle lastige klippen, zodat Herbert uiteindelijk aan het langste eind trok. Dat was het sein voor Richard om Dolf remise aan te bieden in een stelling waarin Richard inmiddels een pion meer had. Dolf had eerder in de partij ogenschijnlijk winnend voordeel opgebouwd (zeker voor mindere schaakgoden zoals ik), maar het bleek door het nauwkeurige verdedigen van Richard een optische illusie te zijn. De remise werd geaccepteerd, waardoor Herbert en Richard de laatste twee spelers waren die zich plaatsten voor de CL. Uiteraard stond het gezicht van Stijn op onweer, maar de verrassing van dit seizoen kan met recht trots zijn op zijn debuut op het hoogste RSR-niveau met een prima 6 uit 12! De twee andere partijen in CL-1B eindigden in remise, maar niet zonder slag of stoot. Wim had D + bijna promoverende pion tegen Tims twee torens, maar moest in remise berusten. Peter probeerde tegen Philip vanalles om een broodnodig punt in de strijd tegen degradatie naar groep 2 te behalen, maar slaagde slechts half. Er staan in CL-1B nog twee partijen op het programma: Alek (4½) - Peter (3½) en Michael (3½) - Pim. Er is nog één plaats in de MPG (en twee in groep 2) te verdelen ...

In groep 3 stond ook een erg belangrijke partij op het programma, tussen Lola en Hans K.. Hans had genoeg aan remise om te promoveren, Lola moest winnen om nog een kansje te houden. Het werd een zeer spannende partij, waarin Lola langzaamaan de overhand kreeg. In Hans' tijdnood ging ze echter te veel meevluggeren (en je moet blijven noteren als je meer dan 5 minuten op de klok hebt!), waarbij Hans het net even iets handiger aanpakte en vooral tot grote opluchting van hemzelf kon afwikkelen naar een dame-eindspel met 3 tegen 1 pion. Het door Hans uitgevoerde remise-aanbod moest Lola wel aannemen, waarna bij haar de tranen rijkelijk vloeiden. Toch kan ze terugkijken op een spectaculair optreden in groep 3, waarvoor ze zich echt niet hoeft te schamen. In groep 3 waren er nog twee andere partijen. Robin veroverde tegen Bart V. een toren en tikte het soepel uit. Ook Arrian kende tegen Emilian weinig problemen toen laatstgenoemde eerst een pion en iets later in twee zetten tijd een paard en een toren doneerde.

Jos en Martin G. speelden in CL-1A een dubbelteller. Tot het eindspel werd het evenwicht niet verbroken, maar vervolgens was Jos met zijn toren en paard net wat handiger dan Martins toren en paard. Zodoende Jos door in de Coppa én een belangrijk punt in de strijd om het kampioenschap. In groep 2 won John Spierings van de al gedegradeerde Leo van Dongen, waarmee hij mede door de snelle remise van Herman tegen Paul D. zich plaatste voor de MPG. Voor Herman wordt het nog even afwachten, omdat ook hier nog een voor hem belangrijke partij op het programma staan: Arend - Paul T. In de strijd tegen degradatie staat nog Dik - John op het programma. (Arrian)

Remiseregen in Wijk aan Zee (24 januari)
Afgelopen zaterdag 22 januari regende het remises onder de RSR-deelnemers in Wijk aan Zee. Zo stuitte Arnold in zijn tienkampgroep op RSB-prominent Frans Maas. Die wist de stelling dermate dicht te schuiven dat er voor Arnold geen doorkomen meer aan was. Remise dus, en daarmee kwam Arnold op een score van een half uit twee. Zijn groep speelt overigens in een speelruimte die voor de toeschouwers niet zo heel makkelijk te vinden is, maar door de organisatie wel is omgedoopt tot VIP-Lounge, dus dat klinkt dan toch wel weer heel speciaal. Wijnand speelt in de enorme speelzaal die men ondanks de aanwezige mensenmassa een ruimtelijk idee heeft willen geven door de muren te beschilderen met een panorama van de kustlijn met een strook Noordzee. Hoe dan ook, de tweede partij van Wijnand raakte niet echt uit evenwicht zodat ook hij een remise bij kon schrijven. Dat was dan bij zijn overwinning uit de openingsronde die naar het schijnt middels een prachtige combinatie tot stand was gekomen. De meeste remises kwamen echter voor rekening van Victor. Hij speelde zijn vier zaterdagpartijen uit het rapidtoernooi in Wijk aan Zee en die eindigden gewoon alle vier in remise. Met iedere keer minder tijd nog op de klok dan zijn tegenstander koos hij bij vaak iets betere stelling het zekere voor het onzekere en bood of nam remise aan. Als excuus voor de vele halfjes gold wel dat het rapidtoernooi plaats vond in het verlengde van de commentaarruimte, zodat de partijen gespeeld moesten worden onder het geluid van een eindeloos over de borden schallende commentaarstem, een en ander versterkt door een fraaie set luidsprekers van bij elkaar toch al gauw een paar duizend watt. Maar ja, je speelt in een party-tent en dus niet in de VIP-Lounge, zullen we maar zeggen.
Na het nuttigen van een pizza Tarantella op zaterdagavond in het gelijknamige restaurant had Victor aan het begin van de zondag het remisemonster dan toch weten te temmen en volgden er voor hem nog een nederlaag en twee overwinningen. Dat leverde hem een eindscore op van 4 uit 7 en een prachtige plek in de middenmoot van rapidgroep A. Voor hem zit het toernooi er daarmee op, de tienkampers Arnold en Wijnand zijn pas net op stoom gekomen en zij hebben ongetwijfeld nog een zware week voor de boeg. (Victor)

Arnold en Wijnand in Wijk aan Zee (23 januari)
Voor het eerst in mijn wijk-aan-zee-bezoeken ben ik (Wijnand (red.)) opgezadeld met lid van verdienste Arnold Rijken. Maar gelukkig zijn we niet tot hetzelfde slaapvertrek veroordeeld in het natuurvriendenhuis De Banjaert. Slechts voor de beoordeling van elkaars partijen wordt er op beschaafde wijze commentaar geleverd. Beiden zijn we zeer tevreden met een score van 1,5 uit 3 partijen en zeker gezien het vertoonde spel dat zoveel punten niet rechtvaardigde. Jullie begrijpen dat ik het hier over de punten van Arnold heb. Zijn openingsrepertoire is zo bizar dat het zowel hemzelf als zijn tegenstanders tot wanhoop brengt. Daarentegen getuigen mijn eigen partijen van een vlekkeloze opzet en volgens Arnold zijn ze zelfs logisch van structuur maar als het spannend gaat worden bied ik te snel remise aan. Vandaag kwam het daar niet meer van omdat mijn tegenstander mij op tijd had matgezet. En dat na een archaïsche opening als die van Dick van Geet.

Op een of andere manier bestelt Arnold altijd het goede eten voor zichzelf en laat mij met de hondenbrokken zitten. Kortom het eten in Wijk aan Zee is rampzalig van kwaliteit en nog duur bovendien, verder wandelen we heel graag en hebben ferme discussies over de politieke toestand in Europa, Ja, voor minder doen we het niet. Tijdens zo'n discussie heb ik wel vaak de behoefte Arnold achter het behang te plakken dat echter maar schaars aanwezig is. Tegen andere RSB'ers hebben we gezellige snelschaakpartijen om de dreigende verveling te bestrijden. We verheugen ons reeds op het komende bezoek van onze RSR-fans, we waarschuwen bij deze vast dat de speelzaal van Arnold tegenover het damestoilet te vinden is. Uiteraard speel ik in de grote zaal met de grootmeesters.

Tot ziens in Wijk aan Zee ! (Arnold en Wijnand)

Spanning naar hoogtepunt in CL 1B (23 januari)
Alek is voor niemand bang. Dat bleek vrijdag wel in zijn partij tegen Stijn, die na een wat moeizame opening niet meer in zijn element kon komen en van het bord weer gezet door Alek. Wie weet is zo degradatie ontlopen voor Alek, en zal komende vrijdag de beslissing gaan vallen voor de laatste CL-plek. Stijn, Herbert en Richard gaan dit uitmaken onder elkaar. Dolf bezorgde Herbert een nederlaag en Richard bracht Michael verder in de zorgen door van hem te winnen. Tim en Philip hielden het al snel voor gezien, remise. In groep 2 wist Leo de Jager een nederlaag tegen Mark te voorkomen en de partij te winnen. Omdat Paul Tromp in remise moest berusten tegen Floris is Leo de winnaar van groep 2, proficiat en een mooie revanche op het vorige seizoen. Over degradatie wordt pas op 11 februari beslist. In groep 3 moet Hans Kluck na de remise tegen Robin Reynaert volgende week vol aan de bak moet voor een promotieplek en de benodigde WP-punten. In de Coppa gaan Oscar, Nathanael en Jeroen Hollebrands door. Jeroen moest daarvoor in een spectaculaire partij eerst wel Rob van der Lee verslaan. (Wim)

Bollywood Blauw (22 januari)
Vrijdag heb ik het met eigen ogen mogen aanschouwen: blauw past toch veel beter bij het supertoernooi in Wijk aan Zee dan het rood van vroeger. Sponsor Tata Steel komt uit India en dit land brengt momenteel veel goeds voor het schaken. Van mij mag Vishy Anand nog heel lang wereldkampioen blijven. Hij is wars van ster-allures, zet het vuil buiten als vrouw Aruna dat zegt (1), toont respect voor tegenstanders, geeft zichzelf de schuld na een nederlaag, maar laat anderen delen in zijn successen. Zoals bijvoorbeeld oud-secondant Artur Yusupov (2, 3). Maar niettemin, met Tata Steel als grote geldschieter blijft een invasie van spelers uit India voorlopig uit. Van voortrekkerij lijkt geen sprake. Surya Ganguly hoort gewoon thuis in de B-groep. Van hem zullen we nog meer gaan horen. En in de C-groep zijn er toch wel ergere dingen op de wereld dan gedurende vijf uur tegenover Tania Sachdev te moeten zitten. Van haar verwacht je na iedere zet een speelse glimlach en dat ze vervolgens opstaat voor een Bollywood-dansje . Maar speel een partij van haar na en je weet wel beter. Koploper Vacaturo hield zijn ogen zorgvuldig verborgen onder zijn pet, maar werd door haar vakkundig van het bord gemept. Genoeg over India, laten we ook de Nederlanders niet vergeten. Naast mij stond coach Chuchelov wat verlegen te draaien. Zijn spelers bakten er vandaag inderdaad helemaal niets van. Weliswaar verloor Arnold ook, maar hier is het laatste woord nog niet over gezegd. Een speler van het RSR 5-sterren Team ergens wegstoppen in een bijzaaltje achter de damestoiletten? Een grote schande! Arnold was zo ontdaan, dat hij zijn bezoekende TL niet eens opmerkte. Wijnand is intussen bezig aan zijn 34ste (vier-en-dertig-ste) editie van dit schaakfestival. Fusies, overnames, dat maakt allemaal niets uit: het toernooi blijft in de volksmond gewoon ‘Wijnand aan Zee’ heten. Zijn tegenstander van vandaag moest heel lang nadenken in de opening, dus toog ik samen met mijn trainingsmaat Hans (van een niet nader te noemen schaakclub) naar het paviljoen voor het cabaret-duo Sosonko-Stellwagen. Genna maakte er daar een echte show van. Beschouwingen over de speelstijl van de spelers, grapjes, inside information en verhalen over vroeger; dat is waar het publiek voor komt. Geniale zetten door de zaal schreeuwen kan tegenwoordig iedere toeschouwer: je laat gewoon je schaakprogramma meedraaien of anders kijk je live op internet wat de gespeelde zet is. Maar Daniel Stellwagen schudde de goede zetten zonder hulp luchtig uit zijn mouw. Het viel mij op hoe volwassen hij is geworden. Samen met de grote schrijver (1) Sosonko vormde hij een zeer onderhoudend commentator-duo. Daarna nog even naar de boeken-stand (4), een etentje in Beverwijk en dan alweer naar huis. Best wel een beetje jaloers op Wijnand en Arnold, want die blijven voorlopig nog een tijdje in het schaak-walhalla. (Dik) (1) Matten 6, New In Chess 2010 (2) Vishy Anand - My Best Games of Chess, Gambit 2008 (3) Artur Yusupov - Build Up Your Chess & Boost Your Chess, Quality Chess series (4) Alexandra Kosteniuk – Diary of a Chess Queen, Mongoose Press 2009.

Interne competitie (20 januari)
De 1e cyclus gaat ten einde lopen. Veel beslissingen zijn er reeds gevallen, maar vooral in CL-B en groep 2 is er nog weinig beslist. Vrijdag a.s. en volgende week zal er meer duidelijk zijn, volg het op de voet zou ik zeggen.

Op 4 februari start de 2e cyclus normaal gesproken. Zoals het er nu naar uit ziet zijn de groepen dan redelijk compleet. Door enkele terugtrekkingen tijdens de lopende cyclus zullen er zeker weer wat extra plaatsen te vergeven zijn, let daarop zou ik zeggen, elk resultaat telt!
Groep 3 begint ook weer opnieuw en spelers die nog wat partijen achterlopen in de huidige cyclus kunnen de vrijdagen 21 en 28 januari gewoon spelen. In deze groep zijn bij gelijk eindigen in punten, de WP beslissend.

De Coppa is tot nu toe nog niet ver gevorderd, maar de komende weken wordt er volop gespeeld. Tot nu toe wist Ed van Doorn Harmen het toernooi uit te werken, wel verrassend kan ik zeggen, maar een mooie prestatie van Ed. Zijn volgende opponent wordt Victor Berg, die Arrian uiteindelijk na verlenging op de knieën kreeg. Tim Benning wist Dik te verslaan en zijn tegenstander komt uit de partij Bart H-Paul Dekker, ook interessant. Binnenkort zal er meer over de Coppa te melden zijn, ik kom tijdig in de lucht. (Wim)

Chill zweten met team 6 (18 januari)
Donderdag mochten we tegen het altijd gevaarlijke Ashtapada in het verre Hoogvliet. We waren al gewaarschuwd door Wijnand Dobbinga. Dus hadden de captians Mischa en Angelo een mix van oude rotten en jongen honden opgesteld. De strijd begon gelijk al goed. Zo had Hans Veraart al heel snel een aanval, mooie opbouw bij Emilian, degelijk spel van Shakir, Mischa en Marius, Wouter ging voor het centrum, Angelo wist de goede loper van de tegenstander uit te schakelen en stond het bord van Andy al snel in vuur en vlam ...... we hadden niet anders verwacht! Inval captain Leo begon al aan ruime overwinning te denken. Rond half tien had Hans na 15 zetten een dame gehaald, kon Marius een stuk winnen, wikkelde Andy knap af naar een gewonnen stelling, won Wouter een belangrijke d pion en ging Emilian in de aanval. Weer 15 zetten later kon Hans zijn tweede dame scoren en dat was nog nodig ook, ging Wouter voor de open lijnen en won Angelo een stuk. Niet veel later stond het 3-0 en na een remise van Marius was het wachten nog even wachten op die 4 ½ ....... toch? Captian Leo ging met een grijns ze moeder bellen, de krant lezen en een beetje chillen aan de bar. Bij terugkomst stond de heren Mischa, Andy en Emilian toch wel heel erg moeilijk. Gelukkig toch een lichtpuntje, Shakir stond goed maar moest keepen. Het werd een uur lang zweten waarbij Andy verloren door een pest pion, Mischa met de koning de verkeerde kant op ging en Emilian ondanks de vechtlust het ook niet ging redden. Maar Shakir bleef scherp en wist met mooie combi de tegenstander schaakmat te geven. Weer wat grijze haren er bij maar wel een overwinning met 4½ – 3½ en nog steeds strak aan kop! (Deo).

Tata Steel Chess 2011: de weekendvierkampen (17 januari)
Afgelopen weekend speelden twee van onze matadoren in de weekendvierkampen van het Tata Steel Chess toernooi (voorheen Corus (voorheen Hoogovens)). Philip speelde mee in groep 2F, en wist dat deze partijen niet voor de Ossie Remisecup meetelden. Zodoende speelde hij drie keer remise. Een kleine ratingplus was zijn deel. Stijn acteerde in groep 3D. Ook hij behaalde 1½ punt middels winst tegen de laagst gerate speler, remise tegen een op papier gelijkwaardige tegenstander en verlies tegen de hoogste ratinghouder. Zijn TPR bleef daardoor steken rond zijn eigen rating.

De mooiste vrijdag van het jaar (15 januari)
Vrijdagavond half januari, dat is pas het heerlijk avondje! De schaakloze verplichte feestdagen zijn voorbij, Wijk aan Zee en het filmfestival staan voor de deur. Zelf al geplaatst voor de CL, lekker een avondje langs de borden. Het einde van de cyclus nadert, nu gaat het erom! Zie die gespannen gezichten, de onzekere hand richting stuk en weer terug, de trillende benen. Sommigen kunnen de spanning helemaal niet verdragen, Peter en Spaan hebben voordat ik om 20.45 uur het Nivon betreed, de vrede al getekend. Anderen bezwijken al snel onder de druk, ik heb mijn jas nog niet uit of Pim blundert een vol stuk weg tegen Alek en kan gaan herintreden in groep 2. Hitchcock, Shakespeare, Monty Python, alles komt in een paar uurtjes voorbij. Vooral in 1B zijn de punten gezien de stand heel duur. Herbert gooit alle stukken richting Arno's koning, na dameruil lijkt het mee te vallen, toch bezwijkt Arno en zo wisselen zij stuivertje in de verbeten strijd om het allerhoogste. Tim heeft het zoet van de CL al eens geproefd en dat smaakt naar meer. Michael's koning wordt omsingeld en vervolgens opgebracht, Michael dus nog lang niet veilig en Tim's CL-ticket is zo goed als binnen. Wim wurgt Richards Fransman op zijn Wims ondanks de vroege ruil van de Franse begrafenisloper. Richards stukken laten zijn monarch in de steek en met K,T en P tegenover zich is het snel gebeurd. In 1A was al veel duidelijk, maar de strijd is er niet minder om. Paul B jaagt compromisloos op Jorams koning maar nadat deze een paard op f8 zet, volgens Wim een vriend van de koning, neemt zwart het initiatief over en wint. Oscar moet bijblijven in de titelstrijd en vertrouwt na het openingsvoordeel op zijn eindspeltechniek. Het verwatert echter steeds meer tegen een voor zijn leven vechtende Harmen, en met de vlaggen op vallen berust Oz in een zetherhaling. Leo K staat na de opening prachtig in een rechtstreeks CL-duel tegen Ros, maar die wikkelt slim af naar een toreneindspel dat hij simpel uittikt. In de lagere regionen is het weer genieten van het altijd vermakelijke casinoschaak. Alleen Leo vD speelt een partij uit 1 stuk tegen Mark die de vernieling in wordt gespeeld. Arnold en Mischa spelen ondanks anderhalf uur op de klok bulletschaak, het muntje valt op kop en Mischa wint. Paul en Paul spelen een boeiende wedstrijd met ongelijk materiaal die eindigt in een puntendeling, maar dat had net zo goed andersom kunnen zijn. Het einde van de eerste cyclus nadert, er kan nog van alles gebeuren! (Plas)

Vechtlust half beloond (addendum) (14 januari)
In het artikel staat de zinsnede "Philip [..] zijn tegenstander creëerde heel sluw verre vrijpionnen op de b- en c-lijn, welke Philip niet meer kon afstoppen.". Dat gebeurde laatste ook wel, maar zonder Philips hulp (d.w.z. blunder) hadden die pionnen nooit kunnen promoveren. Alles draait om de volgende stelling:

Dit is de stelling na de 30e zet van witspeler FM Becx. Philip had nog een kwartier voor 10 zetten, dus je kunt wel spreken van opkomende tijdnood. De meest logisch uitziende zet in deze stelling is bxc5, maar Philip greep gruwelijk mis met axb4 waardoor een goede en wellicht gewonnen stelling in een verloren stelling veranderde. In de partij ging het als volgt:

30...axb4 31.Ta7+ Kf6 32.cxb6 Tb5 33.b7 b3 34.Tf1 b2 35.Tb1 Tc5 36.Txb2 1-0

Dit had er echter moeten gebeuren:

30...bxc5 31.Txa5 (31.b5 c4 32.Txa5 Tc5 33.Tx3 Kf6 -+) 31...Kf6 32.b5 c4 33.Tc3 Tc5 -+ (Philip/Arrian)

Vechtlust half beloond (13 januari)
Zaterdag 8 januari trad team 2 aan tegen Stukkenjagers 2. Wil was door zijn rug gegaan, dus moest zaterdagochtend Victor nog als invaller worden geregeld (Wil, beterschap!). Het duurde lang voordat er een uitslag te noteren viel. Aan bord 3 moest Peter met zwart helaas zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander, nadat hij één van niet al te best staande stukken moest inleveren. Al snel volgde de gelijkmaker aan bord 2, waar Jos met wit bekwaam profiteerde en zijn tegenstander mat zette. Op dit moment zag het er echter niet bepaald hoopvol uit voor het team. Paul B. (bord 7, zwart) werd lang bezig gehouden door een ver opgerukte centrumpion, en hij wist niet alle complicaties op te lossen. Na tijdnood kon hij opgeven. Bij Philip (bord 1, zwart) ging het lange tijd gelijk op, maar zijn tegenstander creëerde heel sluw verre vrijpionnen op de b- en c-lijn, welke Philip niet meer kon afstoppen. Victor (bord 5) had ondertussen met zwart - na slecht uit de opening te zijn gekomen - zijn stelling weten te verbeteren en hij bezorgde zijn tegenstander een dusdanig vervelende penning dat laatstgenoemde uiteindelijk moest opgeven. Daarmee was de tussenstand 2-3, maar Tim (bord 4, wit) stond verloren tegen een zeer sterke invaller; hij had weliswaar pionnen op de a-, b-, g- en h-lijn tegen een paard en pionnen op a en b, maar hij kon nooit genoeg dreiging ontwikkelen zodat het eindspel verloren ging. Toen restten nog Leo K. (bord 6, wit) en Arno (bord 8, wit). Beiden moesten winnen om er nog een gelijkspel uit te slepen. Arno wilde eerder in de partij remise aanbieden, maar teamleider Arnold gebood hem (gelukkig) door te spelen. Ook al was het materiaalevenwicht gelijk, Arno stond wel beter, en met zeer secure zetten dwong hij zijn tegenstander tot opgave. Toen hing alles af van Leo K. Hij had ergens wel een pion gewonnen, maar dat zegt niet zoveel in een toreneindspel. Leo bleef doorknokken en kreeg de handen op elkaar toen ook hij won. Zodoende sleepte team 2 er op de valreep nog een 4-4 gelijkspel uit! (Arrian)

Het kan vriezen het kan dooien (11 januari)
Team 3 is net het weer elke keer een verrassing. Van zonneschijn tot een zware depressie. Maar te voorspellen? No way ! Met 19½ bordpunten hoor je bovenaan te staan, helaas niks van dit alles. We staan in de middenmoot...... wel met een erg mooi doelsaldo. Vrijdag was het weer volop zonneschijn met Dordtrecht als “slachtoffer”. Het begon gelijk al goed met een uitgehongerde Alek. Binnen een uur had Alek zijn tegenstander zoek gespeeld en de rest-Chinees verorbert. Ook Herman stond lekker met als thema vastgepinde en eten. Mark ging vol in de aanval en Michael was snel van minder naar meer en van meer naar gewonnen gegaan. Ondertussen had Dik remise afgeslagen, was Arend aan het verdedigen, Paul Tromp op zoek naar gaatjes en van de stelling van Leo de Hunter was weinig te begrijpen wat meestal gunstig is. Rond half elf was het kassa zeven en wel met overwinningen voor Herman, Mark en Michael. Verder moest Dik na lang jagen op meer in remise berusten. Weer een uurtje later had Arend een gewonnen eindspel, ging Leo voor alles of niets en bleef Paul cool in tijdnood en wist een paar gaten in de verdediging te schieten. Niet veel later waren de stofwolken opgetrokken en stond er 7½-½ op het scorebord. In februari wacht ons een zware uitwedstrijd en wel tegen het gevreesde beest Black Beaty uit Schiedam.

Remise spook (11 januari)
De fut lijkt er tegen het einde van de competitie bij de meeste spelers uit. Terwijl de echte bikkels afgelopen vrijdag indrukwekkende externe scores neer wisten te zetten, eindigden maar liefst 6 van de 10 partijen in de interne in remise. En dat Harmen en ikzelf rond elven als laatsten nog nodeloos aan het schuiven waren, zegt genoeg over de getoonde strijdlust. In de hele Champions League was er maar één overwinning te noteren op vier partijen. Rob van der Plas won na een lastig middenspel van Bart ‘Ik kom misschien altijd te laat, maar ik kom wel altijd’ . In groep 2 speelden John Spierings en Rob van der Lee gelijk. Voor Rob niet genoeg om degradatie te ontlopen, voor John niet genoeg om promotie veilig te stellen. De heren uit groep 3 (waar zijn de dames gebleven?) lieten in ieder geval wel zien hoe het hoort. Drie overwinningen op vijf partijen. En als je zwart had, kon het haast niet fout gaan. Xander rolde Andy gemakkelijk op, Shakir won van Marius, terwijl Wouter geen kind had aan Martin. Zowel Wouter als Xander lijken hierdoor zeker van promotie. Voor de vierde plaats moet echter nog hard worden gestreden. (Leo K.)

Mistroostig (10 januari)
Zaterdagmiddag, 8 januari 2011. In een mistroostig, om niet te spreken van een troostmistig Rotterdam, kwam de regen met bakken naar beneden en maakten menigeen, en niet alleen voetbalfans, zich op voor een laatste eerbetoon aan icoon Coen Moulijn. Was het buiten ons clublokaal dus deernis en droefenis, binnen zou een RSR-aanhanger er in de loop van de middag niet veel vrolijker van worden. Ons eerste team speelde tegen De Stukkenjagers. Een tegenstander waar nog nooit van werd gewonnen. En toch waren er vooraf mogelijkheden ontdekt voor minimaal een wedstrijdpunt, en als het beetje mee zou zitten zelfs twee. Dat pakte echter geheel anders uit. Alhoewel we in het begin van de wedstrijd best van een meevaller mochten spreken. Na ruim een uur nadat arbiter Gerard Kool, die uitstekend leidde, het startsignaal had gegeven, konden we het eerste bordpunt noteren. In de partij van Wim (wit, bord 2) draaide het middenspel om zijn geïsoleerde pion op d4. Toen hij die kon oplossen met de opstoot d4-d5, maakte zijn tegenstander een ernstige fout. Wim profiteerde aldus direct (zie diagram). 1.d5 Pe5 2.dxe6 Pxf3+ 3.gxf3 fxe6 4.Txd6 Lxd6 5.Td1 Td8 (dreigt Lh2+ en Txd1) 6.Kg2 b6 ? (overziet de witte dreiging) 7.Lg5 en 1-0 vanwege materiaalverlies na Td7, Lf4. De Stukkenjagers trokken de score gelijk via bord 1. Daar had - voor de eilandjesliefhebbers - onze man JoostvRuit (zwart, 1) na de opening de betere pionstructuur. In het middenspel investeerde zijn tegenstander twee pionnen voor een aanval. Achteraf bleek dat Joost door het teruggeven van een kwal het tij nog had kunnen keren. Maar ja, achteraf …… Tijdens de partij maakte wit het met een aantal sterke zetten, heel fraai uit. De Tilburgse gasten stoomden door. Richard (wit, 6) was na een rustige partijopzet in TTL tegen TTP met ieder 5 pionnen beland. Hij dacht met zijn torens de losse zwarte pionnen te gaan stofzuigen en liet zich foppen door een plots matnet van zijn opponent. Met stukverlies was dat nog te voorkomen, maar evengoed zinloos om verder te spelen.Ook Nathanael (wit, 4) moest eraan geloven. Hij speelde de opening en het middenspel fris en onbevangen tegen een 2500+ kanon en stond in de partij zeker niet minder totdat de tijdnoodfase aanbrak. Het krachtsverschil werd toen pijnlijk duidelijk. We veerden wat op met de remise van Dolf (zwart, 3). Hij had de gehele partij een prettige stelling, maar de balans sloeg nooit echt door. Toen zijn tegenstander in de tijdnoodfase niet in valletjes trapte (was ook niet de verwachting, maar je mag en kunt het altijd proberen), werd de vrede getekend in een eindspel met lopers van ongelijke kleur. Harmen (wit, 10) maakte met een vol punt de stand wat beter voor ons om aan te zien. De opening had zwart veel tijd gekost. Over de eerste tien zetten deed hij anderhalf uur. Los van deze speler, moet uw schrijver van het hart dat de tijdverdeling van het merendeel van de spelers veel te wensen overliet. Maar goed, terug naar Harmen. Hij bewees zijn tegenstander qua tijdgebruik een gelijke dienst in de volgende partijfase, zodat een tijdnoodduel te voorspellen viel. In het L tegen P eindspel kon Harmen afwikkelen naar een gewonnen pionneneindspel. En dat deed hij ook, met winst tot gevolg. Met als tussenstand 2,5-3,5 vallen er vervolgens harde klappen. Rob (zwart, 9) was na een vertrouwde opening in een TTL + 5 pionnen eindspel terecht gekomen. Door de juiste stukken te ruilen, wist hij dit vakkundig om te zetten in een verloren eindspel van TT + 3/2 pionnen, waarbij hij onderweg ook nog een pion was kwijtgeraakt. Nul. Een bord hoger zat Herbert (wit, 8). Hij trachtte zijn ontwikkelingsvoorsprong te verzilveren met een vroege pionopstoot in het centrum. Het leek er ook even op dat het snel uit zou zijn via, wat Fischer noemde, “sac, sac, mate”. Zijn opponent wist echter steeds de juiste verdediging te vinden. Maar om dat nou te belonen met het weggeven van de dame, was ietwat overdreven. Nul. Weer een bord hoger stonden bij JoostvRos (zwart, 7) al na een kwartier (!) spelen nog slechts TTL + 5 pionnen op het bord. Wilden de beide spelers vroeg naar huis, naar de crematie van Coen? Nee hoor, ze gingen er eens lekker voor zitten. Joost had bij zijn 40ste zet zelfs nog maar een paar seconden over. Compliment voor zijn vechtlust, want hij stond de gehele partij (als ik het eerste kwartier niet meetel) met zijn rug tegen de muur. Verlies was echter onvermijdelijk. Nul. Oscar (zwart, 5) moest in het middenspel een fraaie combinatie van zijn tegenstander zien te weerleggen. Dat lukte heel goed en omstanders zagen winstkansen. Even later vervlakte het spel echter en Oscar wikkelde af naar een potremisestelling. Hoewel wit het nog even bewezen wilde zien, was het snel afgelopen. Daarmee werd de eindstand 3-7. De TL kreeg van omstanders nog een paar goedbedoelde adviezen mee, variërend van het gebruik van een zweepje tot het verplicht laten bestuderen van specifieke boeken. De TL weet echter beter en heeft er het volste vertrouwen in, dat de volgende wedstrijd zal aantonen dat het eerste van RSR niet met zich laat sollen ! (John)

Externe 7 en 8 januari (8 januari)
Op vrijdag 7 januari speelde team 3 thuis tegen Dordrecht 3. Het team deed eindelijk weer eens wat het op grond van rating zou moeten doen, namelijk winnen, in dit geval met maar liefst 7½-½. Het KNSB-bekerteam speelde uit tegen Spijkenisse. Niet het KNSB-Spijkenisse dat de vorige ronde was uitgeschakeld door ons, maar het RSB-Spijkenisse dat als verliezend finalist van de RSB-beker vorig seizoen mag meedoen aan de KNSB-beker (RSB-bekerwinnaar Krimpen wilde niet). Het is ook niet bepaald een gemakkelijke tegenstander, met Désiree Hamelink op bord 1. Tegen haar speelde Joost Ruit remise. Oscar won op bord 2 van Ricardo Klepke, Nathanaël op bord 3 van Wilmar Meijer. De loser van de avond was Joost Ros, die wist te verliezen van Serge Deceuninck (pletsmoes: ik had zwart). Een overwinning met 2½-1½ derhalve, en dus door naar de volgende ronde. Op zaterdag 8 januari speelde RSR Ivoren Toren in de KNSB-competitie een massakamp tegen het Tilburgse Stukkenjagers. Team 1 ging kansloos met 3-7 tenonder tegen Stukkenjagers 1. Team 2 wist op het tandvlees een 4-4 gelijkspel tegen Stukkenjagers 2 eruit te slepen. Diverse verslagen zullen ongetwijfeld volgen.

RSR qua voetbalkennis van 3e klasse onderbond niveau (8 januari)
Op menig schaakvakantie en RSR Voetbalreis weet het gevreesde duo Jaco/Plas hun clubgenoten te intimideren met hun naar eigen zeggen encyclopedische kennis van allerlei volstrekt nutteloze voetbalfeitjes. Waar is Gregor van Dijk gebleven, wie speelde voor zowel Sevilla, Logrones als Mönchengladbach, ze dreunen het moeiteloos en vooral ongevraagd op. Gesterkt door de bewonderende blikken van gespreksgenoten tijdens etentjes en verjaardagen togen zij dan ook op zondag 2 januari naar Maassluis, alwaar zij bij het plaatselijke Excelsior een gouden duo dachten te vormen in het officiële Nederlands Kampioenschap Voetbalquiz. Tijdens de eerste schifting bestaande uit 80 open vragen, die de 137 deelnemende koppels moest reduceren tot 40, werden al snel de eerste onzekere blikken uitgewisseld. Een treffend voorbeeld van het enorme verschil tussen verwachting en resultaat was bijvoorbeeld de vraag die ging over Geert den Ouden, die ooit landskampioen werd. Jaco begon al trots "Djurgardens (Zweden)" te noteren, toen de presentator vervolgde met "iedereen weet uiteraard de club, maar welke twee medespelers van toen spelen nu in de eredivisie?" Het duurde dan ook niet lang of de pletsmoezen kwamen tevoorschijn: niet ontbeten, tafeltjes te klein, herrie te groot, afijn u kunt ze wel. Ook ontbrak de broodnodige topvorm, wat wel bleek uit de relatief eenvoudige vraag welke 3 Nederlandse clubs ooit Europees uitkwamen tegen Wislaw Krakau. Plas was even ontschoten dat nota bene zijn eigen Feyenoord 1 van die 3 was. Jaco op zijn beurt had geen idee wie de enige Argentijn was die ooit bij zijn PSV onder contract stond. Lang verhaal kort: een beschamende 112e plaats en beide beentjes keihard op de grond. Mijlenver bleven zij achter bij de (negenvoudig!) winnaars Harry Hamer en Willem van Beeren, de Anand en Carlsen van de voetbalkennis. Commentaar van de losers, Plas: "dit is allemaal trainbaar, volgend jaar gewoon alle wikipedia kennis van de EK's, WK's en EC's uit het hoofd leren" en Jaco: "het ergste is dat Wim mij al van tevoren heeft uitgelachen, en nu nog gelijk krijgt ook!" Kom op Arnold, Richard, Stefan, Wim, Victor, Maarten, Bart, doe volgend jaar ook mee en geef RSR's voetbalkennis-topdogs hun zelfvertrouwen terug! (Plas)

El Quinto Equipo (4 januari)
Welkom bij het live-verslag van Het Vijfde Team, El Quinto Equipo, dat een uitwedstrijd speelt in het nieuwe stadion van Erasmus. En we zijn natuurlijk reuze benieuwd hoe de spelers terugkeren van de winterstop. Ik zie de mannen geconcentreerd naar de borden staren. Good-old Arnold oogt fit en opent voortvarend. Zijn tegenstander weifelt en … wordt helemaal zoek gespeeld! De eerste klap is weer voor RSR: 0-1. Het legioen komt binnen en ziet dat Martin twee stukken voor staat. Maar ik sta hier aan het bord van Hans. Hans meldde zich aan het begin van het seizoen aan bij de club, wilde wel meetrainen en wordt nu beloond per zet. Maar vandaag hij kan het verschil niet maken. Ik zie hem overleggen met de trainer. Het schijnt dat hij een remise-aanbod heeft gekregen. Hij loopt terug naar het bord en gaat in de denktank. Wat is hij van plan? Meer hierover na de onderbreking. We gaan er eerst even tussenuit voor een Spaanse variant . De teamleiding heeft inmiddels ingegrepen bij Hans. Het duurde allemaal veel te lang en hij krijgt vanaf de zijlijn het veelbetekenende ‘kruisjes’ teken. Hij moet remise aannemen en de stand wordt ½-1½. Eindelijk komt deze wedstrijd dan toch op gang. Martin doet wat hij moet doen en brengt de stand op ½-2½. Maar er sluipt gemakzucht in de ploeg en het spel loopt niet meer! De combinaties mislukken, de pionnen staan op eilandjes en de torens halen de achterlijn niet. Wouter laat zich beetnemen door een getructe oude dribbelaar: 1½-2½. Aan de topborden krijgt Leo remise aangeboden, maar hij mag doorspelen. En Léon gaat ten onder in een eindspel met ongelijke lopers. 2½-2½., de stand is weer gelijk! Het zal toch niet…? De socios roeren zich: Waar blijven de Leonardo’s? De Stijnen? De Barten? We denken met weemoed terug aan het vorige seizoen toen Lola de show stal. Maar Lola is er vanavond niet bij en RSR heeft het moeilijk. Maar misschien kan Leo nu iets ondernemen. Ik zie dat zijn hand richting toren gaat. Hij ruilt de torens, maar wacht eens even: het pionneneindspel is glad verloren! 3½-2½ achter en de trainer zit te knarsentanden. Had hij maar opdracht gegeven om de remise aan te nemen. Het degradatie-spook komt weer heel dichtbij. Pech natuurlijk, dat Team 5 is ingedeeld in de loodzware klasse 2B die voor de helft gevuld is met eerste achttallen. En dat, terwijl Team 4 in klasse 2D de één na de andere dwerg kan oprollen. Deze indeling heeft absoluut niets met schaken te maken, beste mensen, maar alles met politiek . Het uitstapje van Terence naar Team 4 is inmiddels breed uitgemeten. De overige teamleden kijken nu nadrukkelijk naar hem, maar Terence laat niets merken. Hij zit rustig achter het bord en waarschijnlijk is hij iets aan het uitbroeden. Voorlopig gebeurt er hier niet veel. Maar hoe gaat het op het eerste bord? Daar heeft Rob zojuist zijn dame offensief midden in de stelling van de tegenstander geplaatst. Maar die is niet onder de indruk en antwoordt met een krachtzet. En ongemerkt heeft terror Terence dan toch weer toegeslagen. De stand is nu 3½-3½ en het wordt een gek-ken-huis! Spaan zet de wave in en alle ogen zijn gericht op het eerste bord. Dit tijdnood-duel gaat de beslissing brengen. Rob schiet vanuit alle mogelijke en onmogelijke hoeken met schaakjes. En … wint! Wat een kanjer. Huilend van geluk ondertekent de TL het wedstrijdformulier. De eindstand is 3½-4½ en hij mag wat langer aanblijven. Viva El Quinto Equipo! (Dik).

Bikkelen en zweten (2 januari)
Ook voor groep 2 zit het er bijna op. Met nog een paar wedstrijden te gaan zijn de bikkels Paul Tromp en Leo de Jager al bijna zeker van promotie. Maar wat doet eeuwige comeback Kid Herman? En John Spiering? blijft die gewoon ze puntjes pakken of weet de verrassing van het seizoen Arend toe te slaan? Wie wil kan straks een gokje wagen met de RSR toto. Maar niks is zeker in groep 2. Maar ook onder de streep gaat het spannend worden. Drie degradanten van de vier zijn min of meer bekend. Dit zijn de jojo's Leo en Rob vd Lee die het wel erg zwaar hebben. Ook Jeroen gaat naar groep 3 , verleden jaar nog de verrassing en nu te druk met anderen dingen. Wie de vierde degradant gaat worden weten we waarschijnlijk pas over twee weken. Het gaat om een groepje van maar liefs vier kanditaten en niet de minsten! Paul Dekker, Dik en Floris zitten in het bootje....pompen of verzuipen is nu. Ook Mark is nog niet helemaal veilig. Maar met Dolf als trainer zit dat wel goed en wie weet is er zelfs nog een kansje op promotie. Zo zie je maar weer de scheiding tussen degraderen en promoveren is flinterdun bij RSR .