|
Op tour in Spijkenisse door TL Jungbin, 20 november 2023 Vrijdag 17 november speelde het 1e viertallenteam uit tegen Spijkenisse. De vorige ronde werd er 2-2 gespeeld, ditmaal hoopten we op iets meer. Eens kijken of we er nog wat van konden bakken. Hieronder een korte samenvatting van de partijen. De eerste speler die klaar was, was Leonardo. Hij speelde een solide partij in het Engels. Leonardo had een doorgebroken vrijpion, echter die werd geblokkeerd door 2 torens en in de gaten gehouden door een dame. Ook controleerde het vijandige paard belangrijke velden eromheen. Op een gegeven moment besloot Rob Kalkman zijn toren op te geven voor een loper en pion. Daarna besloot Rob nog eens zijn dame op te geven voor twee torens. Er kwam toen een toren+paard tegen dame eindspel. Normaal is de dame beter dan de toren en het paard, dit is zo omdat de dame veel mobieler is. Je kan sneller bewegen met een dame dan een toren en paard doen. Echter hield Rob de damevleugel dicht met de toren en een actieve koning. Leonardo probeerde de pionnen van de koningsvleugel te veroveren door naar binnen te infiltreren met zijn koning. Hij moest oppassen voor meerdere paardvorkjes, echter Leonardo had dat kalmpjes allemaal onder controle. Het lukte Leonardo om naar binnen te infiltreren, echter hield zwart alles tegen en werd er berust in zettenherhaling. Dit was in het voordeel van Leonardo gezien hij maar een minuutje had en de tegenstander meer dan een uur. De tweede speler die klaar was, was Michiel. Michiel speelde tegen een jonge getalenteerde speler, Job Verheul. Overigens ook mijn begeleider van het afgelopen ONJK-kamp. Michiel moest een ratingverschil van 250 punten zien te dekken, en dat ook nog eens met zwart. Een pessimist zal nu al 0-1 voor de tegenstander genoteerd hebben. Michiel speelde zijn gebruikelijke Leeuw. Dit is echter objectief een van de wat mindere openingen. De wat sterkere spelers weten er vaak wel een gat in te schieten. Dat lukte Job echter niet. Job speelde de variant met Lg5 voor de spelers die bekend zijn met de theorie. Deze variant is echter niet zeer uitdagend voor zwart. Hierna probeerde Michiel de stelling hermetisch af te sluiten in het centrum en de damevleugel. Michiel moest hiervoor echter een pion opofferen. Echter, dit bleek bij lange na niet genoeg te zijn voor de overwinning. Zwart kreeg namelijk compensatie voor de pion in de vorm van stukkenactiviteit. Wit besloot zetten te herhalen en de partij eindigde in remise. Al met al een mooi resultaat, daarnaast was de evaluatiebalk nooit hoger gebleken dan +1 en -1, aldus ook een terechte remise. De laatste twee partijen die bezig waren, waren die van Spaan en de TL. De tegenstander van Spaan, Fabian van Buuren, speelde een theoretisch correcte Najdorf. Spaan kreeg geen voet aan de grond tijdens de partij en verloor nog eens een pion. Echter, Spaan bleek een zeer sterk paard te hebben, waarmee hij een foutje uitlokte aan zwarts kant. Spaan ruilde af naar een gelijk toreneindspel. Hiermee werd de partij berust in remise. De oplettende lezer zal nu doorgehad hebben dat de stand 1½-1½ was. Het was in mijn handen om het team naar de overwinning te leiden. Mijn tegenstander opende de partij met e4. Ik koos ditmaal voor de Lf5 variant in het doorschuif. Mijn tegenstander speelde de Tal-variant. Ik koos voor een zijvariant met a6. Dit blijken nog eens zeer ingewikkelde stellingen te zijn die mij niet zo goed afgaan. De ervaring laat zien dat veel grootmeesters vóór zet 15 ook de fout ingaan. De opkomende stelling bleek te moeilijk voor mij. In de opening werd ik aangevallen vanuit de damevleugel, ik koos voor een pionoffer om mijn stukken sneller te ontwikkelen. Echter, ik zag in het middenspel een kans om de geofferde pion terug te winnen. Die ik had genomen. Ik had echter meer geduld moeten hebben, en er helemaal voor moeten gaan. Dat had me een hele klein voordeel van -0.4 opgeleverd. Helaas koos ik voor het evenwichtig maken van het materiaal. Daarna overschatte ik mijn mogelijkheden tot verdedigen waarna ik ook nog een pion pakte. Wit kon hierna zorgen dat ik niet meer kon rokeren. De evaluatie gaf inmiddels al +1 voor wit aan. Echter, na een aantal onnauwkeurige zetten van zwart werd de evaluatie al gauw weer 0.0. Mijn tegenstander Jona van der Geld en ik hadden allebei minder dan 5 seconden na elke zet. We speelden op increment, wat met de complexe stelling voor ons niet te doen was. Maar ik was wel degene die onder druk stond, wat qua tijdsverdeling hem het voordeel gaf. Onder de druk maakte ik de laatste fout die me de partij kostte. Jona won met een tactische combinatie een toren en daarmee kon ik de handdoek in de ring gooien. De einduitslag was 2½-1½ in ons nadeel. Het is echter nog niet voorbij. In deze poule wordt er 2 keer tegen elk team gespeeld. De volgende keer zullen we er zeker van zijn om goed wraak te nemen. We hopen de volgende ronde terug te komen tegen Charlois, tot die tijd zullen er veel toreneindspellen en andere geheimzinnige dingen geoefend worden onder het viertallenteam. Tot de volgende wedstrijd.
|
Schaakvereniging RSR Ivoren Toren
(sinds 1919)