De zoveelste match tegen Krimpen door TL Jungbin, 12 oktober 2023 Maandag 9 oktober speelde RSR weer tegen Krimpen, een team waar RSR jaarlijks altijd wel tegen speelt. De teamleider zelf was dit keer niet in staat om te spelen doordat hij de toetsweek op school moest overleven... gelukkig was Spaan meer dan bereid om voor de teamleider in te vallen. Hieronder een samenvatting van de partijen van de spelers zelf: Bord 1: Nathanael Spaan Tegen Rhys kwam ik goed uit de opening, ik had een verbetering t.o.v onze vorige partij. Een pion winst en daarmee de partij was mogelijk, alleen te moeilijk voor me. Daarna een makkelijk te houden remise eindspel weten te verknallen. Positief is dat het uit vorm zijn iets minder vorm krijgt. Bord 2: Bent Blokland Bent kreeg op bord 2 tegen Marcel Glissenaar een London-system tegen zich. Er ontstond een stelling waarin voor hem niet veel meer te behalen viel dan remise als geen van beide partijen actie zou ondernemen, dus besloot hij het heft in eigen handen te nemen om voor de winst te strijden. Helaas trok hij aan het kortste einde en ging het punt naar de tegenpartij. Bord 3: Michiel de Ruiter Ik speelde met wit tegen Hans Ranft, een ervaren speler van Krimpen. De opening was een Hollandse stonewall, waar ik voor de opzet met g3 Lg2 en Ph3 koos. De eerste 10 zetten waren boekzetten. Zwart speelde toe de beetje vreemde opstoot e6-e5. Na afruil in het centrum kreef ik dan ook voordeel, wat ik helaas weer kwijtspeelde door een loperruil uit te stellen. Zwart onttrok z’n loper aan de afruil waarna ik geforceerd dames moest ruilen en de stelling weer gelijk was. In het vervolg manoeuvreerde ik volgens mij iets handiger in een eindspel met dubbele torens en ieder twee lichte stukken. Ik paard + loper en zwart het loperpaar. Ik wist daardoor lopers af te ruilen en een pion te winnen. Of de pion genoeg voor winst was weet ik niet, maar in een poging actief tegenspel te krijgen, begon zwart met een kingwalk richting het centrum van het bord. Dat was gevaarlijk, zeker toen mijn toren op de zesde rij vervelende dreigingen aan het uitvoeren was. Op het laatst blunderde Hans mat in een, maar de stelling was al zeer moeilijk voor hem. Grappig (voor mij) detail was dat mijn paard dat begon op h3, na 14 zetten over het hele bord gestaan te hebben uiteindelijk mat kon geven vanaf veld h4. Bord 4: Leonardo Ayala Leonardo kreeg op bord 4 met zwart het Engels tegenover zich. Hij koos voor de aanpak met c5, het symmetrisch Engels. Echter werd hier gekozen voor een directe Pc6 na c5 wat een tikkeltje dubieus blijkt te zijn. Wit kan namelijk dan met de zetten 3.Pf3 g6 4.e3 Lg7 5.d4 een betere stelling krijgen. Wit heeft namelijk dan betere kansen om d5 te pushen. Dit gebeurde echter niet. Er werd door de witspeler gekozen voor een botvinnik set-up, waarna werd gebroken op de damevleugel. Dit gaf wit uit de opening al een comfortabel voordeeltje. Na een onhandige manoeuvre van het paard werd de stelling voor wit al gauw +1.7. Hierna schommelde partij een tijdje tussen beter voor wit en gelijk. Wit won vervolgens een kwaliteit, echter bleek dit niet de juiste aanpak te zijn. Want Leonardo kreeg genoeg compensatie, waarna de stelling weer gelijk werd. Toen schommelde de stelling een tijdje tussen beter voor zwart en gelijk. Zwart bleef de druk opvoeren en kwam in een gewonnen toreneindspel met 2 pionnen meer terecht. Uiteindelijk besloot de witspeler dat hij het wel geloofde en gooide hij de handdoek in de ring. Beide partijen hadden genoeg kansen hier, en het was zeker een moeilijke stelling om uit te spelen. Al met al een redelijk begin van het seizoen. 2-2 tegen een sterk team als Krimpen mogen we zeker tevreden mee zijn, op papier hadden ze ook een iets sterker team. De volgende keer dat we tegen ze spelen is in maart. Dan zullen we er zeker van willen zijn dat we de volle punten naar huis meenemen. We hebben dan het voordeel dat we thuis spelen.
|