Team 1 haakt af na verlies tegen Landau Axel

door Djeez, 5 februari 2018


Never a dull moment bij RSR. Terwijl de belangstelling de laatste tijd vooral uitgaat naar de mysterieuze queeste naar een nieuwe speelzaal en de vage toenaderingspogingen van een concurrerende schaakvereniging, zou je bijna vergeten dat er ook af en toe ook gewoon een competitiewedstrijdje gespeeld moet worden.

Nu schijnt het zo te zijn dat iemand van de zomer tegen de KNSB heeft gezegd dat wij wel graag in poules met Zeeuwse teams zouden zitten. Zijn die teams soms zwakker? Een belangrijk kenmerk is in elk geval wel dat de uitwedstrijden nogal lastig zijn qua vervoer en reistijd, vooral in Zeeuws-Vlaanderen. Zie een eerder verslag over Sas van Gent. En dat het daardoor ook nogal moeilijk is om invallers te vinden die bereid zijn om een hele zaterdag op te offeren. Bij Team 2 valt over dit onderwerp ook genoeg te zeggen, maar dat laat ik aan Koots Keet over.

Team 1 moest naar Landau, of was het nou Axel? TL Joost gaf zijn onderdanen te kennen dat er voor deze barre veldtocht slechts 6 spelers beschikbaar waren. Wel konden we misschien gebruik maken van groepskorting in de trein. Nou, daarvan heeft deze verslaggever een nachtje heel slecht geslapen. Dat kun je gewoon NIET maken. Punt. Ik heb even overwogen om mijn lidmaatschap op te zeggen of om me ziek te melden. Niet serieus natuurlijk. Dan maar de hele club spammen met mails. En wonder boven wonder lukte het ons op vrijdag alsnog om een achttal compleet te krijgen. Eeuwig dank aan de invallers Wouter en Arjen, ze hebben onze clubeer gered, voorlopig. En het allermooiste was nog dat ze allebei over een auto bleken te beschikken.

Desondanks maakte Spaan de hele reis, heen en terug, per openbaar vervoer ("vanwege het aantal zitplaatsen in de auto"). Verdere details over zijn tripje ontbreken, maar toen wij per auto in Axel arriveerden stond hij ons al op te wachten. Degenen die dachten door de zelfopoffering van Spaan een comfortabele autorit te hebben, kwamen bedrogen uit. Herbie had namelijk ruzie gemaakt met zijn concullega's bij ProRail en moest worden opgepikt van het station in Breda. Arjen had het beter bekeken, want hij reed alleen in zijn eigen auto. De afgeladen bolide van Wouter kreunde zich via Antwerpen, de kerncentrale bij Doel (geen haarscheurtjes waargenomen), tolpoorten (2 x 6 euro) en idyllische boerenlandweggetjes naar de plaats van bestemming.

De wedstrijd dan maar. We verloren met het kleinst mogelijke verschil en dat was een fikse tegenvaller. Er kan nu wel een dikke streep door onze kampioensdromen, mochten we die al hebben gehad. Aan de invallers lag het niet. Wouter zette ons zelfs op voorsprong. Dat achteraf bleek dat zijn tegenstander Mathijs Dubbeldam ook een invaller was, mocht de pret niet echt drukken. Arjen boekte een solide remise tegen Janco Dees, al baarde zijn tijdverbruik mij wel enige zorgen. Bovendien had hij zich niet gerealiseerd dat je je mobieltje beter helemaal uit kunt zetten. Op de trilstand maakt dat ding namelijk ook nog een beetje geluid, althans volgens Lucas die een tafel verderop zat. Verder werd dit gelukkig door niemand opgemerkt.

Ik werd een beetje overrompeld door een snel spelende Randy van Houtte en had het gevoel dat ik erg shaky kwam te staan. Maar door wat gelukjes in de stelling viel dat in feite reuze mee, zagen we al in de analyse. Geen moment in gevaar geweest eigenlijk. Wit koos eieren voor zijn geld en dat betekende in dit geval een zetherhaling met schaak, die ik niet kon weigeren. Over die beslissing dacht Randy langer na dan over zijn andere 20+ zetten bij elkaar.

De slotstelling (vanuit zwart perspectief):



Als wit geen schaak blijft geven op f6 en g5, maar bijvoorbeeld de f-pion slaat, dan komt mijn toren ineens heel sterk in het spel.

Wil verloor een kwaliteit en was direct kansloos tegen Wim Versporten. Het duurde nog wel een tijdje, maar die nul was onvermijdelijk.

Lucas liet een paard verdwalen, diep in de witte stelling. Zijn tegenstander Gertjan Verhaeren deed ondertussen goede zetten en zaken aan de andere kant van het bord.

Herbie had ook geen beste dag, zoals hij zelf beschrijft: "Een chaotische heenreis, een (bijna) vergeten tas op de terugweg en in de partij vergat ik op diverse momenten de tijd te nemen ter dubbelcheck van de winstvoering. Zo ging een kans voor open doel voorbij en waren de druiven extra zuur toen pardoes een loper midden op het bord ingesloten bleek. Dat wordt volgende keer gewoon weer op de handen zitten en verplicht tot 100 tellen voor elke zet."

Spaan won, dankzij een vrijpion. Bas van Doren probeerde nog iets met mat met torens op de onderste rij, maar daarmee verraste hij onze routinier natuurlijk niet. In zijn eigen woorden: "Mijn tegenstander was een jonge speler die duidelijk beter was dan zijn rating. In een Siciliaan met 2...e6 kwam ik iets gemakkelijker te staan nadat zwart met b4 mijn paard naar a4 joeg. Een paard aan de rand is niet altijd een schand. Voor beide spelers was het moeilijk een goed plan te vinden, maar vanwege ruimtevoordeel kon ik mijn stukken iets makkelijker dirigeren naar de betere velden. Op het laatst kon ik afwikkelen naar een eindspel met dubbele torens. Na een verloren zet van mijn tegenstander was de klus snel geklaard. Het grappige was dat ik de volgende dag 15 kilometer verderop speelde, in Gent, voor de Belgische competitie. Hier kreeg ik dezelfde opening voorgeschoteld en kon ik ook met dubbele torens naar een gewonnen positie afwikkelen."

TL Joost stond lange tijd een pionnetje voor, maar zwart (Arthur Hugaert) had een heel sterk pionnencentrum. En door een loeisterk kwaliteitsoffer werd dat centrum zelfs nog sterker. Joost moest een toren geven om dat onschadelijk te maken, maar had toen wel een stuk (loper) minder. Maar gelukkig had hij nog een vrije h-pion die naar de remisehaven liep. Dat had voorkomen kunnen worden, zoals Hugaert direct na afloop al beweerde, maar eenvoudig was dat niet te zien.

Na afloop dineerden kapitein Wouter en zijn bemanning in een etablissement dat in Wassenaar niet zou hebben misstaan. Al met al een prijzig uitje. De penningmeester kan binnenkort de bonnetjes tegemoet zien.

Lucas vroeg zich nog wel af of we met 6 man en de bovenste 2 borden leeg misschien wel hadden gewonnen? 
   Landau Axel          1917 - RSR Ivoren Toren 1   1991 4½ - 3½
1. Arthur Hugaert       2051 - Joost van Rosmalen   2129 ½  - ½
2. Nick Dubbeldam       1991 - Herbert van Buitenen 2147 1  - 0
3. Bas van Doren        1829 - Nathanaël Spaan      2102 0  - 1
4. Randy van Houtte     2004 - Jason Zondag         2028 ½  - ½
5. Wim Versporten       1982 - Wil Sparreboom       1891 1  - 0
6. Gertjan Verhaeren    2049 - Lucas Gortemaker     2002 1  - 0
7. Janco Dees           1895 - Arjen Klop                ½  - ½
8. Mathijs Dubbeldam    1531 - Wouter Scheffer      1636 0  - 1

De glazen zijn leeg, de lachjes zuinig.