Wijk aan Zee 2019, in staat van beleg door heftige bacillenaanval

door Wijnand, 1 februari 2019
bijgewerkt met reactie Jason


In geen jaren zoveel zieken om mij heen aangetroffen. Vanzelfsprekend nam ik mijn eerlijk aandeel in deze misère. Eigenlijk hoef ik hierover nauwelijks nog iets te melden als je het artikel van Jason Zondag hebt gelezen. Voor mij was de koek op na de zesde ronde; met slechts 2½ punt uit 6 vertrok ik ziek naar Rotjeknor. Nu ga ik niet gebukt onder de belasting van een indrukwekkende rating van 2000, wat het gemakkelijker maakt om vroegtijdig af te marcheren. De tegenstander die mij in de 4e ronde vergastte op een naar zijn zeggen ongevaarlijke kriebelhoest, welke hij vrijwel iedere 30 seconden produceerde, had zich inmiddels ook afgemeld. Uiteindelijk bleek 50 % van onze groep het toernooi niet uit te spelen.

Gelukkig was het niet alleen droefenis wat de pot schafte. Het leven in het natuurvriendenhuis draaide weer als vanouds. Het collectief boodschappen doen bij de Albert Heijn in Heemskerk, uiteraard onder het wakend oog van Arnold Rijken, bereikte weer een ongekende hoogte. Waarom moest Wíjnand zo nodig een doosje champignons aanschaffen, waren 2 zakken boerenkool niet voldoende voor 5 man en moest er naast vanillevla ook chocoladevla zijn. Kortom: het ging hier ERGENS over. De Banjaert-cup draaide als vanouds met 33 deelnemers. Het totaaloverzicht van Paul Dekker werd weer gretig bestudeerd.

De resultaten van de RSR-leden waren niet bijzonder vermeldenswaard. Of het moest het resultaat van Chessarni zijn. Arnold Rijken bracht het er namelijk verreweg het beste af met maar liefst 6 punten en dat nog wel terwijl hij de afgelopen maanden nauwelijks op de club is geweest. In zijn groep namen maar liefst vier vrouwen deel die tegen onze Arnold echter weinig kansen kregen om te schitteren (½ uit 4 !). Daarmee is nog niet gezegd dat vrouwen niet kunnen schaken zoals JH Donner ooit in het verleden, ver voor de MeToo periode, durfde te stellen. Ik hoef hier slechts te verwijzen naar het recente verleden waarin Paul Dekker afgedroogd werd door een meisje van 8. Paul had desondanks voor dit jaar aangegeven toch liever in groep 4 dan 5 te willen spelen. Voor zijn dapperheid werd hij netjes beloond met 2 uit 9. Volgend jaar dan toch maar een groepje lager? Voor de volledigheid meld ik hier nog even de scores van Dick Straathof met 3½ uit 9 en Jason Zondag met 5 uit 9, die zich niet hadden ingekwartierd in De Banjaert. Ook daaruit moge blijken dat Arnold het relatief goed heeft gedaan!

Wat was er nog meer speciaal aan dit toernooi? De publiciteitsruimte die in voorgaande jaren in het revalidatiecentrum Heliomare was gehuisvest, was nu verplaatst naar het aloude café De Zon. Als gevolg daarvan moest de spelersgroepen die in De Zon altijd waren gehuisvest verplaatst worden naar een andere locatie. Het oog was daarbij gevallen op Hotel Hoge Duin. Een mooie locatie, daar niet van. Maar wel een flinke klim naar die duinen en erger nog, flink verwijderd van de toernooizaal waar HET GEBEUREN plaatsvindt. Je zit daar dus aardig geïsoleerd. Al met al met het gevolg dat ik Gerda Schiermeijer, jarenlang verantwoordelijk voor de wedstrijdleiding van zaken in De Zon, plots weer deel zag nemen in de tienkampgroep van nota bene Arnold Rijken. Haar routine was uiteraard een beetje zoek, destijds - in 1988, 31 jaartjes terug - zette ze mij nog midden op het bord mat met de zet h2-h4! Van pure ontsteltenis riep ik toen: "Nee toch" waarop zij riposteerde met: " 't is echt zo!"

Uiteraard waren wij RSR Ivoren Toren-leden weer blij met onze trouwe bezoekers, die ons vanzelfsprekend en terecht van het nodige commentaar voorzagen als zich weer wat klungelachtigs had voorgedaan. "Tc5 Wijnand, dat je dàt nou niet gezien hebt, remise was zeker geweest." Ik weet het, maar op het beslissende moment twijfel ik dan toch weer. Gebrek aan talent natuurlijk, dat weet ik wel zeker. Aan dat laatste mankeert het waarschijnlijk niet bij Jason, gelet op zijn 5 punten en zijn aspiraties om de 2000 rating weer binnen te halen. Als ik zijn verhaal lees, dan verdenk ik hem er echter toch van dat hij er kennelijk genoegen in schept zich het leven zo zuur mogelijk te maken. Waarom niet boeken bij de Banjaert, Jason? Voor de kosten hoef je het nauwelijks te laten, je mist de dagelijkse martelgang naar de droevig stemmende stationsbuurt in Beverwijk en aanvullende treinreis, schaken wordt zo wel een zeer proletarisch genoegen. In De Banjaert kan je elk avond andere schakers ontmoeten van zeer behoorlijk niveau, zoals dit jaar maar liefst 3 deelnemers van de zgn. Topgroep (rating ca. 2400 en nog wat meer) en het desgewenst meegenieten van het samen bereiden en opeten van de een of andere hutspot o.l.v. Arnold Rijken en het jaarlijks meegenieten van de Australian Open. Voorts gratis deelname aan de Banjaertcup! Kortom: de keuze lijkt voor de hand te liggen.

Reactie Jason: "Hoi Wijnand. Bedankt voor het Banjaert aanbod, maar ik ga niet 10 dagen uit logeren. Dan nog liever elke dag Beverwijk Centraal. Inderdaad, niets masochistisch is mij vreemd. Groetjes, Jason."