|
Geen laffe remises in Gouda door Koots Keet, 6 februari 2020 Het ging maandag 3 februari tegen Messemaker1 om hele punten en het leek wel of het ergens om ging. Dat was ook zo, want Messemaker streed tegen ons RSB-team 1 voor zijn laatste kansen op behoud in de Hoofdklasse van de RSB. Bij de helft van de partijen werd een eenmaal veroverd plusje omgezet in winst, bij de andere helft werden de bordjes op soms drastische wijze verhangen en dus - u raadt het al - werd het toch een zinderend gelijkspel. Drie auto's, een trein en een fiets waren nodig om de spelers ter plaatse te krijgen. Precies om kwart voor acht kregen Spaan, Bahman en ondergetekende een wolkbreuk over zich heen, zodat wij als verzopen katten achter de borden plaatsnamen. Van het al aanwezige viertal V2 hebben wij nauwelijks iets kunnen zien. Het zou goed kunnen dat zij al voor aanvang veni vidi foetsie waren, want zoals uit Arjens verslag bleek, was dat een nonevent. Bij Maarten was een goed speelbaar frans eindspel al binnen een uur voorbij. Ik geloof dat hij een stuk wegblunderde om vervolgens V2 na te reizen. Bahman maakte dat goed door met een loper op d6 de zwarte rokade te verhinderen. Hij beukte er in het centrum doorheen. Hoe Wil zijn gelijkstaande eindspel wist te winnen, weet ik ook niet. Na afloop viel wel op dat er een paar tanden uit zijn gebit waren weggeslagen; kan ook zijn dat de teer de laatste restjes van de met roken gestopte Wil bij elkaar hield. Fung rokeerde lang en kreeg meteen met een zwarte pion op c3 een spijker in zijn doodskist. Het was een wonder dat hij dat overleefde en zelfs won:  Op dat moment zat ik met een filosofische blik naar mijn onbekende stelling te kijken. Al mijn stukken stonden goed ontwikkeld, maar ik werd verrast door een combi van 1 zet diep, die een pion kostte. Wakker geworden deed ik wat complicerende zetten, die Leen de Jong noopten tot wat nauwkeurig spel. En zowaar kwam er nog een - ook gemiste - kans op een lastig te winnen eindspel, maar daarna was er geen houden meer aan. Paul Tromp nam het op tegen de permanent met tongue-in-cheek spelende Ben van Geffen. Die speelde Spaans met Lg7 en Pge7. Na Pauls f4 was d5 sterk en stonden zwarts stukken handiger opgesteld. Langzaam, maar zeker werd Paul van het bord geschoven. Zo stond het dus 3-3 met Paul Batenburg en Spaan nog aan het werk. Paul Batenburgs partij was een klassiek voorbeeld van hoe ruimtevoordeel voor Arjan van der Leij door stukkenruil werd omgebogen in een ruimte die bijna niet meer te verdedigen viel. Toen Pauls koning ook die ruimte binnenwandelde, was het bekeken. Spaan tenslotte had een behoorlijk voordeel in het middenspel laten verdampen. Een toreneindspel met verste vrijpion voor Erik Hennink werd zo Messemaker's laatste strohalm (4-4). Spaan speelde iets te lang door en liet ook na afloop zijn gebruikelijke zenhouding even varen. Of dat (de volgende morgen alweer) tot onbezorgde post heeft geleid - het zou zomaar kunnen.
|
Schaakvereniging RSR Ivoren Toren
(sinds 1919)