Praag 2018: Internationale schaakvakantie

door Wijnand, 20 augustus 2018


Wat, al weer naar Praag? Hoe kon me dat overkomen na eerdere deelnames in 2014 en 2016? Welnu, ik bevond me tussen twee vuren. Aan de ene zijde Arnold, die op zijn vertrouwde, vriendelijke wijze met een evenwel despotische ondertoon te verstaan gaf: "IK heb me al ingeschreven bij Jindra." Bleef het daar nu bij, dan was ik voldoende bestand geweest tegen de verleiding en had ik hoogstwaarschijnlijk geen poot verzet richting dat rapidtoernooi in Praag. Maar toen kwam Jeanine in beeld: "Toe Wijnandje, Praag vind ik zo'n leuke stad." Ik kan me karaktervollere mannen als mijn persoontje voorstellen die in die situatie alsnog door de - dankzij arthrose verzwakte - knieën zullen gaan.

Omdat er nu eenmaal vraag naar is moet ik even ingaan op de resultaten van onze mannen in dit rapidtoernooi. De bezetting van Nederlandse zijde loog er dit jaar niet om. In dit geval namen maar liefst 4 vertegenwoordigers van oranje, blanje, bleu plaats in de speelzaal. Naast Nathanaël, onze kersverse clubkampioen, die vanzelfsprekend korte metten zou gaan maken met al dat Oost-Europese gespuis, waren Arnold, Willem v.d. Wel (als tweede vertegenwoordiger van de Nieuwerkerkse schaakgemeenschap) en ondergetekende vol goede moed afgereisd.

Om met Nathanaël te beginnen: Hij was de dag daarvoor per trein via Leipzig aangekomen en kwam nogal vermoeid aan. Een uur of 10 reizen terwijl wij met 1,5 uur vliegen vanaf Schiphol en vervolgens in een luxe cabriolet naar ons hotel werden afgevoerd. Nathanaël is helaas geen 20 meer en op de eerste wedstrijddag was dat dan ook te merken. Hij haalde een half uit 2 waarmee hij, achteraf gezien - de kans op het kampioenschap meteen vergooide. Na de volgende 12 partijtjes te hebben gewonnen eindigde hij (op weerstandsgemiddelde) op plek 2.

Wij daarentegen kwamen, fris als een hoentje, aan in Praag waar op de luchthaven al spoedig een incident ontstond tussen twee leden van onze groep. Jeanine had zich op een onbewaakt ogenblik meester gemaakt van het konijnknuffel-achtige vest van Arnold (een vest dat hij op het toernooi onder alle omstandigheden pleegt te dragen). Zij wierp het een aantal keren in de lucht zodanig dat Arnold er net niet bij kon. Daaraan kan je toch zien dat zo'n Belgische de omgangsregels van een groep gelouterde schakers nog niet kent. Enfin, het behoeft dan ook geen verbazing dat ook Arnold op de eerste speeldag niet verder kwam dan een halfje uit 3. Mijn eerste dag verliep daarentegen uitstekend: ik begon met 2 uit 2, waaronder een prestigieuze overwinning op Willem v.d. Wel, die overduidelijk nog hinder had van plankenkoorts. Voor Willem was het een opstapje naar een droevige dag met een score van 3 paaseieren. Toch herstelde hij zich behoorlijk door met 2½ pt uit 14 partijen de 14e plaats te veroveren. Arnold en ik eindigden net iets boven hem met 4½ en 5 punten. Ik heb enkele malen Willem gewezen op het bestaan van onze schaakclub. Met een beetje bijscholing zou hij een voortreffelijke aanvulling van groep 2 kunnen zijn en m.i. meer dan voortreffelijk passen in de ontspannen schaaksfeer bij ons. Om verdere misverstanden te bestrijden: de groep heeft zich verder beschaafd gedragen, vaak troffen wij elkaar aan de - zoals altijd zeer wel gevulde - ontbijttafel en ook regelmatig kwam het voor dat er met elkaar geluncht of 's avonds een voedzame Tsjechische maaltijd genoten werd. In al die gevallen is er geen sprake van geweldmisbruik geweest.

Dan tenslotte nog even naar de organisatie. Bij de vorige deelnames in 2014 en 2016 heb ik jullie al attent gemaakt op het bestaan van dit toernooi (voor meer info: zie website: schach-prag.cz) dat zo sympathiek aandoet door haar formule: iedereen die er komt, als deelnemer of als vakantieganger, doet er toe, voor iedereen wordt gezorgd. Centraal aanspreekpunt in de organisatie is de onvolprezen Jindra, de dochter van professor Jaroslav Pelikan, de oorspronkelijke schepper van het toernooi. Hij is inmiddels overleden maar zijn echtgenote draait nog vrolijk mee in de organisatie.
Jindra is een zeer opgewekte tante die met iedereen kontakten onderhoudt en verder ook nog als gids met groepen toernooideelnemers op stap gaat. Daarbij moet je als deelnemer er wel op voorbereid zijn dat zij haar begeleidend verhaal als een machinegeweer op ons afvuurt en zodoende voor gebrekkig Duits-sprekenden wat lastig te volgen is. Zo kwamen we dit jaar onder haar leiding o.a. in het stadje Melnik waar het paleisje van de familie Lobkowitsj staat. Een rijke familie die telkens op het juiste moment wist te vluchten, zoals bijv. bij de komst van de nazi's toen ze hun onderkomen in Zwitserland vonden. Thans vinden zij o.a. emplooi in de wijnproduktie, die wij mochten bezichtigen in een aangenaam koele kelder, het was in Praag behoorlijk warm zoals overal in Europa.
Bij bezichtiging van het paleis viel me in het bijzonder op dat er vele grote wandkaarten met diverse afbeeldingen van Nederlandse steden uit 17e en 18e eeuw hingen, waaronder zelfs enkele van Rotterdam. Ik bezig hier "zelfs" omdat ik meende te weten dat Rotterdam tot in de 19e eeuw weinig te betekenen had, het wordt nu dus de hoogste tijd die mening te herzien!